Κλειστή για περισσότερο από δύο μήνες στην Ισπανία, το ενδιαφέρον μου για υπέροχες φωτογραφίες μακρινών εδαφών και ωκεανών μειώθηκε. Προσωρινά έκλεισα την εφαρμογή Instagram και, εξάλλου, εκείνη την εποχή αυτοί οι προορισμοί ήταν ούτως ή άλλως εκτός ορίων.

Αντί να κυλάω, άρχισα να ζω στο παρόν και να είμαι ευγνώμων για την υγεία και την άσκησή μου, επιθυμώντας να παραμείνω σε φόρμα για οποιαδήποτε περιπέτεια μπορεί να περιμένει σε αυτόν τον μακρινό ορίζοντα.

Καθώς η άνοιξη καθιερώθηκε περισσότερο στη νότια Ισπανία, οι σκέψεις μου περιπλανήθηκαν προς το τι θα μπορούσε να μου προσφέρει το καλοκαίρι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Άρχισα να ονειροπολώ να εξερευνήσω μια ήρεμη κατάδυση στην ακτή της Κορνουάλης ή κάτι άλλο, να πηδήξω σε μια βάρκα που προοριζόταν για μια τοποθεσία κατά μήκος της ακτής του Jurassic και να σκεφτώ να εξερευνήσω ένα ή δύο ναυάγια.

Ψηφιακά, σε διάφορες κοινωνικές πλατφόρμες άρχισα να συνδέομαι πιο συχνά με ανθρώπους με τους οποίους δεν είχα μιλήσει εδώ και καιρό – υποθέτω ότι όλοι κάναμε περισσότερα από αυτό.

Συνάντησα πολλούς πρωταθλητές των άγριων και εύκρατων θαλασσών μας, πρόθυμοι να ανακαλύψω περισσότερα για το τι τους τράβηξε στον υποβρύχιο κόσμο γύρω από τις ακτές του Ηνωμένου Βασιλείου. Για ορισμένους αναγνώστες του DIVER, η ιδέα της κατάδυσης οπουδήποτε, ακόμη και από απόσταση κοντά στο Ηνωμένο Βασίλειο, θα δώσει αφορμή για εκείνους «τι βλέπετε εκεί κάτω;» ερωτήσεις ή απλά «Μπρρ!».

Για μένα, ωστόσο, η σκέψη αυτών των εύκρατων θάλασσων γεννά σκέψεις για ένα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά οικοσύστημα, εξερεύνηση απομακρυσμένων νησιών, συναρπαστικά ναυάγια εν καιρώ πολέμου, πολύχρωμους υφάλους με κοσμήματα με ανεμώνες, εύκολες καταδύσεις στην παραλία, κοπάδια ψαριών που καλύπτουν τους δύτες, σωρούς από αράχνες καβούρια, φώκιες, μπλε καρχαρίες και μεγάλες μέδουσες.

Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω σελίδες σχετικά με τις αγαπημένες μου εμπειρίες θαλάσσιας κατάδυσης σε εύκρατο κλίμα και θα αναφερθώ σε μερικές εδώ, αλλά έχω ένα αντίγραφο ασφαλείας με τη μορφή μιας επιλογής λάτρεις των καταδύσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο, που έχουν αφαιρεθεί από τη λίστα επαφών μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε μια προσφορά για να πείσουμε τους μη πιστούς να εξερευνήσουν τι έχουμε στο σπίτι μας.

Η Sharon Odam, της οποίας η λέσχη είναι το Diving Dreams, επικοινώνησε μαζί μου για να μοιραστώ μαζί μου μερικές καθοριστικές στιγμές κατάδυσης από μια μέρα που πέρασε στο βόρειο Ντέβον στο νησί Lundy, όπου το κανάλι του Μπρίστολ συναντά το δροσερό καθαρό νερό του Ατλαντικού.

«Ξεκινήσαμε [για το νησί] σε μια βροχερή όχθη Αργία Δευτέρα πρωί», άρχισε. «Ο κυβερνήτης μας διαβεβαίωσε ότι ο καιρός θα καθαρίσει.

«Ήμασταν δύσπιστοι, αλλά μέχρι να φτάσουμε στα μισά του δρόμου, ο ουρανός είχε καθαρίσει. Στη συνέχεια τους εντοπίσαμε, ένα λοβό από δελφίνια που έρχονται να μας ενώσουν. Έπαιξαν στον απόηχο του σκάφους για περίπου 10 λεπτά πριν μας βαρεθούν. Φοβερο.

«Δέσαμε στη συνέχεια στο mv Robert [ένα δημοφιλές ναυάγιο του Lundy]. Καθώς κατεβαίναμε τη γραμμή βολής το ναυάγιο εμφανίστηκε. Η ορατότητα ήταν περίπου η καλύτερη που έχω δει ποτέ στο Ηνωμένο Βασίλειο - μια εντελώς εκπληκτική κατάδυση. Τι φανταστικό ναυάγιο!

