Deep doodoo: Άποψη με τα μάτια του δύτη ενός προβλήματος στη Φλόριντα

Ο JOHN CHRISTOPHER FINE είναι θαλάσσιος βιολόγος και διεξάγει έρευνα για τους κοραλλιογενείς υφάλους από το σπίτι του στην πόλη Boynton Beach, μια δημοφιλή τοποθεσία καταδύσεων στη Φλόριντα. Αυτό που είδε σε μια πρόσφατη κατάδυση εκεί δεν τον εξέπληξε ακριβώς, αλλά τον ώθησε να γράψει αυτό το κομμάτι… 

Χθες κάναμε βουτιές στον Ατλαντικό Ωκεανό στα ανοιχτά της παραλίας Boynton της Φλόριντα – κολυμπώντας μέσα σε 6 μέτρα απορροής λυμάτων και καναλιών. Η ορατότητα ήταν κακή. Η κροκιδώδης ύλη περιείχε εμποτισμένα κομμάτια χαρτιού υγείας και αιωρούμενα σωματίδια λυμάτων. 

Διαβάστε επίσης: Δύτες, στηρίξτε τη SAS για να καθαρίσει τα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου

Ο ωκεανός ήταν 28°C και τα σύννεφα-καταιγίδες είχαν συγκεντρωθεί στον ορίζοντα. Θα ήταν μια τυπική καλοκαιρινή μέρα στη Φλόριντα, αλλά μια τροπική καταιγίδα είχε φέρει καταρρακτώδη βροχή, με 35 εκατοστά να πέφτουν μέσα σε λίγες ώρες.

Πριν από χρόνια, αθώοι άνθρωποι πωλούνταν σε βάλτους στη Φλόριντα. Διαβόητοι εγκληματίες τους απάτησαν σε συμφωνίες γης που αποδείχτηκαν ότι δεν ήταν τίποτα άλλο από «άχρηστες» αιώνες καλυμμένες με νερό. 

Αν αυτοί οι άμοιροι επενδυτές κρατούσαν τα κομμάτια του βάλτου τους, θα ήταν σήμερα δισεκατομμυριούχοι. Η Φλόριντα έχει πλακόστρωτη, από ανατολή προς δύση και από βορρά προς νότο. Οι βάλτοι έχουν αποξηρανθεί, οι αιγιαλούς έχουν επαναδρομολογηθεί και η αχαλίνωτη ανάπτυξη στα δυτικά έχει κάνει εμφανή τον κίνδυνο πλημμύρας.

Οι φορολογούμενοι θα μπορούσαν να πουν: κρίμα, έχτισαν εκεί, ένας τυφώνας τους εξαφάνισε, γιατί να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης (FEMA) για να τους σωθούν; 

«Μου είπαν ψέματα», η αείμνηστη πρωτοποριακή κατάδυση στο Παλμ Μπιτς εκπαιδευτή Μου το είπε η Νορίν Ρόουζ πριν από πολύ καιρό. «Οι διαχειριστές νερού μου είπαν ένα κραυγαλέο ψέμα – ότι δεν απελευθέρωσαν νερό από το κανάλι.

«Το έβγαλα φωτογραφίες. Πλούσια μαύρου νερού βγήκαν από την είσοδο στον ωκεανό. Οι χελώνες θάβονται στη λάσπη που δημιούργησε. Οι χελώνες χρησιμοποιούν αυτή τη λάσπη χωρίς οξυγόνο για να σκοτώσουν τα βαρέλια στο καβούκι τους, όλα τα άλλα πεθαίνουν». Τέτοιες συνθήκες επικρατούσαν στις βουτιές μου χθες.

Οι διαχειριστές νερού λένε ότι εάν δεν απελευθερώσουν νερό από τη λίμνη Okeechobee, όπου έχει φράξει, και εάν δεν ελέγξουν τη στάθμη του νερού στα δυτικά, τα σπίτια θα πλημμυρίσουν. Θα το κάνουν, δεν υπάρχει αμφιβολία. Είναι πολύ αργά για να καταδικάσουμε την οικοδόμηση σε βαλτότοπο που έχει καταστρέψει φυσικούς αιώνες – έχει γίνει και δεν μπορεί να αναιρεθεί. 

