Η St Dunstan είναι ένας αρκετά ωραίος αλλά συχνά παραμελημένος βυθοκόρος, λέει ο JOHN LIDDIARD. Βυθίστηκε στο Lyme Bay το 1917, μετά από χτύπημα σε νάρκη. Εικονογράφηση MAX ELLIS
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΚΙΠΕΡ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟ ST DUNSTAN ένα δύσκολο ναυάγιο να πυροβοληθεί. Το μόνο κομμάτι που πραγματικά κολλάει είναι η καρίνα κάτω από την πλώρη, που ανεβαίνει αρκετά 5 μέτρα από τον βυθό στα 29-30 μέτρα, οπότε η περιοδεία αυτού του μήνα ξεκινά ακριβώς στην πλώρη (1).
Οι πλάκες του κύτους έχουν πέσει κατά μήκος των δύο πλευρών του αναποδογυρισμένου κύτους, με την καλύτερη πρόσβαση στο εσωτερικό να βρίσκεται στη δεξιά πλευρά. Ένας μεγάλος σωρός από συντρίμμια ακριβώς μέσα στο ναυάγιο είναι κυρίως η αλυσίδα της άγκυρας (2), με μερικά υπολείμματα από άλλα συντρίμμια και το βαρούλκο της άγκυρας θαμμένο από κάτω. ο St Dunstan είναι συνήθως γεμάτη από ψάρια, με κοπάδια που στριφογυρίζουν με τεράστια σύγχυση μέσα στο ναυάγιο και μερικές μεγάλες γούρνες από πάνω.
Αμέσως πίσω από αυτό το σωρό της αλυσίδας είναι κάτι που με εξέπληξε την πρώτη φορά που βούτηξα το St Dunstan, αλλά ήταν αρκετά προφανές όταν σκέφτηκα τη μηχανική ενός κουβά-βυθοκόρου. Ένα ζευγάρι τεράστιων λεβήτων στέκεται ακριβώς στο μπροστινό μέρος του ναυαγίου (3).
Είναι πιθανώς αυτοί οι λέβητες που συγκρατούν το υπόλοιπο ναυάγιο από πάνω τους. Αυτοί και οι κινητήρες βρίσκονται στο μπροστινό μέρος του πλοίου για να κάνουν χώρο για τα μηχανήματα βυθοκόρησης πιο πίσω.
Υπάρχει δυνατότητα επιλογής διαδρομών πίσω, είτε γύρω από το εξωτερικό του δεξιού λέβητα είτε μεταξύ των δύο λεβήτων προς το μηχανοστάσιο. Στο εσωτερικό, θα βρείτε μερικά πολύ μεγάλα χέλια που ζουν σε αυτήν την περιοχή.
Ο δεξιός κινητήρας (4) είναι όρθια και στηρίζεται ανάποδα σε ένα σωρό από συντρίμμια. Πιο μέσα στην αναποδογυρισμένη γάστρα, ο κινητήρας της θύρας είναι όρθιος και κρέμεται από τις βάσεις του.
Αφήνοντας τα μηχανήματα του μηχανοστασίου μόνα τους για λίγο, ακριβώς έξω από τη δεξιά πλευρά του ναυαγίου είναι ένα σύνολο τεράστιων ταχυτήτων (5), μέρος του μηχανήματος κίνησης για το σύστημα βυθοκόρησης. Ένα από αυτά εξακολουθεί να είναι στερεωμένο στην κορυφή της αλυσίδας των κάδων βυθοκόρησης (6).
Εύκολα ένα από τα πιο στιβαρά κατασκευασμένα μέρη του St Dunstan, το συγκρότημα του βραχίονα και του κάδου έχει πέσει μακριά από τη γάστρα και είναι σχεδόν άθικτο, βρίσκεται στη μία πλευρά και οδηγεί προς την πρύμνη. Υπάρχει μια ελαφριά κάμψη κοντά στην κορυφή του βραχίονα, και στη συνέχεια περίπου στα μισά κατά μήκος του καλύπτεται εν μέρει από μια πλάκα γάστρας (7).
Μερικοί κουβάδες πριν από το τέλος του βραχίονα και ακριβώς έξω από αυτό, ένα μεγάλο μπλοκ τροχαλίας (8) είναι μέρος του μηχανισμού που χρησιμοποιείται για την ανύψωση και το κατέβασμα του.
Ακριβώς έξω από το άκρο του βραχίονα υπάρχει μια ανάποδη σέσουλα, αρκετές φορές το μέγεθος από τους μεμονωμένους κάδους βυθοκόρησης (9). Αυτό θα ήταν το επιχειρηματικό τέλος του μηχανισμού βυθοκόρησης.
