ΟΜΑΝ ΔΥΤΗΣ
Έκπληξη Έκπληξη
Είναι η μια έκπληξη μετά την άλλη για τον JOHN LIDDIARD καθώς βουτάει στον Κόλπο του Ομάν – ξεκινώντας με έναν καρχαρία που κατά γενική ομολογία δεν θα έπρεπε να είναι καθόλου εκεί
Μαρίνα Sifah τη νύχτα. Ενθεση: Ο σπάνια εντοπισμένος καρχαρίας νοσοκόμος.
ΕΝΩ ΟΜΑΝ ΕΙΝΑΙ «Απλώς» σε όλη την Αραβία από την Ερυθρά Θάλασσα, η κατάδυση δεν μπορεί να συγκριθεί άμεσα. Είναι μήλα με πορτοκάλια.
Στην κορυφή του Ινδικού Ωκεανού, τα ρεύματα βαθέων υδάτων ωθούνται ρηχά στον Κόλπο του Ομάν για να συναντήσουν τα ζεστά επιφανειακά νερά του τζακούζι που θερμαίνονται από τον ήλιο της ερήμου. Αυτό δεν παρέχει το είδος της ορατότητας που έχετε στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά είναι εξαιρετικά θρεπτικό για το πλαγκτόν και ως εκ τούτου για όλη τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα. Είναι ένα θαλάσσιο περιβάλλον που σίγουρα θα φέρει εκπλήξεις.
Τέτοιες συνθήκες μπορεί να είναι ελκυστικές για τους φαλαινοκαρχαρίες, αλλά με περιποιούνται έναν κάπως μικρότερο καρχαρία στην πρώτη μου κατάδυση στο Cave Site.
Ο οδηγός κατάδυσης Τζούλιαν με ενθουσιασμό επισημαίνει έναν καρχαρία νοσοκόμα που κοιμάται στη σκιά ενός σωρού από ογκόλιθους. Δεν είναι το πιο εύκολο μέρος για να τραβήξετε φωτογραφίες, γι' αυτό κουμπώνω το πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Πίσω στη βάρκα, ο Τζούλιαν εξηγεί τον ενθουσιασμό του: «Πρέπει να μας στείλετε τη φωτογραφία, κανείς στο καταδυτικό κέντρο δεν θα πιστέψει ότι είδα εδώ έναν καρχαρία νοσοκόμο!» Φαίνεται ότι ήταν ένα ασυνήθιστο γεγονός.
Οι πρώτες εντυπώσεις είναι σημαντικές, όχι μόνο με τις καταδύσεις αλλά και με το ταξίδι, τη διαμονή και το καταδυτικό κέντρο.
Το check-in στο Sifawy Boutique Hotel ήταν αποτελεσματικό και φιλικό χωρίς να είναι αυθόρμητο, το είδος του check-in που μου αρέσει. Το δωμάτιό μου έχει θέα στη νέα μαρίνα, με το κέντρο καταδύσεων στη μακρινή γωνία.
Άλλα κτίρια είναι ένας συνδυασμός νέων καταστημάτων, γραφείων και διαμερισμάτων, τα οποία αναπτύχθηκαν για να συνδυάσουν ακριβώς τη σωστή ισορροπία μεταξύ παραδοσιακής και σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Το Jibal Sifah Resort βρίσκεται λίγο περισσότερο από μία ώρα νότια του αεροδρομίου στο Μουσκάτ και είναι ένα θέρετρο ειδικά κατασκευασμένο.
Το πρώτο μισό της μεταφοράς είναι αυτοκινητόδρομος, το υπόλοιπο ένας νέος δρόμος με στροφές που διασχίζει τα βουνά, το είδος που λατρεύουν να περνούν οι βενζινοκέφαλοι. Όχι ότι συναντάμε πολύ κίνηση.
Εμφανίστηκε το DIVER Φεβρουάριος 2019
Το SIFAH ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ θέρετρο με βλέμμα για μια καθαρή ισορροπία μεταξύ παραδοσιακής και σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Όταν ο διευθυντής JP με ρωτά αν έχω πάει ποτέ στο El Gouna στην Αίγυπτο, επειδή αυτό είναι ένα άλλο από τα θέρετρα της, εξηγείται η αίσθηση του deja vu.
