Κρυστάλλινα κρανία, σμαράγδια ανεκτίμητης αξίας – μια ομάδα καταδύσεων στις ΗΠΑ χτύπησε τους μισθούς όταν κάλεσε μέντιουμ για να βοηθήσει στον εντοπισμό ενός θρυλικού πλοίου θησαυρού και η δουλειά συνεχίζεται, όπως ανακαλύπτει ο John Christopher Fine.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΙΝΤΙΑΝΑ ΤΖΟΝΣ Η ταινία για τα χαμένα κρυστάλλινα κρανία σχεδιάστηκε ακόμη και, υποβρύχιοι εξερευνητές βρήκαν αληθινά κρυστάλλινα κρανία των Αζτέκων σε ένα βυθισμένο ισπανικό ναυάγιο σε πολύ βαθιά νερά στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα.
Η ιστορία είναι περίεργη. Οι δύτες της Φλόριντα, που ανατέθηκαν από μια νοτιοαμερικανική οικογένεια που ήταν άμεσοι απόγονοι της συζύγου του κατακτητή του Μεξικού, Ερνάν Κορτέζ, βρήκαν το ναυάγιο κάπου έξω από τις ακτές του Ατλαντικού.
Η ακριβής τοποθεσία παραμένει μυστική, επειδή το εύρημα βρίσκεται σε διεθνή ύδατα, σε απόσταση μεγαλύτερη από 12 μίλια από την ακτή, οπότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην ανοιχτή θάλασσα, όπου η πειρατεία είναι ζωντανή και καλά.
Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η τοποθεσία είναι βαθιά, στα όρια της κατάδυσης με πεπιεσμένο αέρα, και μεταξύ του Sebastian και του Cape Canaveral.
Από το 1993, ο Victor Benilous, η σύζυγός του Sue και μια μικρή ομάδα έμπιστων δύτες μάζευαν θησαυρούς από τα βυθισμένα συντρίμμια ενός ισπανικού aviso, ή πλοίου ταχυμεταφορών, που βυθίστηκε γύρω στο 1757. Τουλάχιστον, αυτή είναι η ημερομηνία που αναγράφεται σε μια ασημένια ράβδο που η ομάδα ανακάλυψε πρόσφατα.
Αυτό που κάνει το ναυάγιο εξαιρετικό είναι ότι, σύμφωνα με τον Benilous, οι Ισπανοί «πήραν ένα ολόκληρο βουνό για να το χρησιμοποιήσουν ως έρμα και επρόκειτο να το διευθετήσουν όταν έφτασαν στην Ισπανία».
Αυτό το βουνό, από τις ζούγκλες της Κολομβίας, ήταν ένα σμαραγδένιο ορυχείο. Το πλοίο βυθίστηκε αφού κάηκε στην ίσαλο γραμμή και το έρμα του περιέχει συστάδες σμαράγδια, κοσμήματα και εξαίσια προσωπικά αντικείμενα των επιβατών – λύτρα θησαυρού ενός βασιλιά.
«Το μεγαλύτερο επεξεργασμένο σμαράγδι είναι ένα υπέροχο κόσμημα έξι όψεων που ζυγίζει 964 καράτια», μου είπε ο Benilous.
«Η έρευνα έχει ταυτοποιήσει το στολίδι ως το σμαράγδι της Ισαβέλλας – μια πέτρα που αναζητούσε η βασίλισσα Ισαβέλλα, η Πορτογαλίδα σύζυγος του Καρόλου Ε’».
Η βαθυπράσινη επιμήκης πέτρα είναι τόσο μεγάλη που επικαλύπτει την παλάμη ενός χεριού.
Η βασίλισσα είχε προφανώς υπαινιχθεί στον Κορτέζ ότι έπρεπε να της κάνει δώρο το διαμάντι, αλλά αντ' αυτού το έκανε γαμήλιο δώρο στη δεύτερη σύζυγό του, Dona Juana de Zuniga.
Ένας επαγγελματίας του τένις από την Αργεντινή, γνωστός και για τα κατορθώματά του στο κυνήγι θησαυρών στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής, προσεγγίστηκε από μια οικογένεια που είχε μάθει να παίζει τένις και η οποία, όπως αποδείχθηκε, ήταν απόγονοι της φυλής de Zuniga.
Είχαν πληροφορίες για ένα πλοίο που είχε ναυαγήσει ενώ μετέφερε έναν αγγελιοφόρο από τον Νέο Κόσμο στην Ισπανία με τον θησαυρό του Κορτέζ και δεν ανακτήθηκε ποτέ.
