Αποχρώσεις του Μπλε

ΓΑΛΑΝΟΣ. ΙΝΔΙΚΟ. ΤΟΥΡΚΟΥΑΖ. AQUA. ΖΑΦΕΙΡΙ. ΚΟΒΑΛΤΙΟ. Υπάρχουν φαινομενικά αναρίθμητες αποχρώσεις του μπλε χρώματος… και κάθε μία από αυτές φαίνεται να εκτίθεται στις Μαλδίβες.
Στέκεται στο κατάστρωμα του Κόντε Μαξ, το πολυτελές liveaboard που επρόκειτο να είναι το σπίτι μας για την επόμενη εβδομάδα, κοιτάξαμε σε μια περιοχή της Νότιας Ατόλης του Μαλέ και προσπαθήσαμε να μετρήσουμε τις διαφορετικές αποχρώσεις του μπλε που μπορούσαμε να δούμε.
Σταματήσαμε στις επτά, όχι επειδή δεν μπορούσαμε να μετρήσουμε περισσότερα χρώματα, αλλά επειδή το κουδούνι του πλοίου είχε χτυπήσει, δείχνοντας ότι ήταν ώρα για την επόμενη ενημέρωση κατάδυσης.
Από τον αέρα, τα νησιά των Μαλδίβων φαίνονται πολύ σαν ένα σύνολο από μικρές πέτρες που πετιούνται σε μια μεγάλη έκταση του Ινδικού Ωκεανού. Κάθε ένα από αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια άμμου περιβάλλεται από έναν κοραλλιογενή ύφαλο, δημιουργώντας την ειδυλλιακή εικόνα των τροπικών νησιών που είναι τέλεια για καρτ ποστάλ που εκτιμούν τα θέρετρα που έχουν χτιστεί σε πολλά από αυτά τα νησιά.
Τα ίδια τα νησιά αποτελούν μέρος των συστημάτων κοραλλιογενών υφάλων των διαφόρων ατόλων που περιλαμβάνουν τις Μαλδίβες, ατόλες που έχουν γίνει θρυλικές στον κόσμο των καταδύσεων, όπως το Ari, το South Male, το Felidhoo, το Malaku και το Baa. Ενώ η χερσαία κατάδυση από τα νησιά του θερέτρου μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητική, ο καλύτερος τρόπος για να εξερευνήσετε αυτήν την απέραντη ερημιά του ωκεανού είναι μέσω liveaboard.
Λίγο μετά την άφιξή μας στην πρωτεύουσα Μαλέ, συναντήσαμε το σκάφος και αρχίσαμε να πηγαίνουμε νότια προς τη Νότια Ατόλη του Μαλέ, τον γενικό μας στόχο να εξερευνήσουμε τις κεντρικές ατόλες.
Μέσα σε λίγες ώρες είχαμε φτάσει στην πρώτη μας τοποθεσία κατάδυσης, το Velassaru Giri, ένα τεράστιο κοράλλι που ξεπροβάλλει από το νησί Velassaru που θα ήταν η κατάδυσή μας για το check-out.
Γρήγορα ανεβήκαμε στο dhoni, το αφιερωμένο κατάδυση, και μετά από μια σύντομη βόλτα και έναν τεράστιο βηματισμό αργότερα ήμασταν στον ύφαλο.
Μας έκαναν αμέσως εντύπωση τα σύννεφα της ανθίας που έτρεχαν μέσα και έξω από τα σκληρά κοράλλια, και τα αμέτρητα κοκκινόψαρα κατά μήκος του κοραλλιογενούς τοίχου. Κανένα από αυτά δεν τόλμησε να απομακρυνθεί περισσότερο από μερικά εκατοστά από την ασφάλεια των ρωγμών στις οποίες θα κρυβόταν γρήγορα στην προσέγγισή μας. Για μια βουτιά check-out, αυτό δεν ήταν κακό.

ΟΙ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΒΕΛΑΣΣΑΡΟΥ περιελάμβανε συναρπαστικές παρασύρσεις μέσα από τα κανάλια στον περιθωριακό ύφαλο και μία σε ένα άγνωστο ψαροκάικο γνωστό ως Kuda Giri Wreck. Αυτό το γραφικό ναυάγιο βρίσκεται σε τέλεια όρθια θέση δίπλα σε ένα κοράλλι και είναι ένα ιδανικό μέρος για να παρατηρήσετε τα κοπάδια των λαμπερών κόκκινων στρατιωτών που κρύβονται μέσα στα συντρίμμια.
Για να το φτάσουν, δύτες κατεβαίνουν κατά μήκος του κοραλλιογενούς τοίχου και στη συνέχεια κάνουν μια κολύμβηση 100 μέτρων πάνω από την άμμο στα 25 περίπου μέτρα. Το απόκοσμο τόξο του σκάφους αναδύεται από το μπλε και το ναυάγιο φαίνεται.
