Η F2 ήταν ένα γερμανικό πείραμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κατέληξε στο Scapa Flow υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Ο JOHN LIDDIARD διεξάγει την ξενάγηση, με τη βοήθεια του εικονογράφου του ναυαγίου άσου MAX ELLIS
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ WRECKS σχεδόν όλα τα δημοφιλή ναυάγια στο Scapa Flow – με μια εξαίρεση, το Geleitboot ή το σκάφος συνοδείας F2, παρόμοια με κορβέτα του Βασιλικού Ναυτικού. ο F2 δεν ήταν μέρος του Γερμανικού Μεγάλου Στόλου του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά μεταγενέστερη προσθήκη στα ναυάγια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρίσκεται σε νερό βάθους μόλις 2-16 μέτρων, κάνει μια εξαιρετική δεύτερη κατάδυση και μπορούν να το απολαύσουν όσοι διαθέτουν μόνο βασικά προσόντα.
Όπως συμβαίνει με όλα τα κύρια ναυάγια του Scapa Flow, οι ντόπιοι καπετάνιοι κρατούν μια σημαδούρα F2, σε αυτή την περίπτωση δεμένο στο φιόγκο (1). ο F2 έχει πέσει με τη δεξιά πλευρά πιο πάνω, και η δεξιά αλυσίδα άγκυρας βγαίνει από τον σωληνωτό σωλήνα κατά μήκος της γάστρας και μετά κρέμεται πάνω από το στέλεχος στην άμμο κάτω.
Αντί να προχωρήσετε αμέσως μετά την κατάβαση, αξίζει επίσης να ρίξετε μια γρήγορη ματιά κάτω από την πλώρη, όπου ένας μικρός κύλινδρος (2) κρέμεται σε μια αλυσίδα.
Την πρώτη φορά που το είδα, νόμιζα ότι ήταν μέρος κάποιου πειράματος συλλογής ωκεανογραφικών δεδομένων, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα μνημείο. Η επιγραφή γράφει: «Στη μνήμη της Lesley Clarke. 19 Ιανουαρίου 1959 έως 9 Αυγούστου 2006. Αυτή η κάψουλα τοποθετήθηκε εδώ από τους φίλους της κατάδυσης. "
Προχωρώντας προς τα πίσω, το κατάστρωμα είναι άθικτο και σχεδόν κάθετο. Η δεξιά αλυσίδα αγκύρωσης είναι γαντζωμένη πάνω από ένα ζευγάρι μικρών κολώνων στην επάνω πλευρά του καταστρώματος και στη συνέχεια τυλίγεται πάνω από το δεξιό καπάκι (3).
Κάτω από αυτό, η αλυσίδα του λιμανιού κρέμεται πάνω από το καπάκι της σε έναν τακτοποιημένο σωρό στον βυθό της θάλασσας.
Πίσω από τα καπάκια, μερικές πλάκες καταστρώματος έχουν πέσει, παρέχοντας θέα στο εσωτερικό της πλώρης – και επίσης λίγο φως εάν θέλετε να μπείτε μέσα, αν και το πιο εύκολο σημείο πρόσβασης είναι λίγο πιο πίσω, όπου το ναυάγιο έχει ανοίξει.
Ένας γωνιακός εκτροπέας ψεκασμού (4) εκτείνεται στο κατάστρωμα πριν φτάσουμε στο εμπρός όπλο (5). Όπως πολλά μικρά πυροβόλα πολεμικών πλοίων, ο πυργίσκος έχει ανοιχτή πλάτη, επομένως είναι εύκολο να δεις λεπτομέρειες για το κλείστρο και τα χειριστήρια.
Πίσω από το όπλο θα βρισκόταν η τιμονιέρα, αλλά το ναυάγιο είναι τώρα πολύ πιο σπασμένο, καθώς η υπερκατασκευή έχει κοπεί με εκρηκτικά, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του καταστρώματος και του κύτους στη διαδικασία - ένα θύμα των επιχειρήσεων διάσωσης που πραγματοποιήθηκαν.
Ωστόσο, όπως σημειώθηκε προηγουμένως, αυτό παρέχει ένα μέσο πρόσβασης για όσους θέλουν να κοιτάξουν περισσότερο μέσα στην πλώρη.
Ως συνήθως, λάβετε προφυλάξεις για να μην χαθείτε. Ακόμη και σε καλή ορατότητα, είναι δυνατό να ανακατευτούν μικρά σωματίδια συντριμμιών μέχρι το σημείο στο οποίο η διέξοδος είναι σκοτεινή.
Ανάμεσα στις καταστροφές σε αυτήν την περιοχή είναι μια μπερδεμένη μάζα ηλεκτρικών καλωδίων (6). Κρυμμένοι κάτω από άλλα συντρίμμια υπάρχουν κώνοι ηλεκτρικής μόνωσης υψηλής τάσης (7), ίσως από ραδιόφωνο, σόναρ ή σύστημα ραντάρ.
