Στην πρώτη από μια μεγάλη νέα σειρά, ο JOHN LIDDIARD μας ξεναγεί σε ένα από τα πιο δημοφιλή ναυάγια του Ντέβον. Εικονογράφηση MAX ELLIS
Το βρετανικό ατμόπλοιο Μέιν βρίσκεται λίγο περισσότερο από ένα μίλι μακριά από το Bolt Head εδώ και 82 χρόνια – σε 30-35 μέτρα νερού, με τα τόξα του προς την ακτή σε ένα ισχυρό ρεύμα.
Για αρκετά χρόνια τα κατάρτια του έσπασαν την επιφάνεια και αποτελούσαν κίνδυνο για τους ναυτικούς. Το ναυάγιο έχει καθαριστεί από τότε μέχρι το επίπεδο του καταστρώματος, με τα περισσότερα από τα συντρίμμια να παρασύρονται στην πλευρά του λιμανιού του.
Μου άρεσε να ρίχνω ένα shotline ακριβώς πίσω από το μέσο του πλοίου, όπου το ναυάγιο του Μέιν είναι πιο άθικτο. Αυτό θα έβαζε τους δύτες σε περίπου 30 μέτρα νερού στο κατάστρωμα. Μια βουτιά στην πρύμνη και πίσω και ένας γρήγορος γύρος στο μηχανοστάσιο θα μπορούσε να επιτευχθεί άνετα σε μια κατάδυση 20 λεπτών με ελάχιστη αποσυμπίεση.
Αυτή η επιλογή τοποθεσίας είχε να κάνει τόσο με την ακρίβεια βολής μου όσο και με οτιδήποτε άλλο. Σκοπεύοντας στη μέση του στόχου, είχα περισσότερες πιθανότητες να τον χτυπήσω!
Τώρα προτιμώ να πάρω το πλάνο όσο πιο κοντά στο Μέιντα τόξα του όσο το δυνατόν. Το πρώτο ζεύγος δυτών προς τα κάτω μπορεί να το κουμπώσει πάνω από ένα βολικό κομμάτι συντριμμιών στην κορυφή των τόξων, επιτρέποντας στους δύτες να ξεκινήσουν και να τελειώσουν τις καταδύσεις τους στο πιο ρηχό σημείο του ναυαγίου. Αυτό παρέχει ένα ιδανικό προφίλ για να αξιοποιήσετε στο έπακρο το α καταδυτικός υπολογιστής και διευκολύνει την εύρεση της βολής στο τέλος μιας κατάδυσης.
Έχοντας αυτό κατά νου, θα ξεκινήσω την περιήγησή μου στο Μέιν από τα τόξα (1). Κατεβείτε στον βυθό της θάλασσας εδώ, κοιτάζοντας πίσω κατά μήκος των τοίχων από υδροειδή και λοφώδεις ανεμώνες και τα κοπάδια ψαριών που φαίνεται να συγκεντρώνονται από τα τόξα οποιουδήποτε μεγάλου ναυαγίου (2).
Ένα από τα θεαματικά πράγματα για το Maine είναι ότι οποιοδήποτε μέρος του εκτίθεται στα ρεύματα καλύπτεται από λοφώδεις ανεμώνες. Σε μια φωτεινή μέρα με καλή ορατότητα είναι ένα απίστευτα όμορφο ναυάγιο.
Στον αμμώδη βυθό, μπορείτε να επιλέξετε να ακολουθήσετε οποιαδήποτε πλευρά του ναυαγίου. Κατά μήκος της πλευράς του λιμανιού, σύντομα θα φτάσετε σε ένα διάλειμμα στο κύτος παρέχοντας πρόσβαση στα υπολείμματα των μπροστινών λαβών (3).
Εδώ χτύπησε η τορπίλη και όπου το ναυάγιο διαλύεται περισσότερο. Μου αρέσει να διασχίζω το αμπάρι εδώ, περνώντας από τα υπολείμματα των διαφραγμάτων και των στηρίξεων για το κατεστραμμένο κατάστρωμα και μέσα από ένα στροβιλιζόμενο κοπάδι από σαλιάρα και φτωχό μπακαλιάρο.