Μπορείτε να κολυμπήσετε κατά μήκος του καταστρώματος, κοιτάζοντας τις σκοτεινές εσοχές των αποσκευών, αλλά για τους έμπειρους είναι πολύ δύσκολο να αντισταθούν στον πειρασμό να μπουν μέσα. Το σκάφος, κάποτε αφιερωμένο στην απομάκρυνση της θαλάσσιας ζωής από τη θάλασσα, τώρα παρέχει
ένα σπίτι για μεγάλο πληθυσμό.
Οι δύτες που εξερευνούν τις Μαλδίβες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για ισχυρά παλιρροιακά ρεύματα που πλημμυρίζουν μέσα και έξω από τις ατόλες. Μπορεί να προκαλούν ανησυχία για απροετοίμαστους δύτες, αλλά φέρνουν μαζί τους δράση που κόβει την ανάσα.
Στο νησί Gulhi βουτήξαμε το Miyaru Faru Corner, μια στροφή στον κοραλλιογενή σχηματισμό που σηματοδοτεί την είσοδο σε ένα κανάλι.
Μετά από μια γρήγορη κατάβαση στον ύφαλο, παρασυρθήκαμε από το ισχυρό ρεύμα και σύντομα πετάγαμε πάνω από τον ύφαλο. Οι καρδιές μας έτρεξαν καθώς περνούσαμε πάνω από αποικίες σκληρών και μαλακών κοραλλιών και είδαμε για λίγο τα εξαιρετικά χρωματιστά πλοκάμια των θαλάσσιων ανεμόνων που χτυπούσαν στην παλιρροιακή ροή.
Αυτές οι αερογέφυρες ήταν ωραίες, αλλά ο στόχος μας ήταν η πραγματική στροφή στον ύφαλο, όπου γινόταν η μεγάλη δράση των αρπακτικών και των θηραμάτων. Ήμασταν εκεί σε λίγες στιγμές.
Χρησιμοποιώντας αγκίστρια ρεύματος, επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να επιπλέουμε στη στήλη του νερού σαν χαρταετοί και παρακολουθούσαμε ενθουσιασμένοι τους γκρίζους καρχαρίες υφάλου, τον γρύλο, τον τόνο και τις ακτίνες του αετού να παρασύρονται στα βαθιά νερά.
Όταν ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε, αφαιρέσαμε τα αγκίστρια μας και συνεχίσαμε την πτήση μας πάνω από τον ύφαλο μέχρι να φτάσουμε σε μια πιο ήρεμη περιοχή και να αργήσουμε να απολαύσουμε τα ρηχά τμήματα της ζούγκλας των κοραλλιών.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΟΤΙΑ Επισκεφθήκαμε τους υφάλους δίπλα στο νησί Alimatha στην ατόλη Felidhoo. Οι κάρτες μνήμης στις κάμερές μας γεμίστηκαν γρήγορα με εικόνες macro και ευρυγώνιες. Πράσινες χελώνες, κοπάδια από ανατολίτικα γλυκά και τεράστια σύννεφα πεταλούδας με κόκκινη ουρά έρχονται πρώτα στο μυαλό.
Αλλά ήταν ο μικροσκοπικός κόσμος των μακροεντολών φωτογραφία που πραγματικά ζωντάνεψε εδώ. Καθώς κοιτάζαμε κάτω από κοραλλιογενείς προεξοχές που στάζουν μαλακό κοράλλι, εντοπίσαμε πολλά είδη αγγέλων και πεταλούδων, όλα με εκθαμβωτικά χρώματα, όπως οι τολμηρές κίτρινες ταινίες του βασιλικού αγγελόψαρου ή τα μαγευτικά γραμμικά σχέδια του ανήλικου αυτοκράτορα αγγελόψαρου - αληθινά έργα της φύσης της ψυχεδελικής τέχνης.
Πριν το Conte Max προχωρήσει για τον τελικό του νησιωτικό προορισμό, το Guraidhoo, πραγματοποιήσαμε μια μοναδική νυχτερινή κατάδυση στην προβλήτα Alimatha. Εδώ, καθώς οι ντόπιοι ψαράδες καθαρίζουν τα αλιεύματά τους και πετούν κομμάτια ψαριού στο νερό, δεκάδες καρχαρίες, ευκαιριακός γρύλος και κρυφές ακτίνες τσιμπήματος συγκεντρώνονται για ένα εύκολο γεύμα.
Για τους δύτες, η δράση είναι μαγευτική καθώς τα αρπακτικά αναζητούν τροφή, χωρίς να γνωρίζουν και να μην ενδιαφέρονται για τους ηδονοτρόφους. Μείναμε αρκετά ακίνητοι σε έναν αμμώδη βυθό σε περίπου 14 μέτρα και παρακολουθούσαμε 70-80 καρχαρίες νοσοκόμους να περιπολούν από πάνω και αμέτρητους γρύλους να περνάνε μέσα από τη στήλη του νερού.
