Οι ωκεανοί του κόσμου εκτιμάται ότι περιέχουν 3 εκατομμύρια ναυάγια πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών, ωστόσο μόνο το 1% περίπου έχει εξερευνηθεί μέχρι σήμερα.
Οι καταδύσεις δίνουν στους δύτες μια αίσθηση περιπέτειας καθώς επισκέπτονται ό,τι κρύβεται από την άποψη των περισσότερων ανθρώπων.
Τεχνικός δύτης με έδρα τη Μάλτα ΝΤΑΝΙΗΛ ΞΕΡΡΗ αντανακλά άλλους λόγους για τους οποίους οι δύτες απολαμβάνουν τόσο πολύ την εξερεύνηση ναυαγίων – ενώ ΤΖΟΝ ΜΠΟΡΓΚ'S φωτογραφία βοηθά επίσης να απαντηθεί αυτή η ερώτηση.
Διαβάστε επίσης: Παγκόσμιο ρεκόρ κατάδυσης καθώς το παγωμένο μοντέλο ποζάρει πέντε φορές πιο βαθιά
Βλέποντας αυτό που βλέπουν λίγοι
Μόλις ένα σκάφος γλιστρήσει κάτω από τα κύματα, μόνο ένας σχετικά μικρός αριθμός ανθρώπων θα μπορέσει να το δει ξανά από κοντά. Τα τεράστια βάθη στα οποία βρίσκονται πολλά ναυάγια σημαίνει ότι μόλις γίνει μια ανακάλυψη, είναι δυνατή η επίσκεψη μόνο χρησιμοποιώντας υποβρύχια με πλήρωμα, τηλεκατευθυνόμενα οχήματα (ROV) ή αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (AUV).
Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, με την πρόσφατη ανακάλυψη του του Έρνεστ Σάκλετον Αντοχή, που βρίσκεται κάτω από 3 χλμ. νερού.
Παρά τους περιορισμούς της ανθρώπινης φυσιογνωμίας, η αυτόνομη κατάδυση μας δίνει την ευκαιρία να επισκεφτούμε ένα μικρό μέρος του υπάρχοντος αριθμού ναυαγίων. Η ποικιλία των ναυαγίων που βρίσκονται εντός των ορίων καταδύσεων αναψυχής ενισχύει τον ενθουσιασμό που σχετίζεται με αυτό το άθλημα, επειδή μας δίνει τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε σωματικά αυτό που δεν θα μπορέσουν ποτέ να δουν οι μη δύτες, εκτός από μια φωτογραφία ή βίντεο.
Πολλοί άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον Ζακ Κουστώ και μερικοί από αυτούς μπορεί να έχουν παρακολουθήσει ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει λεπτομερώς τα κατορθώματά του στο ss Thistlegorm, για παράδειγμα, αλλά μόνο με την κατάδυση σε αυτό το διάσημο ναυάγιο στην Ερυθρά Θάλασσα μπορεί κανείς να εκτιμήσει πλήρως το μεγαλείο του.
Τεχνική κατάδυση ανοίγει ακόμη περισσότερα επίπεδα εξερεύνησης επειδή επιτρέπει στους δύτες να εξετάσουν εκείνα τα ναυάγια που βρίσκονται πιο βαθιά. Ένας από τους λόγους που ανέλαβα την τεχνική-κατάδυση εκπαίδευση ήταν να μπορέσει να επισκεφθεί τα πολλά βαθιά ναυάγια από τους δύο παγκόσμιους πολέμους στη θάλασσα που περιέβαλλε το νησιά της Μάλτας.
Αυτά τα ναυάγια βρίσκονται υπό τη διαχείριση του α οργανισμός εθνικής κληρονομιάς και οι δύτες μπορούν να επισκεφθούν μια τοποθεσία, εφόσον διαθέτουν την απαιτούμενη πιστοποίηση και ακολουθούν τις οδηγίες βέλτιστης πρακτικής.
Βλέποντας ένα ναυάγιο που έχει ακουμπήσει στον βυθό της θάλασσας για αρκετές δεκαετίες να αναδύεται από το σκοτεινό μπλε προκαλεί ένα είδος ενθουσιασμού που σπάνια εξαφανίζεται, ανεξάρτητα από το πόσες φορές ένας δύτης έχει επισκεφτεί τη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Βουτιά στην ιστορία
Η κατάδυση με ναυάγια μας δίνει τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε τοποθεσίες που έχουν τη δική τους θέση στην ιστορία. Όταν οι λάτρεις των ναυαγίων συγκρίνουν τις λίστες κουβάδων τους, πολλοί από αυτούς φαίνεται να συμφωνούν σχετικά με την επιθυμία της κατάδυσης σε έναν μικρό αριθμό διάσημων τοποθεσιών. Αυτές τις περισσότερες φορές περιλαμβάνουν Ατόλη μπικίνι, Chuuk Lagoon και Scapa Flow.
