Τα νησιά του Σολομώντα είναι γεμάτα ιστορία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδιαίτερα τις επικές ναυμαχίες και τις αεροπορικές μάχες του Γκουανταλκανάλ. Υπάρχουν τόσα πολλά ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών που στην περιοχή δόθηκε το όνομα Ironbottom Sound και ένα από τα πιο διάσημα είναι αυτό του USS Aaron Ward. Λέξεις και φωτογραφία του NEIL BENNETT
Διαβάστε επίσης: Εντοπίστηκε το ναυάγιο του πρώτου θύματος βόμβας καμικάζι
Ιστορία του πλοίου
Κατασκευάστηκε από την Federal Shipbuilding & Drydock Company, το USS Aaron Ward ήταν ένα αντιτορπιλικό κλάσης Gleaves που καθελκύστηκε στις 22 Νοεμβρίου 1941. Το πλοίο ονομάστηκε προς τιμήν ενός υποναυάρχου προτού ξεκινήσει να υπηρετήσει στις συγκρούσεις στο Guadalcanal, ένα από τα νησιά του Σολομώντα.
Η Aaron Ward ήταν ένα εντυπωσιακό πλοίο: μήκους 106 μέτρων με εκτόπισμα 2,060 τόνων και ικανό να φτάσει τους 35 κόμβους.
Ο οπλισμός της δεν ήταν λιγότερο τρομερός, αποτελούμενος από τέσσερα πυροβόλα 5 ιντσών DP, έξι πυροβόλα μισής ίντσας, τέσσερα πυροβόλα AA των 40 χιλιοστών, πέντε πυροβόλα AA των 20 χιλιοστών, πέντε σωλήνες τορπιλών 21 ιντσών και έξι προβολείς βάθους φόρτισης με δύο τροχιές φόρτισης βάθους. Σήμερα, τα όπλα των 5 ιντσών μπορούν να βρεθούν ακόμα να δείχνουν προκλητικά προς τον ουρανό καθώς το αντιτορπιλικό κατέβηκε πολεμώντας.
«Κανένα από το USS Aaron Ward έχει ανακτηθεί, έχοντας καταφέρει να ξεφύγει από την προσοχή των σωστών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, κάτι που είναι σπουδαία νέα για τους δύτες
Έχοντας ήδη δει βαριά δράση στο Γκουανταλκανάλ, ο Aaron Ward υπέστη σοβαρές ζημιές και επέστρεψε στο Περλ Χάρμπορ για επισκευές, αλλά όχι πριν οι γενναίες ενέργειές της επαινεθούν ως παράδειγμα μαχητικού πνεύματος στον πυρετό της μάχης.
Μετά την επανένταξή του στον στόλο, το αντιτορπιλικό είδε ξανά δράση ενώ συνόδευε το LST-499 από το Togoma Point. Υπηρετούσε σε αυτό το πλοίο ο κατώτερος αξιωματικός υπολοχαγός John F Kennedy, ο οποίος αργότερα έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια ελιγμών για την αποφυγή κυνομαχίας πάνω από το νησί Σάβο, το Aaron Ward αιφνιδιάστηκε από τρία εχθρικά αεροσκάφη που επιτέθηκαν υπό την κάλυψη του ήλιου. Σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί τον εαυτό της, άνοιξε πυρ με την μπαταρία των 20mm, 40mm και 5in, αλλά δεν κατάφερε να καταρρίψει τα ιαπωνικά αεροπλάνα. Κατάφεραν να απελευθερώσουν μια σειρά από βόμβες που τελικά θα αποδεικνύονταν μοιραίες για το πλοίο.
Τρεις από αυτές τις βόμβες κατάφεραν να χτυπήσουν ή παραλίγο να χάσουν το Aaron Ward, και το πρώτο αποδείχθηκε καταστροφικό, σκίζοντας μια τρύπα στο πλάι της και άφησε το μπροστινό πυροσβεστικό δωμάτιο να πλημμυρίσει.
Η δεύτερη βόμβα χτύπησε απευθείας το μηχανοστάσιο, προκαλώντας απώλεια ισχύος στα κύρια πυροβόλα. Μεταβαίνοντας στον χειροκίνητο έλεγχο, ωστόσο, οι γενναίοι πυροβολητές συνέχισαν να πυροβολούν μέχρι το τέλος.
Η τρίτη βόμβα άνοιξε μια τρύπα στην πλευρά του λιμανιού του πλοίου, προκαλώντας απώλεια ελέγχου του πηδαλίου. Τώρα αβοήθητο, το USS Aaron Ward μπορούσε να γυρίσει μόνο σε κύκλους, ανίκανος να αποφύγει κανένα αεροπλάνο που πλησίαζε. Οι βομβαρδιστές επιτέθηκαν ξανά, απελευθερώνοντας βόμβες που όλες εξερράγησαν κοντά στο λιμάνι του αντιτορπιλικού, σκοτώνοντας 20 άνδρες, τραυματίζοντας 59 και αφήνοντας άλλους επτά αγνοούμενους.
