«Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων – αυτοί που σέβονται και θαυμάζουν τους καρχαρίες και εκείνοι που δεν τους κάνουν.» Μια τυχαία συνάντηση με μια σφυροκεφαλή σε μια στάση ασφαλείας πέντε χρόνια μετά την καριέρα της JULIE ANDERSEN στις καταδύσεις διαμόρφωσε τη ζωή της. Λίγοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις επιτυχημένες επιχειρήσεις για να ακολουθήσουν το πάθος τους για τους ωκεανούς και να αναλάβουν μια από τις πιο δύσκολες δουλειές δημοσίων σχέσεων του πλανήτη. Μοιράζεται τις σκέψεις της με τον Steve Weinman για το Shark Week, τους αγαπημένους καρχαρίες, τι την κάνει να περάσει τις σκοτεινές μέρες και πολλά άλλα (μακρά ανάγνωση)
Διαβάστε επίσης: Οι Shark Angels βάζουν στο σφυρί τις καταδυτικές εκδρομές
Η Τζούλι Άντερσεν γεννήθηκε και μεγάλωσε μακριά από τη θάλασσα, στο Σικάγο. «Αλλά μεγάλωσα μέσα στο νερό… Ήμουν το παιδί που κολυμπούσε πάντα σε μια λίμνη, ένα ποτάμι ή ένα ρυάκι, κοιτάζοντας ανυπόμονα τον πυθμένα για να έχει μια τυχαία συνάντηση με κάποιο είδος θαλάσσιας ζωής», λέει.
«Έπιανα guppies και τα έβαζα σε βάζα ως κατοικίδια ζώα μου, με εμμονή με όλα τα υδρόβια. Προέρχομαι από μια μακρά σειρά «γοργόνων» – μερικές από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις περιστρέφονται γύρω από τον παππού και τον πατέρα μου που περνούν ένα απόγευμα κολυμπώντας στη λίμνη κοντά στο σπίτι μας.
«Μέχρι να γνωρίσω έναν, φοβόμουν τους καρχαρίες – όπως όλοι οι άλλοι. Ως παιδιά, παίζαμε το "Jaws" στην πισίνα και ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι ένας λευκός καρχαρίας θα κολυμπούσε από ένα φίλτρο πισίνας. Μόλις η πρώτη μου πραγματική αλληλεπίδραση μια μοιραία μέρα με έναν σφυροκέφαλο καρχαρία ανέπτυξα μια εκπληκτική εκτίμηση και θαυμασμό για τους καρχαρίες.
«Αλλά ας είμαστε ξεκάθαροι, στην αρχή κόντεψα να το καταπιώ ρυθμιστής! Αμέσως, το μυαλό μου γέμισε με αιματηρές σκηνές από την ταινία που με στοίχειωναν ως παιδί».
Η νεαρή Τζούλι μπόρεσε να βγει στο νερό όχι μόνο τοπικά αλλά σε μερικά «πολύ καταπληκτικά» μέρη. «Θυμάμαι ότι έκανα κολύμβηση με αναπνευστήρα πάνω από τον πρόσφατα πιστοποιημένο κατάδυση πατέρα μου στο Bonaire, ευχόμενος να ήμουν αυτός που θα μπορούσε να θάψει τη μύτη μου σε ένα κεφάλι κοραλλιών!» θυμάται εκείνη.
«Μόλις μπορούσα λοιπόν, το 1995, άρχισα τις καταδύσεις – ο πατέρας μου ήταν βοηθός μου εκπαιδευτή. Στα κρύα νερά βόρεια του Σικάγο, πήρα πιστοποίηση σε ένα σκοτεινό λατομείο, σχεδόν αποφάσισα ότι δεν θα ξαναβουτήξω ποτέ!
«Αλλά μέσα σε ένα χρόνο όλη μου η οικογένειά μου είχε λάβει πιστοποίηση – πρώτα ο μπαμπάς μου, μετά εγώ, μετά ο αδερφός μου και μετά η μαμά μου, που φοβόταν το νερό.
«Αργότερα, έγινε ένας τρόπος για μια ενήλικη οικογένεια να μοιραστεί κάτι ξεχωριστό και ταξιδέψαμε μαζί σε όλο τον κόσμο – Μπελίζ, Ταϊλάνδη, Βιρμανία, Χαβάη, Ταϊτή – εξερευνώντας τον ωκεανό. Τώρα που χάσαμε τη μητέρα μου, αυτές παραμένουν οι καλύτερες αναμνήσεις μου.
«Τη στιγμή που βούτηξα το κεφάλι μου κάτω από την επιφάνεια, η ζωή μου άλλαξε για πάντα. Πρέπει να ευχαριστήσω τις καταδύσεις για κάθε σημαντικό πράγμα στη ζωή μου – από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις και την καριέρα μου μέχρι τους καλύτερους φίλους μου και τις αμέτρητες περιπέτειες σε όλο τον κόσμο. Εκείνη η στιγμή στο γαλάζιο σφράγισε τη μοίρα μου, καθώς ανακάλυψα όχι μόνο το πάθος μου αλλά και τον σκοπό μου.
«Το να γίνεις δύτης όχι μόνο ανοίγει έναν κόσμο που είναι πιο απίστευτος από τα πιο τρελά σου όνειρα, αλλά θα μεταμορφώσει τη ζωή σου με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς. Σίγουρα δεν πίστευα ποτέ ότι θα πήγαινα να δουλέψω για τους καρχαρίες, αλλά κάθε δύτης βλέπει τον γαλάζιο πλανήτη μας με νέα μάτια και γίνεται πρεσβευτής της αλλαγής των ωκεανών».
Συναρπαστικό πλάσμα
Για όλες αυτές τις πρώιμες περιπέτειες για κολύμβηση με αναπνευστήρα και κατάδυση, η Τζούλι έπρεπε να περιμένει πολύ μετά την πρόκριση πριν έρθει αντιμέτωπη με έναν καρχαρία.
«Τίποτα δεν ήταν τόσο μαγικό όσο η πρώτη μου πραγματική συνάντηση με καρχαρία, που συνέβη πέντε χρόνια μετά την πιστοποίησή μου. Μόνος στη Χαβάη σε μια στάση ασφαλείας, απολαμβάνοντας τις τελευταίες στιγμές κάτω από το νερό, ξαφνικά ένιωσα ότι δεν ήμουν μόνος.