«Στη συνέχεια πήγαμε στο νησί Lundy και, μετά από ένα γεύμα, οι φώκιες που είχαν καθίσει όλες πάνω στα βράχια και μας παρακολουθούσαν άρχισαν να γλιστρούν στο νερό, οπότε σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλύτερα να πάμε να τις ενώσουμε.

«Περάσαμε την επόμενη ώρα παίζοντας μαζί τους. Είναι τα πιο περίεργα πλάσματα και τόσο διασκεδαστικά. Έχω ακόμα τα σημάδια των δοντιών στο πτερύγιο μου για να το αποδείξω».

Στη νότια πλευρά του Ντέβον, η δύτης Λιζ Γέιτς με έδρα το Πλύμουθ όρισε ένα από τα πιο διάσημα κειμήλια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το αμερικανικό πλοίο Liberty James Eagan Layne ακριβώς έξω από τον κόλπο Whitsand: «Ο μπαμπάς μου το βούτηξε για πρώτη φορά το 2», εξήγησε, «και στο ημερολόγιο του χρησιμοποίησε μία λέξη. για να το περιγράψω: 'Όμορφο'.

«Ήμουν αρκετά τυχερός που είχα καλές συνθήκες θάλασσας και εξαιρετική ορατότητα στην πρώτη μου κατάδυση στο JEL, λίγο πιο ταλαιπωρημένο και ταλαιπωρημένο από τη στιγμή που το βούτηξα, αλλά ακόμα όμορφο, με συντρίμμια για εξερεύνηση και άφθονη θαλάσσια ζωή».

Ήμουν εκεί ο ίδιος τα τελευταία χρόνια και απόλαυσα κάποια από την καλύτερη ορατότητα που έχω βιώσει ποτέ σε μια κατάδυση ναυαγίου στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Τα ορθάνοιχτα αμπάρια είναι εύκολα διαπερασμένα για οποιοδήποτε επίπεδο εμπειρίας και τα ψάρια είναι ευρέως διαδεδομένα στο ναυάγιο. Ξαπλωμένο ακριβώς κάτω από 20 μέτρα στον βυθό της θάλασσας και ξεκινώντας λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια, είναι το ιδανικό μέρος για έναν δύτη ναυαγίου για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο και αξίζει πολλές περισσότερες επισκέψεις μετά από αυτό.

«Ο μπαμπάς μου με τράβηξε με τις ιστορίες του για καταδύσεις στα τοπικά νερά και σε όλο τον κόσμο», λέει η Λιζ. «Προσπαθώ να βουτάω όλο το χρόνο και δεν θα αφήσω λίγο κρύο να με σταματήσει, ειδικά τώρα που έχω ένα θερμαινόμενο γιλέκο».

Ασχολήθηκε με το άθλημα το 2016, ως επί το πλείστον με τον σύλλογο και την ναύλωση σκαφών καταδύσεων In Deep. Οι ακτές του Ντέβον και της Κορνουάλης θα είναι πάντα συναρπαστικές για καταδύσεις, αλλά υπάρχουν πολλά να δείτε αλλού στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Εμπνευσμένο επίσης από τις ιστορίες καταδύσεων του πατέρα του ήταν ο φίλος μου από την Ουαλία, ο Λόιντ Τζόουνς, πάντα καλός για συναρπαστικό διαδικτυακά (online) πλάνα ταινίας υποβρύχιας άγριας ζωής.

«Ο πατέρας μου ασχολείται με τις καταδύσεις εκπαιδευτή και ως παιδί πάντα με γοήτευαν οι παλιές ταινίες του τοπικού συλλόγου του από την Ερυθρά Θάλασσα. Μου άρεσε να συμμετέχω μαζί τους σε ταξίδια στη δυτική Ουαλία, να συναναστρέφομαι και να ακούω τις ιστορίες των μελών για τη θαλάσσια ζωή και τις ατυχίες.

«Πάντα είχα πάθος για τη βιντεοσκόπηση και έτσι ο πατέρας μου αποφάσισε να με μυήσει στον υποβρύχιο κόσμο και τη θαλάσσια ζωή του. Με τη βοήθεια των συναδέλφων υποβρύχιων βιντεογράφων JD Scuba και Ollie Putnam Cinematography, ελπίζουμε να δημιουργήσουμε μια σειρά από σύντομα βίντεο που θα τονίζουν την ακτογραμμή της Ουαλίας αργότερα φέτος, με τίτλο Wales: Best of The West.