Το Sifah εξακολουθεί να μεγαλώνει κατά μήκος της παραλίας και γύρω από το γήπεδο του γκολφ, λέει, αν και δεν σχεδιάζεται να μεγαλώσει τόσο πολύ όσο το El Gouna.
Το Extra Divers βρίσκεται στην απέναντι γωνία της μαρίνας από το ξενοδοχείο. Αν δεν σας αρέσει να κάνετε 10 λεπτά περπάτημα στην ξηρή ζέστη, ένα ηλεκτρικό καροτσάκι γκολφ προσφέρει υπηρεσία μεταφοράς. “Στο αεροδρόμιο και πάτα πάνω του”
είναι ένα τρέξιμο αστείο που έχει μια ομάδα Ελβετών κυριών με τον οδηγό. Οι πρώτες εντυπώσεις βγήκαν σωστά.
Η κατάδυση γίνεται από ένα ζευγάρι ταχύπλοα 11μ. Μπορούμε να φορέσουμε ρούχα στο κέντρο κατάδυσης ενώ το πλήρωμα φορτώνει το κιτ μας, στη συνέχεια συναρμολογούμε τα δικά μας σετ στο σκάφος και ελέγχουμε την πίεση πριν από την αναχώρηση.
Και τα δύο σκάφη έχουν ολόσωμους θόλους για να κρατούν μακριά τον ήλιο και έχω πάντα ένα μπλουζάκι να φοράω στο σκάφος για να κρατήσω τα υπόλοιπα μακριά.
ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ είναι ιδιόρρυθμοι. Στο Cave Site δεν υπάρχει σπήλαιο. Πήρε το όνομά του από μια κοιλότητα κάτω από το ακρωτήριο που, από την επιφάνεια, φαίνεται σαν να μπορούσε να εξελιχθεί σε υποθαλάσσια σπηλιά, αλλά δεν συμβαίνει.
Το Ray-Monde πήρε το όνομά του από έναν δύτη που ονομάζεται Raymond, αλλά είναι επίσης λογοπαίγνιο στα γαλλικά. Η κυριολεκτική μετάφραση είναι Ray-World, και εκεί έχουν δει πολλές ακτίνες. Στο Ray-Monde υπάρχει μια σπηλιά, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, μια μόλις βυθισμένη σήραγγα μέσα από το ακρωτήριο. Είναι μια καλή δεύτερη κατάδυση, χωρίς να χρειάζεται να πάτε βαθιά.
Δεν βλέπω ακτίνες, αλλά ίσως αυτό οφείλεται στο ότι έμεινα στα ρηχά πάνω από το θερμόκλινο. Αν το είχα κάνει αυτό ως πρώτη κατάδυση, θα είχα πάει πιο βαθιά και ίσως να τα είχα βρει. Λίγες μέρες αργότερα στο Ras Abu Dawud υπάρχουν τόσες πολλές τορπίλες (ηλεκτρικές) ακτίνες που προσθέτει έναν επιπλέον λόγο για να μην κάθεστε στον ύφαλο.
Τυπικά το νερό είναι αρκετά ζεστό για ένα σορτς μέχρι τα 8-10 μέτρα, μετά μια απότομη θερμοκλίνα σε κρύο θολό νερό και μετά ένα άλλο στρώμα που καθαρίζει ξανά κάτω από τα 15-16 μέτρα. Όμως, ενώ αυτό θέτει το μοτίβο για το ταξίδι μου, μια τέτοια στρώση δεν είναι αξιόπιστη. Τα στρώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την εποχή, μεταξύ των τοποθεσιών κατάδυσης και με τον καιρό.
Όπως πρέπει να πει ο οικονομικός πωλητής όταν προσπαθεί να σας μαστιγώσει μια επένδυση, η προηγούμενη απόδοση δεν αποτελεί ένδειξη μελλοντικής απόδοσης. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τη στρώση ζεστού και κρύου νερού στα ανοιχτά του Ομάν.
