Ο MARTIN STRMISKA καταδύεται το HMS Perseus στα ελληνικά νησιά και σε κατάσταση ήπιας νάρκωσης αζώτου αναβιώνει τα απίστευτα γεγονότα περίπου 77 ετών νωρίτερα
Η ανοιχτή καταπακτή του HMS Perseus, πίσω από την οποία κρύβεται μια επική ιστορία.
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΑΠΛΕΙ
Ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι δίπλα στους τορπιλοσωλήνες και περνάει από τα παλιά του γράμματα. Για αυτόν, όπως και για άλλους ναυτικούς, αυτοί είναι συχνά ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει επαφή με τον έξω κόσμο. Σχεδόν ακριβώς από πάνω του υπάρχει μια κυκλική καταπακτή διαφυγής.
Διαβάστε επίσης: Sub-hunter εντοπίζει το HMS Triumph στην Ελλάδα
Η διάθεση στο υποβρύχιο είναι στα ύψη. Από τα ηχεία του ραδιοφώνου ακούγονται θετικά μηνύματα. Χθες οι τορπίλες της είχαν χτυπήσει τον στόχο τους. Ο Τζον κοιτάζει ένα μπουκάλι ρούμι που βρίσκεται δίπλα του, αλλά πίνει μόνο μια μικρή γουλιά. Τα υπόλοιπα θα μείνουν για όταν μπουν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας.
Ξαφνικά, ακούγεται ένα φρικτό βουητό. Τα ατσάλινα τοιχώματα τινάζονται και ο John ρίχνεται στον μπροστινό τοίχο του πίσω διαμερίσματος. Όλοι φωνάζουν, τα ηλεκτρικά κυκλώματα καίγονται, τα φώτα σβήνουν, ο πανικός κυριεύει. Όλα γίνονται γρήγορα, αλλά ο John ξέρει αμέσως τι συμβαίνει. Έχουν χτυπήσει σε νάρκη.
Ο Τζον αντιλαμβάνεται πώς κατατάσσεται το υποβρύχιο. Οι τοίχοι τρέμουν και το βουητό στα αυτιά του είναι νερό που τρέχει στο υπόγειο. Καθώς σημειώθηκε η έκρηξη, το σκάφος παρακολουθούσε τη δράση στην επιφάνεια, με ανοιχτή την καταπακτή του πύργου πρόσδεσης.
Όταν οι απελπισμένες κραυγές παύουν, μένει μόνο το ζοφερό βουητό. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα οι βαριές πλημμύρες Περσέας βυθίζεται με το τόξο στο βάθος, μεταφέροντας μαζί του 61 ναύτες.
Σε μήκος 88μ, HMS Περσέας (N36) ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υποβρύχια που συμμετείχαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Είχε εκτοξευθεί το 1929, ήταν ένα από τα πρώτα υποβρύχια που εξοπλίστηκαν με τορπίλες Mark VIII και διέθετε επιπλέον εξωτερικές συγκολλημένες δεξαμενές καυσίμου και ασπίδα όπλου.
Με αδελφά υποβρύχια της ίδιας παρθικής κατηγορίας – Πρωτεύς, Ποσειδώνας και Πανδώρα – είχε σταθμεύσει έξω από την Κίνα έως ότου η Ιταλία μπήκε στον πόλεμο τον Ιούνιο του 1940.
Σε αυτό το σημείο Περσέας κατευθύνθηκε προς το Ιόνιο Πέλαγος και υπό τη διοίκηση του Edward Christian Frederick Nicolay εντάχθηκε στον 1ο Υποβρύχιο Στόλο.
Στις 5 Σεπτεμβρίου, δύο από τις τορπίλες της χτύπησαν το ιταλικό τάνκερ Maya 5, και στις 2 Οκτωβρίου στο κανάλι της Βεγγάζης βύθισε το εμπορικό πλοίο Castellon.
Τώρα στις 10 μ.μ. στις 6 Δεκεμβρίου 1941 Περσέας περίμενε να εμφανιστεί ιταλική αυτοκινητοπομπή νότια του μεγαλύτερου νησιού του Ιονίου, της Κεφαλονιάς. Τα σύννεφα κρύβουν τα αστέρια και ένας παγωμένος άνεμος φυσά.
Ο Τζον Κέιπς είναι ένας από τους δύο «μη μάχιμους» που ταξιδεύουν στην Αλεξάνδρεια. Ήταν ο κύριος στόκερ στο HMS/M Κοπανίζων υποβρύχιο, αλλά πριν από λίγο καιρό στη Μάλτα το νοικιασμένο αυτοκίνητό του είχε γκρεμίσει μια άμαξα και είχε επιστρέψει για να λύσει το θέμα.
Τώρα ήταν έτοιμος να επιστρέψει στην υπηρεσία και είχε διαταχθεί να τον συνοδεύσει Περσέας στην επιθετική της αποστολή και μετά συνεχίζει στην Αλεξάνδρεια για να επανενταχθεί Κοπανίζων.
