Η τιμή M στα Νησιά των Θεών

BRR! ΤΟ ΨΥΧΡΟ ΝΕΡΟ στάζει στα 3 χιλιοστά μου στολή, και μου υπενθυμίζεται ότι πληρώνουμε ένα τίμημα για το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό. Είναι το δροσερό ανέβασμα από μεγάλα βάθη κοντά στο Manta Point της Nusa Penida που προσελκύει μεγάλους τροφοδότες φίλτρων στην περιοχή.

My υπολογιστή τώρα δείχνει 23°C, πολύ κάτω από τους 27-28° που απολαύσαμε τις προηγούμενες μέρες κατάδυσης στο Μπαλί. Αλλά μετά από λίγα μόνο λεπτά εμφανίζεται ένα τεράστιο μαντάτο και ξεχνάμε τα πάντα για τη θερμοκρασία.

Περνάει πάνω από μια μεγάλη κορυφή και εξαφανίζεται ξανά. Με αιφνιδιάζει και πρέπει να σουτάρω από το ισχίο. Πήρα μερικές αξιοπρεπείς λήψεις παρά τις λιγότερο από τις βέλτιστες ρυθμίσεις έκθεσης; Θα είναι το μόνο μαντάτο που βλέπουμε σήμερα;

Με όλη μου την προσοχή στραμμένη στην κάμερά μου, ακούω τις πνιγμένες φωνές της γυναίκας μου μέσα της ρυθμιστής πίσω μου. Γυρίζω και τη βλέπω να δείχνει ένα τρένο με καμιά δεκαριά μεγάλα μαντάτα που έρχονται κατευθείαν πάνω μου.

Εντάξει, έτσι θα είναι…

Το Manta Point είναι σταθμός καθαρισμού και τα μαντάτα κάνουν παρέα για να απολαύσουν την υπηρεσία περιποίησης της καθαρίστριας wrasse.

Είναι σχεδόν εγγυημένο να δούμε τουλάχιστον μερικά μαντάτα κατά τη διάρκεια μιας βουτιάς μιας ώρας εκεί, αλλά σήμερα είμαστε πραγματικά τυχεροί. Μεταξύ 12 και 15 μεγάλων ακτίνων στροβιλίζονται πάνω από τη ρηχή κορυφή ξανά και ξανά, πλησιάζοντας πολύ κοντά, και είναι υπέροχο.

Τα μαντάτα αγνοούν εμάς και τους αμέτρητους άλλους αυτοδύτες, ελεύθερους δύτες και ψαροντούφες στο νερό. Αν ενοχλούνταν από τους ανθρώπους, θα είχαν εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό. Η τοποθεσία επισκέπτεται καθημερινά μεγάλος αριθμός καταδυτικών σκαφών εδώ και χρόνια.

Μετά από 45 λεπτά περισσότερο ή λιγότερο συνεχούς δράσης το τρένο manta αναχωρεί ξαφνικά. Ενθυμούμενοι το κρύο, τελειώνουμε την κατάδυση με ένα πλατύ χαμόγελο.

Περιμένοντας το σκάφος μας να μας παραλάβει, ο Μπερντ, ένας από τους δύτες της ομάδας μας ρωτά: «Λοιπόν γιατί λέγεται Manta Point;» Πολύ χιουμοριστικό για έναν Γερμανό.

Γνωρίζω τον Jan και την Henriette Bebe από τότε εκπαίδευση Ως εκπαιδευτές PADI μαζί τους στη Δανία το 2000. Λίγα χρόνια μετά, άφησαν τη δουλειά τους για να ακολουθήσουν καριέρα ως διευθυντές βιομηχανίας καταδύσεων στη Νοτιοανατολική Ασία. Μετά από μερικά χρόνια στο Βόρειο Σουλαουέζι, μετακόμισαν στο Μπαλί για να διαχειριστούν το Lotus Bungalows και το κέντρο καταδύσεων Gangga Divers.

Η Jan είναι υπεύθυνη για όλες τις καταδυτικές δραστηριότητες, αλλά παρόλο που η Henriette διαχειρίζεται το θέρετρο, της αρέσει επίσης να είναι μέλος της ομάδας καταδύσεων σε περιόδους με έντονη κίνηση.

Περνούν τις περισσότερες διακοπές σε συναρπαστικούς καταδυτικούς προορισμούς όπως τα Γκαλαπάγκος, η Raja Ampat και το Παλάου, αλλά απολαμβάνουν το Μπαλί για περισσότερα από 10 χρόνια και δεν σχεδιάζουν να φύγουν.