Ενώ η γεωγραφική απόσταση, οι δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες, το βάθος και το κόστος μπορεί να δυσκολεύουν την επίτευξη ορισμένων στόχων κατάδυσης, η ευκαιρία να επισκεφτείτε ορισμένες τοποθεσίες είναι ένα μέσο για να καταδυθείτε στο παρελθόν και να μάθετε για ένα σκάφος που μπορεί να έπαιξε μικρό ρόλο στην την ιστορία μιας χώρας, περιοχής ή οργανισμού.
Αυτός είναι πιθανώς ένας από τους λόγους για τους οποίους εκατοντάδες δύτες το επισκέπτονται ιστορικά ναυάγια καθώς η σσ Πρόεδρος Coolidge στο Βανουάτου και στις ΗΠΑ Ελευθερία στο Μπαλί ετησίως, ενώ ένας σημαντικά μικρότερος αριθμός εκτελεί καταδύσεις στο HMHS Βρετανικός εκτός Ελλάδας.
Ακόμη και όταν ένα ναυάγιο έχει μικρή ή καθόλου ιστορική αξία, η κατάδυση εξακολουθεί να είναι ένα μέσο με το οποίο μπορούμε να συνδεθούμε με την ξεχωριστή ιστορία του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να είναι αρκετά οδυνηρό.
Για παράδειγμα, το πιο διάσημο ναυάγιο στα νερά της Μάλτας είναι αναμφισβήτητα το Ομ Ελ Φαρούντ, ένα πετρελαιοφόρο μήκους 115 μέτρων που το επισκέπτονται καθημερινά δεκάδες δύτες αναψυχής.
Ενώ το γεγονός ότι καταστράφηκε το 1998 μπορεί να κάνει κάποιον να σκεφτεί ότι δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον στην ιστορία αυτού του ναυαγίου, τραγικές συνθήκες κρύβονται πίσω από το γιατί το Ομ Ελ Φαρούντ μπορούν πλέον να το απολαύσουν οι δύτες.
Έκρηξη που σημειώθηκε την ώρα που το πλοίο γινόταν συντήρηση σε αποβάθρα το μεταμόρφωσε σε διαγραφή και σκότωσε εννέα εργαζόμενους στο ναυπηγείο.
Ακόμα πιο τραγική είναι η ιστορία του Σάλεμ Εξπρές. Η βύθιση αυτού του επιβατηγού οχηματαγωγού στην Ερυθρά Θάλασσα το 1991 οδήγησε στην απώλεια περισσότερων από 470 ζωών. Ενώ η κατάδυση αυτού του ναυαγίου θεωρείται αμφιλεγόμενη σε ορισμένες πλευρές, όσοι επιλέγουν να το κάνουν αναμένεται να δείξουν μέγιστο σεβασμό αντί να οδηγούνται από απλή νοσηρή περιέργεια.
Αλληλεπίδραση με τη θαλάσσια ζωή
Τα ναυάγια λειτουργούν ως τεχνητοί ύφαλοι και τις περισσότερες φορές βρίθουν από θαλάσσια ζωή. Για παράδειγμα, την πρώτη φορά που κατέβηκα στην Κύπρο στο ms Ζηνοβία – ένα οχηματαγωγό ro-ro που βυθίστηκε το 1980 στο παρθενικό της ταξίδι, ενώ μετέφερε 108 ρυμουλκούμενα τρακτέρ – Είχα πλήρη επίγνωση των συνθηκών της βύθισης.
Ωστόσο, τίποτα δεν με προετοίμασε για τη σφυρίδα και τις μπαταρίες barracuda που είδα στα πρώτα λεπτά της κατάδυσης.
Ορισμένα ναυάγια φημίζονται για το ότι λειτουργούν ως καταφύγιο για ψάρια, κοράλλια και άλλα είδη, καθώς αυτό είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα του καταδυτικού χώρου. Για παράδειγμα, αυτό είναι πιθανώς που κάνει το ss Γιονγκαλά το πιο δημοφιλές ναυάγιο στο νότιο ημισφαίριο, με περίπου 10,000 δύτες να το επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Έχοντας περάσει ήδη περισσότερο από έναν αιώνα στον βυθό της θάλασσας, αυτό το ναυάγιο είναι το αγαπημένο του γιγαντιαίου τρεβαλιού, των Μαορί, των διαφορετικών ειδών ακτίνων και χελωνών, ακόμη και των ταυροκαρχαριών.
Το γεγονός ότι τα ναυάγια παρέχουν καταφύγιο για τη θαλάσσια ζωή είναι ένα πρόσθετο κίνητρο για τους δύτες να επισκεφθούν μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Ορισμένες χώρες προσπάθησαν να επωφεληθούν από αυτό το φαινόμενο καταστρέφοντας διαφορετικά είδη πλοίων, από παροπλισμένα πλοία του πολεμικού ναυτικού μέχρι φορτηγά και δεξαμενόπλοια που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές.
