Ο μεγάλος καρχαρίας των Μπαχάμες

Ο DON SILCOCK κατευθύνεται στις Μπαχάμες για να βουτήξει με τρεις από τους πιο εντυπωσιακούς καρχαρίες του κόσμου: την υπέροχη ωκεάνια λευκή άκρη, τον εντυπωσιακό μεγάλο σφυροκέφαλο και τη μαγευτική τίγρη. Αλλά ποιες συναντήσεις θεωρεί 2D και ποιες 3D;

Φαίνεται σχεδόν απίστευτο ότι μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο λευκός καρχαρίας των ωκεανών (Carcharhinus longimanus) θεωρήθηκε ευρέως ως ένα από τα πιο άφθονα μεγάλα ζώα στον κόσμο.

Διαβάστε επίσης: Γιατί οι σφυροκέφαλοι καρχαρίες βουτούν κρατώντας την ανάσα

Σήμερα αυτοί οι καρχαρίες βρίσκονται στην Κόκκινη Λίστα της IUCN ως Κρίσιμα Απειλούμενοι. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι ένας μικρότερος, αλλά απίστευτα ανθεκτικός, πρώην στρατηγός κατέλαβε τον έλεγχο του Μεσαίου Βασιλείου και εξαπέλυσε οικονομικές μεταρρυθμίσεις που έβγαλαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους από την άθλια φτώχεια.

Στην πορεία δημιουργήθηκε μια ανερχόμενη μεσαία τάξη, που αναζητούσε τρόπους για να επιδείξει τον νέο της πλούτο – ένας από τους οποίους είναι το παχύρρευστο, ινώδες και ακριβό παρασκεύασμα που ονομάζεται σούπα με πτερύγια καρχαρία.

Ενώ υπάρχουν πολλά να θαυμάσουμε για τον Deng Xiaoping και την απίστευτη οικονομική ανάπτυξη που επέτρεψε, η πιο σκοτεινή πλευρά της απελευθέρωσης του κινεζικού επιχειρηματικού τζίνι από το μπουκάλι του ήταν η αχαλίνωτη διαφθορά και η τρομερή ρύπανση. Λιγότερο προφανής ήταν ο τρομερός αντίκτυπος που συνεχίζει να έχει η εμφανής κατανάλωση της κινεζικής μεσαίας τάξης στους ωκεανούς του κόσμου.

Ενώ ακούμε για το εμπόριο πτερυγίων καρχαρία και περιοδικά βλέπουμε τις αποτρόπαιες εικόνες της σειράς πτερυγίων που στεγνώνουν στις στέγες των αποθηκών του Χονγκ Κονγκ, ως δύτες γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τον αντίκτυπο - έχουμε δει λιγότερες καρχαρίες κάτω από το νερό...

Περιαγωγή δωρεάν

Με πολλούς τρόπους, η ωκεάνια λευκή άκρη προσωποποιεί αυτή την κρυφή πρόσκρουση. Ένα πελαγίσιο ανοιχτού νερού κοντά στην κορυφή της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας, έχει εξελιχθεί θαυμάσια για να περιπλανηθεί στην ανώτερη στήλη νερού των ωκεανών του κόσμου.

Βρίσκονται σε όλα τα τροπικά και υποτροπικά ύδατα στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, αλλά σπάνια συναντώνται στα παράκτια ύδατα, οι ωκεανικοί περιφέρονται ελεύθεροι στην ατελείωτη αναζήτησή τους για τροφή και, με λίγα αρπακτικά και περιορισμένη αλιεία βιομηχανικής κλίμακας, τη γενναιοδωρία οι ωκεανοί τους επέτρεψαν να γίνουν πολυπληθές είδος.

Όμως, καθώς η αγορά για πτερύγια καρχαρία επεκτάθηκε σχεδόν εκθετικά στην Κίνα, το ίδιο αυξήθηκε και η ζήτηση για μεγάλα ψάρια ανοιχτού ωκεανού όπως ο τόνος, το σκουμπρί, το mahi mahi και ο ξιφίας, οδηγώντας στην ανάπτυξη της θανατηφόρας μεθοδολογίας αλιείας που αναφέρεται ως παραγάδι .

Παρά το αβλαβές όνομα, το παραγάδι έχει σχεδιαστεί για να πιάνει αυτά τα ψάρια ανοιχτού ωκεανού στην κορυφή και το κάνει με καταστροφική αποτελεσματικότητα, χρησιμοποιώντας μια παχιά κύρια γραμμή που απλώνεται και αιωρείται από σημαδούρες κάθε 100 μέτρα περίπου.

Σε αυτές τις κύριες γραμμές συνδέονται πολλές μικρότερες γραμμές με δολωμένα αγκίστρια. Ένα μόνο παραγάδι μπορεί να έχει μήκος έως και 50 χιλιόμετρα και να μεταφέρει περισσότερα από 12,000 δολωμένα αγκίστρια! 

Ενώ η ηθική του ψαρέματος με παραγάδι μπορεί να συζητηθεί, με τους υποστηρικτές να υποστηρίζουν ότι ανταποκρίνεται απλώς σε μια ζήτηση για ένα ψάρι υψηλής αξίας, αυτό που δεν μπορεί να υπερασπιστεί είναι τα καταστροφικά παρεμπίπτοντα αλιεύματά του - αυτά τα πλάσματα που αλιεύονται τυχαία.

Ωκεάνια λευκά άκρα ως παρεμπίπτοντα αλιεύματα

Οι ωκεανοί περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους περιπλανώμενοι σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «επιφανειακό μικτό στρώμα» της στήλης του νερού, που σημαίνει από την επιφάνεια μέχρι τα 150 μέτρα περίπου. 

Στην επικράτειά τους είναι ο κορυφαίος θηρευτής, που ταξιδεύει αργά αλλά αποτελεσματικά σε μεγάλες αποστάσεις με τα μεγάλα, σχεδόν φτερά θωρακικά πτερύγια τους – longimanus μεταφράζεται ως "μακριά χέρια". Σε αυτό το μικτό στρώμα βρίσκονται ο τόνος, ο ξιφίας και ο λευκός μάρλιν που αποτελούν την κύρια πηγή τροφής των ωκεανών. Είναι επίσης όπου τα παραγαδιάρικα αλιευτικά σκάφη συγκεντρώνουν μεγάλο μέρος της προσπάθειάς τους.

Επειδή είναι τόσο ευκαιριακές τροφοδότες, οι ωκεανοί σύρονται στη γραμμή του θανάτου σε εκπληκτικούς αριθμούς, με σαφείς ενδείξεις ότι αυτό έχει προκαλέσει μείωση πληθυσμού 70-80% ή περισσότερο και στις τρεις λεκάνες των ωκεανών.

Τα ωκεάνια λευκά πτερύγια μπορεί να μην στοχοποιούνται ειδικά από τα παραγαδιάρικα, αλλά παρέχουν μια προσοδοφόρα πλειονότητα, με αυτά τα μεγάλα, διακριτικά πτερύγια να εκτιμώνται ιδιαίτερα στο διεθνές εμπόριο πτερυγίων.

Το μέγεθος έχει σημασία για τον Κινέζο καταναλωτή που έχει επίγνωση της κατάστασης και το γεγονός ότι το βασικό συστατικό της σούπας τροπαίου που σερβίρεται στα συμπόσια και τους γάμους προέρχεται από ένα κορυφαίο αρπακτικό κουβαλάει μια ειδική θήκη.