Το κύριο μέρος της τιμονιέρας (8) στέκεται στη μία πλευρά ως ένα μεγάλο κουτί λίγα μόλις μέτρα πιο έξω από το ναυάγιο. Κοιτάζοντας μέσα, τμήματα καλωδίων και μη αναγνωρίσιμα περιβλήματα εξοπλισμού ξεπροβάλλουν από τη συσσωρευμένη σκουριά και υπολείμματα.
Μένοντας σε αυτή την πλευρά του ναυαγίου και ακολουθώντας τον βυθό πίσω, φτάνουμε σε ένα στρογγυλό τμήμα από τον ιστό (9), μετά, λίγο πιο έξω, ένα πολύ μεγαλύτερο τμήμα από τη χοάνη (10).
Η ορατότητα είναι συνήθως αρκετά καλή για να σας κρατά σε οπτική επαφή με το κύριο σώμα του ναυαγίου, επομένως δεν υπάρχει κίνδυνος να χαθείτε.
Λίγο πιο πίσω, επίσης πεσμένο μακριά από το κύριο σώμα του ναυαγίου, είναι ένα μεγάλο κομμάτι μηχανημάτων (11) που μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για το χειρισμό καλωδίων. Θα έρθουμε σε ένα άλλο μέρος αυτού αργότερα που διευκολύνει την οπτικοποίηση ολόκληρης της συναρμολόγησης.
Πίσω στο κύριο σώμα του ναυαγίου, ένα ζευγάρι βάρκες-βάρκες (12) έχουν πέσει όμορφα σε σχηματισμό. Τα συντρίμμια πίσω από εδώ φαίνονται σαν το κύτος να έχει ανατραπεί εντελώς κατά τη διαδικασία της καταστροφής του. Μια μικρή λωρίδα καρίνας (13) προεξέχει με τον στρογγυλεμένο τετράγωνο οδηγό για ένα από τα F2δύο άξονες έλικας.
Ένα κουτί τμήμα της γάστρας σηματοδοτεί την πρύμνη του τραβέρσας (14), λοξά ελαφρώς εκτός γραμμής με το κύριο σώμα του ναυαγίου.
Στρογγυλεύοντας την πρύμνη, ένας μεγάλος σπασμένος οδοντωτός τροχός με μια συστροφή μηχανημάτων μοχλού είναι ο μηχανισμός διεύθυνσης (15), και έξω από αυτό είναι το ενιαίο πηδάλιο (16).
Σε κοντινή απόσταση, μια κολοβωμένη πυραμίδα που στέκεται ακριβώς έξω από την πρύμνη είναι στην πραγματικότητα ένα τσιμεντένιο τετράγωνο πρόσδεσης και δεν έχει καμία σχέση με τα συντρίμμια. Ίσως τοποθετήθηκε κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων διάσωσης, επειδή οι σημαδούρες που τοποθετούνται από τοπικά καταδυτικά σκάφη είναι πάντα δεμένες στο ίδιο το ναυάγιο.
Τώρα κατευθυνόμενοι πάλι προς τα εμπρός, κατά μήκος της πλευράς της καρίνας του ναυαγίου (παίρνοντας αυτόν τον προσανατολισμό από την πλώρη), ένα πλαίσιο Α από έναν από τους άξονες της έλικας προεξέχει πάνω από τα γενικά συντρίμμια (17), με ένα τμήμα άξονα και το απλό κολάρο ενός ρουλεμάν να τρέχει κατά μήκος του βυθού.
Στην κορυφή του ναυαγίου, ένα μεγάλο και εμφανές τμήμα πλακών καρίνας και γάστρας (18) βρίσκεται στριμμένο πολύ εκτός γραμμής με αυτό, πιθανώς μετατοπισμένο κατά τη διάσωση των στροβίλων.
Δίπλα σε αυτό είναι ένα πηνίο από χαλύβδινο καλώδιο. Αυτό είναι το μέρος του F2 όπου θα βρίσκονταν οι ατμοστρόβιλοι. Τα πολλά μη σιδηρούχα πτερύγια στροβίλων εδώ θα ήταν τα πρώτα αντικείμενα που διασώθηκαν, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι έχει γίνει τόση μεγάλη ζημιά.
Στη συνέχεια φτάνουμε σε ένα μπλοκ από σφιχτά συσκευασμένους σωλήνες. Αυτός είναι ο πυρήνας ενός λέβητα σωλήνων νερού υψηλής πίεσης (19), παρόμοιο με αυτό που τοποθετήθηκε στα ναυάγια των γερμανικών ναρκαλιευτικών M343 και M483 στα νησιά της Μάγχης (Wreck Tours 85 και 115). Υποψιάζομαι ότι ένας δεύτερος λέβητας συγκρατεί τον μεγάλο σωρό των συντριμμιών μεταξύ αυτού του λέβητα και του σπασίματος από το τμήμα της πλώρης.
