Μια απόλαυση για τεχνικούς δύτες είναι η τοποθεσία κατάδυσης που επέλεξε ο JOHN LIDDIARD για την 150η περιήγησή μας στο Wreck. Αυτό το νορβηγικό σουβέρ ήταν θύμα σύγκρουσης στη νοτιοανατολική Σκωτία το 1917. Εικονογράφηση MAX ELLIS
ΗΜΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΣ ακριβώς πώς να ονομάσουμε το ναυάγιο ενός μικρού σουβέρ αυτού του μήνα. Αρχικά αναγνωρίστηκε ως το σίδηρος από ένα κουδούνι με ημερομηνία 1896, αλλά κανένα πλοίο με αυτό το όνομα δεν καταχωρήθηκε.
Στη συνέχεια, βρέθηκε ένα νόμισμα δύο κορωνών που δείχνει τον βασιλιά Haakon VII της Νορβηγίας, δίνοντας ταυτόχρονα μια νορβηγική σύνδεση και μια ημερομηνία για το νόμισμα μεταξύ 1908 και 1917.
Τελικά, ο Ron Young το εντόπισε ως κατονομαζόμενο Χαβλίδη την ώρα που βυθίστηκε, το σίδηρος έχοντας πουληθεί σε μια μικρή νορβηγική ναυτιλιακή εταιρεία με το ίδιο όνομα το 1898. Αλλά οι εναλλακτικές ονομασίες δεν σταματούν εδώ, καθώς αναφέρεται ως Ο Χάβιλντ στα στοιχεία του Υδρογραφικού Γραφείου.
Ξέρουμε τι είναι, ένα σουβέρ 425 τόνων – απλά δεν έχω αποφασίσει πώς να το ονομάσω. Το έχω γραμμένο ως το σίδηρος στο ημερολόγιο μου. Αρχικά ονόμασα το σκίτσο μου για το ναυάγιο ως το σίδηρος. Ωστόσο, υποθέτω Χαβλίδη ταιριάζει περισσότερο με τον τρόπο που ονομάζουμε γενικά τα ναυάγια, όπως αυτό ήταν το όνομα τη στιγμή της βύθισης.
Την ώρα που βούτηξα το Χαβλίδη, Andrew Douglas, κυβερνήτης του Κυρίαρχος III, αγκίστρωσε άνετα τη βολή σε ένα ζευγάρι κολώνες στη δεξιά πλευρά της πρύμνης (1).
Ενώ η Χαβλίδη είναι αρκετά μικρό για να κολυμπήσει το μήκος του και πίσω σε μία μόνο κατάδυση, δεν το γνωρίζαμε τότε. Το αγκίστρωμα της βολής στην πρύμνη θα μας επέτρεπε να δούμε το ναυάγιο κολυμπώντας σε ένα μόνο μήκος του.
Στο κέντρο του καταστρώματος στα 56 μέτρα υπάρχει ένα μικρό βαρούλκο και το εξέρχεται από μια καταπακτή (2). Αυτή η περιοχή του πλοίου θα ήταν κατάλυμα του πληρώματος, επομένως η καταπακτή πιθανότατα θα είχε ξύλινα σκαλοπάτια που οδηγούσαν κάτω από αυτήν.
Το βαρούλκο θα είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά γραμμών πρόσδεσης, ή ίσως για μια μικρή άγκυρα, ή ίσως ακόμη και για την ανύψωση ενός μικρού πανιού.
Ενώ ο ατμός ήταν η δύναμη επιλογής, τα πλοία αυτής της εποχής κατασκευάζονταν συχνά έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν και πανιά.
Αν και το κατάστρωμα καταρρέει, συνολικά είναι άθικτο. Πίσω, ο στύλος του πηδαλίου καλύπτεται από έναν απλό μηχανισμό διεύθυνσης με μπάρα T (3).
Πέφτοντας πάνω από την πρύμνη, το πηδάλιο παραμένει στη θέση του, όπως και μια σιδερένια προπέλα με τέσσερις λεπίδες (4). Και τα δύο είναι άφθονα πασπαλισμένα με μικρές λευκές ανεμώνες και συστάδες από δάχτυλα νεκρών ανδρών. Ο βυθός βρίσκεται στα 60μ.
Πίσω στο κατάστρωμα, η μικρή ατμομηχανή τριπλής διαστολής (5) ξεπροβάλλει από έναν λαβύρινθο από συντρίμμια. Ο κύλινδρος χαμηλής πίεσης είναι εύκολα ορατός, με τους ενδιάμεσους και τους κυλίνδρους υψηλής πίεσης να κρύβονται καλύτερα.
