Wreck Tour 109: The Betsy Anna

Αυτό το ναυάγιο βικτοριανού κολιέ έξω από το Swanage θα προσφέρει μια καλή εμπειρία για τα περισσότερα επίπεδα δυτών, λέει ο JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS

ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ στα 65μ με τον περασμένο μήνα Περιήγηση στο ναυάγιο του HMS πλακόστρωτη εσωτερική αυλή, αυτόν τον μήνα περιηγούμαστε σε ένα ωραίο εύκολο ναυάγιο. ο Μπέτσυ Άννα βρίσκεται σε ένα επίπεδο βυθό με χαλίκι στα 25 μέτρα, λίγο πολύ βαθιά για όσους έχουν προσόντα εισαγωγικού επιπέδου, αλλά μια κατάδυση χωρίς άγχος για όλους τους δύτες με το επόμενο προσόν.

Πριν από δέκα και κάτι χρόνια αυτό το ναυάγιο θεωρήθηκε ότι ήταν το Dagmar. Έκτοτε, ο Dave Wendes έχει ανακτήσει μια πινακίδα με αύξοντα αριθμό από τον λέβητα γαϊδουριού και την αναγνώρισε ως Μπέτσυ Άννα. Το αληθινό Dagmar, ένας ένοπλος έμπορος που βυθίστηκε το 1941, έχει εντοπιστεί δυτικότερα, μεταξύ του St Alban's Head και του Πόρτλαντ.

Μεγάλο μέρος της δομής του Μπέτσυ Άννα έχει καταρρεύσει στον βυθό, οπότε η περιήγησή μας ξεκινά από τον κεντρικό λέβητα (1), που βρίσκεται 4 μέτρα μακριά από το χαλίκι και τα γενικά συντρίμμια.

Πίσω από τον λέβητα, η ατμομηχανή τριπλής διαστολής έχει καταρρεύσει στο λιμάνι (2), αφήνοντας τα έμβολα ακόμα συνδεδεμένα με τον στροφαλοφόρο άξονα με ένα συνονθύλευμα μπιέλες.

Από τον στροφαλοφόρο άξονα, ένα εκτεθειμένο ρουλεμάν ώθησης και στη συνέχεια ο άξονας της προπέλας οδηγούν προς τα πίσω. Ακριβώς στη δεξιά πλευρά της ώθησης, ένα βαρούλκο φορτίου στηρίζεται όρθιο στον βυθό της θάλασσας (3), υποδεικνύοντας ότι η γενική κατάρρευση αυτού του τμήματος του ναυαγίου ήταν προς τα δεξιά.

Πιο πίσω, ο άξονας της προπέλας καλύπτεται εν μέρει από τα υπολείμματα μιας σήραγγας (4) πριν εξαφανιστεί στην πρύμνη. Όπως υπαινίχθηκε από το βαρούλκο νωρίτερα, η πρύμνη έχει επίσης πέσει στη δεξιά πλευρά. Ένα τμήμα του καταστρώματος με κάγκελα και κολώνες έχει σπάσει και στέκεται όρθιο (5).

Πίσω από αυτό, το τεταρτημόριο διεύθυνσης (6) είναι εν μέρει θαμμένος στο βυθό, με το πηδάλιο-άξονα και το πηδάλιο (7) στριμμένο από τη θέση του.

Καθώς το ναυάγιο έχει καταρρεύσει προς τα δεξιά, η διαδρομή μας πίσω στο μέσο του πλοίου ακολουθεί τη δεξιά άκρη των συντριμμιών. Μια δυο πλάκες γάστρας και ένα ζευγάρι κολώνες (8) οδηγεί έξω από την πρύμνη.

Ακριβώς πέρα ​​από αυτά, η αλυσίδα του τιμονιού αναδύεται από το χαλίκι και τρέχει κατά μήκος ενός τμήματος οδηγού σχήματος U (9).

Η αλυσίδα στη συνέχεια λυγίζει μακριά από το ναυάγιο (10) πριν ελίσσεται πίσω και εξαφανιστεί σε ένα υπερυψωμένο και αναποδογυρισμένο τμήμα του καταστρώματος (11). Αυτό θα ήταν το πάτωμα της τιμονιέρας πριν καταρρεύσει η Betsy Anna.