Το θέρετρο βρίσκεται στον κόλπο Candidasa, στο κέντρο της σκηνής των καταδύσεων στην ανατολική ακτή και προσφέρει εύκολη πρόσβαση στις τοποθεσίες γύρω από τη Nusa Penida, την τοπική ακτή και τις τοποθεσίες που βασίζονται στην ακτή στην περιοχή Tulamben.

Σήμερα σχεδιάζουμε να κολυμπήσουμε στο Malibu Point της Nusa Penida. Ο Jan λέει ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συναντήσετε Mola molas, αν και προσπαθούμε να μην το τσακίσουμε προφέροντας τη λέξη M.

Είναι η κατάλληλη εποχή και προφανώς είναι ένα ιδανικό μέρος για να δείτε ηλιόψαρα του ωκεανού.

Το Malibu Point είναι χαρακτηριστικό των τοποθεσιών στη βόρεια πλευρά της Nusa Penida, με έναν κεκλιμένο ύφαλο που τελικά εξαφανίζεται πέρα ​​από τα 30 μέτρα. Τεράστια σφουγγάρια βαρελιού με τα μοντερνιστικά τους σχήματα είναι διάσπαρτα και η ζωή των ψαριών είναι γόνιμη.

Βλέπουμε τουλάχιστον μία ή δύο χελώνες γερακιού σε κάθε κατάδυση.

Όλες οι καταδύσεις γύρω από το μικρό νησί είναι παρασυρόμενες. Όλα έχουν να κάνουν με τη διαπραγμάτευση του συνεχώς μεταβαλλόμενου ρεύματος που σαρώνει τις ακτές από τα βαθιά νερά στο κανάλι μεταξύ Μπαλί και Λομπόκ. Δεν υπάρχουν μόνιμες αγκυροβολίες - σας παραλαμβάνουν στο τέλος της κατάδυσης μετά από μια στάση ασφαλείας κάτω από το SMB σας.

Το κόλπο για να βρείτε το Mola mola είναι να αναζητήσετε θερμοκίνες που υποδεικνύουν ότι κρύο νερό αναβλύζει από τα βάθη και ασυνήθιστες συναθροίσεις ψαριών πανό που συνήθως περιβάλλουν τα μεγάλα πλάσματα.

Τα κίτρινα και άσπρα ψάρια πανό είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν στο σκοτεινό φόντο και εκτελούν μια υπηρεσία περιποίησης που φαίνεται να είναι ο λόγος που τα ηλιόψαρα επισκέπτονται αυτό που τους είναι πιο ρηχά νερά.

Δεκαπέντε λεπτά μετά την κατάδυση, βλέπω τον Jan να κουνάει τα χέρια του. Δείχνει στο μπλε και μας ρίχνει το σήμα «κολλήστε χαλαρά» που συνήθως συνδέεται με τους τύπους σέρφερ της Χαβάης. Κάτω από το νερό, σημαίνει Μόλα Μόλα.

Κάνουμε το λάθος να πλησιάσουμε λίγο γρήγορα, αλλά και πάλι καταφέρνω να πετύχω μερικά καλά σουτ. Πολλά κολλημένα σήματα ανταλλάσσονται καθώς το Mola mola εξαφανίζεται νωχελικά.

Από τότε που έμαθα για το παράσιτο που τρώει τη γλώσσα του ψαριού-κλόουν, δεν μπορώ να περάσω μια αποικία του Νέμου χωρίς να ελέγξω αν κάποια έχει δεχθεί επίθεση από το σκληρό ισόποδο Cymothoa exigua.

Τρεις φορές γύρω από τη Nusa Penida, βρίσκω ένα προσβεβλημένο δείγμα, με τις ενδεικτικές δύο μαύρες κουκκίδες να με κοιτάζουν, αλλά δυστυχώς κάθε φορά που έχω προσαρτημένο τον ευρυγώνιο φακό μου - δεν είναι ιδανικό για να συλλάβω ένα πλάσμα στο μέγεθος ενός κεφαλή καρφίτσας μέσα στο στόμα ενός αρκετά μικρού ψαριού που κινείται σαν να κάνει δίαιτα Red Bull και διπλό εσπρέσο.

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΓΚΑΡΑΣΤΙΚΑ συναντήσεις στις καταδύσεις μας στη Nusa Penida είναι το κοραλλιογενές φίδι, ένα από τα πιο δηλητηριώδη ζώα στον πλανήτη. Συνήθως είναι πολύ καλόβολο καθώς ψαχουλεύει γύρω από τον ύφαλο αναζητώντας μπουκιές και έχω ακούσει συχνά ότι δεν μπορούσε να δαγκώσει άνθρωπο ακόμα κι αν ήθελε, καθώς το στόμα του δεν είναι αρκετά φαρδύ. Ωστόσο, δεν είναι μια υπόθεση που σκοπεύω να δοκιμάσω.