Γιγαντιαία κανάλια

Όταν σημειώνονται καταρρακτώδεις βροχές, συμβαίνουν πολλά πράγματα. Οι διαχειριστές νερού απελευθερώνουν νερό ανοίγοντας τις πύλες των καναλιών και η Φλόριντα διασχίζεται από γιγάντια κανάλια. Περνούν για μίλια μέσα από τεράστιες γεωργικές εκτάσεις όπου λιπάσματα, ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται σε αφθονία για να παράγουν τέλειες καλλιέργειες – γιατί ποιος θα αγοράσει ένα πορτοκάλι ή γκρέιπφρουτ δαγκωμένο από έντομα; 

Η Φλόριντα δεν έχει χώμα, είναι άμμος πάνω από ασβεστόλιθο, και τα δύο πορώδη. Ρίξτε οτιδήποτε πάνω του και διεισδύει, φτάνοντας τελικά στον ωκεανό.

Τώρα για τους υπονόμους. Η Φλόριντα είναι η τρίτη πιο πυκνοκατοικημένη πολιτεία στις ΗΠΑ, με περίπου 22 εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν εκεί, πράγμα που σημαίνει σημαντική σπατάλη. Κάθε μέρα, δισεκατομμύρια γαλόνια από αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται. 

Σε κανονικούς καιρούς, οι μονάδες επεξεργασίας λυμάτων μπορούν να χειριστούν τη ροή των απορριμμάτων, αν και σε ορισμένες περιοχές δεν μπόρεσαν να συμβαδίσουν με την αύξηση του πληθυσμού. 

Όταν βρέχει τόσο δυνατά όσο την περασμένη εβδομάδα, οι δεξαμενές δεν μπορούν να διαχειριστούν το νερό. Τα λύματα απελευθερώνονται με ψεκασμούς χλωρίου, γιατί λίγα περισσότερα μπορούν να γίνουν. Δεν υπάρχει πουθενά να αποθηκεύσετε όλα αυτά τα λύματα. 

Παλιοί σωλήνες που έτρεχαν από πόλεις της Νότιας Φλόριντα ένα μίλι έξω στον ωκεανό για την άντληση λυμάτων έχουν καταδικαστεί με δικαστική απόφαση - αλλά οι σωλήνες εξακολουθούν να υπάρχουν. Ένας δήμος παραπονέθηκε ότι όταν έβρεχε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τον σωλήνα, ο οποίος είναι αρκετά μεγάλος για να τον τρυπήσει ένας αυτοδύτης. 

Είναι αντίθετο με το νόμο, αλλά έχω δει να αντλούν λύματα από έναν σωλήνα που είχε δηλωθεί επίσημα κλειστός.

Άνθρωποι και αγελάδες

Στη συνέχεια, έχουμε όλο αυτό το υλικό στους χλοοτάπητες, στα γήπεδα γκολφ, στους δρόμους και στους χώρους στάθμευσης μας, κάθε είδους χημικά. Όταν βρέχει, τα υπολείμματα ξεπλένονται στις αποχετεύσεις καταιγίδων και κατευθείαν στη λίμνη Γουόρθ. Πηγαίνει από εκεί κατά μήκος της Intracoastal Waterway και στη συνέχεια, κατά την αλλαγή της παλίρροιας, κατευθείαν στον Ατλαντικό Ωκεανό. 

Στη συνέχεια, υπάρχει η εξάτμιση. Μπορεί να είναι μόνο λίγο καύσιμο που χύθηκε στις αντλίες, λίγο δηλητήριο τοποθετημένο σε ένα γρασίδι - ή μια μεγάλη επιχείρηση τροφοδοσίας βοοειδών στις δυτικές περιοχές της Φλόριντα όπου, για να παχύνουν όλες αυτές οι αγελάδες, υπάρχουν σε μια δίαιτα ορμονών, αντιβιοτικών, ανάπτυξης διεγερτικά και ειδικές ζωοτροφές.

Τι κάνουν τα βοοειδή με όλα αυτά; Το ίδιο που κάνεις, βγαίνει. Η αμμωνία στα απόβλητα εξατμίζεται, προκύπτει απορροή, τα απόβλητα εισέρχονται τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στο νερό του καναλιού και φτάνουν μέσω απόρριψης ή βροχοπτώσεων στον Ατλαντικό.

Τι συμβαίνει μετά? Όλα αυτά τα ρεύματα αποβλήτων περιέχουν άζωτο το οποίο, παρουσία φωσφόρου στο θαλάσσιο περιβάλλον, είναι θρεπτικό συστατικό. Τα φύκια αγαπούν το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό των ωκεανών. Αναπτύσσονται ως φυτά, βυθίζονται στον πυθμένα, εισβάλλουν στα κοράλλια, τα σφουγγάρια και την καθιστική θαλάσσια ζωή και την πνίγουν μέχρι θανάτου.

