Σωματική αντίδραση της Ερυθράς Θάλασσας: Μια κατάδυση στο Somabay

Με πρόσβαση σε ένα παγκοσμίου φήμης ναυάγιο, έναν ακμάζοντα οικιακό ύφαλο και κάθε είδους υποβρύχιες απολαύσεις μεταξύ των δύο, το Somabay παρέχει μια διεγερτική βάση καταδύσεων στην Ερυθρά Θάλασσα, όπως ανακαλύπτει ο STEVE WEINMAN. Πράγματι, έχει λιακάδα και κοράλλια ουράνιου τόξου σε όλη τη διαδρομή – εκτός, φυσικά, από αυτό το ναυάγιο.

Με τα χρόνια έχω έρθει να περιμένουμε ότι οι αφηγήσεις για την κατάδυση του Salem Express θα προλογιστούν από την εσωτερική διαμάχη του συγγραφέα σχετικά με την ηθική της κατάδυσης ενός τόσο αμφιλεγόμενου ναυαγίου, που συχνά ακολουθείται από προβληματισμούς σχετικά με την «απόκοσμη» της τοποθεσίας κατάδυσης. Ήλπιζα να το προσεγγίσω διαφορετικά.

Άλλωστε, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που βούτηξα ένα ναυάγιο στο οποίο είχαν σημειωθεί θάνατοι σχετικά πρόσφατα. Είχα αποφασίσει να αντιμετωπίσω το Salem Express ουδέτερα, όπως κάθε άλλο ναυάγιο, να αποφύγω την αναζήτηση ψυχής και να επικεντρωθώ στα φυσικά του χαρακτηριστικά.

Εύκολο να το πεις, φυσικά. Τακτοποίηση στα 30 μέτρα τις πρώτες στιγμές για να φωτογραφίσω το Orca Dive Club Senior εκπαιδευτή Ο Μωάμεθ δίπλα σε έναν από τους έλικες, σίγουρα είναι σαν να βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε άλλο μεγάλο ναυάγιο.
Έπειτα, γυρνάς μακριά για να βρεθείς στην πρύμνη της δεξιάς πλευράς του καταστρώματος, αντιμέτωπος με ένα θέαμα που χτυπά το σπίτι – ένα πεδίο συντριμμιών από πλάκες γάστρας με διάστικτη από ανοιχτές θήκες και έπιπλα καταστρώματος, με δύο σωσίβιες λέμβους στηριγμένες ανίκανα σε γωνίες ενάντια στο κατάστρωμα. Είναι σαν μια σκηνή καταστροφής.

Τότε είσαι μακριά, πολύ απασχολημένος για να συλλογιστείς, σταματάς για να εξετάσεις τις λεπτομέρειες, προχωρώντας σταδιακά ψηλότερα στο νερό με το κατάστρωμα στα αριστερά σου, δίδυμες χοάνες και ραβδώσεις στραμμένες προς το μέρος σου, καλύπτοντας αργά το μήκος 115 μέτρων αυτού του ανέπαφου ρολού της Ερυθράς Θάλασσας- σε επιβατηγό πλοίο.

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΞΟ σημειώνετε τη ζημιά που προκλήθηκε από τη μεταμεσονύκτια πρόσκρουση του σκάφους στον ύφαλο, ο οποίος πρέπει να τράνταξε το περιστρεφόμενο γείσο και να προκάλεσε την ξαφνική εισροή νερού που κατέκλυσε όλους αυτούς τους ανθρώπους από κάτω.

Φεύγετε ξανά, μέχρι την ηλιόλουστη πλευρά της πλώρης, όπου μπορείτε να εντοπίσετε το περίγραμμα της κλειστής προσωπίδας. Κινείτε κατά μήκος της ράγας προς την ημικυκλική γέφυρα και πέρα. Στο χωνί του λιμανιού σημειώνετε τα νοσηρά κατάλληλα στεφανωμένα-S διακριτικά της Εταιρείας Σαματούρ. Αν και ανακουφισμένος, γίνεται δύσκολο να διακρίνει κανείς την ανάπτυξη των κοραλλιών, από τα οποία υπάρχουν πολλά στο πλοίο, αλλά όχι αρκετά για να κρύψει τα περιγράμματά του.