Ωστόσο, η χειρότερη πτυχή των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ωκεάνιων καρχαριών είναι ότι επειδή το κρέας τους θεωρείται χαμηλής αξίας, οι καρχαρίες συνήθως χωρίζονται από τα πολύτιμα εξαρτήματά τους πριν πεταχτούν ξανά στο νερό για να πνιγούν!

Αυτή η αποτρόπαια πρακτική συνεχίζεται εδώ και πολλά χρόνια, και ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι αλλάζει τώρα σε ελεγχόμενες περιοχές όπως ο Βορειοδυτικός Ατλαντικός των ΗΠΑ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι συνεχίζεται αμείωτη σε λιγότερο ελεγχόμενες περιοχές.

Η ελπίδα πηγάζει αιώνια

Όταν η WildAid ξεκίνησε την εκστρατεία της κατά αυτής της πρακτικής το 2006, η έρευνά της έδειξε ότι το 75% των Κινέζων που συμμετείχαν στην έρευνα δεν γνώριζαν ότι η σούπα με πτερύγια καρχαρία περιλάμβανε καρχαρίες. Αυτό συμβαίνει επειδή η μετάφραση στα Μανδαρινικά είναι «ψαρόσουπα με φτερούγες». Επιπλέον, περίπου το 19% των ερωτηθέντων πίστευε ότι τα πτερύγια μεγάλωσαν ξανά!

Οι καμπάνιες που υποστηρίζονται από διασημότητες τα τελευταία χρόνια είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην Κίνα, σε σημείο που η κατανάλωση σούπας με πτερύγια καρχαρία έγινε σχεδόν ντροπή για πολλούς νεότερους ανθρώπους της μεσαίας τάξης. Ωστόσο, σε μια χώρα με 1.4 δισεκατομμύρια κατοίκους και μια μεσαία τάξη άνω των 700 εκατομμυρίων, υπάρχει πολύς δρόμος.

Πιο σημαντικό, ίσως, ήταν ο τρόπος με τον οποίο η κινεζική κυβέρνηση έχει πάρει πίσω από ορισμένες πτυχές της διατήρησης, συμπεριλαμβανομένης της εκστρατείας με πτερύγια καρχαρία. Είτε αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι νοιάζεται ή το θεωρεί ως καλό PR είναι δύσκολο να το γνωρίζουμε. 

Όμως, τα εστιατόρια με πτερύγια καρχαρία έχουν κλείσει σε μεγάλες πόλεις όπως η Σαγκάη και το Πεκίνο, και η κατανάλωση της σούπας έχει απαγορευτεί στα επίσημα συμπόσια.

Μελέτες για το παγκόσμιο εμπόριο πτερυγίων καρχαρία δείχνουν ότι η αγορά μειώνεται, επομένως, ενώ απομένουν πολλά να γίνουν, ίσως το χαμηλότερο σημείο να είναι πίσω μας.

Υποβρύχιες συναντήσεις

Κάποτε το Ερυθρά Θάλασσα θεωρήθηκε ως το καλύτερο μέρος για να δείτε και να φωτογραφίσετε λευκούς καρχαρίες των ωκεανών - συνήθως σε απομακρυσμένες τοποθεσίες όπως τα Brother Islands και το Elphinstone στην Αίγυπτο ή στους απομονωμένους υφάλους του νότιου Σουδάν.

Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι αυτές οι θεάσεις είναι γενικά μεμονωμένα άτομα ή πολύ μικρές ομάδες και λίγα είναι γνωστά για τον συνολικό πληθυσμό των ωκεανών στην Ερυθρά Θάλασσα ή για τα πρότυπα μετανάστευσης τους.

Τα λευκά άκρα των ωκεανών είναι τρομερά ζώα που μπορούν να φτάσουν σχεδόν τα 4 μέτρα σε μήκος όταν είναι ώριμα και έχουν τη φήμη ότι ταιριάζουν με το μέγεθός τους. Ο Jacques Cousteau τους περιέγραψε κάποτε ως «τους πιο επικίνδυνους από όλους τους καρχαρίες».

Όταν συναντώνται κάτω από το νερό, έχουν μια εκφοβιστική παρουσία και είναι πολύ περίεργοι, μοιάζουν να μην φοβούνται καθόλου – ένας συνδυασμός που μπορεί να εμφανιστεί ως γυμνή επιθετικότητα όταν τα βιώσουν για πρώτη φορά.

Θα έρθουν πολύ κοντά και θα σας χτυπήσουν – συχνά επανειλημμένα, κάτι που είναι προφανώς πολύ ανησυχητικό για τους αμύητους… αλλά φαίνεται ότι αυτός είναι απλώς ο τρόπος τους να σας ελέγχουν. 

Νησί Cat

Κάποτε συνηθισμένο θέαμα στα βαθιά υπεράκτια ύδατα γύρω από τις Μπαχάμες, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 περίπου οι ωκεανικές άκρες έγιναν όλο και πιο σπάνιες. Γενικά εικαζόταν ότι είχαν εκκαθαριστεί πλήρως με παραγάδι.

Αν και φαινόταν πολύ αργά για τους ωκεάνιους καρχαρίες, ως μέρος του συνολικού προγράμματος διατήρησης της κυβέρνησης των Μπαχάμες απαγόρευσε το παραγάδι στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Στη συνέχεια, γύρω στο 2005, οι ψαράδες στο Cat Island άρχισαν να παραπονιούνται για τους καρχαρίες που έκλεβαν τα αλιεύματά τους –συμπεριφορά για την οποία είναι γνωστοί οι ωκεανοί– αλλά πέρασε άλλος ένας χρόνος πριν γίνει σαφές ότι κάτι πολύ ιδιαίτερο συνέβαινε.

Το νησί Cat είναι ένα μακρύ, λεπτό νησί στη μέση του αρχιπελάγους των Μπαχάμες, στο ανατολικό όριο της κύριας ανθρακικής πλατφόρμας από ασβεστόλιθο που ονομάζεται Great Bahama Bank.

Οι ανατολικές και νότιες ακτές του βρίσκονται ακριβώς στην άκρη αυτής της όχθης και ακριβώς στην ανοιχτή θάλασσα βρίσκονται τα καταγάλανα νερά της λεκάνης του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού και το πλούσιο Ρεύμα των Αντιλλών που σαρώνει την ακτή καθώς κατευθύνεται βόρεια.

Είναι μια τέλεια τοποθεσία για να ψαρέψετε μεγάλα πελαγικά ψάρια ανοιχτών ωκεανών, όπως το μάρλιν και ο τόνος, γι' αυτό οι ψαράδες ήταν εκεί - αλλά ήταν επίσης το τέλειο σημείο για να εμφανιστούν ξανά τα λευκά άκρα των ωκεανών μετά την επιβεβλημένη απουσία τους.

Το ποιος έκανε την ανακάλυψη δεν είναι σαφές, γιατί φαίνεται ότι τόσο ένα κινηματογραφικό συνεργείο του BBC όσο και National Geographic Ο φωτογράφος Brian Skerry ήταν εκεί περίπου την ίδια στιγμή, ακολουθώντας και οι δύο το ίδιο προβάδισμα.

Η σημασία της αποκάλυψης ήταν απίστευτα σημαντική, ωστόσο, επειδή εκεί στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού της Γάτας υπήρχε αυτό που φαινόταν να είναι ένας υγιής πληθυσμός ωκεάνιων λευκών άκρων. Αυτό ήταν σχεδόν το εντελώς αντίθετο από αυτό που συνέβαινε αλλού στον κόσμο, όπου οι μειώσεις της τάξης του 80-90% είχαν γίνει ο κανόνας.