Ο επαγγελματίας, που εργαζόταν στο μοντέρνο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα, είχε ακούσει για τα κατορθώματα του Βίκτορ Μπενίλους, ενός εστιάτορα/συλλέκτη τέχνης/ειδών σε αντίκες/δύτη. Είχε συμμετάσχει στην ανασκαφή ενός άγνωστου ναυαγίου βαθέων υδάτων στην παραλία Juno, που λέγεται ότι χρονολογείται από το 1554.
«Ο επαγγελματίας του τένις με πλησίασε με την ιστορία της σμαραγδένιας βασίλισσας Ισαβέλλας που ήθελε αλλά δεν μπορούσε», είπε ο Benilous. «Νομίζω ότι η βασίλισσα προσπαθούσε ακόμα να προσελκύσει τον Κορτέζ για μελλοντικούς πολύτιμους λίθους.
«Ξέρουμε ότι η Dona Juana de Zuniga ακολούθησε τον σύζυγό της στο Μεξικό σε ταξίδια. Τα σμαράγδια έστελναν τακτικά πίσω στην Ισπανία ».
Ο ΜΠΕΝΙΛΟΥΣ Σχημάτισε ΟΜΑΔΑ και άρχισε να ερευνά τα αρχεία και τα έγγραφα της οικογένειας de Zuniga για να βρει στοιχεία για την ύπαρξη του ναυαγίου. «Η οικογένεια de Zuniga ήταν δεύτερα ξαδέρφια του βασιλιά και έλαβε πολλές επιχορηγήσεις γης από το Στέμμα», εξήγησε.
Ο Κορτέζ είχε πεθάνει το 1547 και μεγάλο μέρος της ιστορίας της οικογένειάς του παραμένει θολή. «Γνωρίζουμε ότι ένας αγγελιαφόρος ήρθε από την Ισπανία στον Νέο Κόσμο το 1756, περισσότερα από 200 χρόνια μετά τον θάνατο του Κορτέζ», μου είπε ο Μπενίλους.
«Πιστεύουμε ότι έφερνε την περιουσία της οικογένειας de Zuniga πίσω στην Ισπανία, ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τους πολύτιμους λίθους για να δελεάσουν το Στέμμα να δώσει στην οικογένεια περισσότερες χάρες σε επιχορηγήσεις γης».
Ο κούριερ επέστρεφε στην Ισπανία με ένα μικρό ταχύπλοο, είπε. «Σύμφωνα με το δηλωτικό του πλοίου, το φορτίο περιελάμβανε εκατό σεντούκια από σμαράγδια». Όμως το πλοίο πήρε φωτιά.
«Ήταν έξω στη θάλασσα και η μόνη πληροφορία για τη θέση του προήλθε από άλλο καπετάνιο, ο οποίος είδε το πλοίο να καίγεται και ανέφερε ότι είχαν περάσει κάποιες ώρες από τότε που είχαν δει τη στεριά», είπε ο Benilous.
Ο Victor Benilous έστειλε χάρτες με πλαστικές επικαλύψεις σε δύο μέντιουμ. «Είχα χρησιμοποιήσει τα μέντιουμ στο παρελθόν – ένας από αυτούς συνεργάστηκε με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και βοήθησε στον εντοπισμό χαμένων υποβρυχίων.
«Όταν επέστρεψαν οι χάρτες, σημειώθηκαν σχεδόν στο ίδιο σημείο, μόνο εκατοστά σε αυτή την κλίμακα – στην πραγματικότητα, λιγότερο από τέσσερα μίλια μεταξύ τους».
ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ, ο Victor Benilous έφερε ένα από τα μέντιουμ στο καταδυτικό του σκάφος - και εντόπισε επτά τοποθεσίες.
«Χρησιμοποιήσαμε ένα μαγνητόμετρο, ένα σόναρ πλευρικής σάρωσης και ένα προφίλτρο κάτω. Τα όργανα εντόπισαν τρεις άγκυρες της ισπανικής αποικιακής περιόδου.
«Καταργήσαμε αυτές τις τοποθεσίες και επικεντρωθήκαμε στις άλλες τέσσερις που εντοπίστηκαν από το μέντιουμ. Υπήρχε πολλή άμμος, αλλά ανακαλύψαμε ένα σωρό έρματος.
«Κατάδυση σε βαθιά νερά, βρήκαμε μερικές απανθρακωμένες νευρώσεις σε μια τοποθεσία και μια ασημένια ράβδο που χρονολογείται από το 1757. Οι δύτες εντόπισαν τότε τρία κρυστάλλινα κρανία των Αζτέκων».
«Τα μέντιουμ είναι πολύ ξεχωριστοί άνθρωποι», θέτει η Sue Benilous. «Το πίστευα από την αρχή, αλλά όταν βλέπεις τα αποτελέσματα, παθαίνεις χήνα».