Μια περιστασιακή ακτίνα γλιστρούσε νωχελικά μέσα από την ομάδα των δυτών, ψάχνοντας την άμμο για φαγητό. Είναι μια κάπως τεχνητή κατάδυση επειδή η θαλάσσια ζωή έχει ρυθμιστεί να αναζητά τροφή εκεί, αλλά εξακολουθεί να είναι μια συναρπαστική εμπειρία που προκαλεί χαμόγελα ικανοποίησης κάθε φορά.
Έντονα ρεύματα και ιλιγγιώδεις σειρές θαλάσσιας ζωής χαρακτήρισαν τις τελευταίες μας καταδύσεις στο νησί Guraidhoo. Σε μια τοποθεσία γνωστή ως Kandooma Beyru, κατεβήκαμε κατά μήκος ενός δραματικού κατακόρυφου τοίχου σε περίπου 36 μέτρα και ξεκινήσαμε μια γρήγορη μετατόπιση κατά μήκος του υφάλου, σταματώντας περιοδικά για να εξερευνήσουμε τομές στον τοίχο όπου μπορούσαμε να βγούμε από το ρεύμα και να αναζητήσουμε φωτογραφικά θέματα.
Είναι μια ενδιαφέρουσα αίσθηση να μπαίνεις σε αυτά τα φυσικά καταφύγια και να στραφείς για να κοιτάξεις πίσω στο γαλάζιο, βλέποντας δύτες και περιστασιακά το jack ή το trevally να γλιστρούν στο ρεύμα.
Η προσεκτική εξέταση των κοραλλιών και των γοργκονίων αποκάλυψε την παρουσία μικροσκοπικών γόμπι, ο καθένας τέλεια καμουφλαρισμένος για να αναμειχθεί με το κοράλλι ξενιστή που κατοικούσαν. Αλλά η στάση στο νερό που ρέει, η διατήρηση της ουδέτερης πλευστότητας και η εστίαση της κάμερας σε αυτά τα μικροσκοπικά θέματα, όπως τα πτερύγια από κοραλί ή γοργόνα στο υδάτινο αεράκι δεν είναι μικρό κατόρθωμα!

ΗΤΑΝ ΕΔΩ ότι βρήκαμε επίσης ένα ουράνιο τόξο από μεγάλες ανεμώνες, η καθεμία με το συνοδευτικό της ψάρι. Πράσινο, κίτρινο, λευκό, μωβ και ακόμη και το day-glo πορτοκαλί ήταν μερικά μόνο από τα χρώματα αυτών των ανεμώνων, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να αναφερόμαστε στις Μαλδίβες ως ο Ύφαλος του Ουράνιου Τόξου!
Ενώ πολλές από τις καταδύσεις μας ξεκινούσαν σε βαθύτερα νερά, συχνά το αληθινό τσίρκο θα μπορούσε να βρεθεί στα ρηχά πάνω από τα κεφάλια των κοραλλιών. Σύννεφα από κίτρινα σάρωθρα, μπλε και χρυσά fusiliers, και πολλά κοπάδια snapper και γρυλίσματος, μαζί με μια μεγάλη ποικιλία από ψάρια υφάλων σε εντυπωσιακά χρώματα, μας διασκέδαζαν ατελείωτα.
Σε μια κατάδυση, ένας στρατός από κατάδικους χειρουργούς κύλησαν πάνω από τον ύφαλο που τρέφονταν με φύκια και άλλα υπολείμματα από κοινού, ενώ σε άλλες συναντήσαμε το Napoleon wrasse, το titan triggerfish και το μοναδικό μοτίβο κλόουν triggerfish στα ρηχά. Πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να πάτε πολύ βαθιά στις Μαλδίβες, επειδή μεγάλο μέρος της ενδιαφέρουσας ζωής αυτών των υφάλων μπορεί να βρεθεί σε 12 μέτρα ή λιγότερο.
Τραβώντας την άγκυρα και κατευθυνόμενοι πίσω στο Μαλέ μετά από μια εβδομάδα θεαματικών καταδύσεων, αντιμετωπίσαμε έναν αναζωογονητικό άνεμο και παρακολουθήσαμε καθώς ιπτάμενα ψάρια βγήκαν στον αέρα μπροστά από το σκάφος, ενώ τα δελφίνια έτρεχαν σε απόσταση.
Ο βόρειος μουσώνας ήταν πάνω μας, και τα μαύρα σύννεφα υποδήλωναν ενοχλητικό καιρό. Όμως, παρά τις ασταθείς θάλασσες ανάμεσα στις ατόλες και τον αυξανόμενο άνεμο και τη βροχή, το Conte Max παρέμεινε ένα άνετο σπίτι στον Ινδικό Ωκεανό.
Υπάρχουν λίγοι καλύτεροι τρόποι να βυθιστείς στον ωκεάνιο κόσμο των Μαλδίβων από το να τον ζήσεις από ένα liveaboard, ελεύθερος να περιπλανηθείς από ατόλη σε ατόλη και να ανακαλύψεις τα θαύματα που βρίσκονται κάτω από τα κύματα στη ζούγκλα των κοραλλιών των Μαλδίβων.