«Κοίταξα στα αριστερά μου και εκεί, όχι περισσότερο από 6 πόδια από εμένα, υπήρχε μια όμορφη σφυροκεφαλή με όστρακο. Και τότε συνειδητοποίησα ότι αυτός ο καρχαρίας, αν και μεγαλύτερος από εμένα, φοβόταν περισσότερο εμένα παρά εγώ εκείνη.
«Κοιτάζοντας χωρίς ανάσα στα μάτια του ζώου που είχα μάθει να φοβάμαι, είδα τη ζωή – όχι ένα κρύο, σκληρό βλέμμα. Αυτό το συναρπαστικό πλάσμα εξήγησε όλα όσα είναι όμορφα και τέλεια σε αυτόν τον πλανήτη, την εξαιρετική δύναμη της φύσης. Μια ζωτική υπενθύμιση του τι πρέπει να σεβόμαστε και να προστατεύουμε. Εκείνη την ημέρα, το σφυροκέφαλο σφράγισε τη μοίρα μου».
Η Julie Andersen σπούδασε επιχειρήσεις και μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και, από το 1999, πέρασε οκτώ χρόνια φτιάχνοντας το δικό της ψηφιακό πρακτορείο μάρκετινγκ για μάρκες πολυτελείας.
Το 2007 ξεκίνησε τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό διατήρησης Shark Savers και τον επόμενο χρόνο το Shark Angels, θέτοντας την τεχνογνωσία της στο μάρκετινγκ για λογαριασμό των καρχαριών. Πούλησε την επιχείρησή της, αν και σύντομα θα έβρισκε και το Built By Wildman για να βοηθήσει άλλους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς να περάσουν τα μηνύματά τους.
Θα δημιουργούσε επίσης άλλα σώματα υποστήριξης καρχαριών όπως το Fin Free και, με τον αείμνηστο Rob Stewart, τους United Conservationists. Εφάρμοσε επίσης την τεχνογνωσία της στο μάρκετινγκ στην κατασκευή καταδύσεων σε ανεξάρτητη βάση και για τέσσερα χρόνια ήταν η παγκόσμια διευθύντρια μάρκετινγκ της Scubapro.
Στα τέλη του 2021, αφού εργάστηκε για δύο χρόνια με συμβόλαιο με την PADI Worldwide, διορίστηκε παγκόσμια διευθύντρια, επωνυμία και δημοσιονομικές σχέσεις και λέει ότι εστίασε σε αυτόν τον ρόλο στο να εμπνεύσει ανθρώπους όλων των ηλικιών να αναζητήσουν περιπέτεια και να βοηθήσουν στη διάσωση του ωκεανού. .
«Το πάθος μου είναι επίσης ο σκοπός μου – και είμαι αρκετά τυχερή που έχω τη δύναμη του PADI, των Shark Angels και του PADI AWARE να υποστηρίζουν αυτήν την αποστολή», λέει. Σήμερα εδρεύει δίπλα στη θάλασσα, στο Σαν Ντιέγκο. «Είμαι τυχερός που ζω σε ένα καταπληκτικό μέρος για να βλέπω καρχαρίες. Η ακτή του Νότου Καλιφόρνια έχει σφυροκέφαλα, makos, μπλε καρχαρίες, λευκούς καρχαρίες, αλωνιστικούς καρχαρίες και, ας μην ξεχνάμε, τους αξιολάτρευτους καρχαρίες λεοπάρ».
Με τον ένα ή τον άλλο ρόλο, η Τζούλι έχει συμμετάσχει σε κάποιες εξαιρετικά επιδραστικές εκστρατείες καρχαριών. Όταν του ζητήθηκε να διαλέξει αυτά που την κάνουν πιο περήφανη, η λίστα ξεκινάει…
«Κάνοντας το πτερύγιο καρχαρία παράνομη ουσία για περισσότερους από 160 εκατομμύρια ανθρώπους με Fin Free σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, καθώς και στη Σαϊπάν και στο Γκουάμ… συνεργαζόμενοι με την ομάδα που μόλις απαγόρευσε την εισαγωγή και την εξαγωγή όλων των πτερυγίων καρχαρία στον Καναδά. πρώτη χώρα που το έκανε αυτό… συνεργαζόμενος με διασημότητες στην Κίνα όπως ο Γιάο Μινγκ κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου για να μειώσει τη ζήτηση…
«Παρέχοντας χιλιάδες ώρες εκπαίδευσης, δουλεύοντας με εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά για να τους δώσουμε φωνή να υπερασπιστούν το μέλλον τους… βοηθώντας στην οικοδόμηση των μεγαλύτερων καταφυγίων καρχαριών στον κόσμο… δημιουργώντας ισχυρά μέσα ενημέρωσης σε αντίθεση με Τα σαγόνια του καρχαρία και το Shark Week… να βάζει ανθρώπους στο νερό με τους καρχαρίες… Είμαι περήφανη για όλα αυτά – ειδικά επειδή χρησιμοποιεί τόσες πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις για τη διατήρηση», λέει.
«Φέτος είναι μια σημαντική χρονιά για τους καρχαρίες, με την πιο σημαντική πρόταση καρχαρία στην ιστορία της CITES να πηγαίνει στο πάτωμα για ψηφοφορία με σταθερή υποστήριξη. Η πρόταση που υποβλήθηκε από τον Παναμά και υποστηρίχθηκε από την ΕΕ στοχεύει να θέσει το μεγαλύτερο μέρος του εμπορίου πτερυγίων καρχαρία κάτω από βιώσιμα εμπορικά όρια για πρώτη φορά, προστατεύοντας περισσότερα από 50 είδη καρχαριών ρέκβιεμ.
«Τόσο το PADI AWARE όσο και το Shark Angels έχουν συμπληρωματικές εκστρατείες για να υποστηρίξουν αυτή τη νομοθεσία ορόσημο μέσω της εκπαίδευσης, της τοπικής δράσης, της ευαισθητοποίησης και της ενεργοποίησης των παθιασμένων παγκοσμίως. Το να παίξουμε ρόλο στην προστασία όλων των ειδών καρχαριών ρέκβιεμ θα ήταν μνημειώδες για τους καρχαρίες και τους ωκεανούς».