Παρείχε επίσης την πρώτη ευκαιρία στους επιστήμονες να προσθέσουν ετικέτες στα λευκά tips και να παρακολουθήσουν τα μοτίβα της κίνησής τους για να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί αναρρώνουν – μαθήματα που θα μπορούσε να εφαρμοστεί αλλού. Η σοβαρή έρευνα ξεκίνησε το 2010, από τότε που πολλοί ωκεανοί έχουν επισημανθεί με δορυφορικούς ιχνηλάτες.

Έγκυες γυναίκες

Αρκετά σημαντικά αποτελέσματα έχουν έρθει στο φως, ξεκινώντας από το γεγονός ότι, ενώ οι καρχαρίες με ετικέτα περιφέρονταν πολύ μακριά στον Ατλαντικό - σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 2,000 χιλιόμετρα μακριά από το νησί της Γάτας - συνολικά, πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του έτους στα προστατευμένα νερά του οι Μπαχάμες.

Πιθανώς τα δύο πιο σημαντικά αποτελέσματα ήταν, πρώτον, ότι με την πάροδο του χρόνου έγινε φανερό ότι ο συνολικός πληθυσμός των λευκών άκρων των ωκεανών στο νησί γάτα μπορεί να φτάσει τους 300. Δεύτερον, ενώ πολλοί από τους καρχαρίες ήταν έγκυες θηλυκές, δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι γέννησαν στο Cat Island, αφήνοντας την πρόκληση να βρουν τους τόπους τοκετού για να δημιουργήσουν έναν πλήρη κύκλο προστασίας. 

Υπήρχαν ενδείξεις ότι η βόρεια ακτή της Κούβας μπορεί να κρατά το μυστικό, επειδή οι κυβερνητικοί επιστήμονες εκεί είχαν αναφέρει σημαντικό αριθμό νεαρών ωκεανικών άκρων στα ανοιχτά του μικρού χωριού Cojimar.

Οι Μπαχάμες έχουν καθιερωθεί σταθερά ως ένα hotspot για καταδύσεις καρχαριών, κυρίως λόγω των συναντήσεων των τίγρεων και των λεμονοκαρχαριών στην παραλία Tiger στο Grand Bahama και εκείνων με τις μεγάλες σφυροκεφαλές στο Bimini.

Αυτές οι συναντήσεις είναι αυτό που θα περιέγραφα ως μια δισδιάστατη εμπειρία, όπου συνήθως γονατίζεις σε μια αμμώδη περιοχή σε ρηχά νερά και οι καρχαρίες συνήθως σε πλησιάζουν από μπροστά. Είναι λογικά προβλέψιμες εμπειρίες και είναι σχετικά εύκολο για τους δύτες υποστήριξης να προσέχουν κυριολεκτικά την πλάτη σας.

Το Cat Island, ωστόσο, προσφέρει πάρα πολύ μια τρισδιάστατη εμπειρία, επειδή βρίσκεστε σε γαλάζια νερά και το μόνο σημείο αναφοράς σας είναι το κλουβί λευκού δολώματος που αιωρείται στα 10 περίπου μέτρα. 

Οι ωκεανοί έλκονται από το δόλωμα αλλά στην πραγματικότητα δεν τρέφονται. Το άρωμα και μόνο φαίνεται να είναι αρκετό για να τους κρατήσει δεσμευμένους – και είναι πραγματικά αφοσιωμένοι, χωρίς εμφανή φόβο και πλησιάζοντας πολύ κοντά – συχνά σε σημείο να χτυπήσει το θόλο σας!

Επίσης ανεβαίνουν κρυφά από πίσω, πάνω και κάτω, συχνά έρχονται τόσο κοντά που σε αγγίζουν με αυτά τα μακριά πτερύγια. Όσο συναρπαστικό κι αν είναι όλα αυτά, ποτέ δεν ένιωσα σε πραγματικό κίνδυνο, γιατί όλα φαίνονται μέρος του σχεδίου των δοκιμών των καρχαριών για να δουν αν είστε ο πιο αδύναμος κρίκος και αν αξίζει περαιτέρω έρευνα.

Πώς λειτουργεί

Οι επιλογές για κατάδυση με τις ωκεάνιες άκρες στο Cat Island είναι κάπως περιορισμένες επειδή η σεζόν είναι σύντομη, από τα τέλη Μαρτίου έως τα μέσα Ιουνίου, και το νησί δεν διαθέτει μεγάλο μέρος της τουριστικής υποδομής πιο δημοφιλών τοποθεσιών στις Μπαχάμες.

Έκλεισα το ταξίδι μου με τον Andy Murch of Big Fish Expeditions και δούλεψε με Επική κατάδυση, που εδρεύει με το σκάφος του Αλωνιστής στο Cat Island κατά τη διάρκεια της ωκεάνιας περιόδου. Διευθύνεται από την ομάδα συζύγων Vincent & Debra Canabal, η ιστορία της Epic αξίζει να ειπωθεί, επειδή και οι δύο έβαλαν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία για να συνεχίσουν το πάθος τους για τους καρχαρίες, την κατάδυση καρχαριών και τη διατήρηση των καρχαριών.

Στην περίπτωση του Vinnie, αυτή η καριέρα ήταν ως γιατρός στο δωμάτιο επειγόντων περιστατικών στο Νιου Τζέρσεϊ, κάτι που κάνει ακόμα εκτός εποχής, ενώ η Debra, βιοϊατρική επιστήμονας, εργαζόταν ως διατροφολόγος ζώων.

Οι Μπαχάμες ήταν μια από τις πρώτες χώρες που κατάλαβαν τη σημασία των καρχαριών για τις θάλασσες και τα αποθέματά τους και το ενδιαφέρον για τον τουρισμό των καρχαριών έχει δείξει ότι τα ζωντανά ζώα είναι πολύ πιο πολύτιμα από τη νεκρή και χωρίς πτερύγια ποικιλία!

Η ίδρυση του Εθνικού Καταπιστεύματος των Μπαχάμες το 1959 για τη διαχείριση της πρώτης θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής στον κόσμο –του 45,600 εκταρίων Exuma Cays Land & Sea Park– μπορεί πλέον να θεωρηθεί ως ένα απίστευτο κομμάτι προνοητικότητας.

Οι Μπαχάμες έχουν προσθέσει από τότε άλλα 26 εθνικά πάρκα, που καλύπτουν περισσότερα από 404,700 εκτάρια γης και θάλασσας. Το 2011 η κυβέρνηση προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και έγινε η τέταρτη χώρα στον κόσμο που ίδρυσε ένα καταφύγιο καρχαριών, προστατεύοντας επίσημα όλους τους καρχαρίες στα ύδατα των Μπαχάμεων.

Φαίνεται ξεκάθαρο ότι η επανεμφάνιση ενός μικρού, αλλά υγιούς πληθυσμού ωκεάνιων άκρων στο Cat Island δεν θα είχε συμβεί ποτέ εάν η κυβέρνηση δεν είχε λάβει αυτά τα μέτρα. Η φύση μπορεί να παράγει εκπληκτικά πράγματα αν εμείς οι άνθρωποι μπορούμε μόνο να της δώσουμε την ευκαιρία να το κάνει.

Μεγάλοι σφυροκέφαλοι καρχαρίες

Όπως τα μοντέλα της μόδας στην πασαρέλα, οι μεγάλες σφυροκέφαλοι εισχωρούν στο οπτικό σας πεδίο και, αν ήταν άνθρωποι, πιθανότατα θα λέγατε ότι μόλις «έκαναν είσοδο».