Ακριβώς μπροστά, ένα άλλο μπλοκ είναι το τιμόνι και ο κινητήρας διεύθυνσης (12). Κοιτάξτε προσεκτικά στο τέλος προς το κύριο σώμα του ναυαγίου και υπάρχει η σάπια πλήμνη του τροχού του πλοίου, ακόμα στη θέση του. Είναι σπάνιο σε ένα ναυάγιο τόσο σπασμένο ότι τα εξαρτήματα του τιμονιού σχηματίζουν έναν σχεδόν συνεχή σύνδεσμο που μπορεί να ακολουθηθεί από το πηδάλιο στο τιμόνι και τον τροχό. Ακριβώς δίπλα στο πηδάλιο, η άγκυρα βγαίνει από το χαλίκι. Δεν είναι ένα συνηθισμένο μέρος για να βρείτε μια άγκυρα.

Λίγο πιο μπροστά από το τιμόνι και προς το κύριο σώμα του ναυαγίου βρίσκεται μια αντλία βενζίνης (13).
Αυτό δεν ήταν μέρος του Μπέτσυ Άννατης μηχανικής, αλλά εξοπλισμού διάσωσης που προσπαθεί να κρατήσει το πλοίο στη ζωή.

Η Μπέτσυ Άννα Αρχικά έτρεξε στους βράχους στο Prawle Point στο Ντέβον και ήταν καθ' οδόν προς το Cowes για πλήρη επισκευή όταν οι διαρροές νίκησαν την αντλία και ίδρυσε.

Από την αντλία, ένα όρθιο τμήμα νευρώσεων που τρέχει κατά μήκος του ναυαγίου (14) θα ήταν αρχικά ένα διάφραγμα για έναν χώρο αποθήκης.

Πίσω από αυτό είναι ο μικρότερος λέβητας γαϊδουριού (15), με τις οπές φωτιάς στραμμένες προς αυτές του κύριου λέβητα (1). Εδώ αξίζει να ρίξετε μια ματιά στα οικιακά χέλια.

Για να κατευθυνθούμε προς την πλώρη, διασχίζουμε τα συντρίμμια του μπροστινού κρατήματος (16). Και στις δύο πλευρές, το κύτος έχει εκτοξευθεί προς τα έξω, αντί να πέφτει προς τη μία πλευρά, όπως έγινε στο μέσο του πλοίου και πιο πίσω.

Εμπρός από το αμπάρι, το σχετικό βαρούλκο φορτίου (17) είναι τετράγωνο κατά μήκος της γραμμής του πλοίου, περαιτέρω ένδειξη ότι το αμπάρι κατέρρευσε αντί να έπεσε στη μία πλευρά. Ακόμα κι έτσι, η ίδια η πλώρη έχει πέσει στα δεξιά.

Τώρα σχεδόν στην πλώρη, η διαδρομή μας παραμένει κοντά στον βυθό και προχωρά προς τα δεξιά, όπου δύο ζεύγη δέστρες στέκονται όρθια από την πλώρη (18).

Στην πλώρη, το κατάστρωμα είναι ανοιχτό στο πίσω μέρος αλλά άθικτο πιο μπροστά, με το βαρούλκο άγκυρας σταθερά στη θέση του (19).

Στην επάνω πλευρά του λιμανιού, οι πλάκες που θα γέμιζαν την πρώτη γραμμή κατά μήκος της γάστρας, ακριβώς κάτω από το κατάστρωμα, έχουν αφήσει ανοιχτά παϊδάκια (20), και μια θέα μέσα από την πλώρη πέρα ​​από τα κοπάδια στροβιλιζόμενων μουρυμάτων.

Δεν υπάρχει κανένα σημάδι από τις άγκυρες.

Αυτά μπορεί κάλλιστα να έχουν αφαιρεθεί στο Prawle Point ή στο Salcombe κατά την αρχική διάσωση.

Ίσως κάποιος βρισκόταν ακόμη και στο κατάστρωμα μπροστά από την τιμονιέρα και τώρα είναι θαμμένη η άγκυρα δίπλα στο τιμόνι (12).

Ένα από τα εκτεθειμένα πλευρά στην πλώρη αποτελεί ιδανικό σημείο για να δέσετε ένα καθυστερημένο SMB κατά την ανάβαση μετά την κατάδυση.