Η δεξιά πλευρά της γάστρας είναι πιο άθικτη. Ακολουθήστε τον βυθό της θάλασσας από τα τόξα κατά μήκος αυτής της πλευράς και μπείτε στο αμπάρι από μια μεγάλη τρύπα στο πίσω μέρος της λαβής Νο 2. Αυτό φέρνει μαζί τις δύο διαδρομές μου στη δεξιά πλευρά κάτω από μερικές κατεστραμμένες πλάκες καταστρώματος ακριβώς μπροστά από τους λέβητες (4).
Αν θέλετε να εξερευνήσετε μέσα σε ναυάγια, υπάρχει μια εύκολη διαδρομή από εδώ πέρα από τους λέβητες και στο μηχανοστάσιο (5), το οποίο είναι τώρα σε μεγάλο βαθμό ανοιχτό παραπάνω. Υπάρχουν μερικές δοκοί για ελιγμούς, αλλά δεν είστε ποτέ περισσότερο από λίγα μέτρα από την έξοδο.
Πηγαίνοντας έτσι σε μια βουτιά, κοίταξα για να βρω ένα μεγάλο χέλι να κολυμπά δίπλα στο κεφάλι μου. Μετά το αρχικό σοκ, κοιταχτήκαμε και συνεχίσαμε δίπλα δίπλα στο πίσω μέρος του μηχανοστασίου!
Το επόμενο διάφραγμα είναι απλώς ένας κατακόρυφος σκελετός που χωρίζει το μηχανοστάσιο από τις δεξαμενές καυσίμων. Μια σύντομη εκτροπή εδώ είναι να κολυμπήσετε μέσα από τα υπολείμματα της ατμομηχανής τριπλής διαστολής πριν γλιστρήσετε προσεκτικά μέσα από ένα κενό στο διάφραγμα στις δεξαμενές καυσίμου (6).
Μου αρέσει αυτό το μέρος του ναυαγίου για την απόκοσμη ατμόσφαιρά του, με ένα συμπαγές κατάστρωμα από πάνω και το φως που εισέρχεται μόνο μέσα από τα διαφράγματα σε κάθε άκρο. Ισχυρά φώτα κατάδυσης φωτίζουν ένα ζευγάρι πολύχρωμες σκάλες στη μέση των δεξαμενών.
Τα πρύμνη είναι πιο άθικτα και ως εκ τούτου προστατευμένα από το ρεύμα. Η ζωή είναι λιγότερο παραγωγική. Η έξοδος είναι εύκολα προσβάσιμη μέσω των μεγάλων ανοιχτών καταπακτών φορτίου, αλλά το υπόλοιπο κατάστρωμα είναι στεγανό δοκάρι, με πολύ μικρά κενά για να χωρέσει ένας δύτης.
Οι δοκοί παραπάνω φιλοξενούν συστάδες από νεκρά δάχτυλα ανδρών και περιστασιακά κλαδάκια κόκκινης φύκια. Στο κέντρο της λαβής, η σήραγγα του προωστικού άξονα έχει σπάσει, αλλά η πρόσβαση εμποδίζεται από λάσπη και συντρίμμια (7).
Στην πρύμνη είναι δυνατή η ανάβαση μέσα από τα καταστρώματα και τις καμπίνες στα υπολείμματα της προεξέχουσας πρύμνης (8) για να εξετάσετε το σύστημα διεύθυνσης και, στη συνέχεια, κοιτάξτε προς τα κάτω στον βυθό για να δείτε τα συντρίμμια από την πρύμνη και την πλατφόρμα του όπλου. Εάν το επιτρέπει ο χρόνος, μπορείτε να βουτήξετε κάτω από την πρύμνη για να ελέγξετε τον άξονα (9) – το στήριγμα έχει διασωθεί.