Αυτό το παράξενο κεφάλι σαν σφύρα, η στιβαρή περίμετρος του σώματος και το ψηλό ραχιαίο πτερύγιο σε σχήμα δρεπανιού κάνουν αυτούς τους καρχαρίες άμεσα αναγνωρίσιμους, και οι περισσότεροι άλλοι καρχαρίες στην περιοχή το εντοπίζουν επίσης και τους δίνουν μια ευρεία κουκέτα.

Οι μεγάλοι σφυροκέφαλοι έχουν μια μοναδική και ξεχωριστή παρουσία στο νερό, προσεκτικοί αλλά με αυτοπεποίθηση και φαινομενικά ελέγχουν το περιβάλλον. Καθώς πλησιάζουν, το χαρακτηριστικό κεφάλι τους σαρώνει από τη μια πλευρά στην άλλη, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο σώμα τους να κινείται με τρόπο σχεδόν σαν φίδι.

Η πρώτη μου στενή συνάντηση με έναν μεγάλο σφυροκέφαλο καρχαρία ήταν στα νησιά του Σολομώντα. Αν και ήταν φευγαλέο, με άφησε να σκεφτώ πώς ένας σύντροφός μου πήγαινε στην παμπ πίσω στην Αγγλία – ντυμένος με το καλύτερό του κοστούμι, πούρο στο χέρι και σάρωνε το δωμάτιο αναζητώντας ένα ραντεβού για το βράδυ!

Όμως, όπως όλοι οι καρχαρίες, αυτά τα υπέροχα ζώα έχουν επηρεαστεί δραματικά από αυτή τη σταθερή ζήτηση για σούπα με πτερύγια καρχαρία. Αυτό το μεγάλο ραχιαίο πτερύγιο εκτιμάται ιδιαίτερα στις αγορές του Χονγκ Κονγκ.

Έτσι, οι συναντήσεις με μεγάλους σφυροκέφαλους καρχαρίες έχουν γίνει σπάνιες – παντού, δηλαδή, εκτός από το Νότιο Μπιμίνι όπου, τον χειμώνα, ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς τους άπιαστους καρχαρίες συγκεντρώνεται στα νερά του νησιού. 

South Bimini: Great Hammerhead Central

Τα νησιά North και South Bimini βρίσκονται στο δυτικό άκρο του αρχιπελάγους των Μπαχάμες, μόλις 53 μίλια ανατολικά της Φλόριντα, καθιστώντας τα πολύ δημοφιλή στους καλοτάκουνες ιδιοκτήτες μεγάλων σκαφών από την Πολιτεία Sunshine της Αμερικής.

Το Bimini ήταν το αγαπημένο στέκι του συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ και από εκεί μεταφέρθηκε λαθραία μεγάλη ποσότητα ρούμι στη Φλόριντα κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης στη δεκαετία του 1920. Αλλά ίσως είναι πιο διάσημο για το αθλητικό ψάρεμα του, που μερικές φορές αναφέρεται ως η «πρωτεύουσα του κόσμου της αλιείας των μεγάλων παιχνιδιών».

Λιγότερο γνωστό είναι ότι το South Bimini είναι η τοποθεσία του Dr Samuel Gruber Shark Lab. Σημαντική έρευνα έχει διεξαχθεί εδώ και δεκαετίες για τους καρχαρίες και τις ακτίνες αυτού του τμήματος των Μπαχάμες. 

Ο Doc Gruber πέθανε τον Απρίλιο του 2019, λίγες εβδομάδες πριν από τα 82 γενέθλιά του, μετά από μια καριέρα 50 και πλέον ετών. Τόσο αινιγματικός όσο και χαρισματικός, είχε λίγους συναδέλφους στον τομέα της ελασμομπραγκικής μελέτης και έρευνας – η εμπνευσμένη ιστορία του λέγεται εξαιρετικά καλά στο βιβλίο του Jeremy Stafford-Deitsch Shark Doc, Shark Lab.

Ο Doc Gruber στην πραγματικότητα επέλεξε το Bimini λόγω του μεγάλου πληθυσμού λεμονοκαρχαριών που κατοικεί. Χρησιμοποιούν το μεγάλο σύστημα λιμνοθάλασσας με περιθώρια μαγγρόβια στα ανατολικά του βόρειου νησιού ως φυτώριο για τα μικρά τους, καθιστώντας το σχεδόν το τέλειο σημείο για έρευνα.

Πολλές ακαδημαϊκές εργασίες έχουν δημιουργηθεί από την εκτεταμένη έρευνα πεδίου που διεξήχθη από τον Doc Gruber και την ομάδα του, αλλά αυτό που δεν είπαν στον κόσμο ήταν ότι ακριβώς έξω από την παραλία, στα δυτικά του νησιού South Bimini, ήταν ίσως το καλύτερο μέρος στην κόσμο για να δει μεγάλους σφυροκέφαλους καρχαρίες.

Το προσωπικό του Shark Lab αντιλήφθηκε για πρώτη φορά την αξιόπιστη παρουσία μεγάλων σφυροκέφαλων το 2002, αλλά κατάφερε να κρατήσει τα νέα για περισσότερα από 10 χρόνια. Το Word τελικά κυκλοφόρησε και το South Bimini έχει πλέον καθιερωθεί σταθερά ως Great Hammerhead Central. 

Γιατί South Bimini;

Οι Μπαχάμες λέγεται ότι παίρνουν το όνομά τους από το Baja Mar – τον ​​ισπανικό όρο για τις «ρηχές θάλασσες» – επειδή το αρχιπέλαγος των 29 κύριων νησιών και περίπου 700 κοιλάδων που σχηματίζουν τη χώρα βρίσκονται πάνω από δύο κύριες πλατφόρμες ανθρακικού ασβεστόλιθου που ονομάζονται Τράπεζες Μπαχάμες. 

Η Great Bahama Bank καλύπτει το νότιο τμήμα του αρχιπελάγους και η Little Bahama Bank το βόρειο τμήμα, με απίστευτα κανάλια βάθους 4 χιλιομέτρων που χωρίζουν τα δύο. 

Τα μικρά νησιά του Βόρειου και του Νότιου Μπίμινι βρίσκονται στο βορειοδυτικό άκρο της Μεγάλης Τράπεζας Μπαχάμα, απομονωμένα από το υπόλοιπο αρχιπέλαγος και φυσικά πιο κοντά στο Μαϊάμι από την κοντινότερη πόλη των Μπαχαμών, Freeport.

Η θέση τους σημαίνει ότι στα βόρεια, νότια και ανατολικά είναι τα ρηχά νερά της Μεγάλης Τράπεζας Μπαχάμα, η οποία έχει συνήθως βάθος 10-15 μέτρα, ενώ στα δυτικά είναι ρηχά νερά που κατεβαίνουν περίπου στα 50 μέτρα πριν βυθιστούν στο κανάλι βάθους 2 χιλιομέτρων. μεταξύ του Μαϊάμι και του Μπίμινι, μέσω του οποίου τα πλούσια νερά του Ρεύματος του Κόλπου ρέουν βόρεια προς τον Ατλαντικό.

Το Ρεύμα του Κόλπου είναι μια βαθιά σημαντική δύναμη της φύσης και, από πολλές απόψεις, μπορεί να θεωρηθεί ως ένας ιμάντας μεταφοράς ζεστού, πλούσιου σε θρεπτικά συστατικά νερού που δίνει ζωή στις περιοχές που αγγίζει.

