Wreck-Diving the Bell Way

ΚΑΝΑΔΑΣ ΔΥΤΗΣ

Η CLAIRE GOODWIN αναφέρει από το Bell Island στον Καναδά, όπου μια σπάνια επίθεση με U-boat σκότωσε 70 άτομα και άφησε μια ψυχρή κληρονομιά για να εξερευνήσουν οι δύτες

Διαβάστε επίσης: Οι δύτες εκκαθάρισης βρίσκουν ζωντανά πυροβόλα στο σημείο καταστροφής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Η Κάθοδος

Κατηφορίσαμε το shotline μέσα από καθαρό νερό.

Αν δεν ήταν ο πονοκέφαλος μου από το παγωτό, θα μπορούσα να είχα πείσει τον εαυτό μου ότι βρισκόμουν στους τροπικούς.

Πάνω από 40 μέτρα κάτω από εμάς ήταν ορατό το κατάστρωμα του 139 μέτρων Rose Castle. Μπορούσα να δω τον Μάικ, έναν από τους αναπνευστήρες-δύτες μας, να μπαίνει σε ένα αμπάρι.

Βούλιαξα μπροστά από κυματιστούς αγγέλους και μέδουσες, καθώς ιστοί και γερανοί πλησίαζαν προς το μέρος μας.

Κολυμπήσαμε πάνω από το κατάστρωμα προς την πρύμνη, σταματώντας για να θαυμάσουμε τα δίχτυα που κρέμονταν στο αμπάρι, στολισμένα με χοντρές γιρλάντες από μαλακά κοράλλια και λοφώδεις ανεμώνες.

Η τηλεγραφική αίθουσα θα έπρεπε να περιμένει την επόμενη φορά, γιατί είχαμε άλλη αποστολή.

Φτάνοντας στις ράγες, σταμάτησα για να κάνω check-in με τους φίλους μου τον Κόνι και τον Τζον και να αντέξω τον στόχο μας πριν κατέβω στον βυθό στα 46 μέτρα.

Μετά από ένα σύντομο κολύμπι φτάσαμε σε αυτό - την τορπίλη. Είναι ένα εντυπωσιακό θέαμα, ακόμη και χωρίς την κεφαλή, και μια έντονη υπενθύμιση της πτώσης αυτών των πλοίων.

Μετά τις υποχρεωτικές φωτογραφίες (ένα άγγιγμα σκούπισε, έπρεπε να σκεφτώ πολύ τις ρυθμίσεις της φωτογραφικής μου μηχανής!) ανηφορίσαμε, έχοντας επίγνωση του υπερβολικού χρόνου deco – όχι πολύ διασκεδαστικό σε νερό 2°C!

Επισκεπτόμουν το Bell Island ως μέρος ενός ταξιδιού που διοργάνωσαν ο Joe και η Connie από τις καταδύσεις COJO με έδρα το Νιού Μπράνσγουικ. Είναι το τοπικό μου κατάστημα καταδύσεων, αφού μετακόμισα από το Ηνωμένο Βασίλειο στην καναδική πλευρά της λίμνης.

Ήμασταν μια μικτή ομάδα, που κυμαινόταν από έμπειρους δύτες Rebreather Mike και Luigi μέχρι sidemount solo-diver John, και Joey και Ali που έκαναν τα μαθήματα ειδικότητας PADI Wreck (προσέξτε για ένα προσεχές άρθρο για την καναδική κατάδυση από τον Ali στο DIVER).

Βασιστήκαμε στο θέρετρο καταδύσεων Oceanquest στο Conception Bay South, με οικοδεσπότη την Debbie, τον Rick και την ομάδα τους.

Η διαμονή ήταν στο καταφύγιο καταδύσεων του Oceanquest, το οποίο διαθέτει, μάλλον πολυτελή καταλύματα για καταδύσεις, ευρύχωρα δίκλινα δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο και μια καλά εξοπλισμένη κουζίνα για αυτοεξυπηρέτηση. Το κατάλυμα απέχει πέντε λεπτά με τα πόδια από τη μαρίνα από την οποία αναχωρεί το σκάφος.

Τα ναυάγια του Bell Island θα μπορούσαν να είχαν σχεδιαστεί για δύτες.

Τα τέσσερα μεγάλα πλοία είναι κοντά το ένα στο άλλο, κάνοντας τις εύκολες μέρες δύο καταδύσεων – συχνά επιστρέφαμε στο λιμάνι μέχρι τις 2:XNUMX.

Για τους ανθεκτικούς, μια τρίτη βουτιά στην ξηρά την ημέρα ήταν δυνατή, και μια μέρα κατάφερα ακόμη και τέσσερις.

