Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας ετοιμάζεται να δώσει στους δύτες αναψυχής πρόσβαση σε τρεις ακόμη αρχαίες τοποθεσίες ναυαγίων.
Το πράσινο φως του ακολουθεί αυτό που θεωρείται ως επιτυχία του πιλοτικού προγράμματος Peristera Shipwreck στα ανοιχτά της Αλοννήσου, το οποίο ξεκίνησε το 2019 και φέρεται να κυλούσε ομαλά.
Ανακοινώθηκε το έργο των τεσσάρων εγκαταστάσεων ήδη από το 2019, όταν αναφέρθηκε Divernet, αλλά μόλις τώρα τα νεύρα των αρχών φαίνεται να έχουν κατασταλάξει στο σημείο να εφαρμόσουν αυτό που θα παραμείνει μια πολύ στενά εποπτευόμενη εμπειρία κατάδυσης – και μια εμπειρία που παραμένει αρκετά μακριά.
Διαβάστε επίσης: Τελευταίες καταδύσεις σε 10 ναυάγια 5,000 ετών
Η Περιστέρα, γνωστή και ως Υποβρύχιο Μουσείο Αλοννήσου, θα είναι ένας από τους τέσσερις χαρακτηρισμένους «Επισκέψιμους Θαλάσσιους Αρχαιολογικούς Χώρους».
Οι άλλες τρεις θέσεις βρίσκονται στο δυτικό Παγασητικό και περιλαμβάνουν το Ναυάγιο Τηλέγραφου από την ύστερη Αρχαιότητα, το μεσοβυζαντινό Ναυάγιο Κίκυνθου και τη βυζαντινή θέση άγκυρας του Γλάρου.
Τώρα προετοιμάζονται για άνοιγμα προς τα τέλη του 2025 υπό την επίβλεψη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Ελλάδας (ΟΛΓ), τμήμα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αυστηροί έλεγχοι
Η κίνηση έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας και τον καταδυτικό τουρισμό, δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ανακοινώνοντας την απόφαση.
Ως συνήθως στα ελληνικά ύδατα, αυτό περιλαμβάνει αυστηρούς ελέγχους στους αυτοδύτες, που υπαγορεύονται από «τρεις βασικές ανάγκες: τη διατήρηση της ασφάλειας του κοινού, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς».
«Η επίσκεψη στο χώρο μπορεί να γίνει μόνο ελεγχόμενη και υπό αυστηρές συνθήκες συνεχούς επιτήρησης και ασφάλειας», τόνισε η Μενδώνη.
Οι δύτες θα συνοδεύονται σε κάθε τοποθεσία με τα σκάφη των πιστοποιημένων καταδυτικών κέντρων, από εξειδικευμένο προσωπικό υπεύθυνο για την επιβολή των κανονισμών του Υπουργείου Εξωτερικών.
Τα σκάφη θα έπρεπε να χρησιμοποιούν μόνο την προβλήτα Στενής Βάλα Αλοννήσου ή το λιμάνι της Αμαλιάπολης. Στα σημεία των ναυαγίων θα δημιουργηθούν μόνιμες αγκυροβολίες, με απαγόρευση αγκυροβόλησης.
Κάθε τοποθεσία θα οριοθετηθεί χρησιμοποιώντας ελαφριές σημαδούρες και η κυκλοφορία του ψαρέματος και των σκαφών θα απαγορευόταν κατά τη διάρκεια της κατάδυσης.
Ομάδες όχι περισσότερων από οκτώ δυτών συνοδευόμενες από επαγγελματίες οδηγούς καταδύσεων θα κατέβαιναν μια γραμμή στα βάθη από τα οποία ξεκινούσαν οι καθορισμένοι «διάδρομοι περιήγησης». Οι δύτες δεν θα επιτρέπονταν σε απόσταση 1.5 μέτρων από τον βυθό ή 1 μέτρου από τα υπολείμματα.
Η σήμανση θα περιέχει βασικές πληροφορίες για τους δύτες σε κάθε στάση κατά μήκος της διαδρομής.
Οι υποβρύχιες και επιφανειακές κάμερες θα μεταδίδουν εικόνες του ναυαγίου και της επιφάνειας σε πραγματικό χρόνο για να επιτρέπουν την απομακρυσμένη επίβλεψη της κατάδυσης, τη μετάδοση προειδοποιητικών σημάτων και την καταγραφή τυχόν παραβιάσεων.
