Χρειάζεται να είσαι ικανός για να βουτήξεις;

Φωτογραφίες ευγενική προσφορά του Άντι Τόρμπετ

Ο τυχοδιώκτης, ο τεχνικός δύτης, ο κασκαντέρ, ο ορειβάτης και ο ολοστρόγγυλος άνθρωπος δράσης Andy Torbet γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για τη διατήρηση της φόρμας. Εδώ δίνει μερικές βασικές συμβουλές για να μας βοηθήσει όλους να επανέλθουμε σε φόρμα για το πότε θα μπορέσουμε να χτυπήσουμε ξανά το νερό.

Μετά από Το άρθρο του Nick Lyon τον περασμένο μήνα, με ρώτησαν για τη δική μου προσέγγιση στο καταδυτικό fitness. Είναι μια ερώτηση που μου έχουν γίνει πολλές φορές, σε διαφορετικές μορφές και φόρουμ. Χρειάζεται να είσαι ικανός για να βουτήξεις; Και για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, θέλω να σας πω μια ιστορία για τον Χίτλερ.

Όταν ήμουν μέσα εκπαίδευση στις Δυνάμεις, μας ζητήθηκε να γράψουμε ένα δοκίμιο με τίτλο «Ήταν ο Χίτλερ καλός ηγέτης;». Συνεχίσαμε όλοι στο συμπέρασμα «όχι, δεν ήταν». Και όλοι κάναμε λάθος. Θα μπερδέψαμε το «ικανός» με το «ηθικό». Η ιστορία δείχνει ότι ο Χίτλερ ήταν εξαιρετικός στην ηγεσία. Χρησιμοποίησε τις δεξιότητές του για να κυριαρχήσει σε μερικές από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες της ιστορίας. Ήταν κακός, και ως άνθρωπος και ως ηγέτης. Δεν ήταν «καλός» ηγέτης, ωστόσο, ήταν καλός στην ηγεσία. Λοιπόν, τώρα έχω την προσοχή σας, τι σχέση έχει αυτό με το καταδυτικό γυμναστήριο; Είναι απλό, δεν μπορεί κανείς να πει «πρέπει να είσαι ικανός για να βουτήξεις», επειδή ένας σημαντικός αριθμός δυτών αναψυχής τις τελευταίες πέντε δεκαετίες δεν ήταν ούτε σωματικά ικανοί ούτε υγιείς με κανένα λογικό μέτρο. Όμως έχουν καταφέρει ακόμα να βουτήξουν. Χρειάζεται επιδεξιότητα για να βουτήξεις, χρειάζεται μια συγκεκριμένη ψυχολογία για να βουτήξεις, αλλά –όπως έχει αποδειχθεί από την ιστορία– αν και μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι πρέπει να είσαι ικανός να βουτήξεις, δεν χρειάζεται στην πραγματικότητα να είσαι ικανός για να βουτήξεις… με την προϋπόθεση ότι όλα πάνε τέλεια .

Έχω χρησιμοποιήσει μια γραμμή στις ομιλίες και τις συνεδρίες Q&A που έχω δώσει όλα αυτά τα χρόνια σχετικά με τις καταδύσεις, τους κινδύνους και τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης – «όλοι είναι υπέροχοι δύτες… μέχρι να πάει κάτι στραβά». Στις καταδύσεις, όπως και στη ζωή, βρίσκουμε πραγματικά πόσο καλοί είναι οι άνθρωποι όταν χτυπούν οι αντιξοότητες. Δεν προσπαθώ να σας πείσω να γίνετε σούπερ αθλητές, δεν χρειάζεται. Αλλά λέω ότι πρέπει να είστε αρκετά ικανοί για να σώσετε τον εαυτό σας και τον φίλο σας από τις καταστάσεις που μπορεί να βρεθείτε και, το πιο σημαντικό, να διασφαλίσετε ότι αυτές οι καταστάσεις δεν προκαλούνται άμεσα από την έλλειψη υγείας σας. Εξάλλου, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να περιορίσετε τις μελλοντικές σας καταδύσεις είναι να είστε νεκροί.

