ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Τόσο όσο Το 92% των υποθαλάσσιων λιβαδιών του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν χαθεί, σύμφωνα με νέα έρευνα που ζητά να ληφθούν επείγοντα μέτρα για να βοηθήσουν στην αποκατάστασή τους.
Διαβάστε επίσης: Πρωτοφανής θαλάσσιος καύσωνας πλήττει το Ηνωμένο Βασίλειο
Η μελέτη, μια συνεργασία μεταξύ του University College του Λονδίνου (UCL), του Kings College του Λονδίνου και του Πανεπιστημίου Swansea, λέγεται ότι είναι μια από τις πρώτες που χρησιμοποίησαν δεδομένα θαλάσσιου χόρτου από διάφορες πηγές για να παράγουν μια συστηματική εκτίμηση της έκτασης του θαλάσσιου φυτού τόσο ιστορικά όσο και σήμερα.
Αναπτύσσοντας σε ρηχές παράκτιες περιοχές, το θαλάσσιο χόρτο είναι ζωτικής σημασίας για τα υγιή θαλάσσια οικοσυστήματα, λένε οι επιστήμονες. Υποστηρίζει τα αποθέματα ψαριών, παρέχει χώρους αναπαραγωγής ιππόκαμπων και επίσης απομακρύνει τον άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Αν και καλύπτει μόνο το ένα χιλιοστό του βυθού του κόσμου, μπορεί να απορροφήσει και να παγιδεύσει άνθρακα έως και 40 φορές πιο γρήγορα από ότι τα δάση.
Τουλάχιστον το 44% των θαλάσσιων χόρτων του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν χαθεί λόγω βιομηχανικής, γεωργικής και παράκτιας ανάπτυξης από το 1936 – με το 39% αυτής της απώλειας να σημειώνεται από τη δεκαετία του 1980. Το ποσοστό είναι 10% υψηλότερο από τη μέση εκτιμώμενη παγκόσμια απώλεια.
Αν τα βρετανικά λιβάδια παρέμεναν στα προ του 1936 επίπεδα, θα μπορούσαν να είχαν αποθηκεύσει 11.4 μεγατόνους άνθρακα, ή το 3% των εκπομπών CO2 του Ηνωμένου Βασιλείου το 2017, λένε οι ερευνητές, και υποστήριξαν περίπου 400 εκατομμύρια ψάρια.
Τεράστιες περιοχές του Humber και οι εκβολές ποταμών στο Essex και το Suffolk έχουν χάσει το θαλάσσιο χόρτο, όπως και οι αγροτικές τοποθεσίες στην ανατολική ακτή του Anglesey στην Ουαλία, το Cromarty Firth στη Σκωτία και οι κολπίσκοι και οι εκβολές ποταμών της Κορνουάλης. Μόνο 8500 εκτάρια απομένουν τώρα, λένε οι επιστήμονες, αν και αναγνωρίζουν ότι ορισμένες τοποθεσίες δείχνουν σημάδια ανάκαμψης.
Υγιή λιβάδια παραμένουν σε μέρη όπως ο κόλπος Studland στο Dorset, το Lindisfarne, τμήματα του Ντέβον και των Νήσων Scilly, ενώ σε μέρη όπως ο κόλπος Dale στο Pembrokeshire το έργο Seagrass Ocean Rescue εργάζεται για την εκ νέου σπορά του βυθού.
Διαβάστε επίσης: Το μεγαλύτερο φυτό του κόσμου αποκαλύφθηκε στο Shark Bay
«Το θαλάσσιο χόρτο είναι ο πιο υπέροχος άγνωστος θαλάσσιος βιότοπος εκεί έξω, αλλά μειώνεται παγκοσμίως», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Dr Alix Green του UCL Geography. «Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υγιή παραδείγματα αυτών των ανθοφόρων φυτών σχηματίζουν πυκνά καταπράσινα λιβάδια, με μακριά πράσινα νήματα ύψους έως 2 μέτρα, σε νερά που είναι όμορφα καθαρά λόγω των καθαριστικών ιδιοτήτων των φυτών.
«Είναι επίσης το σπίτι για αυγά ψαριών και προνύμφες ειδών που είναι σημαντικά για την εμπορική μας αλιεία, όπως ο μπακαλιάρος, ο μπακαλιάρος και ο κέφαλος. Αποτελούν τις μοναδικές γνωστές περιοχές αναπαραγωγής για δύο είδη ιππόκαμπων που βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και, αν είστε τυχεροί, θα εντοπίσετε αινιγματικά σκυλόψαρα και τεράστια καβούρια να περιφέρονται ανάμεσα σε αυτά τα λιβάδια».
Ενώ ειδικότερα οι αυτοδύτες θα εκτιμήσουν τέτοιες πτυχές, ο Δρ Γκριν επισημαίνει επίσης ότι τα στρώματα θαλάσσιου χόρτου «προστατεύουν την ακτογραμμή από τη διάβρωση των ακτών απορροφώντας τις επιπτώσεις των καταιγίδων – μια υπηρεσία που θα είναι ζωτικής σημασίας στο μεταβαλλόμενο κλίμα μας».
«Η επόμενη δεκαετία είναι ένα κρίσιμο παράθυρο ευκαιρίας για την αντιμετώπιση των αλληλένδετων κρίσεων της απώλειας βιοποικιλότητας και της κλιματικής αλλαγής – η αποκατάσταση των λιβαδιών με θαλάσσιο χόρτο θα ήταν μια σημαντική συμβολή σε αυτό», λέει ο συν-συγγραφέας Dr Peter Jones του UCL. «Αυτό θα περιλαμβάνει περιορισμούς όπως μειωμένη ζημιά στην άγκυρα του σκάφους, περιορισμό των επιβλαβών μεθόδων αλιείας και μείωση της ρύπανσης των ακτών, μεταξύ άλλων μέσω των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών».
«Οι καταστροφικές απώλειες που τεκμηριώνονται σε αυτή την έρευνα είναι ανησυχητικές, αλλά προσφέρουν ένα στιγμιότυπο των δυνατοτήτων αυτού του οικοτόπου εάν καταβληθούν προσπάθειες για την προστασία και την αποκατάσταση λιβαδιών με θαλάσσια χόρτα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο», προσθέτει ο Δρ Γκριν.
«Ελπίζουμε ότι αυτή η εργασία θα δώσει ώθηση στη συνεχή, συστηματική χαρτογράφηση και παρακολούθηση λιβαδιών με θαλάσσιο χόρτο σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και θα ενθαρρύνει έργα αποκατάστασης και αποκατάστασης… Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι τυχερό που έχει έναν τέτοιο πόρο στα νερά μας και θα πρέπει να αγωνιστούμε για να τον προστατεύσουμε!»
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Frontiers in Plant Science.