Ναυάγιο Περιστέρας
Το νησάκι Περιστέρα βρίσκεται ανατολικά της Αλοννήσου στο θαλάσσιο πάρκο Βορείων Σποράδων. Το ναυάγιο, που βρέθηκε από έναν ψαρά το 1985 κοντά στη βραχώδη δυτική ακτή του στα 22-30 μέτρα, αποτελείται κυρίως από το κύριο φορτίο του - περισσότερους από 3,500 αμφορείς με κοφτερό πυθμένα.
Οι δύο τύποι που εντοπίστηκαν προέρχονται από τη Μένδη και την Πεπάρηθο (Σκόπελος) και πιθανότατα έφεραν κρασί.
Άλλα ευρήματα περιλαμβάνουν κύπελλα και πλάκες με μελάνι, αντικείμενα του πληρώματος όπως λάμπες και φυτίλια και εξαρτήματα πλοίων όπως εξαρτήματα και καρφιά από μόλυβδο άγκυρας. Το πλοίο χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ.
Ναυάγιο Τηλέγραφος
Στον κόλπο του Τηλεγράφου σε βάθη 17-23 μέτρα σε βράχο και βυθό άμμου, βρέθηκαν το 4 οκτώ τύποι εμπορικών αμφορέων του 2000ου αιώνα μ.Χ.
Ίχνη πίσσας μέσα σε πολλά από αυτά έδειχναν ότι κάποτε κρατούσαν κρασί. Ο πιο συνηθισμένος τύπος αμφορέα, με 20 παραδείγματα που βρέθηκαν, ήταν από την Πελοπόννησο, καθιστώντας αυτόν τη μεγαλύτερη γνωστή συγκέντρωση αυτών στην Ελλάδα.
Άλλοι τύποι προέρχονταν από το βορειοανατολικό Αιγαίο, ενώ ένας μοναδικός αμφορέας αναγνωρίστηκε ως παλαιστινιακός. Τα δοχεία βρίσκονταν σε δύο ασυνάρτητες συγκεντρώσεις, υποδεικνύοντας ότι το πλοίο πιθανότατα είχε ανατραπεί και είχε χυθεί το φορτίο του.
Ναυάγιο Κίκυνθου
Με λείψανα που προσδιορίζονται ότι χρονολογούνται από την παλαιοχριστιανική εποχή έως τον 19ο αιώνα, η ακατοίκητη νησίδα Κίκυνθος σχηματίζει έναν φυσικό κυματοθραύστη στην είσοδο του κόλπου της Αμαλιάπολης.
Ένας σωρός μεγάλων αλλά σπασμένων σκαφών ανακαλύφθηκε το 2005 στη βορειοδυτική ακτή, σε βάθη από 3.5-12 μέτρα.
Αυτά είναι μέρη του pithos, μεγάλα πήλινα πιθάρια που εμφανίστηκαν χαρακτηριστικά από τον 9ο αιώνα μ.Χ. και αμφορείς που χρονολογούνται στον 11ο/12ο αιώνα μ.Χ. Το ναυάγιο φαίνεται να είναι ένα σχετικά μικρό εμπορικό πλοίο της μεσοβυζαντινής περιόδου.
Ακρωτήρι Γλάρος
Το ακρωτήριο Γλάρος, στις νοτιοδυτικές ακτές του Παγασητικού κόλπου, ήταν επικίνδυνο πέρασμα για τα πλοία που προσπαθούσαν να εισέλθουν στον απάνεμο όρμο της αρχαίας Νίου.
Μπορούν να βρεθούν ίχνη τουλάχιστον τεσσάρων αρχαίων ναυαγίων – ενός ελληνιστικού, ενός ρωμαϊκού και δύο βυζαντινών – μαζί με αγγεία και άγκυρες από άλλες περιόδους, πιθανώς απορριφθέντα μεμονωμένα.
Δύο συγκεντρώσεις που περιέχουν περίπου 10 σιδερένιες άγκυρες, το μεγαλύτερο σύνολο βυζαντινών άγκυρων που έχουν βρεθεί ποτέ στις ελληνικές θάλασσες, έχουν συνδεθεί με αμφορείς του 12ου-13ου αιώνα μ.Χ. που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή, υποδηλώνοντας το ναυάγιο ενός μεγάλου βυζαντινού εμπορικού πλοίου.
Επίσης στο Divernet: Η Ελλάδα προσφέρει στους αυτοδύτες 91 ναυάγια, Ναυάγιο Περιστέρα: χαμογέλα, είσαι στην κάμερα, Περισσότερες ανακαλύψεις δυτών στην Ελλάδα, Μουσείο καταδυτικών ανακαλύψεων λίγα εκατοστά μπροστά