Ενώ έχω επιλέξει να φέρω το ολόσωμο 7mm χωρίς κουκούλα, άλλοι επιβιώνουν με κοστούμια 5mm. Αυτοί με κουκούλα...σακάκι φαίνονται χαρούμενοι, αλλά όσοι βρίσκονται σε ατμόπλοιο μόνο 5 χιλιοστών είναι αισθητά απρόθυμοι να παραμείνουν στο ψυχρό βαθύτερο νερό.
Πραγματικά απολαμβάνω να πέφτω κάτω από το thermocline σε πιο κρύο νερό. Ένα αρχικό "ωχ" σύντομα μεταμορφώνεται σε ένα ευχάριστο και αναζωογονητικό "ααχ".
Το εύρος της θερμοκρασίας του νερού, της θολότητας και του ρεύματος οδηγεί σε μια ευρεία ποικιλία θαλάσσιας ζωής, συχνά όλα στην ίδια κατάδυση. Παίρνουμε υφάλους από σκληρά και μαλακά κοράλλια στα ρηχά, μετά στα βαθύτερα υδάτινα τοιχώματα από μωβ γοργόνες που θυμίζουν περισσότερο τη Μεσόγειο.
Σε ορισμένα μέρη έχουμε ένα περίεργο συνονθύλευμα όπου οι συνθήκες απλώς δεν μπορούν να αποφασίσουν, και η ζωή στα θερμότερα νερά επιβιώνει σχεδόν σε ψυχρές περιόδους, ενώ η ζωή στα ψυχρότερα νερά αγωνίζεται στις θερμότερες περιόδους.
Κάθε κατάδυση είναι μια σειρά από μικρές εκπλήξεις. Τα είδη ψαριών είναι οι συνήθεις ύποπτοι, αλλά με τοπική συστροφή. Στα ρηχά, παραδείγματα ενός από τα αγαπημένα μου ψάρια, του Πικάσο, είναι παντού.
Δεν χρειάζεται να ψάξω, απλώς κοιτάξτε πάνω από τον ύφαλο και 20 ή περισσότερα είναι στη θέα.
Γιατί αυτοί οι ενοχλητικά ντροπαλοί κυβιστές δεν με αφήνουν ποτέ να πλησιάσω αρκετά για μια καλή φωτογραφία;
Με αποζημιώνει μια αφθονία κυψελών χελιών, τα οποία είναι εξαιρετικά συνεργάσιμα. Είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν εύκολα να ξεπεράσουν όλα τα κιτρινόστομα και τα μωσαϊκά μωρά αθροισμένα μαζί.
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Οι ταλαιπωρίες με το ταξίδι κατάδυσης είναι επιτρεπόμενες αποσκευές, ειδικά με ένα σύστημα κάμερας. Για αυτό το ταξίδι έχω ένα νέο Olympus micro 4/3 σε περίβλημα Nauticam και υγρούς φακούς. Αυτό είναι τόσο μικρότερο από το παλιό μου σύστημα SLR που μπορώ να το χωρέσω όλο στο χέρι αποσκευές και δεν χρειάζεστε επιπλέον τσάντα στο αμπάρι. Αυτό μου εξοικονομεί 70 £ σε κάθε κατεύθυνση από τις επιπλέον αποσκευές.
Έχοντας επιλέξει τους υγρούς φακούς της Nauticam για τη νέα συσκευή κάμερας, υπάρχει ένας μεγάλος πειρασμός να περνάτε κάθε κατάδυση κάνοντας άλμα ανάμεσα σε τυπικό φακό, ευρυγώνιο και κοντινό/μακροσκοπικό φακό.
Ο πειρασμός δεν είναι τόσο σκληρός όσο φαίνεται. Ο υγρός ευρυγώνιος φακός είναι τόσο ευέλικτος που μπορώ να κάνω σμίκρυνση για μια μεγάλη σκηνή ή μεγέθυνση σε μεγαλύτερα γυμνά κλαδιά και γαρίδες κοντά στο ποτήρι. Μόνο για τα πιο μικροσκοπικά πλάσματα πρέπει πραγματικά να ανταλλάξω.
