Νησί φιδιών στην πόλη των ρινόκερων

LIVEBOARD DIVER

Τρεις απομακρυσμένες περιοχές, τρεις διαφορετικές θάλασσες, συναρπαστική βιοποικιλότητα – μόνο ένα ταξίδι ζωντανά θα μπορούσε να κάνει τον PETER DE MAAGT να επισκεφτεί μερικά από αυτά τα κρυμμένα πετράδια της Ινδονησίας που σπάνια επισκέπτονται αλλά που ανταποκρίνονται πλουσιοπάροχα στην προσπάθεια

Το νησί Κουν λειτουργεί ως μαγνήτης ψαριών.

Ανακαλύπτοντας το νησί των φιδιών

ΦΙΔΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΔΙΑ; Όσοι από εσάς έχετε μερικές γκρίζες τρίχες θα θυμάστε τη σειρά από το Raiders of the Lost Ark.

Ο Ιντιάνα Τζόουνς ανακάλυψε ότι, όταν πέταξε τον πυρσό του στο Πηγάδι των Ψυχών, το πάτωμα ήταν ζωντανό με δηλητηριώδη ασπίδες. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα αποσύρονταν από αυτό το θέαμα, αλλά όχι οι δύτες, που συχνά έλκονται από μια τέτοια περιπέτεια.

Καλώς ήρθατε στα νησιά Banda, ένα από τα υποβρύχια διαμάντια της Ινδονησίας, όπου τα φίδια δεν είναι απλώς αποκύημα της πυρετωμένης φαντασίας του Χόλιγουντ. Εδώ, θα βρείτε ένα πραγματικό νησί με φίδια!

Το ταξίδι στο ηφαίστειο Manuk

Για να φτάσετε σε αυτήν την τοποθεσία απαιτείται απόκλιση από τη συνηθισμένη διαδρομή ταξιδιού και το πρόγραμμα κατάδυσης. Θα μας πείραζε να παραλείψουμε την απογευματινή κατάδυση για να πλεύσουμε προς το ηφαίστειο Manuk, ένα μικροσκοπικό σημείο στη μέση του πουθενά;

Ο ξεναγός μας εξηγεί ότι, επιπλέον, ο καπετάνιος του liveaboard μας, το Mermaid II, μπορεί να αποφασίσει να κάνει μια στροφή στη μέση της νύχτας και να πάει στα νησιά Banda. Οι δύτες αμφιβάλλουν: γιατί να παραλείψετε μια βουτιά στο παραδεισένιο Misool;

Ο οδηγός μας επιμένει ότι το ηφαίστειο Manuk θεωρείται επιλογή μόνο σε ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Θαλασσοταραχή και το γεγονός ότι απέχει τουλάχιστον 100 ναυτικά μίλια από το συνηθισμένο δρομολόγιο το καθιστά λιγότερο ελκυστικό για τους φορείς εκμετάλλευσης. Η ίδια τονίζει ότι θα ήταν μια εμπειρία που θα εκτιμούσε πολύ.

Η ομάδα συμφωνεί, με κάποιο δισταγμό, να κάνει το παράπλευρο ταξίδι. Ελάχιστα γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει.

Πρώτες συναντήσεις με τα κινέζικα θαλάσσια φίδια

Το επόμενο πρωί, ξυπνάμε με τη μυρωδιά του θείου και βλέπουμε ατμό να ξεφεύγει από το μεσαίου μεγέθους ηφαίστειο. Κατοικείται από πολλές μεγάλες αποικίες πουλιών. Με την πρώτη εντύπωση, το Manuk φαίνεται να είναι απλώς ένα ακόμη ηφαιστειακό νησί μακριά από ανθρώπινη επαφή.

Η πρώτη μας βουτιά σε αυτά τα νερά αποκαλύπτει χαρακτηριστικά ηφαιστειακής ζώνης. μπορούμε να δούμε τις φυσαλίδες να βγαίνουν στην επιφάνεια ανάμεσα στους βράχους. Τότε παρατηρώ κάτι να κολυμπάει προς το μέρος μου από την επιφάνεια: ένα μεγάλο κινέζικο θαλάσσιο φίδι.

