Τα βαριά μηχανήματα από έναν άτυχο βυθοκόρο του 1900 που μόλις ξεκίνησε το μακρύ του ταξίδι από τη Σκωτία στην Ιαπωνία βρίσκεται στα ανοιχτά του Κορκ στο Ιρλανδία περιμένοντας να επισκεφθούν δύτες, λέει ο JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS.
Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΜΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ εκείνους τους δύτες που τους αρέσουν τα βαριά μηχανήματα. Είναι το ναυάγιο μιας βυθοκόρησης στην οποία η γάστρα μόλις αναγνωρίζεται, αλλά όλος ο μεγάλος μηχανισμός παραμένει με τρόπο που του επιτρέπει να επανασυναρμολογηθεί διανοητικά.
Το ναυάγιο είναι διαφορετικά γνωστό ως Sento, Sante, Sente και άλλες μεταθέσεις.
Υποψιάζομαι ότι αυτή η παραλλαγή προέρχεται από ένα ιαπωνικό όνομα που έχει μεταφραστεί φωνητικά. Χρησιμοποιούμε το Sente εδώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι σωστό!
Μέσα σε όλα τα συντρίμμια υπάρχει ένα ψηλό σημείο όπου τα συντρίμμια συσσωρεύονται για να ανέβουν περίπου 4 μέτρα πάνω από το γενικό επίπεδο του βυθού (1). Ο Γκράχαμ Φέργκιουσον έριξε τη βολή ακριβώς στη μέση αυτού του ανάχωμα για την κατάδυσή μου. Από εδώ, τα κύρια ίχνη των συντριμμιών οδηγούν σε τρεις κατευθύνσεις, καμία από τις οποίες δεν ευθυγραμμίζεται.
Υποψιάζομαι ότι το αφή έσπασε την πλάτη του καθώς αναποδογύρισε και βυθίστηκε σε βαριά θάλασσα.
Ίσως ο βραχίονας της αλυσίδας του κάδου να τσάκισε το κύτος καθώς το πλοίο αναποδογύρισε και έπεσε από τη θέση στοιβασίας του. Ίσως η επακόλουθη πρόσκρουση στον βυθό της θάλασσας έπαιξε ρόλο.
Ανάλογα με το πού ακριβώς προσγειώνεται η βολή, ένα γρήγορο κύκλωμα για το άμεσο περιβάλλον θα αποκαλύψει την αναποδογυρισμένη βάση του κινητήρα με το κιβώτιο ταχυτήτων να προεξέχει (18), τα τεράστια γρανάζια κίνησης για τη βυθοκόρηση
μηχανήματα (17), ορισμένα συμπαγή τμήματα πλαισίου που θα τα υποστήριζαν (13), και ένα μικρό λοξότμητο γρανάζι και τμήμα άξονα-έλικα.
Αγνοώντας όλα τα μεγάλα μηχανήματα προς το παρόν, ξεκινάμε την περιήγησή μας με το μικρό λοξότμητο γρανάζι και τον άξονα (2). Αυτό θα είχε αρχικά μεταφέρει ισχύ από τον κύριο κινητήρα, με τον άξονα προσανατολισμένο κατά μήκος του κύτους, κατά 90° προς τη μηχανή βυθοκόρησης, με τον άξονα των γραναζιών κίνησης προσανατολισμένο κατά μήκος της γάστρας.
Από την κεφαλή αυτού του γραναζιού, η έλικα-άξονας (3) οδηγεί στην πλαγιά στα 29μ. Οι συμπαγείς δακτύλιοι γύρω από το άκρο του άξονα είναι μέρος του ρουλεμάν ώσης που θα είχε μεταφέρει την ώθηση από τον άξονα στη γάστρα.
Στο κάτω μέρος αυτού του τμήματος του άξονα (4) είναι ένα τμήμα κύτους-πλάκας. Εάν ακολουθήσατε τον άξονα, στρίψτε 90° προς τα δεξιά και κολύμπι μερικά μέτρα θα σας φέρει απέναντι από έναν μοχλό φρένου (5) για έλεγχο
ένα μεγάλο βαρούλκο με τύμπανο (6).
Το τύμπανο είναι στο τέλος, και το κάτω άκρο του είναι ένα τεράστιο εργαλείο. Πάνω σε αυτό στηρίζεται μια δεύτερη ταχύτητα και ένα τμήμα του άξονα.
Αυτό είναι μέρος του μηχανισμού εργασίας του βαρούλκου από τον κύριο κινητήρα.
Η αφή κατασκευάστηκε με τον κινητήρα του προς την πρύμνη και μια αλυσίδα κουβά που μπορούσε να χαμηλώσει μέσα από το μπροστινό μέρος της γάστρας, βυθοκοπώντας έτσι προς την πλώρη.
Για μακροπρόθεσμα Περιήγηση στο ναυάγιο οπαδοί, αυτό είναι το αντίθετο από το πώς το St Dunstan κατασκευάστηκε (Περιήγηση στο ναυάγιο 40).
