Τελευταία ενημέρωση στις 14 Ιουνίου 2024 από Ομάδα Divernet
Ακριβώς όταν πιστεύουμε ότι χειριζόμαστε τους ωκεανούς του κόσμου, εμφανίζεται μια απροσδόκητη ανακάλυψη που ανατρέπει την κατανόηση των επιστημόνων.
Ένας μέχρι τώρα ανυποψίαστος κοραλλιογενής ύφαλος «τροφοδοτούμενος με φυσικό αέριο», που εκτιμάται ότι έχει μήκος τουλάχιστον 85 μίλια, μόλις ανακαλύφθηκε στον Ατλαντικό στα ανοιχτά της νοτιοανατολικής ακτής των ΗΠΑ.
Το εύρημα έγινε στις 23 Αυγούστου από επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, του Γραφείου Διαχείρισης Ενέργειας των Ωκεανών και του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ.
Διαβάστε επίσης: Ο βαθύς κοραλλιογενής ύφαλος είναι ο μεγαλύτερος γνωστός στον κόσμο
Η 15ήμερη αποστολή τους στο ερευνητικό σκάφος Atlantis ήταν μέρος ενός πενταετούς έργου που ονομάζεται Deep Search στα ανοικτά των ακτών του Ατλαντικού μεταξύ της Βιρτζίνια και της Τζόρτζια, με τον ύφαλο που βρέθηκε ανοιχτά του Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα.
Σε συνέχεια της παρατήρησης «βαθιών αναχωμάτων» σε μια προηγούμενη αποστολή, οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι όταν μια οκτάωρη βουτιά στο επανδρωμένο υποβρύχιο τους Alvin αποκάλυψε στοιχεία για «κοκαλαλιοφόρους υφάλους και βουνοκοραλικούς υφάλους βαθέων υδάτων, τεράστια υποθαλάσσια φαράγγια και κοινότητες ψυχρής διάχυσης που βασίζονται στην ενέργεια από το φυσικό αέριο και όχι στην ηλιακή ακτινοβολία για την παραγωγικότητα».
Πιστεύεται ότι χρονολογείται από την προανθρώπινη εποχή, ο ύφαλος φαίνεται να αποτελείται κυρίως από Λοφελία, το κυρίαρχο κοράλλι που σχηματίζει ύφαλο στη βαθιά θάλασσα, αλλά συνολικά οκτώ είδη εντοπίστηκαν κατά την κατάδυση, συμπεριλαμβανομένων Εναλλοψαμμία, Madrepora και διάφορα οκτοκοράλλια.
Οι επιστήμονες περιέγραψαν τον ύφαλο ως διαφορετικό από κανέναν που είχαν δει πριν, και εξέφρασαν την έκπληξή του που θα μπορούσε να είχε μείνει κρυφός από τα μάτια για τόσο καιρό.
Η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική σε μια εποχή που η κυβέρνηση Τραμπ προσπαθεί να άρει τις απαγορεύσεις για την αδειοδότηση επιχειρήσεων για γεωτρήσεις για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε υπεράκτιες περιοχές του Ατλαντικού και του Αρκτικού ωκεανού.
Το έργο Deep Search στοχεύει στον εντοπισμό ευάλωτων περιοχών του βυθού που θα πρέπει να εξαιρεθούν από οποιαδήποτε τέτοια εκμετάλλευση.