Ο άλλος άμαχος ήταν ο νεαρός Έλληνας υπολοχαγός Νικόλαος Μέρλιν, πρώτος αξιωματικός στο υποβρύχιο Γλαύκος επί του παρόντος για επισκευές στη Μάλτα, αλλά ταξιδεύει για να αναλάβει ένα νέο υποβρύχιο στην Αλεξάνδρεια. Έτσι Περσέας είχε φύγει από τη Μάλτα στις 26 Νοεμβρίου με 59 στρατιωτικό πλήρωμα και δύο επιβάτες.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΗΡΕΣ ΣΚΟΤΑΔΙ.
Για λίγα δευτερόλεπτα το εκκωφαντικό μουρμουρητό του νερού φαίνεται να σταματά όπως νιώθει ο Τζον Περσέας πέφτοντας, τότε ένα καταστροφικό χτύπημα τον ρίχνει πίσω στην τρομερή πραγματικότητα.
Περσέας βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας αλλά, από θαύμα, το πίσω τμήμα δεν έχει πλημμυρίσει ακόμα.
Ο Τζον αισθάνεται έναν οξύ πόνο στο δεξί του μηρό, αλλά ενεργεί γρήγορα. Προσπαθεί να χτυπήσει τον φακό που είναι συνήθως τοποθετημένος δίπλα σε μια καταπακτή έκτακτης ανάγκης, και είναι εκεί και λειτουργεί! Κατευθύνεται προς το μηχανοστάσιο και η δέσμη φωτός που διαπερνά τον τοξικό αέρα αποκαλύπτει ένα τρομερό θέαμα.
Παντού υπάρχει ένα κουβάρι από καμένα και ματωμένα σώματα, αλλά με κάποιο τρόπο βρίσκει τρεις ζωντανούς αλλά βαριά τραυματισμένους ναύτες.
Η πόρτα του μηχανοστασίου έχει κλείσει, όχι από ανθρώπινο χέρι, αλλά από την έκρηξη, αλλά το νερό ψεκάζεται μέσω της ελαστικής τσιμούχας, οπότε είναι σαφώς υπό μεγάλη πίεση.
Η βοήθεια των τριών τραυματισμένων ανδρών στην καταπακτή έκτακτης ανάγκης διαρκεί μισή ώρα. Μέχρι τώρα η στάθμη του νερού έχει ανέβει σημαντικά και σώματα επιπλέουν παντού γύρω του.
Το κρύο διαπερνά τα κόκαλα καθώς το νερό συνεχίζει να ανεβαίνει. Όλοι βρίσκονται στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης, αλλά πριν ανοίξει η καταπακτή πρέπει να πλημμυρίσει ο θάλαμος, γιατί το γύρω νερό ασκεί πλέον 10 τόνους πίεση στην καταπακτή. Τι γίνεται αν η έκρηξη έχει παραμορφώσει το πλοίο και η καταπακτή δεν ανοίγει;
Οι άνδρες είναι εξοπλισμένοι με το Davis Apparatus, μια απλή συσκευή αναπνοής οξυγόνου που αποτελείται από σωλήνα αναπνοής, φιάλη οξυγόνου και μια αναπνοή τσάντα. Ο Γιάννης ελέγχει το μανόμετρο: δείχνει -82μ.
Οι πιθανότητες επιβίωσής τους φαίνεται να είναι μηδενικές, επειδή μια συσκευή παροχής καθαρού οξυγόνου δεν έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιείται σε τόσο μεγάλο βάθος, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Οι άνδρες φορούσαν τα γυαλιά και τα κλιπ μύτης για να αποτρέψουν τη διαρροή αερίου από τη θηλιά.
Ο Γιάννης βρίσκει μια βαλβίδα για να εξισορροπήσει την πίεση στον θάλαμο, αλλά η λαβή είναι λυγισμένη. Πρέπει να βρει γρήγορα μια λύση και συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πλημμυρίσει τον θάλαμο χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που στέλνει σήματα καπνού στην επιφάνεια.
Όταν το λιπαρό νερό στροβιλίζεται γύρω τους, όλοι οι άνδρες αρχίζουν να αναπνέουν οξυγόνο.
Η πίεση εξισορροπείται, αφήνοντας μόνο μια μικρή ποσότητα πεπιεσμένου αέρα κάτω από την τσιμούχα. Με έντονο πόνο, ο Τζον αναγκάζει να ανοίξει την καταπακτή και σπρώχνει τους άλλους ναύτες έξω έναν έναν πριν περάσει ο ίδιος από το άνοιγμα.
Η συσκευή Davis τον μεταφέρει στην επιφάνεια. Αναπνέει, αλλά υπάρχει έντονος πόνος σε όλο του το σώμα.
Ανεβαίνοντας βρίσκεται δίπλα σε ένα άλλο πλωτό ορυχείο και φοβισμένος κρατάει την ανάσα του όσο μπορεί.
Τέλος, φτάνει στην επιφάνεια και μυρίζει καθαρό αέρα. Ψάχνει γύρω του για τους άλλους άντρες ανάμεσα στις επιβλαβείς φυσαλίδες που ξεφεύγουν από το υποβρύχιο, αλλά φαίνεται ότι είναι ο μόνος επιζών.