Είναι επίσης «εξαιρετικά ενθουσιασμένη» από την κυκλοφορία του Shark Angels U, ενός προγράμματος που επικεντρώνεται στο να πυροδοτήσει την επόμενη γενιά οικολόγους. «Αναπτύσσουμε και καθοδηγούμε νέους οικολογικούς ήρωες, τους συνδέουμε και τους ενδυναμώνουμε και, εν τέλει, αποδεικνύουμε μέσα από εμπειρίες από πρώτο χέρι ότι η σύνδεση του πάθους σας με το επάγγελμά σας θα οδηγήσει σε μια απίστευτη ζωή με στόχο.
«Και από την σκοπιά του PADI, είμαι ενθουσιασμένος που συνεργάζομαι με την PADI AWARE για την έναρξη της μεγαλύτερης παγκόσμιας απογραφής καρχαριών τον Απρίλιο του 2023, δίνοντας σε δύτες και μη την ευκαιρία να εμπλακούν άμεσα στη διατήρηση του καρχαρία».
Σημαντική καταστροφή
Πολλά επιτεύγματα. πολλά μεγάλα έργα σε εξέλιξη – αναρωτιέμαι αν η Julie θα μπορούσε να έχει πετύχει αυτό που έχει χωρίς να έχει αυτό το επαγγελματικό υπόβαθρο.
«Δεν νομίζω», λέει. «Πολλά από αυτά που κάνω περιλαμβάνουν τη χρήση των δεξιοτήτων μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων για μια καμπάνια θετικής εικόνας για τους καρχαρίες και συνειδητοποίηση της σημασίας που παίζουν τα μέσα ενημέρωσης στον επηρεασμό της συλλογικής μας νοοτροπίας.
«Έχω επίσης εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό σε παραγωγές που περιλαμβάνουν καρχαρίες με θετικό τρόπο. Ως δύτης και λάτρης των ωκεανών, είδα προσωπικά σημαντικές καταστροφές πολλών που αγαπώ - συμπεριλαμβανομένων των καρχαριών. Και, όταν ήθελα να κάνω κάτι, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν τόσο εύκολο όσο θα έπρεπε.
«Η εκμάθηση για τους καρχαρίες, η εκπαίδευση των άλλων, η ανάπτυξη εργαλείων για την οικοδόμηση της ευαισθητοποίησης και η επιλογή των σωστών πραγμάτων στα οποία έπρεπε να εστιάσετε προκειμένου να κάνετε τη διαφορά ήταν όλα δυσκίνητα και προκλητικά.
«Με το υπόβαθρό μου στο μάρκετινγκ, πίστευα στη δύναμη των μέσων ενημέρωσης να κάνουν τη διαφορά σε αυτό ζήτημα – που κανείς δεν φαινόταν να αξιοποιεί. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τα μέσα για να δουλέψω for, όχι κατά των καρχαριών. Και, δεν υπήρχε ξεκάθαρο, παγκοσμιοποιημένο κίνημα για συμμετοχή. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να υπάρχει και έτσι γεννήθηκαν οι Shark Angels».
Επισημαίνει τα αποδεδειγμένα αποτελέσματα των εκστρατειών δημοσίων σχέσεων στην ενίσχυση της περιουσίας ενός άλλου απειλούμενου θαλάσσιου πλάσματος. «Οι φάλαινες, που πλησίαζαν στη μαζική εξαφάνιση, ήταν φοβισμένοι και περιφρονημένοι. Στη συνέχεια, μετατράπηκαν σε αγαπημένα μέσα ενημέρωσης - και ακολούθησε η διατήρησή τους.
«Για μένα, υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων – αυτοί που σέβονται και θαυμάζουν τους καρχαρίες και εκείνοι που δεν το κάνουν… απλώς επειδή δεν έχουν όλες τις πληροφορίες. Εκεί μπαίνει το μάρκετινγκ και οι δημόσιες σχέσεις.
«Πείτε τη λέξη «καρχαρίας» και προκαλεί έναν πρωταρχικό φόβο στους περισσότερους. Οι καρχαρίες έχουν παρουσιαστεί λανθασμένα ως ανθρωποφάγα τέρατα, προκαλώντας όχι απλώς έναν συλλογικό τρόμο, αλλά συχνά ένα βαθύ μίσος.
«Πιστεύω ότι η ανεκτικότητα και η κατανόηση ξεκινά από την εκπαίδευση. Δεν θέλουμε να προστατεύσουμε ή να σώσουμε κάτι που φοβόμαστε, και όταν πρόκειται για καρχαρίες, μεγάλο μέρος αυτού του φόβου είναι εντελώς αβάσιμο.
«Γι’ αυτό μου αρέσει να δημιουργώ όμορφες εικόνες που αλληλεπιδρούν με σεβασμό με καρχαρίες που: τραβούν την προσοχή, σταματούν την ατελείωτη κύλιση, αμφισβητούν τις αντιλήψεις και, ελπίζω, ξεκινούν μια συζήτηση. Τα οπτικά μέσα, σε μια ενιαία εικόνα, έχουν τη δύναμη να πυροδοτήσουν αλλαγές – και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το μοιραστείτε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Λοιπόν, ως Άγγελος του Καρχαρία και επίσης ως παγκόσμιος διευθυντής επωνυμίας για την PADI, είμαι σε μια αποστολή να αλλάξω τον φόβο των ανθρώπων για τους καρχαρίες –ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που εμποδίζουν τη διατήρησή τους– σε γοητεία χρησιμοποιώντας PR και μέσα ενημέρωσης .
«Και μετά, θέλω να μετατρέψω αυτή την εκτίμηση σε πάθος και, τελικά, σε δράση για όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Γιατί, ας το παραδεχτούμε, οι καρχαρίες χρειάζονται όλη τη βοήθεια που μπορούν να λάβουν.
«Κάνοντας αυτό, πυροδοτούμε αλλαγές για τους ωκεανούς, τον πλανήτη μας και ο ένας τον άλλον. Αξιοποιώντας τη δύναμη της καινοτόμου εκπαίδευσης, της επιστήμης των πολιτών και των προγραμμάτων υπεράσπισης σε μεγάλο βαθμό μέσω δημοσίων σχέσεων και μέσων ενημέρωσης, μπορούμε όχι μόνο να αλλάξουμε οπτικές γωνίες, αλλά να μετατρέψουμε τους εχθρούς σε ακτιβιστές, παρέχοντάς τους τα εργαλεία και την υποστήριξη της κοινότητας για να προστατεύσουν αυτό που αγαπούν.