Τι είδους πλάσματα θα μπορούσα να περιμένω να βρω αν έμπαινα στο Lloyd για μια βουτιά στην Ουαλία; «Σγουρά χταπόδι. Κάποτε ένας έτρεξε ανάμεσα σε εμένα και τον πατέρα μου και μου έριξε τη μάσκα από το πρόσωπό μου, με έβαψε με μελάνι και έτρεξε στο μπλε.

«Ο πατέρας μου δεν σταμάτησε να γελάει μέχρι την επιφάνεια, ούτε κι εγώ».

Απροσδόκητα υποβρύχια σενάρια διαδραματίζονται στην οικογένεια, με τον σύντροφο του Lloyd και τον φίλο-δύτη, Angharad Rees, να έρχεται σε επαφή με μια άλλη ιστορία:

«Μια από τις αγαπημένες μου καταδύσεις ήταν το Martin's Haven στη δυτική Ουαλία την Πρωτοχρονιά. μια από τις πρώτες μου καταδύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όντας γενναίος, φορώντας ένα ημίξηρο (σε νερό 4°C, μπορώ να προσθέσω) φίλε μου και

Αποφάσισα απλώς να βουτήξω γύρω από τον κόλπο στα ρηχά. Νομίζοντας ότι κλωτσούσα τον φίλο μου σε όλη τη διάρκεια της κατάδυσης, γύρισα και βρήκα ένα κουτάβι φώκιας να παίζει με τα πτερύγια μου.

«Ο μικρός μας ακολουθούσε όλη την κατάδυση και έπαιζε με τον εξοπλισμό μας. Μια στιγμή για να ζεστάνεις κάθε καρδιά!»

Martin's Haven είναι μέρος του φυσικού καταφυγίου Skomer και σκοπεύω να συμμετάσχω με τον Lloyd και την Angharad σε μια βουτιά εκεί μόλις ο κόσμος είναι και πάλι καλά.

Μου αρέσει να παρουσιάζω δύτες με ζεστά νερά στα αγαπημένα μου σημεία κατάδυσης στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν οι συνθήκες είναι στα καλύτερά τους. Μια τέτοια εισαγωγή ήταν με τη σύντροφό μου την Άνα, η οποία τώρα είναι κλειδωμένη μαζί μου για να παρέχει πληροφορίες.

Η μόνη της προηγούμενη εμπειρία κατάδυσης ήταν στη Μαλαισία.

«Η πρώτη μου εμπειρία στην επικράτεια του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν μια κατάδυση με drift στο Old Harry Rocks, όπου είδαμε ένα ομαλό κυνηγόσκυλο και μια μεγάλη ακτίνα – πολύ συναρπαστική ως πρώτη εμπειρία», είπε. «Ωστόσο, η πρόκληση ήταν να συνηθίσω όλο τον επιπλέον εξοπλισμό που φορούσα σε σύγκριση με τις καταδύσεις σε ζεστά νερά. Ένιωσα σαν αστροναύτης!».

Τα λεία κυνηγόσκυλα, μέλη της οικογένειας των καρχαριών, έχουν συχνά μήκος πάνω από 1 μέτρο. Αγαπούν το νερό που ρέει γρήγορα στο Old Harry Rocks και τους βλέπουν τακτικά εκεί δύτες, αλλά εξακολουθούν να είναι ένα εκπληκτικό θέαμα σε μια κατάδυση στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αποκτώντας περισσότερη εμπειρία, η Ana βρήκε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να γίνει άνετη κατάδυση σε εύκρατες θάλασσες και έκτοτε έχει απολαύσει περισσότερες από 100 καταδύσεις σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Συνέχισε να παίρνει αυτόν τον εξοπλισμό για να βουτήξει και σε ψυχρότερα κλίματα, στις παρυφές του Αρκτικού Κύκλου.

Πιο δυτικά από το Old Harry Rocks, Chesil Cove στη δυτική πλευρά του Isle of Portland προσφέρει μόνο μια γωνιά με πλούσια ποικιλία για να ανακαλύψετε στοίβες από ενδιαφέροντα είδη. Ο τακτικός δύτης εκεί ο Κόλιν Γκάρετ μου έστειλε μήνυμα για μερικά από τα κυριότερα σημεία του.

«Πρέπει να έκανα πάνω από 150 βουτιές στο Chesil Cove και κατά μήκος της παραλίας», μου είπε. «Απλώς μου αρέσει αυτό το μέρος ως βουτιά στην ακτή. Έχω δει μια τέτοια ποικιλία καταπληκτικών πλασμάτων, από την ετήσια άφιξη του John Dorys, πεσκαντρίτσα μήκους 4-5 πόδια, καρχαρίες γάτας, κυνηγόσκυλα, ακτίνες κάθε ποικιλίας, triggerfish [γκρίζα ψάρια σκανδάλης διασχίζουν τον Ατλαντικό για να φτάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο το καθένα August], κουλουριασμένος χταπόδι, σουπιές… η λίστα συνεχίζεται και συνεχίζεται.”