Σε αυτό το σημείο είναι συνήθως η ώρα να επιστρέψετε για τα τόξα, εκτός εάν θέλετε να δημιουργήσετε κάποια βαριά αποσυμπίεση. Μια γρήγορη κίνηση κατά μήκος του κιγκλιδώματος του λιμανιού, πέρα από τα υπολείμματα των ιστών και των αρματωσιών (10) με φέρνει πίσω στο μηχανοστάσιο, όπου μπορώ να ακολουθήσω τις πλάκες που έχουν καταρρεύσει (11) πίσω προς τα εμπρός κρατά και τα τόξα.
Προχωρώντας πέρα από τα σπασίματα στη γάστρα, είναι δυνατό να εξερευνήσετε το σε μεγάλο βαθμό άθικτο Νο 1 κράτημα (12) και ανεβείτε μέσα από τα καταστρώματα στις πλώρες, περνώντας από βαρούλκα και μια τεράστια άγκυρα.
Με τα τόξα σε απόσταση μόλις 18 μέτρων, όποια στιγμή απομένει μπορείτε να αφιερώσετε στο κυνήγι γυμνιστών και παρακολουθώντας τον Ballan Wrasse να ραμφίζει τα υδροειδή (13).
Τορπιλίστηκε το 1917
Μια τορπίλη από UC-17 χτύπησε το Μέιν στην πλευρά του λιμανιού ακριβώς μπροστά από τη γέφυρα το πρωί της 23ης Μαρτίου 1917, γράφει η Kendall McDonald. Εκείνη την εποχή βρισκόταν 13 μίλια νότια του Devon's Berry Head, με προορισμό τη Φιλαδέλφεια. Η έκρηξη ανατίναξε τις καταπακτές από τα αμπάρια, έσπασε τη συναυλία του λιμανιού και κατέστρεψε τη γέφυρα.
Φύσηξε επίσης μια μεγάλη τρύπα στο πλάι της από την οποία το θαλασσινό νερό ξεχύθηκε στο φορτίο της με κιμωλία, τρίχες αλόγου και δέρματα κατσίκας. Ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να την πλαζ, ο καπετάνιος Μπιλ Τζόνστον έστειλε τηλεφωνήματα κινδύνου και έβαλε πορεία για την πλησιέστερη στεριά. Το Maine παρασύρθηκε όταν οι μηχανές του σταμάτησαν, αλλά ήταν πολύ αργά. Τα διαφράγματα υποχώρησαν και στις 12.45 μ.μ. βυθίστηκε «χαριτωμένα, όρθια και με ομοιόμορφη καρίνα» σε κοντινή απόσταση από το Salcombe.
Οι 3616 τόνων Μέιν κυκλοφόρησε ως Σιέρα Μπλάνκα το 1905 και ήταν συνολικά 114μ με δοκό 14μ. Μετονομάστηκε το 1913. Το ναυάγιο παρασύρθηκε από την υπερκατασκευή της το 1920.
Αγοράστηκε για 100 το 1961 από το Torbay BSAC Branch, το οποίο πούλησε τη χάλκινη προπέλα της για 840 λίρες. Το όπλο των 12 εκατοστών στα κακά της αφαιρέθηκε από ανεπίσημους διασώστες αργότερα.
Παρά το γεγονός ότι εξερευνήθηκε από χιλιάδες δύτες, η καμπάνα της από συμπαγή ορείχαλκο, βάρους 35 κιλών, βρέθηκε μόλις το 1987 – από δύο δύτες που έκαναν την πρώτη τους επίσκεψη!
ΑΡΧΕΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
Πώς να το βρείτε: GPS 50.12.820 N, 3.51.045 W (μοίρες, λεπτά, δεκαδικά). ο Μέιν είναι εύκολο να βρεθεί από τα μέσα μεταφοράς, αλλά προσέξτε: ένας αριθμός οδηγών δείχνει τον τοίχο από ξερολιθιά πάνω από το Ham Stone να πηγαίνει προς τη λάθος κατεύθυνση.