Είναι πλούσιο με ακμάζουσες προνύμφες που παρασύρονται καθώς ρέει από τον Κόλπο του Μεξικού. Αυτές οι προνύμφες εναποτίθενται σε στεριές κατά μήκος της διαδρομής, με τα νησιά Bimini να είναι το πρώτο σημαντικό σημείο.

Το Bimini βρίσκεται σε μοναδική θέση για να επωφεληθεί από αυτή τη ροή ζωής, επειδή αυτά είναι τα μόνα νησιά στην περιοχή αρκετά μεγάλα για να διατηρήσουν σημαντικές περιοχές με μαγγρόβια και θαλάσσια χόρτα. Αυτά με τη σειρά τους παρέχουν το φυτώριο που χρειάζονται εκείνες οι προνύμφες για να αναπτυχθούν σε καβούρια, αστακό και κόγχη που παρέχουν μια πηγή τροφής για τα ζώα που βρίσκονται ψηλότερα στη θαλάσσια τροφική τροφική αλυσίδα, όπως οι ακτίνες τσιμπήματος και οι καρχαρίες. 

Το Bimini μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πλούσιο, αυτόνομο οικοσύστημα που έχει ωφεληθεί πολύ από την προστασία που του παρείχε η κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια.

Πρόσωπο με πρόσωπο

Οποιαδήποτε συνάντηση με ένα μεγάλο ζώο κάτω από το νερό φέρνει ένα απίστευτο μείγμα φόβου και ενθουσιασμού που είναι στο πιο έντονο του λίγο πριν μπει στο νερό για πρώτη φορά. 

Σίγουρα, έχετε διαβάσει για το ζώο από εκείνους τους δύτες που πήγαν πριν από εσάς και οι ενημερώσεις πριν από την κατάδυση είναι σχεδόν πάντα εξαιρετικές. Αλλά όταν έρχεται η ώθηση και είναι ώρα να μπω στο νερό, μπορώ να σας πω ότι αυτή η καρδιά μου χτυπά με αυξημένο ρυθμό. Θα μπορούσατε να πείτε ότι είμαι συγκεντρωμένος…

Οι σφυροκέφαλοι είναι γνωστό ότι είναι επιθετικοί κυνηγοί που τρέφονται με μικρότερα ψάρια, χταπόδι, τα καλαμάρια και τα καρκινοειδή, αλλά δεν είναι γνωστό ότι επιτίθενται στους ανθρώπους εκτός εάν προκληθούν.

Στο Bimini μπαίνουν στον πειρασμό να ταΐσουν και η όλη εμπειρία οργανώνεται προσεκτικά για να δώσει στους συμμετέχοντες τη μέγιστη έκθεση στα ζώα. Αυτό γίνεται με τον περιορισμό του αριθμού των ατόμων στο νερό ανά πάσα στιγμή σε έξι, με μία «τροφοδοσία» και έναν δύτη ασφαλείας να προσέχει την πλάτη τους.

Ο τροφοδότης βρίσκεται στη μέση με ένα κουτί δολώματος αλουμινίου (για να μην ενθουσιαστούν υπερβολικά οι καρχαρίες) και τρεις συμμετέχοντες εκατέρωθεν περιστρέφονται θέσεις μετά από 15 λεπτά, έτσι ώστε όλοι να έχουν μια στροφή δίπλα στο κουτί δολώματος, όπου μπορεί να είναι πολύ συναρπαστικό !

Υπάρχουν συνήθως 12 άτομα σε ένα ταξίδι, οπότε μετά από 45 λεπτά χτυπάτε στον ώμο καθώς έρχεται η ώρα να αφήσετε τη θέση σας και να επιστρέψετε στο σκάφος. Ο δύτης ασφαλείας βρίσκεται εκεί όχι λόγω των σφυροκέφαλων που τριγυρνούν συχνά πίσω σας, αλλά λόγω των ταυροκαρχαριών που είναι επίσης αρκετά συνηθισμένοι στο Bimini. Αυτά αποτελούν τον μόνο πιθανό κίνδυνο.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε περίπου 12 μέτρα νερού, επομένως η κατανάλωση αέρα είναι ελάχιστη και το deco δεν είναι πραγματικά ζήτημα, οπότε η παράσταση συνεχίζεται όλη μέρα. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι οι πρώτοι σφυροκέφαλοι εμφανίζονται μόνο στις 10 περίπου το πρωί, οπότε είναι ένα χαλαρό ξεκίνημα κάθε μέρα.

Ωρα ταίσματος

Η δουλειά της διανομής των κομματιών ψαριών σε οποιαδήποτε τροφή καρχαρία είναι ξεκάθαρα κάτι σαν μια προσπάθεια υψηλού κινδύνου, αλλά με τις μεγάλες σφυροκεφαλές παίρνει μια άλλη διάσταση.

Καθώς ο καρχαρίας πλησιάζει τον τροφοδότη, μπορεί να δει το προσφερόμενο δόλωμα και, την τελευταία στιγμή, ο τροφοδότης χτυπά ελαφρά το δόλωμα προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά, έτσι ώστε ο συμμετέχων σε εκείνη την πλευρά να αποκτήσει μια πολύ προσωπική -ευκαιρία.

Ο καρχαρίας βλέπει πού πηγαίνει το δόλωμα και γυρίζει, αλλά σε εκείνο το σημείο το δόλωμα συνήθως εξαφανίζεται κάτω από το κεφάλι του σε σχήμα σφύρας, οπότε ενστικτωδώς φεύγει μέχρι να δαγκώσει το δόλωμα.  

Η ζήτημα είναι τότε ότι αν βρίσκεστε δίπλα στο κουτί του δολώματος, ο καρχαρίας φεύγει ακριβώς μπροστά ή από πάνω σας – οπότε είστε ειλικρινά ευγνώμονες που το περίβλημα της κάμερας σας είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο!

Εννέα στις 10 φορές, ο τροφοδότης πετάει το δόλωμα προς τα πάνω και ο καρχαρίας το παίρνει με το πρώτο χτύπημα, αλλά τα πράγματα μπορεί να γίνουν λίγο ταραχώδη γύρω από το κουτί του δολώματος και, όταν το κάνουν, ξέρετε πραγματικά ότι ήταν η σωστή απόφαση να φέρτε αυτή τη μεγάλη DSLR.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι πολύ εύκολο να απολαύσεις μια αίσθηση ασφάλειας καθώς οι σφυροκέφαλοι φαίνονται από το μακρινό μπλε, πέφτουν προς το κουτί δολώματος όπου παίρνουν το προσφερόμενο δόλωμα πριν βγουν προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά.

Μετά την πρώτη μέρα περίπου ο αρχικός ενθουσιασμός έχει κάπως εκτονωθεί. Μετά κάνεις τη νυχτερινή βουτιά!

Μετά από το σκοτάδι

Μια μέρα συνεχίσαμε τις εναλλαγές μέχρι αργά το απόγευμα και μετά, μετά από ένα διάλειμμα και αλλαγή δεξαμενών, και οι 12 συμμετέχοντες μπήκαν μαζί στο νερό για τις σούρουπο/νυχτερινές καταδύσεις. Αυτή τη φορά υπήρχαν δύο ταΐστρες, αλλά ακολουθήσαμε την ίδια ρουτίνα περιστρεφόμενων θέσεων, έτσι ώστε όλοι να έχουν μια σειρά δίπλα στο κουτί δολώματος.