Για όσους έχουν συνηθίσει τα κοντά παντελόνια σε πολλά ναυάγια του Ηνωμένου Βασιλείου, αποτελεί ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι αυτά μπορούν να καταδυθούν στις περισσότερες καταστάσεις της παλίρροιας, και παρόλο που μπορεί να υπάρχει περιστασιακά ελαφρύ ρεύμα, είναι διαχειρίσιμο.

Το κρυστάλλινο νερό διευκολύνει την πλοήγηση στα ναυάγια και είναι μια ευπρόσδεκτη απόλαυση - και βιντεογράφοι.

Η μόνη πραγματική δυσκολία είναι το κρύο. Τα ναυάγια βρίσκονται στο «Iceberg Alley» και οι θερμοκρασίες μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά 0°C σε βάθος. Στο ταξίδι μας κυμαίνονταν από 2-4°C. Πολλοί δύτες φορούσαν θερμαινόμενα γιλέκα και γάντια, αν και ήμουν αρκετά ζεστός στο αξιόπιστο Weezle Extreme Plus κάτω στολή.

Ωστόσο, κατέληξα να μετακομίσω σε στεγνά γάντια, αντί να βουτάω με γάντια. Η ζεστασιά και η επιδεξιότητα που προέκυψε με άφησε να αναρωτιέμαι γιατί μου πήρε τόσο πολύ να κάνω την αλλαγή.

Η κατάδυση από το σκληρό σκάφος των 13 μέτρων της Oceanquest σήμαινε ότι υπήρχε καταφύγιο για να ζεσταθείτε στο ταξίδι της επιστροφής.

Μετά την έξοδο από το νερό θα μας έδιναν αμέσως ζεστό τσάι, καφέ ή σούπα από το προσεκτικό πλήρωμα.

Η πρώτη μας κατάδυση ήταν στο Παρίσι-Λυών-Μασσαλία (PLM) 27. Περνώντας από την πρύμνη, σταμάτησα με δέος στο τεράστιο μέγεθός του, καθαρό στα 20 μέτρα και άνω.

Αυτό έκανε μια αλλαγή από τα πρώην τοπικά μου ναυάγια, όπου μπορούσες συχνά να βρεις χαρακτηριστικά μόνο χτυπώντας τα.

Ακολούθησα την Κόνι κάτω από το τεράστιο πηδάλιο προς τον βυθό για να δω καλύτερα την προπέλα. Πόζαρε για ένα για να δώσει κάποια εντύπωση για το μέγεθός του.

Ανεβαίνοντας ξανά στο επίπεδο του καταστρώματος, παρατήρησα ότι μεγάλο μέρος της υπερκατασκευής συνθλίβεται – σίγουρα αυτό δεν είχε συμβεί στη βύθιση; Αργότερα έμαθα ότι, ως το πιο ρηχό ναυάγιο, το PLM 27 είχε βιώσει μερικές συναντήσεις με διερχόμενα παγόβουνα όλα αυτά τα χρόνια.

Συνεχίσαμε κατά μήκος του καταστρώματος σε μια περιοχή όπου η πλευρά του ναυαγίου είχε ανοίξει από μια τορπίλη, αφήνοντας το ατσάλι ζαρωμένο σαν ύφασμα.

Το Bell Island είναι μια από τις λίγες τοποθεσίες της Βόρειας Αμερικής στις οποίες επιτέθηκαν οι γερμανικές δυνάμεις κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το στόχευσαν λόγω του ορυχείου σιδηρομεταλλεύματός του, το οποίο προμήθευε υλικά για την πολεμική προσπάθεια των Συμμάχων. Πριν από τον πόλεμο, η Γερμανία ήταν ο κύριος καταναλωτής του μεταλλεύματος, και θα μπορούσε ακόμη και να είχε χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή των υποβρυχίων και των τορπίλων που προκάλεσαν αυτόν τον τρόμο.

Στις 4 Σεπτεμβρίου 1942, υπό την κάλυψη του σκότους, το U-513 ακολούθησε το μικρό εμπορικό πλοίο Evelyn B στον κόλπο Conception. Στη συνέχεια παρέμεινε στον βυθό στα 24μ. Το επόμενο πρωί, ανεβαίνοντας στο βάθος του περισκοπίου, ο διοικητής Rolf Ruggeberg επέλεξε τον στόχο του.

Εκτόξευσε δύο τορπίλες, αλλά οι τορπιλιστές είχαν αμελήσει να βάλουν τους διακόπτες της μπαταρίας και βυθίστηκαν στον βυθό.

Το υποβρύχιο εντοπίστηκε από το Evelyn B, το οποίο άνοιξε πυρ αναγκάζοντάς το να βουτήξει.