Η στρογγυλεμένη πρύμνη του ναυαγίου βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα μακριά και βρίσκεται στην πλευρά του λιμανιού του (10). Το εσωτερικό έχει καταρρεύσει, αφήνοντας μόνο το κέλυφος της πρύμνης να κολυμπήσει από εκεί που έχει σπάσει από τις δίδυμες καρίνες.
«Κάτω» από την πρύμνη, ένα μόνο πηδάλιο βρίσκεται ακουμπισμένο στο βυθό της θάλασσας (11), φυλάσσοντας τις δύο καρίνες και τις προπέλες (12). Η καρίνα του λιμένα είναι εντελώς ανεστραμμένη και η δεξιά καρίνα έχει καταρρεύσει προς το μέρος της. Η γάστρα του St Dunstan θα είχε ένα πηγάδι στη μέση για να κατέβει ο βραχίονας της βυθοκόρησης, με μια καρίνα να τρέχει κάθε πλευρά του φρέατος.
Αυτό εγείρει το ερώτημα εάν υπήρχε μόνο ένα πηδάλιο ή εάν ένα δεύτερο είναι θαμμένο κάπου κάτω από τα συντρίμμια.
Κατευθυνόμενοι προς τα πίσω προς την πλώρη, η δεξιά καρίνα ανοίγει, καθιστώντας δυνατή την παρακολούθηση του άξονα της έλικας προς τα εμπρός (13).
Το τελευταίο μέρος του μηχανισμού βυθοκόρησης είναι ένα μεγάλο τύμπανο βαρούλκου (14), χρησιμοποιείται για την ανύψωση και το κατέβασμα του βραχίονα βυθοκόρησης. Αυτό είναι ακόμα σφιχτά γεμάτο με καλώδιο και στη μία άκρη είναι ένα άλλο ζευγάρι μεγάλων γραναζιών, που θα είχαν οδηγήσει το βαρούλκο από έναν από τους κύριους κινητήρες.
Ο άξονας της προπέλας συνεχίζει προς τα εμπρός κατά μήκος της σπασμένης καρίνας και πίσω στο εσωτερικό του ναυαγίου (15), που καταλήγει στο μηχανοστάσιο με κωνικό γρανάζι (16).
Ενώ τα περισσότερα πλοία που κινούνται με ατμό δεν θα είχαν κιβώτιο ταχυτήτων, με τον κινητήρα να κινείται απευθείας στον άξονα της προπέλας, St Dunstan Οι κύριοι κινητήρες θα είχαν επίσης χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία του μηχανισμού βυθοκόρησης, εξ ου και η ανάγκη για περίτεχνα συστήματα γραναζιών.
Μόνο ένα μικρό τμήμα του κύτους παραμένει άθικτο, αφήνοντας μια αψίδα μέχρι την πλευρά του λιμανιού (17). Άλλα γρανάζια βρίσκονται στο άκρο των κινητήρων και είναι διάσπαρτα κάτω από αυτό το swim-through, όπου τα κιβώτια ταχυτήτων έχουν καταρρεύσει.
Η πλευρά του λιμανιού της πλώρης (18) είναι λίγο πιο άθικτο από τη δεξιά πλευρά, με λείπουν πλάκες κύτους που αφήνουν παράθυρα στο εσωτερικό του ναυαγίου, μικρές συστάδες ανεμώνων και δάχτυλα νεκρών ανδρών στα εκτεθειμένα πλευρά. Υπάρχει μια ιδιαίτερα μεγάλη τρύπα κοντά στην πλώρη και λίγα μέτρα πάνω από τον βυθό. Ίσως εδώ να εξερράγη η νάρκη.
Χάρη στον Izzy Imset και άλλα μέλη της ομάδας DIS.
ΠΙΕΣΕ ΣΕ ΔΡΑΣΗ
Κάποια ιδέα για την απειλή για την επιβίωση της Βρετανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που προκαλείται από τις γερμανικές τορπίλες και τις νάρκες μπορεί να αποκτηθεί από το γεγονός ότι το μήκος των 200 ποδιών St Dunstan, που κατασκευάστηκε ως κουβά-βυθοκόρος το 1894, έπρεπε να επιταγεί και να τεθεί σε λειτουργία ως ναρκοκαθαριστής. Σχεδόν οτιδήποτε μπορούσε να επιπλεύσει λήφθηκε από το Ναυαρχείο για να κρατήσει τις λωρίδες ναυτιλίας καθαρές, γράφει η Kendall McDonald.
Η St Dunstan χάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1917. Βυθίστηκε από μια νάρκη που τοποθετήθηκε από το UC21 στην τελευταία αποστολή αυτού του U-boat, η οποία είχε ξεκινήσει από το Zeebrugge στις 13 Σεπτεμβρίου, και από την οποία ο Oberleutnant von Zerboni di Sposetti και το πλήρωμά του 26 δεν επέστρεψαν ποτέ.