Υπήρχαν δύο πολύ αξιοσημείωτες διαφορές από τον ημερήσιο «ζωολογικό κήπο» που όλοι είχαμε συνηθίσει. Πρώτον, οι σφυροκέφαλοι ήταν πολύ πιο δραστήριοι και πολύ πιο επιθετικοί τη νύχτα. Αντί για το αργό sashay στο κάτω μέρος προς το κουτί του δολώματος, μπήκαν αρκετά γρήγορα και στο ύψος του στήθους.

Η γλώσσα του σώματός τους ήταν επίσης εντελώς διαφορετική. Ήταν όλα λίγο τρομακτικά και ενισχύουν το γεγονός ότι αλληλεπιδράτε με άγρια ​​ζώα και βρίσκεστε εντελώς στον χώρο τους!

Δεύτερον, ενώ μας είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα για ταυροκαρχαρίες, δεν νομίζω ότι κανένας από εμάς είχε παρατηρήσει κανέναν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό άλλαξε εντελώς καθώς έπεσε το σούρουπο. Μπορούσαμε να τους δούμε να ταξιδεύουν στη ζώνη τροφοδοσίας από μακριά, αλλά να πλησιάζουν δυσοίωνα κάθε φορά.

Οι ταΐστρες χτυπούσαν το δόλωμα-βόδι για να τους τρομάξουν, αλλά μέσα σε λίγα λεπτά θα επέστρεφαν κάνοντας το ίδιο πράγμα. Ωστόσο, καθώς έπεφτε η νύχτα, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να δεις πού βρίσκονταν οι ταύροι καρχαρίες. Τότε κατάλαβα ότι, αν έτρεχαν κρυφά προς το μέρος μας από μπροστά, υπήρχε ευδιάκριτη πιθανότητα να έκαναν το ίδιο πίσω μας!

Όπως πιθανότατα μπορείτε να πείτε, δεν είμαι μεγάλος θαυμαστής των ταυροκαρχαριών και τους θεωρώ τους πιο επικίνδυνους και απρόβλεπτους από όλους τους καρχαρίες. Ήταν λοιπόν μια περίπτωση να είμαστε πολύ χαρούμενοι όταν όλοι είχαν χορτάσει και πήραμε το σήμα ότι η τροφοδοσία τελείωσε, και ήταν ώρα να επιστρέψουμε κάτω από το σκάφος.

Μας είχαν δώσει πολύ αυστηρές οδηγίες ότι μόνο δύο άτομα κάθε φορά έπρεπε να βρίσκονται στην επιφάνεια πίσω από το σκάφος ανά πάσα στιγμή. Έπρεπε να βγούμε από το νερό όσο το δυνατόν γρηγορότερα, λόγω της παρουσίας αυτών των ταυροκαρχαριών. Όταν ήρθε η σειρά μου, έκανα μια παράσταση που άξιζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να βγάλω τον εαυτό μου από το νερό σε χρόνο ρεκόρ! 

Η ηθική όλων

Η διατροφή των καρχαριών ως τουριστικό αξιοθέατο είναι ένα επίμαχο θέμα και υπάρχουν δύο βασικές σχολές σκέψης. Οι αρνητές είναι ανένδοτοι ότι προκαλεί επικίνδυνες αλλαγές συμπεριφοράς στους καρχαρίες, ρυθμίζοντας τους να πλησιάζουν τους ανθρώπους για τροφή και ως εκ τούτου προωθώντας την ίδια (δυνητικά) επικίνδυνη συμπεριφορά που συμβαίνει όταν ταΐζονται αρκούδες, λιοντάρια ή κροκόδειλοι. 

Το επιχείρημα λέει ότι οι καρχαρίες δεν θα είναι σε θέση να κάνουν διαφοροποίηση μεταξύ μιας συνάντησης όπου θα ταΐσουν και μιας όπου δεν θα ταΐσουν - αυξάνοντας έτσι σημαντικά τον κίνδυνο για τους ανθρώπους.

Το αντεπιχείρημα βασίζεται τόσο στα οφέλη που απορρέουν στις τοπικές κοινωνίες από τα έσοδα από τον τουρισμό όσο και στην έλλειψη οποιασδήποτε ουσιαστικής απόδειξης αλλαγής συμπεριφοράς στους καρχαρίες.

Δεν υπάρχουν πραγματικά δεδομένα που να υποστηρίζουν καμία περίπτωση, επομένως βρισκόμαστε σταθερά στη σφαίρα του ανέκδοτου και της γνώμης. Ωστόσο, δεδομένου ότι το έργο της ζωής του ήταν η μελέτη των καρχαριών, η γνώμη του Doc Gruber αξίζει να ακουστεί. Όπως τα περισσότερα πράγματα από αυτόν, ήταν πολύ ξεκάθαρο.

«Οι σχετικοί κίνδυνοι είναι μηδενικοί, και τα σχετικά οφέλη είναι μεγάλα», όπως το περιγράφει, ενώ παραδέχεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του καρχαρία, αλλά υποστηρίζοντας ότι δεν είναι σημαντική και ότι τα φυσιολογικά πρότυπα μετανάστευσης δεν επηρεάζονται.

Με άλλα λόγια, η διαθεσιμότητα τροφής στο Νότιο Bimini κατά τη διάρκεια της κύριας περιόδου τουρισμού-καταδύσεων με σφυροκέφαλα δεν αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται συνολικά οι καρχαρίες. Εμφανίζονται στους σταθμούς σίτισης για ένα σνακ, αλλά συνεχίζουν να κάνουν όλα τα άλλα πράγματα που κάνουν συνήθως.

Ούτε υπάρχουν ενδείξεις αυξημένης επιθετικότητας προς τους ανθρώπους από το τάισμα των μεγάλων σφυροκέφαλων.

Πρεσβευτές καρχαριών

Το μόνο που είπαμε, ίσως ο μεγαλύτερος αντίκτυπος από αυτές τις μοναδικές συναντήσεις στο νερό είναι ότι σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες εγκαταλείπουν τις Μπαχάμες ως επιβεβαιωμένοι πρεσβευτές καρχαριών. Αυτό πρέπει να είναι καλό, δεδομένης της γελοίας και ανεύθυνης κάλυψης των μέσων ενημέρωσης που δίνεται στους καρχαρίες γενικά!

Οι καρχαρίες έχουν έναν απίστευτα σημαντικό ρόλο να παίξουν στον ωκεανό. Χωρίς αυτούς, οι νεκροί, οι ετοιμοθάνατοι, οι άρρωστοι και οι χαζοί των ωκεανών μπορούν να μολύνουν και να υποβαθμίσουν την υγεία αυτών των οικοσυστημάτων και τη γενετική ποιότητα των κατοίκων τους. Τα πολλά είδη καρχαριών είναι εκεί για κάποιο λόγο και έχουν εξελιχθεί έξοχα, με τον αληθινό δαρβινικό τρόπο, για να εκτελέσουν την αποστολή τους.

Αφαιρέστε τους καρχαρίες και συμβαίνει αναστάτωση, κάτι που οι επιστήμονες της θάλασσας αναφέρουν μάλλον πεζά ως «τροφικούς καταρράκτες». Σκεφτείτε τον καρχαρία ως τον πρώτο σε μια μεγάλη σειρά από εξαιρετικά ισορροπημένα ντόμινο. Αν ανατραπεί, αρχίζουν να κατεβαίνουν και τα υπόλοιπα.