Σύντομα ενώνεται άλλος και άλλος. Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι είναι παντού – κοιμούνται ανάμεσα στα κοράλλια, κολυμπούν προς τα πάνω για να πάρουν μια ανάσα, χαζεύουν στα μεσόνερα.

Να ανέβω; «Φίδια, γιατί έπρεπε να είναι φίδια;» Η απόδραση φαίνεται αδύνατη, καθώς προσπαθώ να θυμηθώ τι είχε συστήσει η ενημέρωση για τους υπεκφυγικούς ελιγμούς. Δεν μπορώ να θυμηθώ, αλλά σύντομα γίνεται σαφές ότι αυτά τα θαλάσσια φίδια δεν είναι επιθετικά.

Στην πραγματικότητα, φαίνεται να απολαμβάνουν να μας πέφτουν κρυφά από πίσω και να κολυμπούν ανάμεσα στα πόδια μας. Απλώς δεν μπορούμε να τους αποφύγουμε αν θέλουν να μας επιθεωρήσουν.

Αν και υπάρχουν πολλά να δείτε, συμπεριλαμβανομένων κοπαδιών barracuda και τεράστια σφουγγάρια βαρελιών, τα θαλάσσια φίδια είναι ξεκάθαρα τα αστέρια της παράστασης.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΝΗΣΙ έχετε έναν τόσο μεγάλο πληθυσμό – χιλιάδες κινέζικα θαλάσσια φίδια μαζί με το περίεργο θαλάσσιο φίδι;

Ποιός νοιάζεται! Βρισκόμαστε στη μέση ενός επεισοδίου από τον Πλανήτη Γη, το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι εφιάλτες.

Νησί Κουν: Αποκαλύπτοντας έναν υποβρύχιο μαγνήτη ψαριού

Το Manuk δεν είναι το μόνο υποβρύχιο στολίδι που επισκεπτόμαστε στο δρομολόγιο Raja Ampat / Banda Sea / Ambon. Εάν είστε πρόθυμοι να αφήσετε πίσω τα σήματα του κινητού τηλεφώνου, μπορείτε να επισκεφθείτε το νησί Κουν, ένα βουνό στο νοτιοανατολικό τμήμα του Σεράμ. Περίπου 100 ναυτικά μίλια από τον πολιτισμό, το νησί Κουν θα απελευθερώσει τον εξερευνητή μέσα σας.

Ένα οροπέδιο με ρίψεις που φαίνεται να λειτουργεί ως μαγνήτης ψαριών, το νησί έχει μια τοποθεσία που εύστοχα ονομάζεται Too Many Fish. Μπορείτε να φανταστείτε τι συναντάμε. Ο ύφαλος έχει σχήμα αιχμής βέλους και τα ρεύματα που προέρχονται και από τις δύο πλευρές συγκεντρώνουν μεγάλα κοπάδια ψαριών, ακριβώς στην άκρη.

Ταξίδι επιστροφής στα νησιά Μπάντα

Δυστυχώς, το «πάντα παρόν» ρεύμα δεν είναι τόσο παρόν όσο ο όρος μπορεί να υπονοεί όταν πέφτουμε μέσα. Βλέπουμε πολλά κοπάδια barracuda, fusiliers, jack και batfish, αλλά η έλλειψη ρεύματος τους διευκολύνει να μετακινούνται γύρω από το ύφαλο, οπότε είναι λίγο σκόρπιοι, κάτι που κάνει καλό φωτογραφία μια πρόκληση.

Ωστόσο, τα πάντα υπάρχουν σε αφθονία. Ο ύφαλος στα ρηχά είναι υγιής και ζωντανός με ζωή όπως οι χελώνες που τσιμπολογούν μεγάλα μέρη του υφάλου. Το Napoleon wrasse μετακινείται μέσα και έξω από τα μάτια και τα ψάρια σκανδάλης προστατεύουν την επικράτειά τους.