Ο Ρούγκμπεργκ επέλεξε έναν δεύτερο στόχο, τη Σαγκάναγκα, και, ενώ ήταν βυθισμένος, τον χτύπησε με δύο τορπίλες μπροστά και πίσω. Βυθίστηκε αμέσως.

Η Ανάβαση

Ενώ ανέβαινε για άλλη μια επίθεση, το U-513 χτύπησε την πρύμνη του Λόρδου Strathcona, παθώντας σοβαρές ζημιές στον πύργο του.

Ωστόσο, το υποβρύχιο ήταν ακόμα σε θέση να εκτοξεύσει δύο τορπίλες 25 λεπτά αργότερα, βυθίζοντας το Strathcona. Το Saganaga έχασε 29 άνδρες, αλλά, έχοντας περισσότερες προειδοποιήσεις, το πλήρωμα του Strathcona μπόρεσε να εγκαταλείψει το πλοίο πριν βυθιστεί το σκάφος τους.

Στις 2 Νοεμβρίου, το U-518 υπό τον Friedrick Wissman ξεκίνησε μια άλλη επιδρομή, αλλά αυτή τη φορά τη νύχτα. Για να αποφευχθεί ο εντοπισμός, το U-boat έφτασε τόσο κοντά στο Bell Island που το πλήρωμά του ανέφερε ότι είδε αυτοκίνητα στους δρόμους.

Ο Wissman πυροβόλησε την πρώτη του βολή σε ένα αγκυροβολημένο κάρβουνο. Το έχασε αλλά χτύπησε στην προβλήτα, προκαλώντας σημαντικές ζημιές.

Δύο τορπίλες που εκτοξεύτηκαν γρήγορα διαδοχικά στο Rose Castle, μία στην πρύμνη και μία στην πλώρη, βύθισαν το σκάφος γρήγορα, δίνοντας στο πλήρωμά του 43 λίγο χρόνο για να εγκαταλείψει το πλοίο και 28 άνδρες έχασαν τη ζωή τους.

Ένας άλλος πυροβολισμός έπεσε νεκρός στο μέσο του πλοίου PLM-27, σκίζοντας μια μεγάλη τρύπα που το βύθισε μέσα σε δευτερόλεπτα, με την απώλεια 12 πληρώματος.

Εκτός από τη διακοπή της μεταφοράς σιδηρομεταλλεύματος, αυτές οι επιδρομές είχαν ως αποτέλεσμα 70 θανάτους, επομένως αυτά τα ναυάγια είναι πολεμικοί τάφοι.

Εκτός από ασέβεια, Η λήψη αναμνηστικών στο παρελθόν θα ήταν εντελώς επικίνδυνη. Αυτό το καλοκαίρι, στρατιωτικοί δύτες πέρασαν 10 ημέρες καθαρίζοντας βλήματα πυροβολικού που δεν είχαν εκραγεί που είχαν εκτεθεί καθώς τα ναυάγια διαβρώθηκαν.

Μετά την εκστρατεία του Ρικ, της Ντέμπι και άλλων, η καναδική κυβέρνηση πρόσφατα αναγνώρισε τις βυθίσεις ως «Εθνικό Ιστορικό Γεγονός».

Σε νερά που κυμαίνονται από 15-46 μέτρα, τα ναυάγια μπορούν να καταδυθούν όλα χωρίς αποσυμπίεση, αλλά σας συνιστώ να έχετε τα προσόντα για να κάνετε κάποια αν θέλετε λογικό χρόνο βυθού. Η χρήση του nitrox είναι επίσης ευεργετική. Το τεράστιο μέγεθος αυτών των ναυαγίων (μήκους 122-139 μέτρα) σε συνδυασμό με το βάθος σημαίνει ότι χρειάζεστε πολλές καταδύσεις για να εξερευνήσετε το καθένα.

Η κατάδυση μιας εβδομάδας ξεκινά συνήθως με μια κατάδυση shakedown στο πιο ρηχό ναυάγιο, PLM 27 σε βάθη από 15-24 μέτρα, και προχωρά στο βαθύτερο και πιο εντυπωσιακό ναυάγιο, το Rose Castle, το οποίο κυμαίνεται από βάθος 30 μέτρων στο κατάστρωμα έως 46 μέτρα στο βυθός θάλασσας.

Στη Saganaga, ένιωσα σαν να βουτάω σε ένα ενυδρείο. Το κατάστρωμα, παρόλο που βρισκόταν στα 24 μέτρα, ήταν λουσμένο σε άξονες ηλιακού φωτός. Ανεμώνες με λευκές λοφώδεις ανεμώνες κάλυπταν κάθε εκατοστό του χώρου στη γάστρα.