Στο βάθος ο Γιάννης μπορεί να δει τα φώτα αυτής που πιστεύει ότι είναι η Κεφαλονιά. Του παίρνει οκτώ εξαντλητικές ώρες για να κολυμπήσει περίπου πέντε μίλια πριν πέσει εξαντλημένος στην παραλία. Καλόκαρδοι Έλληνες τον βοηθούν να συνέλθει στα κρυφά, καθώς το νησί βρίσκεται υπό ιταλική κατοχή και εμπλέκεται και το ελληνικό παράρτημα της MI9, η βρετανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών.
Δεκαοκτώ μήνες κρυμμένος σε διάφορες τοποθεσίες τελειώνουν την τελευταία μέρα του Μαΐου 1943, όταν ο Τζον φεύγει από την Κεφαλονιά με ένα πλοίο με το όνομα Ευαγγελίστρια.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ
αγκυροβολημένος στο ναυάγιο. Κατεβαίνοντας κατά μήκος της αυτοσχέδιας γραμμής αναφοράς, παρακολουθούμε με ανυπομονησία να αναδυθούν τα περιγράμματα του HMS Perseus.
Γίνονται ορατά σε βάθος 30 μέτρων, αλλά η πραγματική στιγμή του wow έρχεται με θέα στον πύργο σύνδεσης στα 40 μέτρα.
Το υποβρύχιο μοιάζει με μια πριγκίπισσα που κοιμάται – ανέγγιχτη, ήσυχη αλλά με μια ιστορία να πει. Αφήνει μια παντοδύναμη εντύπωση. Μια ήπια νάρκωση με άζωτο πυροδοτεί ένα κύμα σκέψεων και συνειρμών: εδώ πρέπει να έχει κυλήσει το νερό στο υποβρύχιο…
Η θέα της πλώρης τα λέει όλα για την καταστροφική δύναμη του σκάφους. Οι τορπίλες που είχαν σκοπό να καταστρέψουν εκείνη την ιταλική συνοδεία βρίσκονται ακόμα στους θαλάμους.
Από εδώ εκτοξεύτηκαν οι πύραυλοι που βύθισαν τα Μάγια και Καστελόν.
Με το τέλειο υδροδυναμικό σχήμα του πλοίου στο σκόπευτρο μου, ο αποσβεσμένος θόρυβος των κινητήρων και του σόναρ φαίνονται σχεδόν ακούγονται.
Ο αγώνας για τη ζωή των 61 ανδρών που φυλακίστηκαν στο νερό αναβιώνει στην πρύμνη. Η ανοιχτή καταπακτή έκτακτης ανάγκης και μια τρύπα διαμέτρου 50 εκατοστών αφηγούνται την ιστορία
ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Αν και το περίβλημα σπάει σιγά-σιγά, το σώμα του υποβρυχίου παραμένει σε άριστη κατάσταση, η καταπακτή διαφυγής εξακολουθεί να είναι ο μόνος τρόπος εισόδου και εξόδου.
Το Perseus δεν ήταν όμως στα 82 μέτρα – αυτό ήταν η ένδειξη ενός σπασμένου μανόμετρου.
Το ναυάγιο βρισκόταν στα 47 μέτρα, ακόμα πολύ βαθιά για να αναπνέει καθαρό οξυγόνο. Το πώς ο Τζον είχε επιβιώσει αναπνέοντας από τη συσκευή Davis σε τέτοιο βάθος είναι ένα μυστήριο.
_Μια θεωρία λέει ότι ο αέρας στον πλημμυρισμένο θάλαμο ήταν ήδη τόσο ακουμπισμένος στο οξυγόνο που χρειάστηκαν λίγα λεπτά για να κορεστεί ο John.
_Μια άλλη πρόταση είναι ότι επειδή ο John ήταν καπνιστής και κάπνιζε στο μηχανοστάσιο κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, η αιμοσφαιρίνη του ήταν μερικώς κορεσμένη με διοξείδιο του άνθρακα, δίνοντάς του περισσότερο χρόνο.
_Ήταν το θέλημα του Γιάννη και η επιθυμία να ζήσει που του έσωσαν τη ζωή; Ό,τι κι αν ήταν, με την ηρωική του δράση κέρδισε όχι μόνο ένα μετάλλιο αλλά και τη ζωή του – έζησε μέχρι τα 75 του.
_HMS Perseus
- ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ: 1475 τόνοι (2040 τόνοι βυθισμένοι)
- ΜΗΚΟΣ: 88.4 μ.
- ΔΕΣΜΗ: 9.12m
- ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ: 4.9m
- ΕΥΡΟΣ: 8400 ναυτικά μίλια @ 10 κόμβοι
- ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 17.5 κόμβοι (8.5 κόμβοι βυθισμένοι)
- ΒΑΘΟΣ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ: 152m
- ΤΟΡΠΙΛΕΣ: 14 (σωλήνες 21 ιντσών)
- ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ ΒΑΘΟΣ: 52m
- ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ: Blue Manta Diving, bluemantadiving.gr
Pirate Divers Club, pirate-divers-club.gr