Από το θέρετρο, 20 λεπτά με το μίνι λεωφορείο κάθε πρωί μας φέρνει στο λιμάνι Badang Bai. Οι δεξαμενές για τις καταδύσεις της ημέρας είναι ήδη στημένες σε ένα από τα δύο άνετα ταχύπλοα. το μόνο που μένει να κάνουμε είναι ανάλυση των κυλίνδρων nitrox. Το προσωπικό είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.

Η κανονική ρουτίνα είναι δύο καταδύσεις πριν από το μεσημεριανό γεύμα γύρω από τη Nusa Penida, με μια προαιρετική τρίτη κατάδυση μετά την απόθεση των επισκεπτών με δύο καταδύσεις πίσω στο Badang Bai.

Επιλέγουμε την τοπική απογευματινή κατάδυση κάθε μέρα και κοντά στο Badang Bai η αγαπημένη μας κατάδυση είναι η προβλήτα Tanah Ampo.

Η μισοτελειωμένη προβλήτα των 150 μέτρων αποτελεί μέρος μιας αποτυχημένης προσπάθειας δημιουργίας τερματικού σταθμού κρουαζιερόπλοιων και τώρα συχνάζουν οι ψαράδες στην κορυφή και οι δύτες από κάτω.

Τα πόδια της προβλήτας μήκους 15 μέτρων είναι πλέον μια κατακόρυφη κατάδυση, στην οποία κάθε τετραγωνική ίντσα καλύπτεται από θαλάσσια ζωή. Εντοπίζουμε γυμνόψαρα, σουπιές, νεανικά batfish, blennies, χαριτωμένα νεανικά κουτόψαρα, πετρόψαρα, σφηκόψαρα cockatoo και τις πανίσχυρες γαρίδες arlequin mantis.

Αλλά για έναν λάτρη σαν εμένα, η αφθονία των βατράχων είναι το κύριο αξιοθέατο. Βλέπω ακόμη και κάτι νέο για μένα – δύο γιγάντια βατράχια να κολυμπούν σε κοντινό σχηματισμό. Τα ίδια τα πόδια της προβλήτας είναι πολύ φωτογενή, οπότε η επιλογή φακού θα μπορούσε να είναι ένα δίλημμα.

Η ΤΟΥΛΑΜΠΕΝ ΕΙΝΑΙ Α θρυλική τοποθεσία καταδύσεων. Το ναυάγιο του USAT Liberty βρίσκεται μόνο μερικά κλωτσιά από την ακτή. Το φορτηγό πλοίο του αμερικανικού στρατού μήκους 120 μέτρων παραλήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αφού τορπιλίστηκε από ένα ιαπωνικό υποβρύχιο, αλλά το 2 εξερράγη το κοντινό ηφαίστειο Mt Agung και οι δονήσεις έσπρωξαν το ναυάγιο πίσω στην αμμώδη πλαγιά.

Ακουμπώντας στο πλάι του σε 10-30 μέτρα, το ναυάγιο είναι μια πολύ εύκολη κατάδυση και, αν και μάλλον φθαρμένο από τους σεισμούς, την ηφαιστειακή δραστηριότητα και τις ορδές των δυτών, αξίζει μια επίσκεψη.

Σε συναντούν στο πάρκινγκ οι διάσημες πορτιέρες με τις πετσέτες στο κεφάλι και επιμένουν να μεταφέρουν τον εξοπλισμό σου στην ακτή. Κατάπιε την περηφάνια σου και άφησέ τους, γιατί έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσεις.

Οι συναρμολογημένες μονάδες κατάδυσης πηγαίνουν στο κεφάλι τους, ζώνες βαρών στον ώμο και σακούλες κατάδυσης στο ελεύθερο χέρι. Μεταφέρουν τα φορτία με χάρη και χαμόγελο και μοιράζονται τα έσοδα στο τέλος της ημέρας. Η υπηρεσία λίγο πολύ υποστηρίζει ένα χωριό.

Υπάρχουν μερικές ωραίες καταδύσεις δίπλα στο ναυάγιο, αλλά το αποκορύφωμα της ημέρας μας στην περιοχή είναι στο Seraya Secrets. Λίγα μίλια νότια του Tulamben, κατευθυνόμαστε σε έναν σκονισμένο δρόμο με χαλίκι σε έναν μικρό οικισμό στη σκιά των δέντρων – μερικές παράγκες, ένα μικρό κατάστημα, πρωτόγονες τουαλέτες και ένα υπαίθριο ντους στην άκρη του νερού.