Χάρη στους Martin Jones, Dave Wendes και Mike Potts.

ΟΜΧΛΗΣ ΚΑΙ ΘΥΕΛΛΑ

ΜΠΕΤΣΥ ΑΝΝΑ, κολιέ. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 1892, ΒΥΘΕΙ 1926

ΜΠΕΤΣΥ ΑΝΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ βυθίστηκε, αν και οι δύτες που την βρήκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1980 εξακολουθούν να έχουν το όνομα Dagmar στα ημερολόγιά τους. Στην πραγματικότητα το πραγματικό της όνομα κατά την εκτόξευση τον Μάιο του 1892 ήταν Ashington, γράφει η Kendall McDonald.

Χτισμένο από την W Dobson and Co στην αυλή του Newcastle-upon-Tyne, οι πρώτοι ιδιοκτήτες της ήταν η Ashington Coal Co.
Αυτό το μικρό χαλύβδινο κολιέ 880 τόνων με ένα μόνο χωνί περιπλανιόταν στα λιμάνια της Ευρώπης στο εμπόριο άνθρακα για τα περισσότερα από τα επόμενα 30 χρόνια.

Το 1906 αγοράστηκε από μια ολλανδική εταιρεία άνθρακα και έπλευσε υπό ολλανδική σημαία. Το λιμάνι καταγωγής της ήταν το Άμστερνταμ και οι νέοι ιδιοκτήτες της άλλαξαν το όνομά της σε Μπέτσυ Άννα προς τιμήν της Αγγλίδας συζύγου ενός σκηνοθέτη.

Το μήκος 206 πόδια Μπέτσυ Άννα είχε μια δοκό 30 ποδιών, αλλά ήταν το ρηχό βύθισμά της 14 ποδιών που θα την οδηγούσε στη βύθιση. Ο τρικύλινδρος κινητήρας τριπλής επέκτασης των 120 ίππων με ένα λέβητα και μονή προπέλα συνέχισε να είναι αξιόπιστος μέχρι που, στις αρχές Αυγούστου 1926, της παραγγέλθηκε πίσω από το Φλίτγουντ στο Ρότερνταμ.

Πέρασε καλά μέχρι που, κατευθυνόμενος προς τη Μάγχη, έπεσε σε πυκνή ομίχλη στα ανοικτά των ακτών του Ντέβον. Έτρεξε καλά πάνω από τα βράχια του Prawle Point πριν σταματήσει, βουλιασμένη στη βραχώδη ρεματιά μεταξύ Prawle Island και Gull Rock, σχεδόν ακριβώς κάτω από τον σταθμό της ακτοφυλακής στο σημείο.

Το πλήρωμα κατάφερε να σκαρφαλώσει πάνω από τους ογκόλιθους μέχρι την ακτή με την πρώτη άμπωτη.

Αν και Μπέτσυ Άννα τρυπήθηκε και παίρνοντας νερό στην πλώρη, έμεινε σταθερά στα βράχια για αρκετές μέρες. Οι ιδιοκτήτες της νόμιζαν ότι θα γινόταν ολικό ναυάγιο και την πούλησαν σε μια εταιρεία διάσωσης στο Isle of Wight.

Οι διασώστες σταμάτησαν τις διαρροές τσιμεντώνοντας φουσκώματα ξύλου στη θέση τους και άντλησαν το πλοίο για να στεγνώσει.
Στη συνέχεια, την έβγαλαν στην παλίρροια, τοπικά ρυμουλκά την τραβούσαν στο Salcombe πάνω από το Bar και την άφησαν ξανά στο Mill Bay για πιο στιβαρές επισκευές.

Την 11 Οκτωβρίου Μπέτσυ Άννα ρυμουλκήθηκε ξανά για πλήρη επισκευή, αλλά ποτέ δεν έφτασε στην Cowes. Κοντά στο Needles, ο καιρός ξέσπασε σε μια γεμάτη θύελλα, το ρυμουλκό της έσπασε και παρέσυρε για αρκετή ώρα με τη σφοδρή θάλασσα να τη σκίζει, πριν τελικά γεμίσει και βυθιστεί στον κόλπο Poole.