Το Salem Express βυθίστηκε σε θύελλα κοντά στη Safaga πριν από 25 χρόνια. Οι επίσημες αναφορές υποστήριξαν ότι 470 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, αλλά υπάρχουν αναφορές για πολλά περισσότερα πτώματα που ανασύρθηκαν πριν, όταν το έργο έγινε πολύ επικίνδυνο, σφραγίστηκαν όλα τα εναπομείναντα στο επίπεδο του βυθού.

Αυτό ήταν ένα μεγάλο πλοίο, με 430 καμπίνες και χωρητικότητα για 142 οχήματα και 1200 άτομα, αλλά έχει ισχυριστεί ότι ακόμη και τότε ήταν υπερπλήρη εκείνο το βράδυ, γεμάτο από προσκυνητές που επέστρεφαν στην Αίγυπτο από τη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας.

Όποια και αν είναι η αλήθεια, μόνο 180 επέζησαν.

«Επειδή οι επιβάτες ήρθαν σε ομάδες από όλα τα μέρη της Αιγύπτου, αυτό ήταν μια εθνική τραγωδία από κάθε άποψη», λέει ο Μοχάμεντ αργότερα. Μερικοί Αιγύπτιοι δύτες εξακολουθούν να επιλέγουν να μην επισκεφθούν την τοποθεσία, αλλά αυτός ο πολύ σοφός άνδρας πιστεύει ότι είναι σημαντικό να μην ξεχαστεί η τραγωδία.

Το Salem Express βυθίστηκε την ώρα που ξεκίνησα τις καταδύσεις, αλλά το γεγονός εξακολουθεί να μου φαίνεται σχετικά πρόσφατο.

Επιστρέφουμε στο επάνω κατάστρωμα της πρύμνης και βυθιζόμαστε από ένα παράθυρο χωρίς γυαλί για να ακολουθήσουμε τη συνοδεία πίσω προς την πλώρη, μπαίνοντας στην καφετέρια με τα σταθερά τραπέζια και τον πάγκο με δίσκο-ράγα και πολύχρωμα πλακάκια δαπέδου. Όλοι έχουμε πάει σε πορθμεία και ακόμη και λοξά το σκηνικό είναι παράξενα εγκόσμιο. Βγαίνουμε γύρω από την αρχή των καμπινών.

Απομένει πολύς χρόνος για να κρεμάσετε και να εξερευνήσετε ξανά την περιοχή του άνω πρυμνίου καταστρώματος, με τα παράθυρα και τα φινιστρίνια και τη μυστηριώδη θέα βαθιά μέσα στο σκάφος.

Ξεκομμένο από τη ζοφερή ιστορία του, το Salem Express είναι πράγματι μια εξαιρετική κατάδυση, αλλά έκανα λάθος – είναι δύσκολο να απομακρυνθεί κανείς συναισθηματικά από αυτό και η περιήγηση σε αυτό θα πρέπει να είναι μια ευχάριστη εμπειρία για κάθε δύτη.

Ακόμη και κοιτάζοντας τις φωτογραφίες αργότερα, βρήκα την ανάμνηση της κατάδυσης στοιχειωμένη. Εάν είστε δύτης, τραγωδίες όπως αυτή δεν θα είναι ποτέ μακριά από το οπτικό σας πεδίο.

Μια συνεχόμενη κατάδυση έχει παραταχθεί για εμάς όχι πολύ μακριά, σε αυτό που θεωρώ έναν εντυπωσιακά όμορφο και υποβαθμισμένο κοραλλιογενή κήπο που ονομάζεται Sha'ab Shir, όπου τα ψάρια έρχονται για να τραφούν σε αριθμούς και οι σχηματισμοί από σκληρό κοράλλι συνεχίζονται και επί.

Η τοποθεσία είναι στο δρόμο της επιστροφής βόρεια για το καταδυτικό μας σκάφος Lady Cristina, το οποίο στη συνέχεια κατευθύνεται προς τη μαρίνα στο Somabay.

Μόλις βιώσαμε δύο πειστικούς λόγους για καταδύσεις από αυτό το απομονωμένο συγκρότημα θέρετρου.