«Και ειλικρινά, δεν είναι μόνο για τους καρχαρίες για μένα. Με το να ξανασκεφτούμε τον καρχαρία και να αλλάξουμε τον διάλογο σε κατανόηση, ανεκτικότητα και σεβασμό, ελπίζω ότι μπορούμε στη συνέχεια να επεκτείνουμε αυτή την καλοσύνη μεταξύ των ειδών».
Οι δύτες είναι μάρτυρες
Η αδράνεια πρότασή μου ότι οι αυτοδύτες κινδύνευαν να εξοικειωθούν υπερβολικά με τα επιχειρήματα υπέρ των καρχαριών, σε σημείο κούρασης, γίνεται σύντομη. «Δεν έχω συναντήσει ποτέ απαθή δύτη, ειδικά όταν πρόκειται για καρχαρίες», λέει η Τζούλι. «Νομίζω ότι οι δύτες είναι απίστευτα παθιασμένοι και υποστηρίζουν τη διατήρηση των ωκεανών. Μόλις δεις τον κόσμο από κάτω, δεν μπορείς παρά να ερωτευτείς και με τη σειρά σου να κάνεις κάτι για να τον προστατέψεις.
«Ως δύτες είμαστε μάρτυρες της καταστροφής από πρώτο χέρι – και έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση με τους καρχαρίες. Ταυτόχρονα, νομίζω ότι είναι καιρός να επανεφεύρουμε τη διατήρηση και τη συλλογική μας προσέγγιση, κάνοντάς την κάτι που είναι περιεκτικό, ελπιδοφόρο, πρακτικό και ικανοποιητικό στη διαδικασία!
"Αυτό κάνουν οι Shark Angels και η PADI AWARE με τους δικούς τους, συμπληρωματικούς τρόπους."
Οι νεότεροι άνθρωποι έχουν πολλά δικά τους προβλήματα, αλλά η Τζούλι έχει σημειώσει μια μετατόπιση μεταξύ γενεών στη στάση απέναντι στη διατήρηση της θάλασσας; «Έχω συμμετάσχει σε πολλές διαφορετικές μορφές διατήρησης, από την περιπολία στην ανοιχτή θάλασσα έως τη μυστικότητα για την τεκμηρίωση των ζητημάτων και από τη συμμετοχή σε επιστημονικές μελέτες έως τη συγκέντρωση για τη νομοθεσία. Αλλά η πιο ικανοποιητική δουλειά, για μένα, είναι η συνεργασία με την επόμενη γενιά δημιουργών αλλαγής.
«Πιστεύω ότι η νεολαία έχει μια τεράστια φωνή – και δύναμη: Το Shark Angels στοχεύει να το τροφοδοτήσει. Εστιάζουμε μεγάλο μέρος των προσπαθειών μας στη διατήρηση των καρχαριών αναπτύσσοντας μια νέα γενιά Αγγέλων Καρχαρία σε όλο τον κόσμο.
«Δουλεύοντας με νέους δημιουργούς αλλαγής, συνδέοντάς τους και τροφοδοτώντας το πάθος τους, μπορούμε να εμπνεύσουμε πολύ περισσότερα παιδιά να συμμετάσχουν στη θετική, προσανατολισμένη στα αποτελέσματα διατήρηση - χτίζοντας παράλληλα το ήθος της ευγένειας ο ένας για τον άλλον, τα άλλα είδη και τον πλανήτη μας».
Ο αντίκτυπος έχει ήδη γίνει αισθητός, λέει η Τζούλι: «Οι πρώτοι μας Άγγελοι Καρχαρίας είναι σε καλό δρόμο για να επιφέρουν αλλαγές μέσω της θαλάσσιας βιολογίας, του περιβαλλοντικού νόμου και της υπεράσπισης των μέσων ενημέρωσης.
«Οι νέοι είναι τόσο απίστευτοι ακτιβιστές επειδή δεν περιορίζονται υποθέτοντας ότι τα όνειρά τους δεν είναι δυνατά, δεν λογίζονται ότι δεν αλλάζουν γιατί είναι πολύ δύσκολο και σίγουρα δεν έχουν χάσει τη γοητεία και την αγάπη τους. του φυσικού κόσμου με τον οποίο γεννιόμαστε όλοι.
«Είμαι το τέλειο παράδειγμα κάποιου που συνδύασε το πάθος του με τα ταλέντα του για να κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο. Οι νέοι αναγνωρίζουν εύκολα –όταν τους δίνονται τα σωστά πρότυπα, ενθάρρυνση και υποστήριξη– ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο, είτε το πάθος τους είναι οι καρχαρίες είτε τα μη προνομιούχα παιδιά στην τοπική τους κοινότητα.
«Μου αρέσει όταν τα παιδιά συνειδητοποιούν –πολύ νωρίτερα από μένα– ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος πιθανοτήτων πέρα από το να γίνουν γιατροί και δικηγόροι (αν και τους χρειαζόμαστε ακόμα κι αυτούς!) και βλέπουν με τα μάτια τους ότι η ίδια ζωή περιπέτειας, Ο ίδιος σκοπός και η ίδια εκπλήρωση που έχω βιώσει τους περιμένει κι αυτούς.
«Το μόνο που χρειάζονται είναι κάποιος να τους βοηθήσει να τροφοδοτήσει το πάθος τους και να τους κάνει να πιστέψουν ότι όλα είναι δυνατά… γιατί ειλικρινά, είναι».
Εβδομάδα καρχαριών
Μιλάμε σε αυτή τη χρονική στιγμή επειδή είναι η Εβδομάδα του Καρχαρία, η ετήσια ροή τηλεοπτικών προγραμμάτων μεγάλης επιτυχίας από το Discovery Channel. Την ίδια μέρα είχα δει πολλούς συγκλονιστικούς τίτλους που δημιουργήθηκαν από ένα teaser για ένα από τα προγράμματα, σχετικά με το πώς ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας έπεσε σε ένα πλαστικό κλουβί παρατήρησης και πέταξε τον ειδικό καρχαρία μέσα σε αυτό στην ανοιχτή θάλασσα.
Το σημαντικό γεγονός για μένα ήταν ότι η εμπειρογνώμονας δεν ήταν καθόλου χειρότερη για την εμπειρία, αλλά αν ο στόχος της Julie Andersen είναι να μετατρέψει τον φόβο του κοινού για τους καρχαρίες σε γοητεία, πώς πιστεύει ότι η εβδομάδα του καρχαρία, στην οποία εμφανίζεται κάθε χρόνο, ταιριάζει με αυτό σκοπός?