Δεν προτείνω να εγγραφείτε σε γυμναστήριο, να προσλάβετε έναν προσωπικό γυμναστή ή να ξεκινήσετε την πιο πρόσφατη δίαιτα χωρίς στοιχεία. Απλώς πρέπει να είσαι αρκετά κατάλληλος για να βουτήξεις με ασφάλεια, και αυτό σημαίνει όχι μόνο σε τέλειες συνθήκες, αλλά και να μπορείς να αντιμετωπίσεις όλα τα πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Ο όρος 'fit αρκετά' είναι υποκειμενικός και, για το άθλημά μας, καθορίζεται από το είδος της κατάδυσης που κάνετε. Εάν βουτήξετε μόνο στα 20 μέτρα σε στατικές, τροπικές θάλασσες από ένα σκάφος, τότε το επίπεδο φυσικής κατάστασης που απαιτείται είναι μικρότερο από αυτό ενός ενεργού Βρετανού σπηλαιοδύτη (σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, εγώ και ο Chris Jewell έπρεπε να βουτήξουμε σε ένα σύστημα σπηλαίων με δίδυμο Κύλινδροι 15 λίτρων που έφεραν άλλους τέσσερις κυλίνδρους, μεταλλικό ξηρό σωλήνα με κιτ κάμπινγκ μέσα, τρυπάνια και μπαταρίες και κιτ κατάδυσης Όλος αυτός ο εξοπλισμός έπρεπε στη συνέχεια να μεταφερθεί και να καταδυθεί σε διάφορα τμήματα ξηρών σπηλαίων και τέσσερις ακόμη υποβρύχιες λεκάνες - λίγο σαν 12ωρη συνεδρία cross-fit σε α στολή).

Νομίζω ότι υπάρχουν δύο σημεία αναφοράς για τη μέτρηση της φυσικής σας κατάστασης για κατάδυση. Το πρώτο είναι «μπορείς να ξεκινήσεις την κατάδυσή σου χωρίς αδικαιολόγητο άγχος». Εάν το να μεταφέρετε οποιονδήποτε εξοπλισμό χρησιμοποιείτε συνήθως, να σηκώνεστε και να φτάσετε στο νερό σας αναγκάζουν στο όριο της φυσικής σας ικανότητας, ίσως χρειαστεί να βελτιώσετε τις ικανότητές σας. Το δεύτερο είναι «μπορείς να αντιμετωπίσεις προβλήματα που είναι πιθανό να συναντήσεις στις καταδύσεις σου», π.χ. κράμπα, ανύψωση ρεύματος, χαλασμένος ανελκυστήρας στο καταδυτικό σκάφος, ρυμούλκηση ενός αναίσθητου ή εξαντλημένου τραυματία, μακρινοί περίπατοι με κιτ. Κατά γενικό κανόνα, έχω διαπιστώσει ότι όσο πιο τεχνική είναι η κατάδυση, τόσο μεγαλύτερη είναι η φυσική απαίτηση.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ένα υψηλότερο επίπεδο υγείας και φυσικής κατάστασης μπορεί να μας βοηθήσει να μειώσουμε τις επιπτώσεις από πράγματα όπως η ασθένεια αποσυμπίεσης και το πνευμονικό οίδημα εμβάπτισης. Και ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε τις καταδύσεις μας, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, είναι να αποφύγουμε να πεθάνουμε.

Αυτό δεν προορίζεται να είναι ένα άρθρο για εκπαίδευση ή διατροφή, αλλά αφού σας έδωσα μόλις μια διάλεξη, φαίνεται παράλογο να μην προσφέρουμε κάποιες βασικές οδηγίες για το πού να ξεκινήσουν για όσους είναι εντελώς αρχάριοι. Εκπαίδευση και η διατροφή έχει γίνει πολύ περίπλοκη, κυρίως επειδή οι άνθρωποι προσπαθούν να βγάλουν χρήματα. Για τον αθλητή υψηλού επιπέδου, είναι περίπλοκο, αλλά για το υπόλοιπο 99.9 τοις εκατό των ανθρώπων, δεν είναι. Κρατήστε το απλό και μην ανησυχείτε για την τελειότητα ή τις λεπτομέρειες. Όσο κάνεις κάτι, ανεξάρτητα από το πόσο ατελές, είσαι μπροστά από την καμπύλη.