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Το Soma Bay πριν από χρόνια, ο συνδυασμός λέξεων δημιούργησε μια αιγυπτιακή τοποθεσία με ονειρικές ιδιότητες. Το Soma ήταν τελικά το φανταστικό ναρκωτικό ευχαρίστησης στο μυθιστόρημα του Huxley Brave New World, και το ναρκωτικό βότανο που κάποτε συνδέθηκε με ινδουιστικές τελετουργίες - με λίγα λόγια, ο κόλπος Soma ακουγόταν ευτυχισμένος.

Και σίγουρα θα μπορούσε να αποδειχθεί εθιστικό, ειδικά για τους ταξιδιώτες δύτες. Αλλά μην πειράζετε την ονειροπόληση – το soma είναι επίσης ελληνικό για το σώμα, οπότε ας γίνουμε σωματικοί.

Υποτίθεται ότι θα ονομάσουμε το θέρετρο Somabay τώρα (ένα παιχνίδι μάρκετινγκ που δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί καθολικά μεταξύ των θέρετρων που αποτελούν το συγκρότημα, αλλά χρησιμεύει στη διάκριση της ιδέας από τον ίδιο τον κόλπο).

Δεν ήμουν προετοιμασμένος για το τεράστιο μέγεθος του Somabay, αλλά τα πέντε (σύντομα επτά) ξενοδοχεία και οι εγκαταστάσεις αναψυχής του καταλαμβάνουν σχεδόν τέσσερα τετραγωνικά μίλια απομονωμένης αιγυπτιακής ακίνητης περιουσίας.

Περιτριγυρισμένο από την Ερυθρά Θάλασσα από τρεις πλευρές, αυτό το κέρας της γης είναι προσβάσιμο από έναν μόνο ιδιωτικό δρόμο με σημεία ελέγχου ασφαλείας και μοιάζει με πραγματικό θύλακα.

Ωστόσο, απέχει μόλις μισή ώρα οδικώς νότια από το αεροδρόμιο της Χουργκάντα, κατά μήκος του ήσυχου παραλιακού δρόμου προς τη Σαφάγκα.
Πολλοί δύτες μένουν στο δημοφιλές Breakers Diving & Surfing Lodge, όπου βρίσκεται το καταδυτικό κέντρο Orca, και το ξενοδοχείο ήταν 100% γεμάτο όταν έφτασα στις αρχές Νοεμβρίου, αλλά αυτό ήταν εντάξει γιατί έμενα στο Sheraton, επίσης κοντά.

Στην πραγματικότητα, από την πλούσια executive σουίτα μου στις παρυφές της τοποθεσίας Sheraton, μπορούσα να περπατήσω στην Όρκα μέσα σε λίγα λεπτά.

Το Sheraton ήταν πολύ λιγότερο απασχολημένο από το Breakers και ίσως εξυπηρετούσε μια μεγαλύτερη, λίγο πιο ήρεμη πελατεία (αυτός είμαι). Οι πέντε ιδιοκτησίες Somabay έχουν όλες τις δικές τους ξεχωριστές ταυτότητες και οι λάτρεις των θαλάσσιων σπορ με αιολική υποστήριξη, του γκολφ (γήπεδο σχεδιασμένο από τον Gary Player) ή των περιποιήσεων σπα (ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα thalasso γύρω, στο θέρετρο γκολφ Westin) μπορούν να απολαύσουν τις καρδιές τους. περιεχόμενο.

Μπορούν εύκολα να επισκεφθούν τουριστικές τοποθεσίες του Νείλου όπως το Λούξορ σε ημερήσιες εκδρομές.

Στην πραγματικότητα, το σχέδιο του Sheraton έχει απήχηση του ιστορικού ναού του Καρνάκ (ποιος ήξερε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν γυμναστήρια και μπαρ στην πισίνα;), οπότε υπάρχουν παντού κολώνες και σφίγγες. Όλα φαίνονται πολύ εντυπωσιακά, ειδικά φωτισμένα τη νύχτα.

Το ξενοδοχείο είναι τόσο εκλεπτυσμένο όσο θα περίμενε κανείς, με πολύ καλό φαγητό σε μπουφέ, ευχάριστο και αποτελεσματικό προσωπικό και άρτια εξοπλισμένα, ευρύχωρα δωμάτια. Αυτό και το Breakers είναι τα φθηνότερα από τα ξενοδοχεία Somabay, αν και και τα δύο έχουν βαθμολογία 5*.

Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα στο Somabay, ωστόσο, ήταν το Orca Dive Club. Πάντα λέγεται για τα καλύτερα εστιατόρια ότι έχουν μια φασαρία για αυτά καθώς μπαίνετε, μια δυσνόητη μουρμούρα ικανοποίησης από τους πελάτες. Η Orca φαινόταν να έχει το αντίστοιχο buzz, όποια ώρα και αν ήταν, και το club είναι η σωστή λέξη για αυτό.

Εκατοντάδες δύτες πραγματοποιούν τις επιλεγμένες επιδιώξεις τους, από το ανελκυστήρα σε ένα αμαξάκι μέχρι το τέλος της μεγάλης προβλήτας για να βουτήξουν στον ύφαλο του σπιτιού, μέχρι να ξεκινήσουν για μια αναπνοή εκπαίδευση συνεδρία, ή απλώς ρίψη αερίων γύρω από τη μπάρα.

Πάντα φαινόταν ένας μεγάλος, χαρούμενος κόμβος και το χαρούμενο προσωπικό κρατά τα πιάτα να περιστρέφονται με τον σωστό συνδυασμό κοροϊδίας και τεχνογνωσίας. Δουλεύουν σκληρά αλλά κάνουν τη διαδικασία να φαίνεται χαλαρή. Θέλετε να δημιουργήσετε το δικό σας καταδυτικό κέντρο; Αφιερώστε λίγο χρόνο παρακολουθώντας πώς το κάνουν πρώτα ομάδες όπως η Orca.

Πολλοί από τους δύτες εδώ είναι Γερμανοί ή Ολλανδοί προς το παρόν, κάτι που είναι εντάξει από εμένα γιατί συνήθως είναι εξαιρετική παρέα.

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΜΕΡΑ Έκανα δύο βουτιές στον ύφαλο του σπιτιού, κατευθυνόμενος βόρεια από την προβλήτα το πρωί και νότια αργά το απόγευμα για να απολαύσω το φως που σβήνει. Εάν έχετε προκατασκευασμένες ιδέες για τους υφάλους των σπιτιών, αφήστε τις στην πόρτα στο Somabay.

Όποια κατεύθυνση κι αν πάτε, αυτός ο εκτεταμένος ύφαλος είναι μια χαρούμενη πομπή από υγιείς σχηματισμούς σκληρών κοραλλιών σε παστέλ αποχρώσεις που θα σας απασχολήσουν ευχάριστα από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι η Ερυθρά Θάλασσα, γι' αυτό κατοικείται συνήθως από μια ζωηρή ομάδα ανθιών, ζευγάρια πανό και πεταλούδες, κοπέλες και ανεμονόψαρα, έντονο κόκκινο σκίουρο, απόμακρο picasso triggerfish, candystripe γαρίδες και πολύχρωμες αχιβάδες και περιστασιακά moray ή ροζ σκορπιό. Ή τουλάχιστον ήταν εκείνη τη μέρα.

Οι οδηγοί μου από την Όρκα φάνηκαν να απολαμβάνουν τις καταδύσεις όσο κι εγώ.

Αυτός είναι ένας ύφαλος αρχοντικού, μια γιορτή για τα μάτια, και δεν πρέπει να συγχέεται με τους ύφαλους φτωχών σπιτιών, τους κακοποιημένους ρηχούς εκπαίδευση περιοχές που βρίσκονται μπροστά από κάποια υπερπόντια καταδυτικά κέντρα.

Αν μένετε στο Somabay, μπορείτε να βουτήξετε εδώ όποτε σας πάει η φαντασία, από τις 6 το πρωί έως τις 11:XNUMX. Είναι επίσης μια θαυμάσια εγκατάσταση για οποιονδήποτε ψαροντούφεκο στην ομάδα σας.

ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ Όπως ήταν οι καταδύσεις στους υφάλους και η ημερήσια έξοδος του Salem Express/Sha'ab Shir, ήταν η εισαγωγή και η εξαγωγή της εβδομάδας μου στο Somabay – υπήρχε επίσης ένα νόστιμο κρέας στο σάντουιτς.