«Οι ταινίες και οι εκπομπές με καρχαρίες μπορεί να είναι υπέροχες – και επίσης, τις περισσότερες φορές, αρκετά προβληματικές – για τους καρχαρίες», λέει. «Είναι ένα περίπλοκο θέμα που σίγουρα πολώνει ακόμη και την κοινότητα διατήρησης των καρχαριών και σε κάθε συζήτηση που συζητάμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, το Shark Week εμφανίζεται πάντα.
«Σίγουρα το Shark Week δείχνει μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της ζωής και της αληθινής συμπεριφοράς ενός καρχαρία και μπορεί γρήγορα να κατηγορηθεί για τη συνεχή ενίσχυση των συλλογικών μας φόβων. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο ασπρόμαυρο όσο αυτό.
«Στο τέλος, είμαι χαρούμενος που μια ολόκληρη εβδομάδα είναι αφιερωμένη στο ζώο που εργάζομαι τόσο σκληρά για να προστατεύσω. Δεν μπορείτε να δημιουργήσετε καμπάνιες δημοσίων σχέσεων χωρίς αυτό το είδος συνειδητοποίησης. Ενώ το Shark Week ενισχύει μερικές φορές τους μύθους για τους καρχαρίες, κάνει επίσης τους ανθρώπους να μιλούν για τους καρχαρίες, ξεκινώντας έναν κριτικό διάλογο – τον οποίο μπορώ να συνεχίσω, ως φύλακας των καρχαριών.
«Ως λάτρης των καρχαριών, θέλω να δείξω μια διαφορετική πλευρά των καρχαριών – για να βοηθήσω τους ανθρώπους να μάθουν περισσότερα, να γίνουν ακόμα πιο ενδιαφέροντες και ελπίζω να γίνουν και οι ίδιοι λάτρεις των καρχαριών. Εξάλλου, οι καρχαρίες είναι αουτσάιντερ – οι αφανείς ήρωες που όλοι έχουν κακοποιήσει και τους αρέσει να μισούν.
«Δεν νομίζω ότι η απάντηση είναι τόσο απλοϊκή όσο το «Ban Shark Week». Το Shark Week υπάρχει γιατί έχει κοινό που θέλει να το δει. Έχω επίσης μιλήσει με πολλούς νέους οικολόγους που μετέτρεψαν τη γοητεία τους για την εβδομάδα του καρχαρία σε ουσιαστική δράση.
«Για χρόνια προσπαθούσα να απευθύνω έκκληση στους παραγωγούς, συγκεντρώνοντας υποστήριξη για περισσότερη διατήρηση, πιο ρεαλιστικές παραστάσεις, περισσότερη ισορροπία. Τότε συνειδητοποίησα ότι μπορώ να δουλέψω με αυτές τις εκπομπές… ή εναντίον τους. Επιλέγω να συμμετάσχω γιατί είναι μια απίστευτη πλατφόρμα για να μιλήσουμε για την αληθινή πραγματικότητα των καρχαριών, τη σημασία τους στο οικοσύστημα και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν.
«Το κάνω γιατί θα μου άρεσε αν όλοι οι θεατές του Shark Week μετατρέψουν τη γοητεία τους με τους καρχαρίες σε θετική δράση – και έκαναν τουλάχιστον ένα πράγμα για να προστατεύσουν τους καρχαρίες – και τα υδάτινα σπίτια τους.
«Επειδή η αλήθεια είναι ότι κάθε άτομο έχει τη δύναμη να επιφέρει την αλλαγή. Οι μικρές αλλαγές αθροίζονται και, μαζί, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Το έχω βιώσει, το έχω δει και μάλιστα είχα την τιμή να το τροφοδοτώ ξανά και ξανά.
«Λοιπόν, είμαι κάθε χρόνο στην Εβδομάδα του Καρχαρία – μιλώντας για το τι είναι συναρπαστικό με τους καρχαρίες, γιατί χρειάζονται προστασία, πόσο παρεξηγημένοι είναι και, φυσικά, για τους πραγματικούς απειροελάχιστους κινδύνους που μας παρουσιάζουν.
«Εννοώ, θα έβγαινες από ένα τζιπ σαφάρι στο Σερενγκέτι δίπλα σε λιοντάρια; Δεν υπάρχει περίπτωση. Αλλά κάθε μέρα άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπαίνουν στο νερό με ασφάλεια με καρχαρίες και, σε μέρη σε όλο τον κόσμο, άνθρωποι και καρχαρίες συνυπάρχουν ειρηνικά – συμπεριλαμβανομένων παιδιών και καρχαριών.
«Ευτυχώς, χάρη στις υπεύθυνες εταιρείες παραγωγής με τις οποίες συνεργάζομαι, οι ερωτήσεις γίνονται όλο και πιο προσανατολισμένες στη διατήρηση, καθώς το κοινό συνειδητοποιεί επίσης ότι οι καρχαρίες δεν είναι απλώς αίμα και δόντια. Και έχω ακόμη την ευκαιρία να ζητήσω από όλους να κάνουν τον ρόλο τους για να σώσουν τους καρχαρίες – τελικά, όχι καρχαρίες, όχι Shark Week».
Άνδρες που κουβαλούν ματσέτες
Η αποστολή της Τζούλι Άντερσεν να προστατεύει τους καρχαρίες την έχει τοποθετήσει συχνά σε επικίνδυνες καταστάσεις, αν και η απειλή, φυσικά, δεν προέρχεται από τους καρχαρίες αλλά από τους ανθρώπινους αντιπάλους τους.
«Όλοι λένε πάντα: «Ω, ουάου, έχεις δουλέψει κάτω από το νερό με καρχαρίες, πρέπει να είσαι τρελός ή να έχεις ατσάλινα νεύρα.» Η αλήθεια είναι ότι έχω βρεθεί σίγουρα σε οδυνηρές καταστάσεις – αλλά όχι κάτω από το νερό. Η μυστική δουλειά που έκανα ήταν δύσκολη – και οι άνθρωποι με τους οποίους ασχολήθηκα ήταν πολύ πιο επικίνδυνοι από τους καρχαρίες.