Μένοντας προς την πλευρά του λιμανιού του ναυαγίου, μια όρθια δεξαμενή νερού (6) βρίσκεται ανάμεσα στον μονό λέβητα του Havlide και την πλευρά του κύτους.
Η τιμονιέρα θα στεκόταν ψηλά μπροστά από το λέβητα, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό κατασκευασμένη από ξύλο, έτσι τώρα έχει σαπίσει και έχει καταρρεύσει στο κύτος. Αμέσως μπροστά από τα συντρίμμια της τιμονιέρας και που στηρίζεται στο πάτωμα του αμπαριού βρίσκεται μια εφεδρική προπέλα (7).
Τα πλαϊνά των αμπών έχουν καταρρεύσει για να αφήσουν τα αμπάρια σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τον βυθό της θάλασσας. Ένα μικρό σωρό (8) είναι το μόνο που έχει απομείνει από το φορτίο του άνθρακα, στο δρόμο για τη Νορβηγία, που ήταν η Χαβλίδητακτική διαδρομή του.
Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα πλοία αυτού του μεγέθους, το Χαβλίδη είχε δύο εμπρός κρατήματα. Η γενική διάταξη των ιστών και των βαρούλκων ποικίλλει, αλλά στις Χαβλίδη ήταν προφανώς ένας ενιαίος ιστός ανάμεσα στα αμπάρια, με φαρδιά που εκτείνονται προς τα εμπρός και πίσω, όλα εξυπηρετούμενα από ένα ζευγάρι βαρούλκα (9). Αυτά εξακολουθούν να είναι στερεωμένα σε μια πλάκα καταστρώματος, αλλά τώρα έχουν πέσει και λοξά στη γραμμή του πλοίου.
Το ελαφρώς μικρότερο προς τα εμπρός λαβή περιέχει επίσης ένα μικρό σωρό άνθρακα (10). Υπάρχουν ζευγάρια κολωνών και στις δύο πλευρές του καταστρώματος, και μετά φτάνουμε στο κάστρο. Σε αντίθεση με την πρύμνη, αυτό διασπάται σχεδόν μέχρι τον βυθό.
Η μικρή άγκυρα-βαρούλκο (11) έχει πέσει προς τα πίσω στο κατάστρωμα του. Στην πλευρά του λιμανιού, ένα σωρό αλυσίδα παραμένει από το ντουλάπι της αλυσίδας και οδηγεί σε έναν αγωγό (12) στην πλευρά του λιμανιού της πλώρης.
Ίσως να υπάρχει ένας αντίστοιχος δεξιός σωλήνας ανάμεσα στα συντρίμμια, ή ίσως να μην υπήρξε ποτέ, και το Χαβλίδη είχε μόνο μία άγκυρα.
Το στέλεχος του τόξου (13) είναι όρθιο, αλλά σπασμένο σχεδόν μέχρι τον βυθό. Τέτοια ζημιά στην πλώρη ενός μικρού ναυαγίου προκαλείται συχνά από μια μηχανότρατα, οπότε ίσως ο δεξιός σωλήνας και η αλυσίδα της άγκυρας να έχουν συρθεί μακριά σε μια τράτα, πιθανώς με τις άγκυρες, οι οποίες επίσης λείπουν.
Παρά το βάθος, το Havlide είναι ένα μικρό ναυάγιο, έτσι οι περισσότεροι δύτες θα έχουν χρόνο να επιστρέψουν στην πρύμνη κατά μήκος της πλευράς του λιμανιού αντί να τελειώσουν την κατάδυσή τους στην πλώρη. Περνώντας τα βαρούλκα ανάμεσα στα αμπάρια, μια μεγάλη ανεμώνη είναι προστατευμένη κάτω από το άκρο του μπροστινού βαρούλκου, δίπλα σε ένα τμήμα του ατμοσωλήνα (14) που θα τροφοδοτούσε τα βαρούλκα.
Περνώντας κατά μήκος της δεξιάς πλευράς του λέβητα (15), οι σωλήνες οδηγούν από το όρθιο στεγνωτήριο ατμού στο πάνω μέρος.
Πίσω από τον λέβητα και τη δεξιά πλευρά του κινητήρα υπάρχουν μια τουαλέτα και μια λεκάνη και τα υπολείμματα ενός ασπρόμαυρου δαπέδου από πλακάκια (16) – το παραδοσιακό σχέδιο πλακιδίων για ένα βρετανικό πλοίο. Όπως το σίδηρος, τη Χαβλίδη είχε αρχικά καταχωρηθεί στο West Hartlepool.