Όταν οι δύτες κατέβηκαν στην τοποθεσία όπου είχε ληφθεί η «ψυχική ενέργεια», ανακάλυψαν το μεγαλύτερο από τα κρυστάλλινα κρανία – λιγότερο από 3 μέτρα από το σημείο που το μέντιουμ τους είχε πει να βουτήξουν!
Τα κρανία, που κυμαίνονται σε μεγέθη από μάρμαρο έως μπάλα του τένις, είναι σπάνια. «Μέχρι στιγμής καταφέραμε να αναγνωρίσουμε μόνο έξι άλλα τελετουργικά κρανία των Αζτέκων», μου είπε η Sue Benilous.
«Το μεγαλύτερο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο και έχει μέγεθος περίπου ανθρώπινου κρανίου. Είναι τόσο λεπτά γυαλισμένα που πραγματικά δεν ξέρουμε πώς τα έφτιαξαν οι Αζτέκοι ».
Οι δύτες ανέπτυξαν ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων που κυμαίνονταν από το μέγεθος ενός ποδοσφαίρου μέχρι εκείνου ενός γραφείου. Ήταν κατά την εξέταση αυτών των σβώλων, που είχαν λιώσει μεταξύ τους και είχαν διαβρωθεί μετά από μακρά βύθιση στο θαλασσινό νερό, που άρχισαν να ανακαλύπτονται καταπληκτικά αντικείμενα.
«Το δαχτυλίδι της οικογένειας Cortez-Zuniga βρέθηκε αρχικά με το σμαράγδι Isabella», είπε ο Victor Benilous, δείχνοντάς μου το δαχτυλίδι.
«Όταν ο αγγελιαφόρος ήρθε από την Ισπανία το 1757 για να δει τον δικαστή που είχε το σμαράγδι της Ισαβέλλας, έπρεπε να δείξει το δαχτυλίδι της σφραγίδας πριν του παραδοθεί και το πήρε στο πλοίο».
Δαχτυλίδια, πολύτιμοι λίθοι και κοσμήματα μεγάλης αξίας είναι από τους σπάνιους, όμορφους θησαυρούς που έχουν βρει οι δύτες.
ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ, η ομάδα βρήκε μια μήτρα που ζύγιζε περίπου 7 κιλά. Κρατώντας το στο γραφείο του στο West Palm Beach, ο Βίκτορ έλαμψε ένα δυνατό φως που ακτινοβολούσε μέσα από την πέτρα, δημιουργώντας μια όμορφη σμαραγδένια λάμψη σαν πράσινη φωτιά.
«Περίπου το 40% της πέτρας είναι σμαράγδι. Φτάνει σε 25,000 καράτια συν», είπε, αναποδογυρίζοντας την τεράστια πέτρα στα χέρια του.
«Ήταν επιχρισμένο και λευκό, και το βράσαμε. Χρησιμοποίησα σπρέι μαλλιών για να το διατηρήσω όμορφο και να φαίνεται λαμπερό έτσι – χωρίς να το γυαλίσει ένας γεμολόγος».
Το τεράστιο τραχύ σμαράγδι είχε αιχμαλωτίσει τη φαντασία των τυχοδιώκτες για αιώνες πριν την ανακάλυψή του. Είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο και ο μεγαλύτερος θησαυρός που βρέθηκε ποτέ κάτω από τη θάλασσα.
Μεταξύ άλλων θησαυρών που έφεραν οι δύτες είναι ένας χρυσός σταυρός με επτά σμαράγδια cabochon. «Η μεγαλύτερη πέτρα είναι 83 mm, η μικρότερη 53 mm», είπε ο Benilous.
«Τα σμαράγδια είναι κορυφαίας ποιότητας πολύτιμων λίθων και ο χρυσός είναι σχεδόν 22 καρατίων». Άλλα δαχτυλίδια περιελάμβαναν ένα σετ σμαράγδι 17.5 καρατίων σε χρυσό, με δύο μικρούς γρανάτες σε κάθε πλευρά.
Ανάμεσα στα ευρήματα ήταν πολλά ακατέργαστα, άκοπα σμαράγδια. «Περάσαμε κυριολεκτικά από χιλιάδες και χιλιάδες σμαράγδια και βρήκαμε μια πέτρα ποιότητας πολύτιμου λίθου που ήταν ημιδιαφανής», εξήγησε η Σου Μπενίλους.
«Ήταν 42 καρατίων. Κρατήσαμε το πάχος, αλλά κόβοντας και γυαλίζοντας το χάσαμε το 50% του βάρους της πέτρας ». Κράτησε το υπέροχο διαμάντι. Στη λαμπερή ηλιοφάνεια, ακτινοβολούσε μια φυσική λάμψη που σπάνια συναντάται σε ανόθευτα σμαράγδια.