Διακρίνονται μεγάλοι κήποι με σκληρά κοράλλια, και αρκετές μικρές μπομπονιέρες αποτελούν μια τέλεια κρυψώνα για τα σμέρνα. Καθώς ο καιρός μπορεί να αλλάξει γρήγορα σε αυτό το μέρος του κόσμου, αναγκαζόμαστε να επιστρέψουμε, με ανάμεικτα συναισθήματα, στα νησιά Μπάντα.

Εξερευνώντας την Ιστορία των Νήσων Μπάντα

Αυτά τα μικροσκοπικά, απομακρυσμένα νησιά προσφέρουν πολύ περισσότερα από καταδύσεις. Είχαν μια μακρά και συναρπαστική ιστορία. Ο αντίκτυπός τους στην Ευρώπη ήταν τεράστιος, επειδή ήταν στο επίκεντρο του εμπορίου μπαχαρικών – ήταν γνωστά στα παλιά χρόνια ως Νησιά Μπαχαρικών.

Η περιοχή καταλήφθηκε από την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ολλανδία και τη Βρετανία σε διάφορες περιόδους, αλλά ήταν οι Ολλανδοί και οι Βρετανοί έμποροι που φαινόταν να είχαν την πιο ακόρεστη πείνα για μπαχαρικά.
Αν και οι Ολλανδοί κυριαρχούσαν στα περισσότερα νησιά, ο Βρετανός έμπορος Τζέιμς Λάνκαστερ κατέκτησε ένα μόνο νησί Μπάντα για να σπάσει το μονοπώλιό τους. Ο ανταγωνισμός διευθετήθηκε από μια σημαντική στιγμή στην ιστορία. μια ανταλλαγή ιδιοκτησίας αυτού του "Run Island" που κατακτήθηκε από τους Βρετανούς με το ολλανδικό Νέο Άμστερνταμ - τώρα περισσότερο γνωστό ως Νέα Υόρκη.

Έτσι, κάνουμε τον κόπο και περνάμε ένα πρωί περπατώντας στο χωριό Banda Naira με έναν ντόπιο ξεναγό και επισκεπτόμαστε το τοπικό μουσείο, το παλιό ολλανδικό φρούριο, το σπίτι του αποικιακού κυβερνήτη και την ψαραγορά.

Αν θέλετε να πάτε όλα έξω, το πρωινό σε μια φυτεία μοσχοκάρυδου είναι απαραίτητο.

Καταδύσεις γύρω από τα νησιά Μπάντα

ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ Γύρω από τους Bandas υπάρχουν καταδύσεις που καλύπτονται από τεράστιες γοργόνες, μαλακά κοράλλια και σφουγγάρια βαρελιών. Το Run Island χαρακτηρίζει την κατάδυση. Χάρη στην απόστασή του, το Run και το μικρό νησί Nailaka προσφέρουν εξαιρετικούς υφάλους και μεγάλες ποσότητες ψαριών.

Ο ύφαλος κατεβαίνει απαλά στα 5 μέτρα και γίνεται τοίχος που πέφτει στα 30 μέτρα. Ο τοίχος είναι καλυμμένος με όμορφα κοράλλια με μερικούς τεράστιους θαλασσινούς, μια ποικιλία από πολύχρωμα κοραλλιογενή ψάρια και αρκετούς προεξοχές για εξερεύνηση.

Υπάρχουν όμως και άλλες ελκυστικές τοποθεσίες όπως το Pohon Mering, το οποίο έχει μια απότομη πλαγιά και μια ευθεία και ευρύχωρη κολύμβηση μήκους 15 μέτρων γεμάτη γοργόνους που βγαίνει δίπλα σε έναν όμορφο τοίχο καλυμμένο με θαλασσινούς και τεράστια σφουγγάρια.