«Με έδιωξαν από τις παραλίες άνδρες που κουβαλούσαν μαχαίρια, με βίαια «συνοδεία» από χώρες από εκείνους που προστατεύουν το παράνομο εμπόριο ζώων, επιβιβάστηκα σε παράνομα αλιευτικά πλοία-εργοστάσια με μόνο έναν άοπλο αξιωματικό που μου έδωσε εντολή να μην φύγω από τη γέφυρα του πλοίο από φόβο ότι θα σκοτωνόμουν και ότι η ζωή μου είχε απειληθεί πολλές φορές.
«Τα πράγματα έχουν πάει από το κακό στο χειρότερο στο εμπόριο καρχαριών και, έχοντας πάρει το υλικό που χρειαζόμασταν για να αποδείξουμε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καρχαρίες, οδηγώντας την περιφερειακή, εθνική και παγκόσμια νομοθεσία για την προστασία τους, έστρεψα την προσοχή μου σε άλλες μορφές διατήρησης στο οποίο είμαι πιο κατάλληλος για να κάνω μια πραγματική διαφορά.
«Η απίστευτα προσοδοφόρα αγορά προϊόντων καρχαρία είναι, περισσότερο από κάθε άλλο παράγοντα, που οδηγεί στη σφαγή των καρχαριών. Αυτό το εξαφανισμένο εμπόριο, γεμάτο απληστία και διαφθορά, συχνά συγκρίνεται με το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, καθώς καθένα από αυτά είναι γεμάτο με δολοφονίες, καρτέλ και συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.
«Και είναι στενά συνδεδεμένα, καθώς και στα τρία εμπλέκονται οι ίδιες υποδομές διανομής και εγκληματίες. Οι ψαράδες, μανιασμένοι να ταΐσουν τις οικογένειές τους, δεν θα σταματήσουν τίποτα για να φέρουν στο σπίτι φορτία καρχαριών και οδηγούνται στα άκρα, αν και μόνο λίγα άτομα – χονδρέμποροι και μεσάζοντες – καρπώνονται τα οφέλη, με απίστευτο κόστος οι υπόλοιποι από εμάς."
Η Τζούλι έχει περάσει εκατοντάδες ώρες βουτώντας με καρχαρίες και οι αυτοδύτες θα εκπλαγούν λιγότερο από τους περισσότερους αν την ακούσουν να λέει ότι «για όλο τον χρόνο μου στο νερό, δεν ένιωσα ποτέ να απειλούμαι από έναν καρχαρία – ούτε καν κάνοντας κατάδυση με έναν λευκό καρχαρία έξω από ένα κλουβί.
«Ως δύτες, αναλαμβάνουμε μια κρίσιμη ευθύνη όταν μπαίνουμε στο νερό με καρχαρίες», τονίζει. «Πρέπει πάντα να ενεργούμε με τη μέγιστη προσοχή για να διασφαλίσουμε ότι δεν αναλαμβάνονται αλόγιστοι κίνδυνοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να υποκινήσουμε ένα δάγκωμα καρχαρία μέσω ενός και μόνο πτερυγίου ή ότι οι καρχαρίες είναι εγγενώς επικίνδυνοι. Ωστόσο, οι λίγες φορές που έχω δει ποτέ ένα δυναμικό ζήτημα, οφείλεται στην απροσεξία του δύτη.
«Και δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε λάθη με τους καρχαρίες. Όχι γιατί θα μας φάνε αλλά γιατί είναι εξαιρετικά ανεύθυνο να συνεισφέρουμε στην εσφαλμένη αντίληψη των καρχαριών. Μια κατά τα άλλα απίστευτη εμπειρία μπορεί γρήγορα να αμαυρωθεί.
«Ενώ αυτά τα περιστατικά είναι εξαιρετικά ασυνήθιστα και ο δύτης στη χειρότερη μπορεί να χρειαστεί μόνο μερικά ράμματα, κάνουν απίστευτη κακή υπηρεσία στους καρχαρίες. Κανείς δεν σταματά για να αμφισβητήσει τον δύτη – υποθέτουν ότι ο καρχαρίας είναι το τέρας.
«Οι απρόσεκτες πράξεις που μπορούν να αποφευχθούν μπορούν γρήγορα να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτη υπερβολική αντίδραση – από τη σφαγή μέχρι το τέλος της τοπικής κατάδυσης καρχαρία».
Ούτε θέλει να υπονοήσει ότι η κατάδυση με καρχαρίες απαιτεί ιδιαίτερη ικανότητα ή ταλέντο. «Αντίθετα, ο καθένας μπορεί να βουτήξει με καρχαρίες. Στην πραγματικότητα, ελπίζω να το κάνετε. Αλλά το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στους καρχαρίες και στους ωκεανούς που διατηρούν υγιείς να είμαστε ενημερωμένοι και εκπαιδευμένοι – προστατεύοντας έτσι μέρη όπου οι καρχαρίες εξακολουθούν να ευδοκιμούν, για να μην αναφέρουμε τη συνεχιζόμενη ικανότητά μας να βουτάμε μαζί τους σε αυτές τις τοποθεσίες».
Έχοντας κατά νου την ευθύνη του καρχαρία-δύτη, το Shark Angels έχει γράψει το δικό του σύνολο βέλτιστων πρακτικών, ενώ η PADI AWARE έχει δημιουργήσει οδηγίες για τον υπεύθυνο τουρισμό για τους καρχαρίες και τις ακτίνες.
Καναρίνια στο ανθρακωρυχείο
Καθώς ο πλανήτης αλλάζει, αλλάζει και ο πληθυσμός του καρχαρία που μειώνεται. «Γνωρίζουμε πραγματικά τόσο λίγα. Εξακολουθούμε να μαθαίνουμε για τον σημαντικό ρόλο των ωκεανών στο κλίμα, την ατμόσφαιρα και τον πλανήτη μας, ακόμα εξερευνώντας τα βάθη τους και ακόμα ανακαλύπτοντας τους κατοίκους τους», λέει η Τζούλι. «Και καθώς χτίζουμε σιγά σιγά τη βάση της γνώσης μας, ανθρωπογενή φαινόμενα όπως η ρύπανση, η καταστροφή των οικοτόπων, η υπερθέρμανση του πλανήτη και η υπεραλίευση καταστρέφουν τις θάλασσές μας – και όλα αυτά που κατοικούν μέσα μας.