Ενώ οι διαδικασίες καθαρισμού και καταβύθισης πρέπει να διεξάγονται πολύ προσεκτικά για να αποφευχθεί η καταστροφή του υπάρχοντος οικοσυστήματος μιας περιοχής, ένα ναυάγιο θα προσελκύσει τελικά τη θαλάσσια ζωή σε αυτήν και θα το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό για τους δύτες.
Ωστόσο, όταν ένα σκάφος βυθίζεται, μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αρχίσει να το αποικίζει η θαλάσσια ζωή. Αυτό συνέβη με το USS Oriskany – ένα αεροπλανοφόρο ναυάγησε στη Φλόριντα το 2006 – και με το USS Kittiwake, ένα υποβρύχιο πλοίο διάσωσης ναυάγησε στο Grand Cayman το 2011.
Και τα δύο ναυάγια έχουν γίνει πολύ δημοφιλή στους δύτες και σταδιακά λειτουργούν ως σπίτι για μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων ειδών.
Προκαλείτε τον εαυτό σας
Μερικά ναυάγια έχουν γίνει παγκοσμίως διάσημα όχι τόσο για το μεγαλείο, την ιστορία ή τη θαλάσσια ζωή τους αλλά για τις προκλήσεις που θέτουν σε όσους επιθυμούν να τα προσθέσουν στη λίστα των κατακτήσεων τους.
Η ss Αντρέα Ντόρια είναι ίσως το πιο διαβόητο παράδειγμα, με ολόκληρα βιβλία να έχουν γραφτεί για το πόσο δύσκολο είναι να εξερευνηθεί αυτό το Έβερεστ της κατάδυσης και πόσες ζωές δυτών έχει στοιχίσει.
Από τότε που βυθίστηκε το 1956 στα ανοιχτά της Μασαχουσέτης, το ναυάγιο έχει προσελκύσει εκατοντάδες δύτες σε αυτό, κάποιοι προσπαθούν να ανακτήσουν πολύτιμα αντικείμενα και αναμνηστικά ενώ άλλοι το βλέπουν απλώς ως δοκιμή των ικανοτήτων τους.
Μερικοί λάτρεις των ναυαγίων αποκτούν τόση εμμονή που παίρνουν τεράστιους κινδύνους και κάνουν σημαντικές προσωπικές θυσίες για να επισκεφτούν μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο Δύτες Σκιών, η ανακάλυψη και εξερεύνηση του U-869 ανέλαβε τις ζωές των Αμερικανών δυτών John Chatterton και Richie Kohler, οι οποίοι επέζησαν για να πουν την ιστορία, αλλά έχασαν τόσα πολλά στη διαδικασία.
Αν και δεν είναι όλα τα ναυάγια τόσο επικίνδυνα ή προκλητικά ώστε να είναι κατάλληλα μόνο για δύτες με υψηλή ικανότητα τεχνικής ικανότητας, η κατάδυση με ναυάγια μπορεί να είναι μια δραστηριότητα επικίνδυνη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν κάποιος επιλέξει να διεισδύσει σε ένα ναυάγιο.
Οι κίνδυνοι αποπροσανατολισμού, εμπλοκής ή έλλειψης αέρα σε ένα υπερυψωμένο περιβάλλον δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Για το λόγο αυτό, η κατάδυση με ναυάγιο απαιτεί ένα συγκεκριμένο σύνολο δεξιοτήτων και διαθέσεων.
Είναι η ευκαιρία να ασκήσει κανείς την επάρκεια και το θάρρος του ως ναυαγός που προσελκύει ορισμένα άτομα σε αυτή τη δραστηριότητα. Σε σύγκριση με τα άλλα αξιοθέατα του ναυάγιο-κατάδυση, αυτό μπορεί να μην είναι το πιο δελεαστικό. Ωστόσο, ορισμένοι δύτες αντλούν τεράστια ικανοποίηση από την αντιμετώπιση των πιθανών προκλήσεων που θέτει ένα ναυάγιο.
Ακολουθήστε τον Daniel Xerri (@daniel.xerri) και ο Jon Borg (@jonborg) στο Instagram
Επίσης στο Divernet: Αίρονται οι περιορισμοί κατάδυσης ναυαγίων αντιτορπιλικών, Αύξηση ορίων φωτογράφησης για νέο παγκόσμιο ρεκόρ, Ναυάγιο ασήμι, ορείχαλκο – ακόμη και ένα μοντέλο T Ford!, Τεχνικά δωρεάν: πρώτα ναυάγιο Truk, Τριχωτές καταδύσεις, αλλά το ναυάγιο του Alderney έχει χαθεί εδώ και καιρό