Ανάπηρο και αβοήθητο, το πλήρωμα του αντιτορπιλικού δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να υπερασπιστεί το πλοίο.
Η Ortolan και Είδος σπίνου ήρθε αμέσως στο Aaron Wardτη βοήθησε και προσπάθησε να την παρασύρει σε ένα κοντινό κοπάδι, αλλά άρχισε να βυθίζεται στην πρύμνη, μόλις 550 μέτρα από την ασφάλεια, και ξεκουράστηκε σε 70 μέτρα νερό.
Καταδύσεις στο ναυάγιο
Το 1995, το USS Aaron Ward εντοπίστηκε από τον θαλάσσιο αρχαιολόγο Ewan Stephenson. Σήμερα, το ναυάγιο βρίσκεται όρθιο σε ζεστό, καθαρό νερό με το κατάστρωμά του στα 60 μέτρα περίπου και τον πυθμένα στα 70 μέτρα. Είναι προσβάσιμο σε διάφορες με ημερήσια βάρκα από τα Χωνιάρα ή με liveaboard.
Το ναυάγιο είναι πολύ μεγάλο για να καλυφθεί με μία κατάδυση, οπότε αποφασίστε ποια περιοχή θα βουτήξετε πρώτα, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα ρευμάτων, ειδικά που κατευθύνονται προς την πλώρη.
Η γραμμή πρόσδεσης έχει τοποθετηθεί στο μέσο των πλοίων στην πλευρά του λιμανιού του ναυαγίου. Όσοι δύτες σκοπεύουν να διεισδύσουν στο ναυάγιο πρέπει να σχεδιάσουν πολύ προσεκτικά, να θυμούνται ότι η κατασκευή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και έχει καταρρεύσει στο κέντρο.
Ο σχεδιασμός των καταστροφέων είναι τέτοιος που οι διάδρομοι είναι πολύ στενοί, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διαπραγμάτευση τους με δίδυμα σετ και κυλίνδρους σκηνής. Βρήκαμε μόνο μερικά σημεία όπου θα ήταν δυνατή η είσοδος στο ναυάγιο. Θυμηθείτε επίσης ότι το μηχανοστάσιο δέχτηκε άμεσο χτύπημα και επομένως παρουσιάζει περισσότερες προκλήσεις.
Όλα τα όπλα δείχνουν προς τους ουρανούς, μια απόδειξη των τελευταίων λεπτών της μάχης. Η γέφυρα έχει καταστραφεί ολοσχερώς, αφήνοντας ένα σωρό από συντρίμμια στη θέση της με τον τελευταίο προβολέα που έχει απομείνει να κάθεται όρθιος στο κατάστρωμα σαν να ήταν εκεί όλη την ώρα. Μην παραπλανηθείτε και σκεφτείτε ότι υπάρχουν λίγα πράγματα για εξερεύνηση – αυτό είναι ένα τεράστιο πλοίο και υπάρχουν ακόμα πολλά να δείτε.
Όλα τα όπλα των 5 ιντσών παραμένουν άθικτα, όπως και πολλά άλλα όπλα. Είναι απίστευτο να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα τεράστια αντικείμενα στην πραγματικότητα παρέμειναν κολλημένα κατά τη διάρκεια της βύθισης. Μπροστά από τη γέφυρα βρίσκονται οι τορπιλοσωλήνες, ακόμα γεμάτοι και που φέρουν ζωντανά εκρηκτικά. Μία από τις τορπίλες έχει γλιστρήσει μερικώς έξω από τον σωλήνα της. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτές οι τορπίλες αυτοοπλίζονται όταν απελευθερώνονται από τους σωλήνες τους. Ποτέ μην αγγίζετε ένα!
Κανένα μέρος του USS Aaron Ward έχει ανακτηθεί, έχοντας καταφέρει να ξεφύγει από την προσοχή των διασωστών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, κάτι που είναι καλά νέα για διάφορες. Το κατάστρωμα είναι καλυμμένο με κοχύλια κάθε περιγραφής. Το τηλεγραφικό σύστημα που χρησιμοποιείται για την επαφή με το μηχανοστάσιο μπορεί επίσης να βρεθεί στο κατάστρωμα.
Το τόξο είναι εντυπωσιακό. Εντελώς άθικτο, παρακαλεί να φωτογραφηθεί. Τα κοράλλια της Γοργόνας φύονται πλέον από τα πλάγια. Άφθονο φως του περιβάλλοντος φτάνει στο κατάστρωμα και φωτίζει την πλώρη σαν χριστουγεννιάτικη παρέλαση.