Αυτό το βαρούλκο θα ήταν κοντά στην κεφαλή του μηχανισμού βυθοκόρησης για να το ανεβοκατεβάζει από τον βυθό.
Μια άλλη στροφή 90° στη διαδρομή μας μας οδηγεί από το βαρούλκο πίσω στον άξονα της προπέλας και σε ένα τμήμα της γάστρας (7) που οδηγεί το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής στην πρύμνη.
Ο προωστικός άξονας είναι λυγισμένος προς τα δεξιά, όπου υπάρχει ένα μικρότερο βαρούλκο άγκυρας τύπου windlas (8) στηρίζεται στην πλάκα στερέωσής του.
Οι βυθοκόροι ελέγχονται συχνά με άγκυρες και στα δύο άκρα ή και στις τέσσερις γωνίες κατά την εργασία.
Ακολουθώντας πάλι τη γραμμή της γάστρας, μετά από ένα μικρό διάλειμμα φτάνουμε στο τμήμα της ουράς του άξονα (9) που οδηγεί σε μια σιδερένια προπέλα με τέσσερα πτερύγια (10) στα 30μ. Μια λεπίδα είναι θαμμένη στον βυθό της θάλασσας.
Μέρος του πλαισίου της πρύμνης παραμένει με τον στύλο του πηδαλίου (11) βρίσκεται στη δεξιά πλευρά, το νοτιότερο άκρο των συντριμμιών.
Αντιστρέφοντας το μονοπάτι μας, η περιήγησή μας τώρα μας μεταφέρει πίσω στο τμήμα του κύτους (12) και στην άκρη του ανάχωμα των συντριμμιών.
Αντί να ανεβαίνει πολύ πάνω στο ανάχωμα, μπορεί να περιστραφεί προς τα δυτικά, πέρα από το εξωτερικό των στιβαρών τμημάτων του πλαισίου (13) αναφέρθηκε προηγουμένως.
Δεν χρειάζεται να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι ακριβώς, αλλά ήμουν σε μια αναπνοή και ένιωθα τσιγκούνης για τη σπατάλη αερίου κάνοντας άσκοπα ρηχά.
Αυτό το κύκλωμα σύντομα παρεμποδίζει την αλυσίδα του κάδου (14), τώρα οδηγεί στα βορειοανατολικά. Ένας κάδος-αλυσίδα είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει το όνομά του, μια σειρά από κάδους που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεχή αλυσίδα.
Ακολουθώντας αυτό προς τα έξω μας φέρνει στην κορυφή της αλυσίδας (15), τυλιγμένο γύρω από ένα γιγάντιο γρανάζι που θα είχε στρέψει τους κουβάδες στον βυθό της θάλασσας.
Στη συνέχεια, η αλυσίδα γυρίζει πίσω κατά 180° (16), μέχρι την πλαγιά του λόφου των συντριμμιών στα γιγάντια κύρια γρανάζια κίνησης (17). Το μεγαλύτερο από αυτά υπολογίζω ότι έχει διάμετρο περίπου 2.5 μέτρα.
Το τελευταίο «βραχίονα» της περιήγησής μας είναι ο κινητήρας και ο λέβητας. Η μηχανή (18) είναι ανάποδα, συνθλίβεται κάτω από τη βάση του. Το ένα έμβολο βρίσκεται εν μέρει θαμμένο μεταξύ του κινητήρα και του κύριου σώματος του ανάχωμα των συντριμμιών.
Από τη βάση προβάλλονται μια σειρά από γρανάζια. Σε αντίθεση με ένα συμβατικό ατμόπλοιο, η κύρια μηχανή του αφή ήταν εξοπλισμένο με κιβώτιο ταχυτήτων, έτσι ώστε η ισχύς του μεγάλου κύριου κινητήρα να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την οδήγηση τόσο του πλοίου μέσω της προπέλας όσο και του μηχανήματος βυθοκόρησης.
Πέρα από τον κινητήρα, η περιήγησή μας τελειώνει σε ένα μόνο λέβητα (19).
Με αρκετά συγχωρετικές παλίρροιες, θα μπορούσατε να ανεβείτε και να αποσυμπιεστείτε στη γραμμή λήψης ή σε ένα SMB με καθυστέρηση.
Απλώς φροντίστε να συζητήσετε πρώτα το σχέδιο με τον κυβερνήτη, έτσι ώστε όλοι να εργάζονται από την ίδια σελίδα του βιβλίου ύμνων.
ΧΕΙΜΕΙΝΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
ΣΕΝΤΕ, βυθοκόρος. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 1900, ΒΥΘΕΙ 1900
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ αφή και St Dunstan κατασκευάστηκαν από τη Lobnitz & Co της Renfrew. Ο ιδιοκτήτης Henry C Lobnitz ήταν σεβαστός για το σχεδιασμό και την κατασκευή των βυθοκόρων, αν και το ναυπηγείο κατασκεύαζε όλους τους τύπους πλοίων, από μηχανότρατες μέχρι δεξαμενόπλοια.