Ψάρια όπως σμέρνες, σκορπιόψαρα, σαυρόψαρα και πλακοειδείς ταιριάζουν κάπου στη μέση της σειράς. Αν μπορούσα να κάνω τους Πικάσο να συνεργαστούν, θα μπορούσα αναμφίβολα να το χρησιμοποιήσω και για αυτούς.
Έτσι, ένας εύκαμπτος φακός και λίγη ψυχική πειθαρχία με σώζει από την υπερβολική υποβρύχια σύγκρουση των φακών.
Δηλαδή, μέχρι να ασχοληθώ με ένα θέμα μακροεντολών και να εμφανιστεί μια χελώνα, μια γιγάντια σουπιά ή μια ακτίνα mobula. Τότε είναι μια ξέφρενη βιασύνη να αλλάξουμε ξανά φακούς. Κάθε βουτιά είναι γεμάτη μικρές εκπλήξεις.
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ το αγαπημένο του καπετάνιου, το ναυάγιο Al Munassir. Ο καπετάνιος υπηρετούσε πραγματικά στο σκάφος, επομένως δεν είναι τόσο νέος όσο φαίνεται.
Αυτό το LST (Land Ship Tank) του πρώην Βασιλικού Ναυτικού του Ομάν 2991 τόνων βυθίστηκε το 2003 για πολλαπλούς σκοπούς - ως στόχος σόναρ για ανθυποβρυχιακό εκπαίδευση, ένας τεχνητός ύφαλος για δύτες και για την προώθηση των ιχθυαποθεμάτων.
Δεν χάνει χρόνο για να βρει το ναυάγιο και μια σημαδούρα είναι προσαρτημένη στην πλώρη. Το κύριο κατάστρωμα είναι αρκετά 10 μέτρα πάνω από τον βυθό των 30 μέτρων και μια περιήγηση στο επίπεδο του κύριου καταστρώματος ή ακριβώς κάτω επιτρέπει έναν αξιοπρεπή χρόνο κατάδυσης, ειδικά καθώς καταδυόμαστε στο nitrox και έχω έναν κύλινδρο 15 λίτρων.
Έχοντας βιώσει τον φιδωτό δρόμο που κόβει τα παράκτια βουνά, είναι εύκολο να κατανοήσουμε γιατί το Βασιλικό Ναυτικό του Ομάν διατηρεί έναν μικρό στόλο αποβατικών πλοίων. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μετακινήσετε γρήγορα τον στρατό σε όλο το μήκος της χώρας.
Το Al Munassir ήταν μόνο ελαφρά οπλισμένο. Αρχικά θα υπήρχε ένας πυργίσκος όπλου για ένα πυροβόλο όπλο ταχείας βολής στο τόξο, που τώρα έχει αφαιρεθεί. Και στις δύο πλευρές της υπερκατασκευής υπάρχουν φωλιές για δίδυμα όπλα 20mm. Τα πυροβόλα όπλα αφαιρούνται, αλλά οι πίντσες και οι ασπίδες παραμένουν.
Το πίσω μισό του καταστρώματος είναι ένα μακρύ ελικόπτερο, αρκετά μεγάλο για να προσγειωθεί ένα SeaKing. Στην πρύμνη υπάρχει ένα βαρούλκο και ένα ντουλάπι αρκετά μεγάλο για τις άγκυρες της πρύμνης που είναι τυπικό εξάρτημα για τέτοια πλοία.
Οι άγκυρες έπεφταν όταν πλησίαζα σε μια παραλία και χρησιμοποιήθηκαν τόσο για τον έλεγχο της προσέγγισης όσο και για την απομάκρυνση του σκάφους στη συνέχεια.
Ενώ οι καταδύσεις μας μέχρι στιγμής έχουν επιστρέψει προς την κατεύθυνση του Μουσκάτ, τις τελευταίες δύο μέρες κατευθυνόμαστε προς την άλλη κατεύθυνση προς το Ras Abu Dawud, ένα ακρωτήριο και μικρό νησί με το ίδιο όνομα περίπου 10 μίλια νότια του καταδυτικού κέντρου. Όπως συμβαίνει με πολλές μεταφράσεις από αραβικά ονόματα, η ορθογραφία μπορεί να ποικίλλει.