Η διαύγεια και η ζεστασιά του νερού μπορεί να είναι παραπλανητική, δίνοντάς σας μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Η πτώση στο κάτω μέρος της πλώρης για να τραβήξετε μια πανοραμική λήψη μπορεί να σας οδηγήσει σε βάθος έως και 70 μέτρα, με τον χρόνο να εξαφανίζεται γρήγορα καθώς ενθουσιάζεστε με το τι μπορείτε να δείτε μέσα από τον φακό.
Προχωρώντας προς την πρύμνη, το χωνί παραμένει άθικτο, ενώ ο πύργος συγκόλλησης έχει πλέον πέσει στον βυθό στη δεξιά πλευρά. Και πάλι, τα πυροβόλα είναι ακόμα εκεί και η πρύμνη είναι σε καλή κατάσταση, αν και η γάστρα έχει πλέον παραμορφωθεί από την πρόσκρουση με τον βυθό.
Η ίδια η πρύμνη κάνει καλό ευκαιρία, με τα δύο στηρίγματα να παραμένουν στη θέση τους στα 70μ.
Αέρια όπως το ήλιο στα νησιά του Σολομώντα είναι πολύ ακριβά. Αν και δεν ήταν η ιδανική μέθοδος, η επιλογή μας ήταν να την εκτελέσουμε ως κατάδυση εκτεταμένης εμβέλειας στον αέρα, αποσυμπίεση σε nitrox.
Με χρόνο κατώτατου σημείου 25-30 λεπτών, καταφέραμε να τρέξουμε χρόνο deco περίπου 45 λεπτών, αλλά εξαρτάται από το πού στο ναυάγιο θα αποφασίσετε να περάσετε τον χρόνο κατάδυσής σας. Tulagi Dive παρέχει ένα τραπεζάκι με τη λειτουργία του, το οποίο είναι απαραίτητο για αυτό το είδος κατάδυσης. Χωρίς αυτό, εάν το ρεύμα τρέχει έντονα, μπορεί να βρεθείτε στα μισά του δρόμου προς το PNG πριν βγείτε στην επιφάνεια!
«Τα Νησιά του Σολομώντα προσφέρουν μια όμορφη αντίθεση της ώρας του νησιού και της ζωντανής κατάδυσης που κάθε δύτης θα εκτιμούσε»
Αυτή δεν είναι μια κατάδυση που συνιστάται χωρίς το δικαίωμα εκπαίδευση ή εξοπλισμό, και σίγουρα οποιαδήποτε διείσδυση θα πρέπει να είναι για έμπειρους δύτες, απλώς και μόνο λόγω του βάθους και της πολυπλοκότητας του ναυαγίου, αλλά θα επιστραφούν πλουσιοπάροχα επειδή είναι θεαματικό.
Φτάνοντας στο ναυάγιο
Η Aaron Ward δεν χρειάζεται να βουτήξετε από liveaboard. το ναυάγιο μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ένα ταξίδι προορισμού στην ακτή από την Honiara.
Το Honiara παρέχει μια βάση για να εξερευνήσετε τα ναυάγια κατά μήκος της ακτογραμμής του ενώ φιλοξενείται Tulagi Dive. Όταν ήμασταν εκεί, μπορούσαμε απλώς να περάσουμε από το κανάλι στο νησί Tulagi και να βουτήξουμε τα ναυάγια σε αυτήν την περιοχή, αν και το Raiders Hotel που χρησιμοποιούσαμε ως βάση εκεί έχει πλέον κλείσει. Από το νησί, λόγω της τοπογραφίας της περιοχής, σχεδόν όλες οι τοποθεσίες βρίσκονταν σε απόσταση 15 λεπτών με βάρκα από το ξενοδοχείο.
Στη Χονιάρα, μερικές από τις τοποθεσίες της ηπειρωτικής χώρας χρειάζονται λίγο περισσότερο χρόνο για να φτάσετε, αλλά αυτό δεν συνιστά ζήτημα. Η εξυπηρέτηση και η ποιότητα της λειτουργίας εκεί είναι εξαιρετική, δεδομένων των προκλήσεων που μπορούν να παρουσιάσουν οι απομακρυσμένοι προορισμοί.
Τα νησιά του Σολομώντα παρέχουν μια όμορφη αντίθεση του χρόνου του νησιού και καταδύσεις liveaboard που κάθε δύτης θα εκτιμούσε. Το Μπρίσμπεϊν παρέχει τον κόμβο για πτήσεις και χρήσιμες επαφές για καταδύσεις στα νησιά του Σολομώντα περιλαμβάνουν Καταδύσεις Νέας Ζηλανδίας και Go Dive Pacific.
Επίσης στο Divernet: Έθνος πλούτου πιο πολύτιμο από τον χρυσό και Nation of Riches πιο πολύτιμο από τον χρυσό Pt 2 από τον Mark B Hatter, Γάντζος στα νησιά από την Έλεν Χουσεΐν, Εντοπίστηκε ιστορικό ιαπωνικό ναυάγιο θωρηκτού