Οι 217 τόνων αφή κατασκευάστηκε για την ιαπωνική κυβέρνηση με κόστος 20,000 £. Μετά από σύντομες δοκιμές στο Greenock, στις 22 Δεκεμβρίου 1900 ο αφή όρισε πορεία για τη Φορμόζα, μια περιοχή της Ιαπωνίας εκείνη την εποχή, με Ιάπωνα πλήρωμα, Κινέζο μάγειρα και Σκωτσέζους αξιωματικούς και μηχανικούς.
Μόλις δύο μέρες αργότερα στο St George's Channel το αφή δυσκολεύτηκε σε μια τυπική νοτιοδυτική χειμωνιάτικη θύελλα.
Μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων, το σκάφος είχε δημιουργήσει έναν κατάλογο προς το λιμάνι, και ο καπετάνιος Jameson μετέφερε 16 από το πλήρωμα στις βάρκες του πλοίου, εννέα στο μεγαλύτερο σκάφος και πέντε στο μικρότερο, ρυμουλκώντας τα προς τα πίσω καθώς έδειξε το αφή για καταφύγιο στο Κορκ.
Ο πλοίαρχος Τζέιμσον, ο Πρώτος Αξιωματικός και ο Αρχιμηχανικός παρέμειναν στο πλοίο.
Κάνοντας αργή πρόοδο, ήταν Boxing Day πριν από το αφή ήταν στη θέα της γης. Με το πλήρωμα στις σωσίβιες λέμβους να υποφέρει από έκθεση, ο καπετάνιος Τζέιμσον έκρινε ότι είχε περάσει ο χειρότερος κίνδυνος και τους κάλεσε να επιστρέψουν στο πλοίο.
Εκείνοι από τη μεγαλύτερη λέμβο επέστρεψαν σύντομα, αλλά εκείνοι που βρίσκονταν στη μικρότερη σωσίβια λέμβο υποχώρησαν και παρέμειναν στη ρυμούλκηση. Μέχρι τις 6.30 το αφή ήταν στη θέα του Αποθαρρύνω Φάρος και το πιλότο-σκάφος Υπηρέτρια της Έριν πλησίαζε.
Λίγες ώρες μακριά από την ασφάλεια, η λίστα βρίσκεται στο αφή άρχισε να αυξάνεται.
Το πλοίο τότε ξαφνικά ανατράπηκε και βυθίστηκε στην πρύμνη μέσα σε δευτερόλεπτα. Τα πέντε μέλη του πληρώματος στη βάρκα που ήταν ακόμα υπό ρυμούλκηση έκοψαν το σχοινί και διασώθηκαν. Δεν υπήρχαν άλλοι επιζώντες.
Γιατί αυτό το μικρό πλοίο σχεδιάστηκε για χρήση στην ξηρά, κάνοντας ένα ταξίδι παράδοσης στα μέσα του χειμώνα; Αυτό παραμένει ένα μυστήριο
ΞΕΝΑΓΟΣ
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Η Ocean Addicts λειτουργεί από το Kinsale, Co Cork. Δυστυχώς, η υπηρεσία φέρι μποτ Swansea-Cork έχει σταματήσει, επομένως η πλησιέστερη διαδρομή από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μέσω Pembroke ή Fishguard στην Ουαλία προς Rosslare.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Οι συντεταγμένες GPS είναι 51 44.674N, 008 10.440W (μοίρες, λεπτά και δεκαδικά). Η πρύμνη δείχνει προς τα νοτιοδυτικά, αλλά είναι δύσκολο να καταλάβουμε πού δείχνει η πλώρη.
TIDES: Το χαλαρό νερό συμπίπτει με το υψηλό και χαμηλό νερό Cobh, αλλά είναι πραγματικά απαραίτητο μόνο στις ανοιξιάτικες παλίρροιες.
ΚΑΤΑΔΥΣΗ & ΑΕΡΑ: Liveaboard και RIB καταδύσεις με Ocean Addicts.
ΚΑΤΑΛΥΜΑ: Η Ocean Addicts εκμεταλλεύεται το διαγωνιστικό στόλο liveaboard Embarr, με ενσωματωμένη διαμονή για 12 δύτες.
ΕΚΚΙΝΗΣΗ: Στις εκβολές του ποταμού Kinsale και Cork διατίθενται πολυάριθμοι ολισθητήρες.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: PADI Advanced ή BSAC Sports Diver.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Admiralty 1765, Old Head of Kinsale to Power Head. Ο δύτης του Cork Tony O'Mahony διευθύνει τον ιστότοπο Ναυάγια πλοίων Cork με πληροφορίες για το αφή και πολλά άλλα ναυάγια.
PROS: Ένα ναυάγιο τέλειου μεγέθους για μια κατάδυση χωρίς στάση με το κατάλληλο μείγμα nitrox.
Μειονεκτήματα: Πιο δύσκολο να φτάσετε τώρα που το πλοίο Swansea-Cork είναι εκτός δράσης.
ΒΑΘΟΣ: 20-35m
Χάρη στους Graham και Anne Ferguson, Adrian Dziubinski, John Collins.