Το Batu Kapal είναι ένας βράχος που προεξέχει από το νερό βόρεια του Pulau Pisang. Ο μεγαλύτερος σχηματισμός ξεκινά από τα 8 μέτρα και συνδέεται με τον επόμενο βαθύτερο σχηματισμό στα 15 μέτρα. Το βάθος της κοιλάδας που σχηματίζεται ανάμεσά τους ξεπερνά τα 50 μέτρα και στους πολύχρωμους τοίχους φυτρώνουν τεράστιες γοργόνες και σφουγγάρια βαρελιών.

Μερικά από τα μεγαλύτερα σμέρνα που έχω δει ποτέ μπορούν να βρεθούν να βγαίνουν έξω από τρύπες και τα μεγάλα σφουγγάρια του βαρελιού φιλοξενούν ιδιαίτερα τεράστια δείγματα.

Το Banda Sea προσφέρει επίσης εξαιρετικές καταδύσεις, όπως μανταρινόψαρο στην τοπική προβλήτα, όπου οι δύτες μπορούν να παρακολουθήσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες ζευγαρώματος.

Encountering Ambon: Critter Heaven

Δεν θα κατατάξω το Ambon, όπου τελειώνει το ταξίδι, ως ένα "σπάνια καταδυόμενο στολίδι", αλλά είναι ξεχωριστό από μόνο του. Τα ονόματα ορισμένων ειδών ψαριών, όπως ο σκορπιός Ambon και ο καρδινάλιος Ambon, υποδηλώνουν γιατί. Μερικοί δύτες πηγαίνουν εκεί απλώς για να δουν το ψυχεδελικό βατραχόψαρο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα.

Με ωμά λόγια, ο Ambon είναι ο παράδεισος. Τα πιο ενδιαφέροντα σημεία βρίσκονται στην ακτή του τεράστιου κόλπου Ambon.

Η υποβρύχια τοπογραφία είναι χαρακτηριστική για καταδύσεις: παλιά ελαστικά, μέταλλα, πλαστικά σανδάλια, μπουκάλια μπύρας και όλα τα άλλα σκουπίδια που μπορούν να πεταχτούν στον ωκεανό.
Η πραγματική λάσπη μπορεί να βρεθεί στο λιμάνι Laha, όπου οι τοποθεσίες έχουν δυσάρεστες ονομασίες όπως Laha I, Laha II, Laha III και ούτω καθεξής. Η Λάχα είναι η πιο θορυβώδης από τις βουτιές και ανάμεσα σε κάθε κομμάτι μπάζα σε αυτό το σκουπιδότοπο μπορείτε να βρείτε ζωντανά κοσμήματα.

Η ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΛΑΙΣΗ ξεκινώντας από μόνο λίγα μέτρα βάθος, κατάφυτη με μερικά απλά σπασμένα κοράλλια και υπόστρωμα μπάζα.
Καθώς χτενίζουμε τον πάτο, συναντάμε τα πάντα, από wunderpuses μέχρι ιππόκαμπους, από γαρίδες αρλεκίνου μέχρι ψάρια-φάντασμα, πολλά είδη διαβολόψαρων και πολυάριθμα πολύχρωμα γυμνά κλαδιά.

Στην προβλήτα, πιο κοντά στο λιμάνι της Λάχα, δένουν ψαρόβαρκες ζωγραφισμένες. Μιμικά χταπόδια και φανταχτερές σουπιές κρύβονται ανάμεσα σε ξύλινες σανίδες, τενεκέδες, ακόμη και πτώματα ψαριών που πετάγονται στη θάλασσα από τις βάρκες.

Οι νυχτερινές καταδύσεις έχουν τη δική τους φήμη. Μόλις πέσει το σκοτάδι, η τοποθεσία μεταμορφώνεται. Πλάσματα με παράξενη εμφάνιση αναδύονται από τις κρυψώνες τους την ημέρα για να περιπλανηθούν στον βυθό της θάλασσας, είτε κολυμπώντας ελεύθερα είτε σέρνοντας στην άμμο αναζητώντας θήραμα.