Μόλις σταματήσουμε, μια αγέλη χωριανών επιτίθεται εικονικά στο μίνι λεωφορείο μας, αδειάζοντας το περιεχόμενό του σχεδόν σε φρενίτιδα.

Ξεφορτώνουν ακόμη και ήδη χρησιμοποιημένες δεξαμενές και άλλα αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε. Ο οδηγός και ο οδηγός μας από το θέρετρο το άφησε να πάει – είναι πιο εύκολο από το να προσπαθείς να διαχειριστείς εκδηλώσεις.

Στους ντόπιους αρέσει να κερδίζουν τις λίγες ρουπίες που πληρώνουμε για να βουτήξουμε από το χωριό τους, και μόλις το λεωφορείο αδειάσει, επιστρέφουν για να κάνουν κάτι που φαίνεται να μην είναι τίποτα.

Υπάρχει μια φιλική, γαλήνια ατμόσφαιρα, και μόνο μερικοί άλλοι δύτες εδώ. Το μικρό περίπτερο σερβίρει τσάι, καφέ και κρύο νερό, και αν χρειαστείτε ένα κουτί με συνδετήρες, μπορούν να το χειριστούν και αυτό!

Είναι σε μικρή απόσταση με τα πόδια από τη βραχώδη ακτή. Το αξιοθέατο εδώ είναι η ελάχιστη θαλάσσια ζωή, παρόμοια με τις διάσημες τοποθεσίες καταδύσεων στο στενό Lembeh του Sulawesi, με το ηφαιστειακό υπόστρωμα να δημιουργεί τις βέλτιστες συνθήκες για ένα κυνήγι πλασμάτων.

Ακούσαμε ότι υπάρχει περίπτωση να γνωρίσετε τον διάσημο πυγμαίο ιππόκαμπο, Hippocampus bargibanti. Δεν βρίσκουμε το μικρό ζουμί στην πρώτη βουτιά, αλλά εντοπίζουμε θαλάσσιο σκόρο, χέλια κορδέλας, γυμνά, βατράχια και άφθονο αρλεκίνο-φάντασμα - καθώς και πολλές καθαρότερες, αρλεκίνους και γαρίδες αυτοκράτορα.

ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΒΟΥΤΟΥΜΕ ότι ζητάμε από τον οδηγό μας να το κάνει ξανά, και αυτή τη φορά εντοπίσουμε τα άπιαστα bargibanti – στην πραγματικότητα δύο, που κάθονται κοντά μαζί στα 27 μέτρα.

Η ανηφόρα της κολύμβησης είναι σκέτη χαρά, με φωτογενή πλάσματα παντού. Τερματίζουμε την κατάδυση αφού περάσουμε 15 λεπτά σε μερικές δομές τεχνητών υφάλων σε ρηχά νερά. Θα μπορούσατε εύκολα να αφιερώσετε μια ολόκληρη κατάδυση σε αυτόν τον ιστότοπο και να μην ξεμείνετε ποτέ από θέματα, ειδικά ανήλικους.

Καθώς προχωρούν οι καταδύσεις και οι μακροεντολές, το Seraya Secrets μπορεί να ανταγωνιστεί τους καλύτερους και σε ορισμένες παραμέτρους όπως η ορατότητα και περιστασιακές μεγαλύτερες πελαγικές συναντήσεις, ξεπερνά ακόμη και τις κορυφαίες τοποθεσίες στο στενό Lembeh.

Είναι μια βουτιά που πρέπει να ξανακάνω. Και ξανα.

Το Ubud στα υψίπεδα είναι το επίκεντρο των μπαλινέζικων χειροτεχνιών και κουλτούρας. Η πόλη περιβάλλεται από τροπικό δάσος και τους περίφημους ορυζώνες με ταράτσα. Η περιοχή είναι διάσπαρτη με ναούς και αρχαίους ιερούς χώρους.

Επισκεφθείτε το δάσος των πιθήκων, έναν από τους γραφικούς καταρράκτες ή μια φυτεία που παράγει το kopi luwak – τον ​​πιο ακριβό καφέ στον κόσμο.

Η γάτα μοσχοκάρυδο (luwak) τρώει τα φασόλια, τα οποία περνούν ανέπαφα από το πεπτικό της σύστημα, και την επόμενη μέρα τα περιττώματα μαζεύονται και επεξεργάζονται.

Οι κόκκοι ζυμώνονται μέσα στο ζώο με τρόπο που κάνει τον καφέ πιο ήπιο και πιο αρωματικό. Δεν ξέρω ποιος πήρε για πρώτη φορά την ιδέα να εκτρέφει αυτό το chino cat-poo, αλλά πρέπει να συμφωνήσω ότι είναι νόστιμο, αν και κάπως υπερτιμημένο.