St Dunstan είχε αναλάβει το Πολεμικό Ναυτικό, και παρόλο που ο πολιτικός της καπετάνιος Τόμας Μόργκαν βρισκόταν ακόμη στο πλοίο, διοικούνταν από τον υπολοχαγό Τσαρλς Γκρέι. Την έβγαλε από το Πόρτσμουθ νωρίς την ημέρα του ναυαγίου και κατευθύνθηκε προς το κανάλι. Έπρεπε να αγκυροβολήσει στον κόλπο του Weymouth με προβλήματα στο τιμόνι, αλλά σύντομα το έλυσε και πέρασε από το Portland Bill με τις δύο μηχανότρατες συνοδείας του. Οχυρό Άλμπερτ και Horatio.
Στις 11.30, μια τεράστια έκρηξη St DunstanΗ πλώρη του λιμανιού την έκανε να καταγράψει βίαια και ο υπολοχαγός Γκρέι διέταξε τους άντρες του να πηδήξουν στη θάλασσα. Τους πέταξε σωσίβια πριν πηδήξει ο ίδιος στη θάλασσα. Τέσσερα λεπτά αργότερα το πλοίο έγινε χελώνα και βυθίστηκε.
Ο υπολοχαγός Γκρέι και 19 από τους 21 άντρες που επέβαιναν παρελήφθησαν από τους συνοδούς της μηχανότρατας, αλλά ο πρώτος σύντροφός του Τζον Όμπερι και ο χειριστής Έντουαρντ Γουόρεν πνίγηκαν. Μερικοί από τους επιζώντες νόμιζαν ότι είχαν τορπιλιστεί, αλλά αργότερα, όταν η περιοχή σάρωσε, βρέθηκαν πέντε νάρκες που είχαν τοποθετηθεί σε U-boat και ταυτοποιήθηκαν ότι ήταν από UC21.
ΞΕΝΑΓΟΣ
Παλίρροιες: Το χαλαρό νερό είναι 3.5 ώρες μετά το Πόρτλαντ με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και 3.5 ώρες πριν από το Πόρτλαντ με πολύ νερό.
Πως θα φτάσετε: Για Weymouth, ακολουθήστε το A37 ή A354 προς Dorchester, μετά το A354 προς Weymouth και συνεχίστε προς το Portland μέσω του A354, στρίβοντας αριστερά για το παλιό ναυπηγείο Castletown καθώς ο δρόμος αρχίζει να σκαρφαλώνει στο λόφο προς το Portland. Το Breakwater Diving βρίσκεται στο Aqua Sport Hotel, στα αριστερά καθώς φτάσετε στο Castletown.
Πώς να το βρείτε: Οι συντεταγμένες GPS είναι 50 38.291N, 002 42.062W (μοίρες, λεπτά και δεκαδικά). Δεν υπάρχουν βολικές συγκοινωνίες, επομένως πρέπει να κάνετε αναζήτηση με GPS και ηχώ. Η πλώρη βρίσκεται στα νοτιοδυτικά.
Καταδύσεις και αέρας: Top Gun, κράτηση μέσω του κέντρου καταδύσεων Breakwater (01305 860269/ 860670. Βλ Ιστότοπος DEEPSEA UK για ναυλωμένα σκάφη.
Δρομολόγηση: Slips είναι διαθέσιμα στο Weymouth, στο Portland, στο West Bay και στο Lyme Regis. Σημειώστε ότι καταβάλλονται τέλη λιμένα και εκτόξευσης.
Ξενοδοχεία: Το πιο βολικό είναι στο Aqua Sport Hotel (01305 860269). Πιο μακριά, η περιοχή είναι γεμάτη από B&B και μικρά ξενοδοχεία. Τα κάμπινγκ είναι εκτός πόλης, συνήθως πολύ έξυπνα και στην ακριβή πλευρά.
Προσόντα: Κατάλληλο για αθλητικούς δύτες και σε ιδανικό βάθος για επέκταση του χρόνου βυθού με μείγμα nitrox.
Για περισσότερες πληροφορίες: Διάγραμμα Ναυαρχείου 3315, Ο Μπέρι κατευθύνεται στο Bill of Portland. Ordnance Survey Map 194, Dorchester, Weymouth & γύρω περιοχή. Dive Dorset, των John & Vicki Hinchcliffe. The Diver's Guide to Weymouth & Portland Area, Weymouth & Portland BSAC. Τουριστικές πληροφορίες: Weymouth 01305 785747, Lyme Regis 01297 442138.
ΥΠΕΡ: Ένα πολύ διαφορετικό είδος ναυαγίου και ένα από τα λιγότερο βουτηγμένα στο Lyme Bay.
ΚΑΤΑ: Ο St Dunstan είναι ένα μικρό ναυάγιο και δεν χρειάζονται πολλοί δύτες για να αισθανθεί ότι είναι γεμάτο.