Διάσπαρτα στη σέλα των συντριμμιών από το σπάσιμο υπάρχουν σειρές από πτερύγια κουτιά (20), ψύξη για ηλεκτρολογικό εξοπλισμό.
Έχουμε δει τα πάντα στο ναυάγιο, αλλά η περιοδεία μας δεν έχει τελειώσει. Ενα σκοινί (21) οδηγεί έξω από την καρίνα του ναυαγίου προς τα δυτικά.
Μετά από αυτό, ερχόμαστε σε ένα άλλο μεγάλο τμήμα μηχανημάτων (22) περικλείοντας τεράστιους τροχούς και τροχαλίες. Είναι πολύ παρόμοιο με το μέρος που αναφέρθηκε προηγουμένως (11) και είναι είτε το άλλο άκρο μιας μηχανής σπασμένο στα δύο, είτε μια άλλη μηχανή παρόμοιου σκοπού.
Το 1939, πριν ξεκινήσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, το F2 μετατράπηκε σε πειραματικό πλοίο ανάκτησης τορπιλών. Αυτό θα απαιτούσε ένα μέσο για τον εντοπισμό και την ανάκτηση δοκιμαστικών τορπιλών, πιθανώς με τράτες και καλώδια. Ίσως αυτό το μηχάνημα είναι μέρος του εξοπλισμού ανάκτησης τορπιλών καλωδίων.
Συνεχίζοντας κατά μήκος του σχοινιού (23), περίπου 50μ από το F2 είναι τα απομεινάρια της ξύλινης φορτηγίδας 500 τόνων YC21, που ιδρύθηκε σε μια καταιγίδα τον Νοέμβριο του 1968 με τμήματα του F2 στο αμπάρι του, συμπεριλαμβανομένου ενός αντιαεροπορικού πυροβόλου 20 χλστ.
Οι δύτες θα μπορούσαν να εμφανιστούν σε καθυστερημένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά με εύκολο εντοπισμό σημαδούρων στην πλώρη του F2 και πρύμνη του YC21, η ανάβαση σε μία από τις σημαδούρες είναι ένας βολικός τρόπος για να τερματίσετε την κατάδυση.
ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
F2, σκάφος ανάκτησης τορπιλών. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 1936, ΒΥΘΕΙ 1946
Αν και χτίστηκε το 1936 στην αυλή κύρους του Κιέλου στο Germaniawerft, δεν πήρε ποτέ όνομα. Ως πειραματικό πολεμικό πλοίο, την έλεγαν απλά F2, γράφει η Kendall McDonald.
Η πρώτη έκδοση έμοιαζε πολύ με αντιτορπιλικό, αλλά περιγράφηκε ως Geleitboot, ή σκάφος συνοδείας. Ήταν τότε 790 τόνων, μήκους 249 πόδια, με δοκό 29 πόδια και βύθισμα 11 πόδια.
Κανείς όμως δεν φαινόταν ευχαριστημένος με το πείραμα. F2 ήταν ένα φτωχό θαλάσσιο σκάφος και οι λέβητες υψηλής πίεσης της έδιναν μεγάλα προβλήματα. Έτσι τσακώθηκαν μαζί της.
F2 ήταν αρχικά εξοπλισμένο με τέσσερα πυροβόλα 37mm και τέσσερα AA των 20mm. Είχε δύο μεγαλύτερα όπλα των 4.1 ιντσών, ένα σε έναν ενιαίο πυργίσκο με ανοιχτή πλάτη στην πλώρη της και ένα ομοίως τοποθετημένο στην πρύμνη.
Κανένας από το πλήρωμά της που αποτελείται από 121 αξιωματικούς και άνδρες δεν φαίνεται να τη συμπάθησε, αλλά θαύμασαν την ταχύτητά της στους 28 κόμβους, που προέρχονται από δίδυμους στρόβιλους με δύο έλικες ο καθένας.
Η ενασχόληση με το σκάφος διήρκεσε τα χρόνια πριν από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και τελικά πήγε στον πόλεμο που επιμηκύνθηκε στα 2 πόδια και με βάρος μειώθηκε στους 263 τόνους. Μέχρι τότε είχε γίνει σκάφος ανάκτησης τορπιλών και το Γερμανικό Ναυτικό μείωσε τον οπλισμό της με τα τέσσερα πυροβόλα AA των 756 mm.