Σε αυτό το τμήμα του ναυαγίου ανακαλύφθηκε και το νόμισμα που έδινε ένδειξη για την προέλευση του σκάφους.
Με μια μακρά αποσυμπίεση μπροστά, η παλίρροια σύντομα θα ξεσπάσει κατά μήκος της γραμμής βολής.
Για την ανάβαση θα χρειαστεί είτε καθυστερημένο SMB είτε αποσπώμενο lazy shot ή σταθμός αποσυμπίεσης.
ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Ο ΧΑΒΛΙΔΗΣ, σουβέρ. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 1892, ΒΥΘΕΙ 1917
Η απώλεια των Χαβλίδη έλαβε χώρα στις 16 Μαρτίου 1917, όχι με τορπίλη ή όπλο, αλλά με σύγκρουση με το HMS Torpedo Boat 94, περίπου τέσσερα μίλια ανατολικά-βορειοανατολικά από τον φάρο Berwick, γράφει η Kendall McDonald.
Το τρενάκι μετέφερε κάρβουνο στο Skien στη Νορβηγία ως μέρος μιας συνοδείας που έπλεε μεταξύ του Tyne και του Lerwick. Η βρετανική τορπιλοβόλος ήταν μέρος της συνοδείας συνοδείας.
Η Χαβλίδη κυκλοφόρησε ως το σίδηρος στο West Hartlepool το 1892, όπου εγγράφηκε. Το πλοίο μήκους 47 μέτρων κινούνταν από έναν τρικύλινδρο κινητήρα 55 ίππων που χρησιμοποιούσε έναν λέβητα.
Είχε ένα σιδερένιο κατάστρωμα, ένα πηγάδι, ένα τέταρτο κατάστρωμα, ένα κατάστρωμα και ένα κάστρο. Από το 1898 το όνομά της άλλαξε σε Χαβλίδη, και με τον Havlide of Skien στη Νορβηγία να είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης, αυτό δεν ήταν περίεργο.
Λίγη ώρα μετά τη σύγκρουση, το κουδούνι, ξεκάθαρα σημειώθηκε σίδηρος και 1892, βρέθηκε από δύο δύτες και ανυψώθηκε. Σήμερα, έχει εξαφανιστεί!
ΞΕΝΑΓΟΣ
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Από τα νότια, ακολουθήστε τα A1M και A1 βόρεια και, στη συνέχεια, πάρτε το B3142 προς Seahouses. Από τα βόρεια, στρίψτε τον Α1 στο B3140 προς Bamburgh και συνεχίστε κατά μήκος της ακτής προς Seahouses. Μόλις φτάσετε, απλώς ακολουθήστε τη μύτη σας στο λιμάνι.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Οι συντεταγμένες GPS είναι 55 48.144 Β, 001 50.708 Δ. Το ναυάγιο βρίσκεται 4 μέτρα από τον βυθό της θάλασσας 60 μέτρων, με την πλώρη του προς τα νότια.
TIDES: Η χαλάρωση του νερού είναι απαραίτητη και εμφανίζεται περίπου 2 ώρες και 30 λεπτά μετά από Seahouses με υψηλή και χαμηλή στάθμη νερού. Η χαμηλή χαλάρωση του νερού είναι προφανώς η καλύτερη στιγμή για να βουτήξετε ένα ναυάγιο τόσο βαθιά.
ΚΑΤΑΔΥΣΗ & ΑΕΡΑ: Sovereign Diving, 01665 720760.
ΚΑΤΑΛΥΜΑ: B&B με Sovereign Diving.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Υπάρχει μια ολίσθηση στο λιμάνι στο Seahouses.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Normoxic trimix.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Ναυαρχείου 160, St Abbs Κατευθυνθείτε στα νησιά Farne. Ordnance Survey Map 75, Berwick-upon-Tweed & γύρω περιοχή. Τουριστικές πληροφορίες, 01289 301777, Επισκεφθείτε το Northumberland.
PROS: Ένα ιδανικό ναυάγιο για όσους μόλις ξεκινούν τις καταδύσεις trimix.
Μειονεκτήματα: Πολύ βαθιά για πολλούς δύτες
ΒΑΘΟΣ: 45m +
Χάρη στους Andrew Douglas, Ron Young και Mike Atkinson.
Εμφανίστηκε το DIVER Ιούνιος 2011