Αυτό είδαμε κατά την κατάδυση χθες. Έχω ερευνήσει συχνά αυτή τη ρύπανση, αλλά δεν ήταν τόσο άσχημη στην παραλία Boynton για περισσότερα από πέντε χρόνια. 

Τα κοράλλια δέχονται επίθεση παντού στον κόσμο. Τεράστιες εκτάσεις ανάπτυξης κοραλλιών έχουν καταστραφεί στη Φλόριντα από ασθένειες και φύκια. Οι ερευνητές στο Keys έχουν σημειώσει ότι η κάλυψη των ζωντανών κοραλλιών μειώνεται στο 3-5%, αλλά όταν ήμουν παιδί που καταδύθηκα εκεί, ήταν 90%.  

Συγκρίνετε με τον Bonaire

Μόλις επέστρεψα από τη δουλειά στο νησί Bonaire στη δυτική Καραϊβική. Η αντίθεση είναι εκπληκτική. 

Οι αρχές του Bonaire, με την υποστήριξη ενός αφοσιωμένου πληθυσμού, έλαβαν μέτρα για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος τους πριν από 40 χρόνια. Η ζωντανή κάλυψη των κοραλλιών είναι όπως ήταν όταν βούτηξα για πρώτη φορά εκεί, ένα υγιές θαλάσσιο περιβάλλον απαλλαγμένο από τη μάστιγα της ρύπανσης που υπέστη η Νότια Φλόριντα.

Οι βουτιές μας ήταν δραματικές. Οι ύφαλοι στα ανοιχτά της Boynton Beach, του Gulfstream και του Briny Breezes καλύφθηκαν με φύκια. Τα κοράλλια και τα σφουγγάρια πνίγονταν από μεγάλες τούφες αυτών των φυτών και κείτονταν νεκρά ή πέθαιναν. Οι φωτογραφίες μου απεικονίζουν αποδεκατισμένους υφάλους.

Τί μπορεί να γίνει? Μειώστε το φορτίο αζώτου στα ρεύματα αποβλήτων. Επιστρέψτε στα φυσικά τοπία. Αποτρέψτε τις ενώσεις ιδιοκτητών σπιτιού και τα γήπεδα γκολφ χρησιμοποιώντας μη γηγενή χόρτα για γκαζόν. Δημιουργήστε αποτελεσματικά συστήματα επεξεργασίας για τον περιορισμό του αζώτου και των χημικών αποβλήτων πριν φτάσουν στον ωκεανό. 

Κάποια από αυτά κοστίζουν πολλά χρήματα. Το είπαν πριν από 50 χρόνια, ως δικαιολογία για να μην κάνω τίποτα. Θα κοστίσει περισσότερο τώρα από ό,τι όταν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δικαιολογούν την αποτυχία τους να ενεργήσουν και λένε στους κατοίκους: «Θα σας φορολογήσουμε». 

Το επόμενο καλύτερο στοίχημα είναι ένας μεγάλος, τολμηρός, κακός τυφώνας. Τρομερή σκέψη, αλλά ήταν ο τυφώνας Ίρμα που παρέσυρε τα φύκια στους υφάλους της Νότιας Φλόριντα. Όλη αυτή η ταραχή έκανε τα φύκια να τραβήξουν και να απομακρυνθούν στο Ρεύμα του Κόλπου που ρέει προς τα βόρεια - όπως το σκούπισμα του σπιτιού με ηλεκτρική σκούπα. Ο άνεμος έδωσε μια νέα πνοή στους υφάλους.

Όλοι πρέπει να καθαρίσουμε την πράξη μας και να δούμε τι πετάμε, όχι μόνο τα πλαστικά συντρίμμια αλλά και κάθε είδους χημικές ουσίες. Εάν τα 22 εκατομμύρια άνθρωποι που επλήγησαν έκαναν ένα μικρό βήμα για την προστασία του περιβάλλοντος, θα έκανε κολοσσιαία διαφορά.

Ο John Christopher Fine είναι θαλάσσιος βιολόγος και ειδικός σε ναυτιλιακές υποθέσεις. Είναι Master Scuba Εκπαιδευτής, Εκπαιδευτής Εκπαιδευτής και συγγραφέας περίπου 25 μυθιστορηματικών και μη βιβλίων για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, τα πιο πρόσφατα Hunt For Gold.

Επίσης στο Divernet: Coral Farmers Reforming The Future, Sponges: Glue Of The Reef, Ten Ways Tech Is Rescuing Coral, Το A Dive Pioneer κλείνει τα 80 του Bonaire