Αυτό που έκανε στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια του πολέμου φαίνεται γενικά μη καταγεγραμμένο. Παραδόθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό το 1945, έφτασε στο Scapa Flow τον Φεβρουάριο του 1946 και υπάρχει ένα πλήρες μυστήριο σχετικά με τη βύθισή της στο αγκυροβόλιο της στο Gutter Sound στις 30 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
Αυτή η βύθιση είναι απίθανο να ήταν σκόπιμη, καθώς δεν υπήρχε γερμανικό πλήρωμα στο πλοίο. Δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο σε κανένα αρχείο του Ναυαρχείου ή σε τοπικό αρχείο, ούτε έγινε προσπάθεια να μεγαλώσει μέχρι να ξεκινήσει η διάσωση το 1968.
Το ναυάγιο είχε αγοραστεί από την Metreck Company Engineering, η οποία ξεκίνησε την ανατίναξη για ανάκτηση μετάλλων.
ΞΕΝΑΓΟΣ
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Πλοία Northlink εκμεταλλεύονται υπηρεσίες από το Scrabster στο Stromness και το Aberdeen στο Kirkwall, 0845 6000 449.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Οι συντεταγμένες GPS είναι 58 50.70N 003 11.59W (μοίρες, λεπτά και δεκαδικά), με πλώρη προς τα νοτιοδυτικά. Το ναυάγιο της φορτηγίδας YC21 βρίσκεται στα δυτικά του F2, και οι δύο έχουν σημαδούρες προσαρτημένες. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη σημαδούρα πλοήγησης στα ανατολικά των ναυαγίων.
TIDES: Η F2 μπορεί να καταδυθεί σε οποιαδήποτε κατάσταση της παλίρροιας.
ΚΑΤΑΔΥΣΗ & ΑΕΡΑ: Οι περισσότερες καταδύσεις στο Scapa Flow προέρχονται από μεγάλα σκληρά σκάφη, πολλά από τα οποία προσφέρουν διαμονή σε «πλωτή κουκέτα». Τα σκάφη έχουν γενική βάση στο Stromness, αλλά μπορεί να δέσουν κατά τη διάρκεια της νύχτας σε άλλα λιμάνια. Ο αέρας παρέχεται από αεροσυμπιεστές. Το Nitrox μπορεί να αναμιχθεί στα περισσότερα σκάφη με επιπλέον χρέωση. Ο αέρας, τα βάρη και οι κύλινδροι συμπεριλαμβάνονται συνήθως στην τιμή, επομένως η ελαφριά διαδρομή και η χρήση του εξοπλισμού του σκάφους είναι μια επιλογή. Η Scapa Flow Charters διαχειρίζεται τα σκάφη Jean Elaine και Σαρόν Ρόουζ, 01856 850879.
ΚΑΤΑΛΥΜΑ: Κοιμηθείτε στο σκάφος ή μείνετε στην ξηρά σε τοπικό ξενοδοχείο ή B&B. Υπάρχει ένα κάμπινγκ στο Stromness, αλλά το κάμπινγκ στο κλίμα του Orkney δεν συνιστάται. Νήσοι Ορκουέ τουριστική επιτροπή, 01856 872856.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Μια εύκολη κατάδυση για όσους έχουν προσόντα εισαγωγικού επιπέδου.
ΕΚΚΙΝΗΣΗ: Εάν θέλετε να μεταφέρετε το δικό σας σκάφος απέναντι, υπάρχουν πολλές μικρές ολισθήσεις στο Scapa Flow. Το πλησιέστερο στο F2 βρίσκεται στο Houton. Το Scapa Flow είναι ένα λιμάνι που λειτουργεί, επομένως πρέπει να κανονίσετε την άδεια για κατάδυση εκ των προτέρων με τον λιμενάρχη.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Ναυαρχείου 35, Scapa Flow & Approaches. Ordnance Survey Map 6, Orkney: Ηπειρωτική χώρα, Ordnance Survey Map 7, Orkney: Νότια Νησιά. Dive Scapa Flow, του Rod Macdonald. The Wrecks of Scapa Flow, του David M Ferguson. The Naval Wrecks of Scapa Flow, από τον Peter L Smith. The Wrecks of Scapa Flow, του Lawson Wood.
PROS: Μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με την παλαιότερη σχεδίαση των ναυαγίων του Grand Fleet. Βολικός
για μια στάση στο Μουσείο Lyness.
Μειονεκτήματα: Μπορεί να γεμίσει κόσμο εάν υπάρχουν περισσότερα από ένα σκάφη-φορτ δύτες στο ναυάγιο.
Εύρος ΒΑΘΟΥΣ: -20m
Χάρη στον Andy Cuthbertson, τον Kevin Heath και διάφορους δύτες από το Swansea και το Leeds.
Εμφανίστηκε το DIVER Μάρτιος 2010