Ο Κόλιν έχει δημιουργήσει ένα YouTube κανάλι για να μοιραστεί τις θεάσεις του, μια εγκατάσταση που με διασκέδασε κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου σε εσωτερικούς χώρους. Ο γατοκαρχαρίας που αναφέρει (γνωστός και ως το σκυλόψαρο) είναι ένα τεμπέλικο μικρό πλάσμα, με όμορφα κηλιδωτά σημάδια και μεγάλα μάτια, που βρίσκεται στους βυθούς της θάλασσας σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και είναι εύκολο να προσεγγιστεί.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακτίνων, που βρίσκονται καμουφλαρισμένες στην άμμο, ανάμεσα σε βράχους και δίπλα στον ύφαλο και είναι εύκολο να εντοπιστούν. Και μια από τις πιο αξέχαστες υποβρύχιες εμπειρίες μου συνέβη από ένα RIB 16 ναυτικά μίλια έξω από το Penzance με μια ομάδα φίλων ένα ζεστό πρωινό του Ιουνίου.

Χωρίς στεριά στη θέα και μια επίπεδη θάλασσα, περάσαμε σχεδόν δύο ώρες στο νερό κολυμπώντας με αναπνευστήρα με πέντε λεπτούς μπλε καρχαρίες που είχαμε ενθαρρύνει στο σκάφος χρησιμοποιώντας τσαμπουκά. Ένα τσιμπολόγημα από ένα από αυτά τα επιπελαγικά πλάσματα είναι απίθανο, αλλά είχαμε καλύψει τη σάρκα μας με νεοπρένιο για να αποτρέψουμε οποιαδήποτε τέτοια έρευνα.

Ο κυβερνήτης μάς ζήτησε «να έχουμε τα μάτια μας στα πλάσματα ανά πάσα στιγμή» ενώ βρισκόμαστε στο νερό, αλλά στην πραγματικότητα ήταν αυτοί που μας παρακολουθούσαν. Οριζόντια στην επιφάνεια με ίσως 100 μέτρα νερό κάτω από εμένα, παρακολούθησα δύο καρχαρίες καθώς κινούνταν κρυφά μαζί πριν κολυμπήσουν μακριά από το οπτικό μου πεδίο στο σκοτάδι. Τότε το ζευγάρι θα επανεμφανιζόταν ακριβώς εκεί που δεν περίμενα να είναι. Αυτή είναι η επικράτειά τους.

Γνώρισα την Debra Lilley σε ένα liveaboard στην Ερυθρά Θάλασσα πριν από πολλά χρόνια και αντάλλαξε λεπτομέρειες με όλους τους καλεσμένους στο ταξίδι, όπως κάνει κανείς.

Έπεσε στην οθόνη μου για να μου πει γιατί της αρέσει να κάνει κατάδυση στην τοπική της ακτογραμμή στη Βόρεια Ιρλανδία: «Η αγαπημένη μου τοποθεσία κατάδυσης είναι το Rathlin, ένα μικρό νησί μόλις 6 τετραγωνικών μιλίων και πληθυσμός περίπου 140 κατοίκων.

«Το Βόρειο Τείχος, περίπου 20-200 μέτρα, είναι η πιο όμορφη τοποθεσία. Τα χρώματα από τα σφουγγάρια, τα squirts και τις ανεμώνες είναι μια κουβέρτα τελειότητας. Είμαστε ευλογημένοι με γυμνόκλαδα και πολλά είδη καβουριών και, κοιτάξτε προσεκτικά, θα εντοπίσετε αστακούς και ένα καταπληκτικό δάσος με φύκια».

Οι καταδύσεις δεν είναι ο μόνος λόγος για επίσκεψη, λέει η Debra. «Ένας άλλος λόγος που αγαπάμε το Rathlin είναι το διάστημα μεταξύ των καταδύσεων. Το Rathlin είναι κατοικημένο και έχει μια υπέροχη παμπ όπου μπορούμε να πάμε για μεσημεριανό γεύμα. Πόσες παμπ ξέρετε όπου το να βρίσκεστε με βρεγμένο εξοπλισμό κατάδυσης είναι ο κανόνας; Το ιρλανδικό του στιφάδο και το σταρένιο ψωμί

είναι εξαιρετικό.”

Η Debra υπέγραψε λέγοντας ότι: «Κάνω τις περισσότερες καταδύσεις μου εδώ μέσω του Seasearch – η επιστήμη των πολιτών στα καλύτερά της. Διοργανώνει καταδύσεις με τοπικά καταστήματα και καταγράφουμε αυτά που παρατηρούμε».