«Οι καρχαρίες, δυστυχώς, ως αρπακτικά της κορυφής επηρεάζονται από όλα αυτά τα πράγματα. Συχνά τα σκέφτομαι ως «καναρίνια στο ανθρακωρυχείο», αφού έχουμε τόσο συλλογική εμμονή με τις συμπεριφορές τους. Σχεδόν κάθε μελέτη, περιστατικό και συμπεριφορά καρχαρία παράγει νέα, που χρησιμεύουν ως τεκμηρίωση δεκαετιών. Απλώς δεν μπορούμε να λάβουμε αρκετές ιστορίες καρχαριών και ακόμη και οι τοπικές ειδήσεις για τους καρχαρίες γίνονται παγκοσμίως.
«Επομένως, ενώ πολλά άλλα είδη επηρεάζονται, το γεγονός ότι οι καρχαρίες κυριαρχούν στα μέσα ενημέρωσης και την ποπ κουλτούρα μας κάνει να είμαστε απόλυτα συντονισμένοι με τις σημαντικές επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή σε αυτούς. Απλώς κάντε μια αναζήτηση ειδήσεων Google και θα βρείτε δεκάδες πρόσφατα, σχετικά άρθρα από όλο τον κόσμο, από την Αίγυπτο έως τις ΗΠΑ και από τη Νότια Αφρική έως την Αυστραλία.
«Καθώς βλέπουμε τα θερμότερα νερά να εκτείνονται πολύ πιο βόρεια, αυτό σημαίνει ότι οι πηγές τροφής για τους καρχαρίες και οι ίδιοι οι καρχαρίες επεκτείνουν το φάσμα τους, ενώ άλλοι αλλάζουν τις προτιμώμενες πηγές τροφής τους ή ακόμα και στρέφονται από κυνηγούς στους κυνηγούς.
«Βλέπουμε ήδη τροφικές αλλαγές στον τροφικό ιστό, μετατοπισμένα ωκεάνια ρεύματα και αλλαγές θερμοκρασίας που επηρεάζουν τη μετανάστευση και το χρόνο, ακόμη και θεμελιώδεις αλλαγές στην ίδια τη βιολογία τους. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι οι συμπεριφορές των καρχαριών αλλάζουν.
«Είναι επειδή το θήραμά τους αλλάζει – και σε ορισμένες περιπτώσεις εξαφανίζεται – οι θερμοκρασίες των ωκεανών αλλάζουν και θερμαίνονται ή επειδή διαταράσσουμε την ευαίσθητη ισορροπία τους; Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν και τα τρία».
Ανηφόρος αγώνας
Αναρωτιέμαι μήπως η Τζούλι έχει στιγμές που η αποστολή της να προστατεύει τους καρχαρίες μοιάζει πολύ δύσκολη. «Το κάνω», απαντά, «επειδή ήμουν στο χωράφι, περνώντας χρόνια κρυφά τεκμηριώνοντας τη σπαρακτική καταστροφή.
«Περπάτησα ανάμεσα σε 7,000 αιματηρούς καρχαρίες που προσγειώθηκαν σε ένα ψάρεμα τόνου στην Ιαπωνία, τακτοποίησα πτερύγια καρχαρία φάλαινας σε ένα εμπορικό κέντρο με θαλασσινά γεμάτο εκατοντάδες χιλιάδες πτερύγια στην Κίνα και παρακολούθησα ένα λιμοκτονημένο ψαροχώρι στην Ινδονησία να ψαρεύει το τελευταίο τα μωρά του καρχαρίες – έχοντας αποδεκατίσει τον πληθυσμό σε μόλις δύο χρόνια. Είναι αδύνατο να μην αφήσεις αυτά τα πράγματα να σε πιάσουν.
«Θυμάμαι τα πάντα – ακόμα και τη φρικτή μυρωδιά ενός σάπιου καρχαρία – σαν να ήταν χθες. Αλλά αυτές οι μαύρες μέρες είναι καύσιμο για να συνεχίσουμε. Και υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι έμαθα τρεις πολύ σημαντικές αλήθειες στο ταξίδι μου.
«Πρώτον, οι καρχαρίες δεν είναι τα τέρατα που παρουσιάζονται – και χρειάζονται απεγνωσμένα τη βοήθειά μας για να το ανατρέψουν. Δεύτερον, σίγουρα έχουμε κάτι να φοβηθούμε – ότι εξαφανίζονται γρήγορα. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής αυτή τη στιγμή και το μέλλον των καρχαριών καθώς και το δικό μας βρίσκεται στα συλλογικά μας χέρια.
«Αλλά η τρίτη, και πιο κρίσιμη μάθηση, είναι ότι ένα άτομο κουτί επιφέρει αλλαγή. Δεν είναι όλα σκοτεινά – έχω δει επίσης τη δύναμη ενός και μόνο ανθρώπου να επιφέρει την αλλαγή.
«Από έναν εξάχρονο, τον Λουκ στο Τορόντο, ο οποίος πήρε 1000 υπογραφές σε μια αναφορά μέσα σε τρεις μέρες μόνος του, μέχρι έναν 10χρονο, τον Τόμας, που οδηγεί το Fin Free Florida, μέχρι τα παιδιά σε ένα απομακρυσμένο χωριό στο Τα Φίτζι παίρνοντας πίσω τους υφάλους τους, εμπνέομαι συνεχώς.
«Και το πιστεύετε ή όχι, είμαι αισιόδοξος. Αν μπορούν να το κάνουν, σίγουρα μπορούμε. Ο καθένας μπορεί να γίνει φύλακας άγγελος των καρχαριών - και σίγουρα δεν χρειάζεται να είστε δύτης όπως εγώ.
«Εκπαιδευτείτε για τα θέματα και μετά αναλάβετε δράση. Λόμπι για την προστασία τους, ψηφίστε με τα δολάρια σας, γίνετε εθελοντής για μια οργάνωση για τη διατήρηση της θάλασσας, εκπαιδεύστε τους ανθρώπους για παρανοήσεις, διαβάστε ετικέτες και βεβαιωθείτε ότι δεν αγοράζετε εν αγνοία σας προϊόντα καρχαρία, κολυμπήστε με καρχαρίες για να αποδείξετε την αξία τους… ό,τι κι αν κάνετε, απλά εμπλέκομαι.
«Σε τελική ανάλυση, δεν πρόκειται μόνο για τους καρχαρίες – είναι για τους ωκεανούς και το συλλογικό μας μέλλον».
