Δεκαπέντε καρχαρίες-τίγρεις των Μπαχάμες, οι οποίοι είχαν δεχθεί ετικέτες κάμερας και δορυφόρου, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψη αυτού που σήμερα υποστηρίζεται ότι είναι το μεγαλύτερο οικοσύστημα θαλάσσιου χόρτου στον κόσμο.
Ο θαλάσσιος βιολόγος Δρ Austin Gallagher της φιλανθρωπικής οργάνωσης «μπλε άνθρακα» με έδρα τις ΗΠΑ, Beneath The Waves, δεν περίμενε τόσο δραματικό αποτέλεσμα όταν η ομάδα του τοποθέτησε κάμερες και δορυφορικές ετικέτες στη ράχη των καρχαριών. πτερύγια – συμπεριλαμβανομένης αυτής που υποστηρίζεται ότι ήταν η πρώτη χρήση καμερών βιοκαταγραφής 360° σε θαλάσσιο ζώο.
Διαβάστε επίσης: Ο μεγάλος καρχαρίας των Μπαχάμες
Τα στρώματα θαλάσσιου χόρτου που αποθηκεύουν άνθρακα που αποκαλύφθηκαν τώρα στις όχθες της Μπαχάμα εκτιμάται ότι καλύπτουν από 66,000 έως 92,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σχετικά με το μέγεθος της Πορτογαλίας ή της Ουγγαρίας στην ανώτερη εκτίμηση, αυτό θα καθιστούσε την περιοχή ένα από τα σημαντικότερα κλιματικά πλεονεκτήματα της Γης, ενισχύοντας προηγούμενες εκτιμήσεις για κάλυψη θαλάσσιου χόρτου έως και 41% και αντιπροσωπεύοντας ένα τεράστιο 19-26% του μπλε άνθρακα που είναι θαμμένος στο θαλάσσιο χόρτο σε όλο τον κόσμο.
«Αυτό που μας δείχνει αυτή η ανακάλυψη είναι ότι η εξερεύνηση και η έρευνα των ωκεανών είναι απαραίτητες για ένα υγιές μέλλον», λέει ο Δρ Gallagher, ο οποίος εργάστηκε στη μελέτη με μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και είναι ο κύριος συγγραφέας της έκθεσής τους, που μόλις δημοσιεύτηκε στο Nature Communications. »Οι αναξιοποίητες δυνατότητες του ωκεανού είναι απεριόριστες."
«Είμαστε περήφανοι και ταπεινωμένοι που μοιραζόμαστε αυτό το εύρημα με τον κόσμο και παρέχουμε μια αχτίδα ωκεάνιας αισιοδοξίας στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής πριν από την COP27 του ΟΗΕ την επόμενη εβδομάδα», δήλωσε. Κάτω από τα Κύματα.
Οι καρχαρίες έλκονται από λιβάδια με θαλάσσια χόρτα, επειδή μπορούν να βρουν εκεί θήραμα, συμπεριλαμβανομένων χελώνων και σκουπιδιών. Ο Δρ Gallagher περιέγραψε τη χρήση καμερών που τοποθετούνται σε καρχαρία για τη χαρτογράφηση του βυθού ως μια σχετικά νέα ιδέα: «Νομίζω ότι είναι ειλικρινά ο μόνος τρόπος για να ερευνηθεί σωστά ο πυθμένας της θάλασσας σε εκτεταμένες και απομακρυσμένες ρηχές περιοχές του ωκεανού», λέει.
Δεν ήταν μόνο οι καρχαρίες που καθόρισαν την έκταση των λιβαδιών των Μπαχάμα Μπανκς, ωστόσο – τα δεδομένα τους ενσωματώθηκαν με αυτά από 2,542 έρευνες αυτοδυτών.
«Αυτή η ανακάλυψη θα πρέπει να μας δώσει ελπίδα για το μέλλον των ωκεανών μας», είπε ο Δρ Gallagher. «Δείχνει πώς όλα συνδέονται. Οι καρχαρίες μας οδήγησαν στο οικοσύστημα του θαλάσσιου χόρτου στις Μπαχάμες, το οποίο τώρα γνωρίζουμε ότι είναι πιθανότατα η πιο σημαντική μπλε καταβόθρα άνθρακα στον πλανήτη».
Λήψη και αποθήκευση
Εκτός από την αποδεδειγμένη ικανότητά τους να συλλαμβάνουν και να αποθηκεύουν άνθρακα, τα λιβάδια με θαλάσσιο γρασίδι παρέχουν φυτώρια για ψάρια και μπορούν να αποτρέψουν ή να μειώσουν τη διάβρωση των ακτών.
Μέχρι την ανακάλυψη των Μπαχάμες, μόνο περίπου 160,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιων χόρτων είχαν επαληθευτεί σε όλο τον κόσμο, αν και έχει υπολογιστεί ότι ο αριθμός θα μπορούσε να επεκταθεί σε 1.6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα λιβάδια με θαλάσσιο χόρτο του κόσμου έχει υπολογιστεί ότι απορροφούν το 10% του άνθρακα του ωκεανού ετησίως.
Το μεγαλύτερο γνωστό τέτοιο οικοσύστημα που είχε προηγουμένως μετρηθεί – με συνδυασμό δυτών και ρυμουλκούμενων καμερών το 2009 – βρίσκεται μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας της Αυστραλίας και του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Ύφαλου και καλύπτει περίπου 40,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Το Bahama Banks, με και χωρίς θαλάσσιο χόρτο, καλύπτει έως και 135,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα πιο πυκνά λιβάδια εκεί αποτελούνται από το μεγαλύτερο είδος θαλάσσιου χλοοτάπητα, χελώνα (Thalassia testudinum), μαζί με το γρασίδι (Halodule wrightii) και γρασίδι μανάτης (Syringodium filiforme). Τα πιο αραιά λιβάδια τείνουν να συνδυάζουν θαλάσσιο χόρτο της Καραϊβικής (Halophila decipiens) και χόρτο κοπαδιών.
Τα βάθη που συνήθως φθάνουν οι καρχαρίες τίγρης ήταν σημαντικά για τη μελέτη, επειδή τα πολύ καθαρά νερά στις όχθες της Μπαχάμα επιτρέπουν στο θαλάσσιο γρασίδι να αναπτυχθεί εκεί πολύ πέρα από το μη τεχνικό εύρος καταδύσεων, έως και 90 μέτρα βάθος.
«Υπάρχει ξεκάθαρη ανάγκη να γίνει η χαρτογράφηση και η επιστήμη για την ταχεία τεκμηρίωση αυτών των περιοχών και, στη συνέχεια, την προστασία τους, δεδομένων των μυριάδων οφελών που παρέχουν στους ανθρώπους και την επιβίωσή μας», σχολίασε ο Δρ Gallagher.
Επίσης στο Divernet: Τίγρη τίγρης, Το Seagrass Lifts «Blue Carbon» Hopes στην Κορνουάλη, Σε εξέλιξη το έργο Blue Meadows Seagrass, Αντηλιακά χημικά συσσωρεύονται στο Med Seagrass