Κολύμπησα μέσα από τα κοπάδια των ψαριών που εκπαιδεύτηκαν πάνω από το κατάστρωμα. Μετά βίας έδειχναν να καταγράφουν την παρουσία μου, εκτός από τους αναιδείς πονηρούς (καναδός συγγενής του κούκου μας) που προσπάθησαν να με τσιμπήσουν μάσκα.

Καθώς πλησιάζαμε τα βαρούλκα Η Connie μου έκανε χειρονομία, δείχνοντας ένα έντονο κόκκινο, τετράγωνο ψάρι με σύκο για να συναγωνιστεί οποιοδήποτε αστέρι των ταμπλόιντ - ένα αλμυρό ψάρι.

Έπαθα τη πλάκα που τον είδα να πλησιάζει την Κόνι, σαν να την τολμούσε να πλησιάσει περισσότερο.

Από το κόκκινο χρώμα μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι ήταν αρσενικό και σε αναπαραγωγική κατάσταση – το μη αναπαραγωγικό σβώλο είναι ένα μάλλον άτοπο γκριζοπράσινο. Θα φύλαγε ένα συμπλέκτη από τα αυγά του συντρόφου του.

Ήταν δύσκολο να απομακρυνθώ από ένα τόσο συναρπαστικό θέμα, αλλά ήθελα χρόνο για να δω την άγκυρα.

Ακολουθήσαμε την αλυσίδα μέχρι εκεί που ακουμπάει στο κατάστρωμα, πετώντας από την πλώρη από τη δύναμη των δύο εκρηκτικών τορπιλών.

Το Lord Strathcona είναι το αδελφό πλοίο του Rose Castle και συχνά παραβλέπεται υπέρ του βαθύτερου, πιο όμορφου συγγενή του.

Αυτή τη φορά ο Τζεφ ήταν ο φίλος μου. Δεν είχε τα προσόντα για αποσυμπίεση, οπότε χάρηκα που το μικρότερο βάθος του μας επέτρεπε περισσότερο χρόνο στο κάτω μέρος. Είναι 23 μέτρα βάθος στην κορυφή της υπερκατασκευής, δίνοντάς μας πολλά ναυάγια για να εξερευνήσουμε χωρίς να κατέβουμε στην καρίνα των 38 μέτρων. Υπάρχουν επίσης πολλές ανοιχτές διαδρομές κολύμβησης για όσους δεν έχουν τα προσόντα ή επιθυμούν να κάνουν πλήρη διείσδυση στο ναυάγιο.

Ο Άλι και ο Τζόι πέτυχαν πτερύγια προς το μέρος μου μέσα από έναν από αυτούς, κάνοντας εξάσκηση στο άπλωμα κάτω από το άγρυπνο μάτι του Τζο.

Ο Τζεφ έβγαλε το κεφάλι του από μια τρύπα στην πρύμνη υπερκατασκευή, πλαισιωμένη από μια γιρλάντα από λευκές, πράσινες και πορτοκαλί ανεμώνες.

Σηκώνοντας μια ματιά για να τον ελέγξω, εκτίμησα την τεράστια κλίμακα του ναυαγίου που υψωνόταν από πάνω μου.

Ο Τζεφ και εγώ κολυμπήσαμε γύρω από το μεγάλο όπλο. Σε μια περίεργη αντιπαράθεση με τον σκοπό του, τώρα είναι ντυμένο με περισσότερες από τις ανεμώνες που μοιάζουν με λουλούδια, σαν ένα ζωντανό μνημείο για εκείνους που χάθηκαν.

Η βδομάδα των καταδύσεων μου ήταν επάνω και η δουλειά καλούσε. Δεν κατάφερα να εκμεταλλευτώ κανένα από τα επιπλέον διαθέσιμα ταξίδια, τα οποία περιλαμβάνουν κολύμβηση με αναπνευστήρα με καμπουροφάλαινες, καταδύσεις γύρω από ένα παγόβουνο ή, εάν έχετε πιστοποίηση σπηλαίων, καταδύσεις στα ορυχεία του Bell Island.

Ο Mike, ο Luigi και η Annie είχαν μια πολύ στενή συνάντηση με καμπούρες. Έβλεπα με ζήλια τα βίντεό τους ενώ ήμουν στο γραφείο μου. Θα πρέπει απλώς να επιστρέψω.

Άλλωστε, έχοντας «σκαρώσει» από divemaster Τζον (μια τελετή που περιλαμβάνει ανόητα καπέλα, μπολόνια, ρούμι και μπακαλιάρο) Είμαι επίτιμος Νεοφάουντλαντ τώρα!