Στα σημεία κατάδυσης στα βόρεια είχαμε κατά καιρούς επικαλύψεις με σκάφη που κατευθύνονταν νότια από τα καταδυτικά κέντρα πιο κοντά στο Μουσκάτ. Το Ras Abu Dawud είναι πέρα από την εμβέλειά τους, και έχουμε τον ωκεανό για τον εαυτό μας, εκτός από τον περιστασιακό ψαρά.
Οι δύο πρώτες καταδύσεις ακολουθούν έναν τοίχο κατά μήκος της βόρειας πλευράς του νησιού – πηδώντας στη μέση, μια μέρα κολυμπώντας προς τα ανατολικά, την επόμενη μέρα κολυμπώντας προς τα δυτικά.
Το τείχος κατεβαίνει σε έναν αμμώδη βυθό στα 26 μέτρα με βράχους και ογκόλιθους στη βάση του. Ως συνήθως, το thermocline φέρνει θολό νερό που καθαρίζει καθώς προχωράμε πιο βαθιά.
Υπήρξαν πολλά σκορπιά σε προηγούμενες καταδύσεις. Το έδαφος εδώ ταιριάζει σε άλλους καμουφλαρισμένους καραδοκούντες, όπως κροκόδειλα, πετρόψαρα, ακτίνες τσιμπήματος και αυτές τις ακτίνες τορπίλης.
Δεν παρατηρώ καν ένα θαμμένο στην άμμο μέχρι να κινηθεί για να κρύψει το γυμνό κλαδί που προσπαθώ να φωτογραφίσω.
ΟΙ ΕΛΒΕΤΕΣ ΚΥΡΙΕΣ είναι πολύ μπροστά μου και αναφέρουν μετά την κατάδυση ότι είχαν δει μια μοίρα ακτίνων μομπούλας να σταματάει. Δεν πειράζει, μια δεύτερη βουτιά στο ειρωνικό όνομα Coral Rocks οδηγεί σε ένα mobula που περιστρέφεται γύρω από ένα σταθμό καθαρισμού, πολλά ζευγάρια από μεγάλες σουπιές και μερικές χελώνες με γερακίνα.
Για την άλλη δεύτερη βουτιά μου στο Ras Abu Dawud και για να τελειώσω το ταξίδι μου, κατευθυνόμαστε στο ναυάγιο ενός μικρού ατσάλινο σκάφος άγνωστης ιστορίας. Ο οδηγός κατάδυσης Julian πηδά στους αριθμούς GPS, προσγειώνεται στο ναυάγιο και στέλνει ένα DSMB για να ακολουθήσουμε τους υπόλοιπους.
Η πλώρη του ναυαγίου βρίσκεται στα 10 μέτρα, ακόμα
στο ζεστό και πιο καθαρό νερό. Το θερμόκλινο είναι ιδιαίτερα θολό ακριβώς από κάτω. Ενώ άλλοι κατευθύνονται προς τα κάτω για να εξερευνήσουν περαιτέρω, εγώ περιπλανώμαι στην πλώρη με το κοπάδι από ιπτάμενα ψάρια στο ήπιο ρεύμα.
Λίγα λεπτά αργότερα, με όλους τους άλλους τώρα μπροστά μου, βυθίζομαι στο σκοτάδι. Με τον βυθό στα 16 μέτρα, δεν είναι αρκετά βαθιά για να καθαρίσει ξανά. Έχει σημασία αυτό όταν ψάχνουμε για τη Φατίμα τον ιππόκαμπο;
Όχι πραγματικά, ο Τζούλιαν την επισημαίνει στη μέση της αγαπημένης της μάζας παλιού καλωδίου. Σίγουρα δεν είναι ντίβα των media. Η μύτη της μόλις που διακρίνεται ανάμεσα στο κουβάρι.
Η πρύμνη ανεβαίνει λίγο και, ενώ δεν είναι αρκετά πίσω στο καθαρό στρώμα πάνω, η ορατότητα είναι λίγο καλύτερη και περνάει περισσότερο φως της ημέρας. Μόλις μερικά μέτρα κάνουν την ίδια διαφορά στο φως της ημέρας που θα έκαναν τα 30 μέτρα σε άλλες τοποθεσίες.