Σε μία μόνο κατάδυση, είδα περισσότερα πλάσματα από όσα θα μπορούσαν να γραφτούν σε μια υποβρύχια πλάκα. ένα ζευγάρι γαρίδες αρλεκίνος που καταβροχθίζει ένα κομμάτι θαλάσσης, αρκετούς ιππόκαμπους, Ντόναλντ Ντακ και μαρμάρινες γαρίδες σαρόν. Ανακαλύψαμε ακόμη και μια «μη περιγραφόμενη» γαρίδα που ήταν νέα για τους καταδυτικούς οδηγούς μας.

Για μια αλλαγή από το muck-diving, μπορείτε να βουτήξετε το ναυάγιο Aquila (αρχικά ο Δούκας της Σπάρτης), που αναγνωρίστηκε το 2009.

Στα 134 μέτρα με δοκό 17 μέτρων, το σκάφος προσφέρει στους δύτες πολύ χώρο για εξερεύνηση, αλλά είναι σχετικά βαθύς, γιατί το πρόσθιο κατάστρωμα ξεκινά από περίπου 30 μέτρα.

Μην περιμένετε επίσης εκπληκτική ορατότητα, γιατί το ναυάγιο βρίσκεται κοντά στο λιμάνι και στη μέση της λωρίδας της ναυτιλίας, αλλά είναι καλυμμένο με ροζ κοράλλια που προσελκύουν εκατοντάδες είδη ψαριών.

Εξερευνώντας την Πόλη του Ρήνου

ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ για αυτό που πραγματικά είναι το Ambon, η βουτιά στα σκουπίδια, αλλά φαίνεται ότι οι οδηγοί μας έχουν αποθηκεύσει έναν από τους θησαυρούς του για την τελευταία μας κατάδυση – την πόλη του Ρήνου.

Αυτή η τοποθεσία βρίσκεται δυτικά της Λάχα και αποτελεί επέκταση της ίδιας αμμώδους πλαγιάς και φιλοξενεί μια τεράστια ποικιλία πλασμάτων.

Θα μπορούσε εύκολα να ονομαστεί Laha X+1, αλλά πήρε το όνομά του από το σκορπιό Rhinopias.

Δεν βρίσκουμε μία, ούτε δύο αλλά τρεις Ρινοπίες. Πρώτα βλέπουμε ένα κόκκινο, μετά ένα δαντελωτό και, το highlight, ένα "πράσινο". Δεν είναι σαφές γιατί αυτό το ζώο αναφέρεται ως πράσινο, επειδή φαίνεται να περιέχει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Αυτή η εντυπωσιακή τοποθεσία δεν έχει ακόμη βυθιστεί στον εγκέφαλό μας όταν 15 σουπιές περνούν μαζί. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο οδηγός μας πρέπει να αντιμετωπίσει μια επίθεση με σκανδάλη: το μεγάλο φινάλε ενός ταξιδιού γεμάτου πολιτιστικά, ιστορικά και φυσικά θαύματα.

Συμπέρασμα

Οι ξεναγοί τονίζουν πολλές φορές ότι το ταξίδι καλύπτει καταδύσεις σε τρεις εντελώς διαφορετικές περιοχές – τη Raja Ampat, τη θάλασσα Banda και την Ambon – και τρεις εντελώς διαφορετικές θάλασσες: Halmahera, Ceram και Banda Sea. Τονίζουν ότι «η βιοποικιλότητα πρέπει να είναι εκπληκτική».

Καθώς όμως το ταξίδι εξελίσσεται, δύσκολα έχουμε χρόνο να σκεφτούμε θεωρητικές λεπτομέρειες, όπως ότι οι τρεις θάλασσες έχουν διαφορετική εποχή και αντίστοιχα επίπεδα πλαγκτού. Είμαστε πολύ απασχολημένοι με το να κοιτάμε τον «πυγμαίο του Άγιου Βασίλη» ή να κάνουμε νυχτερινές καταδύσεις για να αναζητήσουμε τους ενδημικούς καρχαρίες «περπάτημα» των επωμίδων.

Ξεχάστε τη θεωρία, απλώς απολαύστε κάθε δευτερόλεπτο κατάδυση αυτών των υποβρύχιων πολύτιμων λίθων.