Ο αντίκτυπος του πτερυγίου καρχαρία στην Καραϊβική απεικονίζει εξαιρετικά τον αντίκτυπο τέτοιων καταρρακτών, γιατί όταν ο πληθυσμός του καρχαρία μειώθηκε, αφαιρέθηκε ένας από τους φυσικούς περιορισμούς στον αριθμό της σφυρίδας σε αυτά τα νερά.

Η σφυρίδα έχει αδηφάγα ορέξεις και επίσης αναπαράγεται γρήγορα, αλλά ένας υγιής πληθυσμός καρχαριών θα κρατούσε υπό έλεγχο τους συνολικούς αριθμούς και θα διατηρήσει αυτή τη λεπτή ισορροπία. Η σφυρίδα άρχισε να καταναλώνει έναν δυσανάλογο αριθμό ψαριών υφάλου, πράγμα που σήμαινε ότι τα φυσικά φύκια δεν καταναλώνονταν πλέον όπως ήταν και οι ύφαλοι άρχισαν να υποφέρουν ανάλογα.

Δεν υπάρχει γρήγορη λύση για αυτά τα συμβάντα επειδή οι καρχαρίες μεγαλώνουν αργά, ζευγαρώνουν κατά διαστήματα, έχουν μεγάλες περιόδους κύησης και δεν παράγουν μαζικά τα μικρά τους. Αλλά όλα αυτά χάνονται στη διαφημιστική εκστρατεία που δημιουργούν οι καρχαρίες, και ο μόνος τρόπος για να το ξαναβάλουμε σε προοπτική είναι να τους δούμε στον δικό τους χώρο.

Με απλά λόγια, το South Bimini είναι το καλύτερο μέρος για να το κάνετε αυτό με το πολύ ιδιαίτερο πλάσμα που είναι ο μεγάλος σφυροκέφαλος.

Τίγρη καρχαρίες

Το Tiger Beach έχει καθιερωθεί ως ένας από εκείνους τους παγκόσμιους καταδυτικούς προορισμούς για τους οποίους σχεδόν όλοι έχουν ακούσει, με αυτή τη φήμη να προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τις πολλές δημοσιευμένες εικόνες του πιο διάσημου επισκέπτη της – cuvier galeopig, ο καρχαρίας τίγρης.

Οι τίγρεις θεωρούνται ένας από τους «τρεις μεγάλους» πιο επικίνδυνους καρχαρίες και, μαζί με τον μεγάλο λευκό καρχαρία και τον ταύρο, πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνοι για τη συντριπτική πλειοψηφία των απρόκλητων επιθέσεων σε ανθρώπους.

Είναι γνωστοί για την εγγενώς αρπακτική τους συμπεριφορά, όπου, όπως και οι επίγειοι συνονόματοί τους, κλείνουν το επιδιωκόμενο θήραμά τους αργά και σιωπηλά προτού επιτεθούν με θανατηφόρα αποτελεσματικότητα.

Είναι επίσης διαβόητοι επειδή καταναλώνουν σχεδόν οτιδήποτε και συχνά αναφέρονται ως «σκουπιδοτενεκέδες της θάλασσας» αφού η επιθεώρηση του περιεχομένου στομάχου του νεκρού καρχαρία τίγρης αποκάλυψε τα πάντα, από πρόβατα, κατσίκες, ακόμη και άλογα μέχρι μπουκάλια, ελαστικά, πινακίδες και ( είτε το πιστεύετε είτε όχι) εκρηκτικά!

Οι καρχαρίες τίγρης είναι από τους μεγαλύτερους καρχαρίες του ωκεανού και συνήθως μεγαλώνουν σε μήκος 3-5 μέτρα και ζυγίζουν 350-700 κιλά. 

Είναι τρομερά πλάσματα με τρομακτική φήμη – πώς γίνεται λοιπόν, κάθε εβδομάδα στη σεζόν, δεκάδες δύτες να μπαίνουν στα νερά της Tiger Beach για συναντήσεις ανοιχτού νερού, βολβός με βολβό;

Το Tiger Beach δεν είναι παραλία

Το Tiger Beach καλύπτει περίπου 260 εκτάρια στο δυτικό άκρο της Little Bahama Bank, περίπου 30 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης West End στο βόρειο νησί των Μπαχάμεων Grand Bahama. 

Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρετε για την Tiger Beach είναι ότι, παρά το όνομα. είναι στην πραγματικότητα μια ρηχή αμμουδιά που μοιάζει σαν να υπάρχει μια παραλία κοντά.

Η περιοχή ήταν γνωστή τοπικά ως Dry Bank και βούτηξε για πρώτη φορά από τον πλοίαρχο Scott Smith, του Όνειρο Δελφίνι liveaboard, στα τέλη της δεκαετίας του 1980. αλλά ποιος ξεκίνησε πραγματικά το όλο θέμα της κατάδυσης με καρχαρίες είναι αντικείμενο μεγάλης συζήτησης!

Ο Σκοτ ​​Σμιθ φαίνεται να είναι το άτομο που άρχισε να δελεάζει καρχαρίες στην πρύμνη σε εκείνα τα πρώτα ταξίδια και οι πρώτες δημοσιευμένες εικόνες καρχαρία τίγρης προφανώς καταγράφηκαν από Όνειρο Δελφίνι, ενώ ο Jim Abernethy, ιδιοκτήτης του Shearwater liveaboard, φαίνεται ότι ήταν αυτός που πήρε για πρώτη φορά κουτιά δολωμάτων στο νερό στα τέλη του 2003.

Ο Τζιμ γενικά πιστώνεται ότι ξεκίνησε τη διαδικασία δελεασμού των καρχαριών τίγρης στα κουτιά με δολώματα και ήταν αυτός που μετονόμασε την περιοχή Tiger Beach.

Όποιος έκανε ό,τι δεν έχει σημασία τώρα, αλλά αυτό που έχει είναι ότι εμείς, ως δύτες και υποβρύχιοι φωτογράφοι, οφείλουμε ένα σημαντικό χρέος ευγνωμοσύνης στον Scott Smith και τον Jim Abernathy που δημιούργησαν αυτό που έχει γίνει η πρεμιέρα στον κόσμο για συναντήσεις με καρχαρίες τίγρης.

Κατανόηση της Tiger Beach

Η δορυφορική σήμανση καρχαριών τίγρης στις Βερμούδες αποκάλυψε δύο ενδιαφέρουσες πτυχές της συμπεριφοράς τους – πρώτον, ότι περνούν πολύ χρόνο στην επιφάνεια, που πιστεύεται ότι σχετίζεται με τα μοτίβα διατροφής και κυνηγιού.

Δεύτερον, τα πρότυπα μετανάστευσης είναι πολύ συνεπή, με πέντε έως έξι μήνες του βόρειου ανοιξιάτικου και καλοκαιρινού μήνα στον ανοιχτό Ατλαντικό Ωκεανό στα βόρεια και δυτικά των Βερμούδων, ακολουθούμενο από μια μετανάστευση νότια στις Μπαχάμες για να περάσει τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες .

Πιστεύεται ότι οι μήνες στον ανοιχτό ωκεανό σχετίζονται με το ζευγάρωμα και τη διατροφή με τις μεταναστευτικές χελώνες καρέτα-καρέτα που περνούν εκείνη την εποχή του χρόνου, ενώ ο χρόνος που περνά στις Μπαχάμες σχετίζεται με την κύηση. Οι περισσότερες από τις τίγρεις που παρατηρούνται στο Tiger Beach είναι θηλυκά και πολλές από αυτές είναι έγκυες.