Όπως υποσχέθηκε στην ενημέρωση, ο ιστότοπος αποδεικνύεται ότι έχει μολυνθεί από γυμνούς. Γιατί τόσα περισσότερα από ό,τι σε άλλους ιστότοπους; Η απλούστερη εξήγηση είναι ότι το κύτος και το κατάστρωμα του ναυαγίου απλώς τα κάνουν πιο εύκολο να εντοπιστούν.
Θα μπορούσαν να εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες. Το κατάστρωμα του ναυαγίου δεν είναι ιδανικό περιβάλλον για κοράλλια, αλλά είναι ιδανικό για μικρά σφουγγάρια και υδροειδή.
Τα γυμνάσια είναι γενικά πολύ ιδιότροπα σχετικά με τη διατροφή τους, με κάθε είδος γυμνοσάλιαγκας να τρώει συχνά ένα συγκεκριμένο είδος τροφής, όπως ένα συγκεκριμένο σφουγγάρι ή υδροειδές. Το ναυάγιο έχει πολλά φαγητά γυμνιστών, επομένως φιλοξενεί πολλά γυμνάσια.
Νόμιζα ότι η τελευταία μου έκπληξη ήταν ένα μπλε διαμάντι nudibranch, μια ποικιλία που δεν έχω ξαναδεί. Σύμφωνα με ένα φόρουμ θαλάσσιων γυμνοσάλιαγκων, το Dendrodoris denisoni «είναι ένα ευρέως διαδεδομένο κοινό είδος σε όλο τον Ινδοδυτικό Ειρηνικό».
Δεν είναι λοιπόν σπάνιο είδος, αλλά δεν θα αφήσω αυτή τη βροχή στην παρέλασή μου - είναι καινούργιο για μένα!
ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ και μελετώντας τις φωτογραφίες μου σε μια μεγάλη οθόνη, ανακαλύπτω ότι το γυμνό που είχα φωτογραφίσει αμέσως πριν ήταν ένα hypselodoris του Κόλπου, ένα ενδημικό είδος.
Παρόλο που δεν είχε εγγραφεί στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή, μπορώ να είμαι σίγουρος ότι δεν το είχα ξαναδεί. Δύο νέες γυμνοσάλιαγκες λοιπόν για να ολοκληρώσω την τελευταία μου κατάδυση.
Μετά παρατηρώ ότι ένα ζευγάρι χρωμοδωρών με κίτρινες κηλίδες που παίζει κυνηγητό έχουν επίσης ένα μικροσκοπικό μπλε και κίτρινο γυμνό κλαδί ακριβώς μπροστά τους. Οι μικρές εκπλήξεις συνεχίζονται.
Όσον αφορά το νέο σύστημα κάμερας, δεδομένου ότι άλλα 40 περίπου ταξίδια θα έχει εξοφληθεί μέσω της εξοικονόμησης επιπλέον αποσκευών.
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ> Ο Τζον Λίντιαρντ πέταξε με την British Airways στο Μουσκάτ. Η μεταφορά εδάφους στο Sifah διαρκεί λίγο περισσότερο από μία ώρα. Απαιτείται προεγγραφή διαδικτυακά (online) ή θεώρηση που αποκτήθηκε στις evisa.rop.gov.om
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΔΙΑΜΟΝΗ> Extra Divers, extradivers-worldwide.com; Sifawy Boutique Hotel, sifawyhotel.com
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ>Όλο το χρόνο, αλλά ο καλύτερος Απρίλιος-Οκτώβριος, αν και μπορεί να κάνει πολύ ζέστη.
ΧΡΗΜΑΤΑ>Ριάλ Ομάν.
ΤΙΜΕΣ> Το ταξίδι κανονίστηκε από την Dive Worldwide, η οποία προσφέρει εννέα ημέρες αργία με ημιδιατροφή στο Sifawy Boutique Hotel, 10 καταδύσεις με Extra Divers, πτήσεις με Oman Air ή BA και μεταφορές από 1445 £, diveworldwide.com.
Πληροφορίες επισκεπτών> experienceoman.om