Αν δεν έχετε ιδέα από πού να ξεκινήσετε, σκεφτείτε ότι, από την άποψη της δύναμης, το σώμα σας κάνει πέντε βασικά πράγματα – ώθηση, τράβηγμα, οκλαδόν, άρθρωση και μεταφορά.

Αυτό δεν είναι γυμναστήριο περιοδικό και υπάρχει υπερβολικός αριθμός βίντεο διαδικτυακά (online) που θα δείξει απλές ασκήσεις για να δουλέψετε αυτές τις βασικές κινήσεις και πώς να τις κάνετε ευκολότερες ή πιο δύσκολες. Ένα απλό παράδειγμα για το καθένα, που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι χωρίς κιτ ή απλά μια ζώνη βάρους ή κύλινδρο, θα ήταν:

– Push – Press Up και Over Head Press με ζώνη βάρους.

– Μονό χέρι λυγισμένο πάνω από τη σειρά – Χρήση ζώνης βάρους.

– Squat – Επιμείνετε στο σωματικό βάρος.

– Dead Lift – Σωματικό βάρος μόνο για ελαχιστοποίηση του κινδύνου τραυματισμού από κακή τεχνική. Εάν θέλετε να σηκώσετε μεγάλα, τότε δείτε έναν επαγγελματία για μια συνεδρία προπονητή. Πιστέψτε με – η αποφυγή κακής τεχνικής που προκαλεί τραυματισμούς αξίζει 40 £.

– Farmers Walk – Πιάσε μερικούς κυλίνδρους. Θα λειτουργήσουν καλά και είναι ακριβώς αυτό που θα χρησιμοποιήσετε στον πραγματικό κόσμο.

Για να βελτιωθεί η καρδιαγγειακή ικανότητα, η οποία θα βοηθήσει σε ισχυρά ρεύματα, ρυμούλκηση θυμάτων και γενική υγεία και απόδοση, μπορεί να είναι τόσο απλό όσο να πηγαίνετε για μια βόλτα. Ή ακόμα καλύτερα, όταν ανοίξουν ξανά οι πισίνες, κολύμπι.

Και τέλος, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να μειώσετε το περιττό σωματικό λίπος (χρειαζόμαστε λίγο, το πολύ λίγο είναι εξίσου επικίνδυνο με το πολύ), είναι να τρώτε καλύτερα τρόφιμα. Υπάρχουν άπειρες πληροφορίες σχετικά με τη διατροφή, αλλά σε αυτό το στάδιο κρατήστε το απλό – τρώτε όπως το Gran σας. Αγοράστε πραγματικό φαγητό και μαγειρέψτε το. Και με το φαγητό, εννοώ φρούτα, λαχανικά, κρέας, ψάρι κ.λπ. Τα Pringles δεν είναι φαγητό. Το Haribo δεν είναι φαγητό. Αλλά μην ανησυχείτε για το να τρώτε τέλεια. Μίλησα με έναν Ολυμπιακό διατροφολόγο μια φορά και μου συνέστησε τον κανόνα του 80 τοις εκατό - δηλαδή να προσπαθείς να τρως σαν ενήλικες το 80 τοις εκατό των περιπτώσεων. Εάν τρώτε τρία γεύματα την ημέρα, 21 γεύματα την εβδομάδα, μπορείτε να «απατήσετε» περίπου τέσσερα από αυτά. Το σημαντικό, τόσο με την άσκηση όσο και με το φαγητό, είναι η μακροχρόνια συνέπεια. Το να έχετε μια κακή μέρα ή ακόμα και μια εβδομάδα δεν έχει καμία σημασία αν τα πηγαίνατε καλά τις εβδομάδες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν. Μια συνεδρία στο γυμναστήριο δεν θα κάνει τους μύες σας να μεγαλώσουν, αλλά η έλλειψη μιας δεν θα τους κάνει να συρρικνωθούν. Και μια σαλάτα δεν θα σας κάνει υγιείς, αλλά ούτε μια πίτσα θα σας σκοτώσει. Κρίνετε τον εαυτό σας, ευγενικά, από το πόσο καλά τα καταφέρατε αυτόν τον μήνα και όχι σήμερα.

Τώρα… ποια είναι η παραλία;