Τροφή για την ψυχή
Στο νέο της ρόλο στο PADI, η Τζούλι λέει ότι έχει ενθουσιαστεί από το επίπεδο ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης να δουν τους καρχαρίες με νέο πρίσμα.
«Εγωιστικά, μου αρέσει να πηγαίνω τους ανθρώπους να συναντούν καρχαρίες για πρώτη φορά – από δημοσιογράφους μέχρι διασημότητες και παιδιά. Το να γίνουν μάρτυρες εκείνης της στιγμής όπου συμβαίνει η αλλαγή - όταν συνειδητοποιούν ότι όλα όσα τους είπαν δεν θα μπορούσαν να είναι πιο μακριά από την αλήθεια - είναι τροφή για την ψυχή του οικολόγο!
«Σίγουρα, έχω αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τους καρχαρίες. Έχω μάθει να τους αγαπώ – σίγουρα αυτούς που είναι γνωστοί ως οι «πιο επικίνδυνοι» υποτιθέμενοι ανθρωποφάγοι. Και ολοένα και αυξανόμενος αριθμός μη δυτών ενδιαφέρεται να έχει την ίδια εμπειρία – μετατρέποντας επίσης τον φόβο τους σε γοητεία.
«Αλλά ακόμη και εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται να γνωρίσουν έναν καρχαρία θέλουν να μάθουν περισσότερα, συνειδητοποιώντας πόσο σημαντική και λεπτή είναι η ισορροπία στον κόσμο μας. Τους αγαπάμε ή τους μισούμε, χρειαζόμαστε οπωσδήποτε καρχαρίες σε αυτόν τον πλανήτη. Ως αρπακτικά της κορυφής, οι καρχαρίες είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την εύθραυστη ισορροπία του ωκεανού.
«Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η περιφερειακή εξάλειψη των καρχαριών μπορεί να προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες περαιτέρω στην τροφική αλυσίδα, συμπεριλαμβανομένης της κατάρρευσης πολύτιμης αλιείας και του θανάτου των κοραλλιογενών υφάλων.
«Καθώς οι πληθυσμοί των καρχαριών πέφτουν, κινδυνεύουμε να διαταράξουμε το ίδιο το οικοσύστημα που παρέχει τροφή και εισοδήματα σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, παράγει το μισό οξυγόνο της ατμόσφαιρας και αποτελεί μια από τις καλύτερες φυσικές μας άμυνες στην υπερθέρμανση του πλανήτη, αφαιρώντας περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όλα. τα τροπικά δάση μαζί.
«Δεν υπάρχει τίποτα επιπλέον στη φύση. Όλοι με τους οποίους μιλάω, από πεντάχρονο μέχρι αιωνόβιο, το καταλαβαίνουν!».
Έχει η Τζούλι ένα μαλακό σημείο για κάποιο συγκεκριμένο είδος καρχαρία; «Λατρεύω τους καρχαρίες, περίοδος! Από τους αξιολάτρευτους ενδημικούς καρχαρίες γάτας της Νότιας Αφρικής μέχρι τους εμβληματικούς μεγάλους λευκούς, οι καρχαρίες είναι απλά απίστευτοι. Εδώ είναι ένα ζώο που έχει επιζήσει από πέντε μεγάλες εξαφανίσεις και βρίσκεται στον πλανήτη για 450 εκατομμύρια χρόνια, σχηματίζοντας κυριολεκτικά τους ωκεανούς μας όπως τους γνωρίζουμε. Είναι το τέλειο αρπακτικό.
«Και όταν γνωρίζεις τους καρχαρίες, συνειδητοποιείς ότι ο όρος ανόητο τέρας δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι ο καθένας τους έχει μοναδικές προσωπικότητες, μπορούν να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον, σχηματίζουν κοινωνικούς δεσμούς και έχουν γνωστικές ικανότητες που ανταγωνίζονται τα δελφίνια. Πέρυσι, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι καρχαρίες είχαν ακόμη και «καλούς»!
«Αν και έχουν τη δική τους Εβδομάδα, υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε. Αλλά αν πρέπει να διαλέξω, θα έλεγα ότι είναι ο υπέροχος σφυροκόπος. Μου αρέσει που οι σφυροκέφαλοι είναι απόδειξη ότι το περίεργο είναι υπέροχο – ανεξάρτητα από το είδος!
«Ποιος δεν αγαπά αυτό το εμβληματικό και παράξενο σφυρί - που ονομάζεται επίσης κεφαλόφυλλο; Κυριολεκτικά δίνουν στους σφυροκέφαλους δυνάμεις υπερήρωων… Εννοώ ακόμη περισσότερες από τους περισσότερους καρχαρίες, οι οποίοι έχουν επτά εξαιρετικά εξελιγμένες αισθήσεις. Όχι μόνο μπορούν να αισθανθούν τον χτύπο της καρδιάς του θηράματός τους κρυμμένο στην άμμο, αλλά μπορούν να δουν 360° ανά πάσα στιγμή. Η εξέλιξη στα καλύτερά της."
Τι γίνεται με τις αγαπημένες τοποθεσίες για καταδύσεις καρχαριών; «Το αγαπημένο μου μέρος για να βλέπω καρχαρίες είναι κάτω από το νερό. Λατρεύω τους λευκούς στα κυκλοθυμικά πράσινα νερά της Νότιας Αφρικής και τις τίγρεις στα κρυστάλλινα νερά των Μπαχάμες. Λατρεύω τις σχολαστικές σφυροκέφαλες στο Cocos και τους ευγενικούς γιγάντιους φαλαινοκαρχαρίες στα Γκαλαπάγκος.
«Σοβαρά, εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που συναντώ αυτά τα απίστευτα ζώα κάθε φορά που βλέπω ένα. Και σε πολλές καταδύσεις δεν βλέπω καμία. Αφού πέρασα εκατοντάδες ώρες με καρχαρίες, εξακολουθώ να εκτιμώ και να αγαπώ κάθε στιγμή με αυτά τα μεγαλοπρεπή αρπακτικά με τα οποία έχουμε την τύχη να συνυπάρχουμε».
Μάθετε περισσότερα για το Άγγελοι καρχαριών, Shark Week στο Discovery+ και PADI Dive με τους καρχαρίες
Επίσης στο Divernet: Σχεδιάστε καταδύσεις τώρα για στιγμιότυπο μεγάλου καρχαρία