Κυρίως αυτό συνίστατο σε καταδύσεις στον δημοφιλή ύφαλο Panorama, μια ώρα βόλτα μακριά από το Lady Cristina ή το Orca 2, τα άνετα σκληρά σκάφη στη διάθεση της Orca.

Το Panorama είναι ο μεγαλύτερος ύφαλος της Safaga, αρκετά μεγάλος ώστε να αξίζει μερικές βουτιές σε κάθε επίσκεψη. Προσφέρει θέα τόσο εντυπωσιακή όσο υποδηλώνει το όνομά του, με μεγάλες εκτάσεις από οροπέδιο και απότομους τοίχους που πέφτουν περίπου στα 80 μέτρα, συχνά με υγιές ρεύμα από το βορρά για ζωηρές καταδύσεις.

Η πρώτη μας κατάδυση ήταν μια ήπια κατάδυση που μας οδήγησε νοτιοανατολικά μέχρι εκεί που είχε δέσει το σκάφος. Στριφογυρίσαμε γύρω από έναν μοναχικό θαλασσοπόρο που βρισκόταν σε μια γωνία περίπου στα 30 μέτρα, και αποδείχθηκε ότι περιείχε ένα από αυτά τα όμορφα μικρά μακρυμύτη γεράκια.

Το έδαφος σημαδεύτηκε από επιβλητικούς πυλώνες από σκληρό κοράλλι – μια γιγάντια μαύρη μούρη στεκόταν όρθια σαν κολόνα, και ακτίνες με μπλε κηλίδες, μια ράτσα του Ναπολέοντα και πολλές αποικίες ανεμώνων ήταν μεταξύ των χαρακτήρων που περίμεναν στη διαδρομή μας.

Εκείνο το απόγευμα, ο Μοχάμεντ και εγώ περάσαμε στη δυτική πλευρά και πήγαμε κατευθείαν εκεί που θα κατέληγαν οι παρασυρόμενοι δύτες, σε κοραλλιογενείς πλαγιές γεμάτες με -Θέματα όπως ανεμωνόψαρα, λεοντόψαρα και τριανταφυλλιές, και όπου μια φιλική χελώνα μας ήρθε για λίγο.

Στο επόμενο ταξίδι μας στο Πανόραμα λίγες μέρες αργότερα, ωστόσο, κάναμε το drift μετά το γεύμα - μόνο αυτή τη φορά με τη βοήθεια DPV.

Αυτά τα σκούτερ πέντε ταχυτήτων Bonex είναι ακριβά μοντέλα και κατάλαβα γιατί. Χρησιμοποιείται από την Orca για εκπαίδευση μαθημάτων, απείχαν πολύ από το βαρύ DPV που είχα χρησιμοποιήσει τελευταία φορά, σε μια βρετανική λίμνη χωρίς vis.

Στην πραγματικότητα, μου πήρε λίγο χρόνο για να κατακτήσω το Bonex στην πρωινή κατάδυση, και το λάθος ήταν όλο δικό μου, επειδή η προσπάθεια να κάνω ταχυδακτυλουργία με σκούτερ και κάμερα αποδείχτηκε μια πολύ κακή ιδέα. Αλλά μόλις κατάλαβα το απλό σκόπιμο να μην λυγίσω το δεξί μου χέρι (duh) αναρωτήθηκα πώς τα κατάφερα χωρίς δύναμη στήριξης για τόσο καιρό.

Το απόγευμα όλη η ομάδα έπεσε κατά μήκος του δυτικού τοίχου, αλλά ενώ οι άλλοι ξεκίνησαν νότια με το drift τους, ο Μοχάμεντ και εγώ απομακρυνθήκαμε βόρεια στα 25 μέτρα περίπου και τα ισχυρά σκούτερ έκαναν την κίνηση εύκολα ενάντια στο ρεύμα, ακόμη και με χαμηλότερες ταχύτητες .