Σαφώς, αν η περιοχή Tiger Beach είναι το «φυτώριο καρχαριών τίγρης» που φαίνεται να είναι, είναι απίστευτα σημαντικό για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση αυτών των ζώων, που βρίσκονται επί του παρόντος στην Κόκκινη Λίστα της IUCN ως σχεδόν απειλούμενα, με πληθυσμό που μειώνεται παγκοσμίως.

Μάτι της Τίγρης

Το να φτάσετε για πρώτη φορά στο Tiger Beach είναι μια εμπειρία ψυχής. Είναι άλλο πράγμα να διαβάζεις και να ακούς για τους καρχαρίες που συγκεντρώνονται εκεί, αλλά άλλο να είσαι εκεί προετοιμάζοντας μια από τις πρώτες σου βουτιέςs. Ειδικά όταν υπάρχουν έως και δώδεκα καρχαρίες 2-3 μέτρων που κάνουν κύκλους στο πίσω μέρος του σκάφους και πολλοί άλλοι είναι ορατοί στα καθαρά νερά!

Οι ενημερώσεις που παρέχονται σε αυτά τα ταξίδια είναι εκτενείς και υποδειγματικές, με τα πάντα να εξηγούνται ξεκάθαρα με λογικό και μη εντυπωσιακό τρόπο, από το πώς να προετοιμαστείτε και να μπείτε στο νερό μέχρι το πώς να συμπεριφέρεστε όταν βυθιστείτε.

Αλλά το γεγονός είναι ότι το να περιμένουμε ένα κενό στους καρχαρίες που περιπολούν και μετά να κυλιόμαστε προσεκτικά ανάμεσά τους δεν είναι κάτι που κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς σε καθημερινή βάση.

Μόλις βρεθούν κάτω από το νερό, τα νεύρα εγκαθίστανται και αρχίζει να δημιουργείται μια συνειδητοποίηση για τους καρχαρίες και τα πρότυπα συμπεριφοράς τους. Από τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο οι καρχαρίες των υφάλων της Καραϊβικής προσεγγίζουν και τείνουν να εργάζονται σε αγέλες, μέχρι τον ύπουλο τρόπο που οι μεγάλοι λεμονοκαρχαρίες έρχονται χαμηλά στο κάτω μέρος με μια επιπόλαιη ματιά, κατευθείαν από μια από αυτές τις ταινίες τρόμου.

Αλλά αυτή η νέα συνειδητοποίηση ξεθωριάζει σε γκρι όταν έρχεται ο πρώτος καρχαρίας τίγρης. Οι τίγρεις έχουν απίστευτα επιβλητική παρουσία. γνωρίζουν τη θέση τους στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Κινούνται αργά και προσεκτικά, ελέγχοντας τι συμβαίνει, και οι άλλοι καρχαρίες ξεκάθαρα τους αποδίδουν.

Το πρωτόκολλο στο Tiger Beach είναι να μην ανησυχείτε καν για τα λεμόνια και τους καρχαρίες των υφάλων, γιατί η μόνη πραγματική πιθανότητα να σας δαγκώσουν είναι αν παραβιάσετε τον βασικό κανόνα να πλησιάσετε πολύ το κουτί του δολώματος. Ακόμη και τότε, ένα δάγκωμα είναι απίθανο να είναι απειλητικό για τη ζωή, αλλά θα πρέπει πάντα να γνωρίζετε πού βρίσκονται οι τίγρεις και θα πρέπει πάντα να τις αντιμετωπίζετε - κυριολεκτικά κρατώντας το μάτι της τίγρης πάντα στο μάτι.

Οι καρχαρίες τίγρεις είναι έξυπνα και περίεργα ζώα που τείνουν να πλησιάζουν δύτες επειδή τα αισθητηριακά τους συστήματα συλλαμβάνουν τα μικροσκοπικά ηλεκτρικά και ηχητικά σήματα που εκπέμπονται από τα όργανα και τον φωτογραφικό εξοπλισμό μας. 

Θα έχουν την τάση να χτυπούν με το ρύγχος τους καθώς διερευνούν περαιτέρω τα ερεθίσματα και υπάρχει πάντα η πιθανότητα να χρησιμοποιήσουν το στόμα τους και, επειδή τα σαγόνια τους είναι τόσο δυνατά, ακόμη και ένα απαλό τσίμπημα θα μπορούσε να είναι απειλητικό για τη ζωή.

Έτσι, οι φωτογράφοι έχουν οδηγίες να χρησιμοποιούν τις φωτογραφικές μηχανές τους ως ασπίδα, με αυστηρές οδηγίες να αφήνουν να φύγουν εάν μια τίγρη αποφασίσει να κάνει ένα γευστικό τεστ – αλλά θυμηθείτε να πατήσετε το κουμπί βίντεο… 

Ζωολογικό κήπο…

Όντας στο ανοικτό νερό με τόσους πολλούς μεγάλους και δυνητικά επικίνδυνους καρχαρίες πλησιάζει σε μια εμπειρία που θα αλλάξει τη ζωή. Είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση να είσαι εκεί και οι πρώτες μέρες είναι ένα καλειδοσκόπιο συναισθημάτων – φόβος, δέος, εκφοβισμός, ενθουσιασμός και μια απίστευτη αίσθηση περιπέτειας σε αυτό που έχεις κάνει.

Έπειτα, ένας βαθμός εφησυχασμού αρχίζει να εγκαθίσταται καθώς αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι ίσως αυτά τα ζώα απλώς να έχουν παρεξηγηθεί σε όλη τη διάρκεια, και να είναι πραγματικά απλά ευγενικά και ευγενικά πλάσματα…

Αυτό για μένα είναι όταν το Tiger Beach γίνεται επικίνδυνο, επειδή βρίσκεστε σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος όπου αυτά τα πλάσματα προστατεύονται και τρέφονται καλά φυσικά, καθώς και παίρνουν τα σνακ από το κουτί δολωμάτων. Επομένως, δεν τα βλέπετε πραγματικά στο φυσικό τους περιβάλλον και, κατά κάποιο τρόπο, ναι, είναι ένα είδος ζωολογικού κήπου για χάδια. 

…ή πραγματική συμφωνία;

Η παραλία Tiger είναι μοναδική. πραγματικά δεν υπάρχει πουθενά σαν αυτό. Όπου μπορείτε να είστε στο ανοικτό νερό σε σχετική ασφάλεια με τόσους μεγάλους και δυνητικά επικίνδυνους καρχαρίες;

Η σχετική ασφάλεια προέρχεται από το γεγονός ότι οι καρχαρίες στο Tiger Beach έχουν συνηθίσει την παρουσία δυτών και, επειδή έχουν πολλά άλλα πράγματα να φάνε, δεν μας θεωρούν ως κύρια πηγή τροφής.

Δεν είναι απολύτως ένα εντελώς φυσικό σκηνικό, αλλά δεν υπάρχει τίποτα άλλο σαν αυτό αν θέλετε να δείτε αυτά τα πλάσματα τόσο από κοντά. Είναι η πραγματική συμφωνία!

Φωτογραφίες από τον Don Silcock

Επίσης στο Divernet: Εξερευνώντας τα καλύτερα των Μπαχάμες, Τα «μάτια» του καρχαρία αποκαλύπτουν τη μεγαλύτερη μπλε παγίδα CO2, Οι καρχαρίες τίγρης κυμαίνονται μακριά αλλά μην ανακατεύονται, Γιατί στους μεγάλους σφυροκέφαλους αρέσει να κολυμπούν με κλίση, Oceanic Whitetips στο χείλος