Γράφοντας στο American Gemcutter Bulletin, ο ειδικός γεμολόγος Robert A Silverman είπε: «Το ενενήντα εννέα τοις εκατό όλων των σμαραγδιών είναι βαμμένα και λαδωμένα.
Η βιομηχανία προσπαθεί να αναγκάσει, αν ενισχυθεί μια πέτρα, (να) αναφερθεί ». Το να δεις ένα λαμπρό φυσικό κόσμημα να εκπέμπει τόσο βαθυπράσινη φωτιά απέδειξε την αξία και τη σπανιότητα του ναυαγίου.
Βρέθηκε επίσης ένα εκλεκτό μωσαϊκό που αποτελείται από χιλιάδες θραύσματα πολύτιμων λίθων, μερικά μόνο με πάχος δύο ανθρώπινων τριχών.
«Μάλλον χρειάστηκε κάποιος οκτώ ή εννέα χρόνια για να φτιάξει κάτι τέτοιο», είπε ο Βίκτορ Μπενίλους, κρατώντας το μωσαϊκό στην παλάμη του χεριού του. «Από την έρευνά μας, πιστεύουμε ότι είναι από τη νεοκλασική περίοδο, που έγινε στις αρχές του 1700.
«Βρέθηκε τυλιγμένο σε τέσσερις ίντσες υλικού – τα καλύμματα είχαν διογκωθεί με τα χρόνια. Προφανώς το εξωτερικό κουτί έσπασε και ήταν μέσα σε άλλο κουτί. Εκεί ήταν ο σταυρός και το δαχτυλίδι του Στέμματος ».
Οι δύτες εξακολουθούν να προσπαθούν να συγκεντρώσουν στοιχεία από το μυστηριώδες πλοίο. Ένα πλοίο ταχυμεταφορών αντί για ένα τυπικό επιβατηγό πλοίο, δεν θα μετέφερε περισσότερους από 20 επιβάτες.
«Μέρος της αρχικής δήλωσης δείχνει ότι το πλοίο μετέφερε 100 σεντούκια από σμαράγδια», είπε ο Benilous. «Τότε, τα σμαράγδια δεν είχαν τη μεγάλη αξία που έχουν σήμερα». Χαμογέλασε, γνωρίζοντας ότι ένα σμαράγδι κορυφαίας ποιότητας μπορεί να φτάσει τα 15,000 $ ανά καράτι.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ στον πυθμένα, και ενώ η ομάδα είναι φυσικά ασαφής σχετικά με την ακριβή τοποθεσία του ναυαγίου, είναι βέβαιο ότι αυτό που έχει βρει ισοδυναμεί με το πιο πολύτιμο φορτίο που έχει ανακτηθεί ποτέ από βυθισμένο πλοίο.
Το ότι συνδέεται με έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους και διαβόητους κατακτητές του Νέου Κόσμου απλώς ενισχύει την αξία του.
Η ιστορία υπογραμμίζει τη σκληρή ιστορία της κατάκτησης του Νέου Κόσμου και την καταστροφή των ιθαγενών πολιτισμών, τις προόδους τους στην επιστήμη και τις τέχνες που εξαλείφθηκαν από τη θρησκευτική καταστολή.
Αζτέκοι και Μάγια τεχνουργήματα που ανακτήθηκαν από τους δύτες είναι σπάνια παραδείγματα που σώθηκαν για την ιστορία, και τα κρυστάλλινα κρανία από τα πιο ασυνήθιστα που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.
Επί του παρόντος, ό,τι ανακτήθηκε από το ναυάγιο διατηρείται σε θησαυροφυλάκια από τους σωστές. Η συλλογή είναι άθικτη και τα σχέδια συζητούνται με μεγάλα ιδρύματα, ιδιωτικά και δημόσια, για την έκθεση των αντικειμένων.
Οι προσπάθειες διατήρησης συνεχίζονται για την αφαίρεση τεχνουργημάτων από ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων, τον καθαρισμό και τη διατήρησή τους.
Σύντομα οι διασώστες ελπίζουν να είναι σε θέση να δημιουργήσουν μια μεγάλη έκθεση, προσφέροντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να μάθουν για την ιστορία της κατάκτησης των Αζτέκων και αρχαιολογία του υποβρύχιου διάσωση.
Στην περίπτωση του Ιντιάνα Τζόουνς και των κρυστάλλινων κρανίων, η ιστορία ήταν μόνο μυθοπλασία. Οι εξερευνητές των ωκεανών που έχουν ανακτήσει προσωπικούς θησαυρούς του Hernan Cortez είναι το πραγματικό πράγμα.