Στα 100 bar περίπου στρίψαμε, κινηθήκαμε λίγο πιο ρηχά και μπορέσαμε να απολαύσουμε τη γενναιοδωρία της φύσης με τη μορφή του ρεύματος αλλά με υποβοήθηση ισχύος, σταματώντας μόνο για να απολαύσουμε τη θέα μιας εξαιρετικά πολύχρωμης κορυφής τυλιγμένης στα ψάρια.

Στη συνέχεια, οι κινητήρες έφτασαν στα τέσσερα, απολαμβάναμε για άλλη μια φορά τη θέα και την καλή θέα, προσπερνώντας τους στραγάλους και φτάναμε πίσω κάτω από το σκάφος με άφθονο χρόνο για να απολαύσουμε τους αναπόφευκτους διαγωνισμούς φυσαλίδων. Το Panorama είναι μια εντυπωσιακή παιδική χαρά.

Και υπήρχε ακόμη μια εξαιρετική εμπειρία κατάδυσης στα μέσα της εβδομάδας, αρκετά κοντά στο σπίτι για να πραγματοποιηθεί από μια μικρή ομάδα από ένα RIB. Η πρώτη κατάδυση ήταν στο Ras Abu Soma, όχι πολύ πέρα ​​από τη νότια άκρη του υφάλου του σπιτιού, και ξεκίνησε σε μια βαθιά εσοχή γεμάτη με γυάλινα ψάρια.

Ακολουθώντας την πλαγιά συναντήσαμε μια χελώνα που μου φάνηκε – μέσα από την οθόνη της κάμερας – να βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης, αλλά πέρασε ακριβώς από κάτω μου.

Ο Μοχάμεντ άπλωσε τα χέρια του διάπλατα για να δείξει το τεράστιο μέγεθος ενός επιτραπέζιου κοραλλιού ακροπόρα, και απόλαυσα τη θέα δεκάδων ψαριών πανό που χορεύουν σε σχηματισμό στην άμμο, καθώς και νωχελικές ακτίνες με μπλε κηλίδες και αμέτρητα ψάρια ανεμώνης.

ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΒΟΥΤΙΑ στο Tubya Arbaa όπου βρέθηκα στο στοιχείο μου – επτά πυλώνες όχι απαραίτητα σοφίας αλλά σίγουρα γεμάτη μαρμελάδα ζωντανή ζωή.

Σκληρά κοράλλια, μαλακά κοράλλια και σύννεφα από μπάσλες και ανθίες στόλιζαν τις χοντρές κορυφές, που παρείχαν ένα φόντο για μια συστοιχία λιονταριών, πεταλούδων, χοιροειδών, σκίουρων και άλλων ψαριών που ονομάστηκαν από ζώα της ξηράς, μεγάλους μασκοφόρους αυτοκράτορες αγγέλους σε ζευγάρια και πολλά άλλα.

Ήμουν διχασμένος ανάμεσα στους πολύχρωμους ευρυγώνιους πειρασμούς και κοίταξα πιο προσεκτικά τις επιφάνειες του ουράνιου τόξου, γιατί και αυτό με ανταμείβε πολύ - ένα ριγέ πίπα που σπρώχνει ένα σκουλήκι χριστουγεννιάτικου δέντρου, σκαρφαλωμένη κοραλλιογενή πέστροφα και φακιδόψαρο ακολουθώντας τις κινήσεις μου ύποπτα καθώς αναρωτιόντουσαν αν ή για να μην βάλω, έστω και ένα μικρό στριφτό βατραχαρόψαρο, δυστυχώς φύτεψε με λάθος τρόπο για τους εγωιστικούς μου σκοπούς.

Εβδομήντα λεπτά διασκέδασης και όχι περισσότερο από 13 μέτρα, πετάξαμε χαρούμενοι ανάμεσα στις μεγαλύτερες και τις μικρότερες κορυφές – από κολόνα σε στύλο.

Αν έχω δώσει την εντύπωση ότι η κατάδυση από το Somabay είναι μεγάλη ευχαρίστηση, αυτή ήταν η πρόθεσή μου.

Πάρτε ένα κέντρο καταδύσεων πρώτης κατηγορίας, προσθέστε ανώτερη διαμονή και καλή παρέα και ανακατέψτε καλά με μια σειρά από παλλόμενες τοποθεσίες καταδύσεων και τι έχετε; Η φαγούρα να το ξανακάνω από την αρχή.