Παλίρροιες: Στις ανοιξιάτικες παλίρροιες είναι απαραίτητο να βουτήξετε σε χαλαρό νερό, δύο ώρες μετά από υψηλή ή χαμηλή στάθμη νερού στο Devonport. Σε έναν καλό γύρο, ένας έμπειρος δύτης μπορεί να σηκώσει μια γραμμή βολής ενάντια στο ρεύμα και να κρυφτεί μέσα στο ναυάγιο, μια στρατηγική εφικτή από ένα φουσκωτό ή RIB αλλά απίθανο να είναι πρακτική από ένα σκληρό σκάφος.
Να φτάσετε εκεί: Μ5 και Α38 προς Πλύμουθ. Αριστερά στον Α381 προς Totnes, Kingsbridge και Salcombe. Για το Hope Cove στρίψτε απότομα δεξιά στο χωριό Malborough λίγο πριν το Salcombe.
Καταδύσεις και αέρας: Ο Πατ Ντιν τρέχει το mv Lodesman με ενσωματωμένο συμπιεστή και μπορεί να παρέχει πλήρες πακέτο με διαμονή στην ξηρά. Εάν παίρνετε το δικό σας σκάφος, Lodesman μπορεί να παρέχει γεμίσματα αέρα σε προγραμματισμένα ραντεβού, όπως ολίσθηση στο Salcombe (01548 843319). Το Diventure at Salcombe εκτελεί λεωφορείο RIB και προσφέρει γεμίσματα αέρα και nitrox (01548 843663), www.diventure.demon.co.uk. Ορισμένα σκάφη του Πλύμουθ και του Ντάρτμουθ επιχειρούν επίσης μέχρι εκεί Μέιν. Δοκιμάστε το Mount Batten Dive Shop, Plymouth (01752 405403)
Εκκίνηση: Στο Salcombe ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων Shadycombe μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθ' όλη τη διάρκεια της παλίρροιας. Είναι ακριβό για ένα Σαββατοκύριακο, αλλά μπορεί να είναι οικονομικό για μια ή δύο εβδομάδες και ταιριάζει καλύτερα σε μεγάλα RIB. Ένα γλίστρημα στο Hope Cove (Inner Hope) έχει μια λογική χρέωση εκτόξευσης και είναι υγρό για μόλις μία ή δύο ώρες σε κάθε πλευρά της παλίρροιας. Κάτω από το γλίστρημα είναι μια σταθερή, αμμώδης παραλία κατάλληλη για εκτόξευση με 4×4 όταν η γλίστρημα είναι στεγνή.
Διαμονή: Το Lobster Pot Inn στο Hope Cove είναι φιλικό προς τους δύτες (01548 561214). Στην περιοχή υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία, B&B και κάμπινγκ. Επικοινωνήστε με τουριστικές πληροφορίες στο 01548 843927. Περισσότερες λεπτομέρειες στο Salcombe Online
Προσόντα: Ταιριάζει καλύτερα σε εύλογα έμπειρους αθλητικούς δύτες και άνω. Δεν είναι κατάδυση για αρχάριους ή νέους δύτες.
Για περισσότερες πληροφορίες: Διάγραμμα Ναυαρχείου 1613, Eddystone Rocks to Berry Head. Ordnance Survey χάρτης 202; Περιοχή Torbay και South Dartmoor. Βουτιά στο Νότιο Ντέβον από Kendall McDonald? The Wreckers Guide to South Devon Vol 2, του Peter Mitchel.
Πλεονεκτήματα: Θεαματικό ναυάγιο που είναι εύλογα άθικτο και όχι πολύ βαθύ. Σύντομη βόλτα με σκάφος από το Salcombe ή το Hope Cove. Πολλά παράκτια ναυάγια διαθέσιμα για δεύτερη κατάδυση.
Μειονεκτήματα: Ισχυρές παλίρροιες. Εκτεθειμένο σε οποιαδήποτε πυκνή θάλασσα από τα δυτικά έως τα νότια έως τα νοτιοανατολικά.
