Ρούμι, ύφαλοι & ναυάγια

ΜΠΑΡΜΠΑΝΤΟΣ. Απλώς λέγοντας τη λέξη δυνατά δημιουργεί οράματα με αμμώδεις παραλίες, φοίνικες και καθαρά, καταγάλανα νερά – αλλά τι γίνεται με τις καταδύσεις; Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι έχουν γίνει πολλά για να γίνει αυτός ένας καλός προορισμός για καταδύσεις, ελεύθερες καταδύσεις και κολύμβηση με αναπνευστήρα, όπως ανακαλύψαμε σε ένα πρόσφατο ταξίδι.

Το ταξίδι μας ξεκινά

Με μόνο πέντε νύχτες στο νησί της Καραϊβικής και μόλις τρεις ημέρες κατάδυσης, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν δύσκολο να αποκτήσουμε μια πραγματική αίσθηση για τα Μπαρμπάντος. Αλλά η ομάδα από τα Μπλε Μπαρμπάντος φρόντισε να μεγιστοποιήσουμε τον χρόνο μας στο νερό.

Πέταξαν με την μερική ιδιοκτήτρια Christine από τη Γρενάδα για να λειτουργήσει ως αποκλειστικό μοντέλο στις καταδύσεις μας, μας παρείχαν περαιτέρω οδηγούς κατάδυσης και ελεύθερης κατάδυσης και φρόντισαν να ζήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες διαφορετικές τοποθεσίες.

Επιπλέον, ο οδηγός μας από το Barbados Tourism, ο οποίος είχε οργανώσει αυτό το σύντομο ταξίδι εξοικείωσης, φρόντισε να πάρουμε μια γεύση από την κουλτούρα του νησιού τα βράδια και την ημέρα της άδειας από τις καταδύσεις πριν πετάξουμε σπίτι.

Προσγειωθήκαμε αργά το απόγευμα για να μας υποδεχτούν με ηλιοφάνεια, ζέστη και υπέροχο τοπίο στο δρόμο για το ξενοδοχείο μας, το Bougainvillea Beach Resort. Το ξενοδοχείο ανταποκρίθηκε στο όνομά του, με το πολύχρωμο ανθισμένο φυτό από το οποίο πήρε το όνομά του να επενδύει τους διαδρόμους και τον χώρο της πισίνας με ζωηρά ροζ και μοβ.

Καταδύσεις στο Carlisle Bay

Έχοντας τακτοποιήσει τα συνηθισμένα trivia της πρώτης ημέρας, όπως η εύρεση μετατροπέων DIN, η συμπλήρωση εγγράφων και η επεξεργασία logistics, επιβιβαστήκαμε στο σκάφος μας και ξεκινήσαμε για τον κόλπο Carlisle.

Αυτή είναι μια περιοχή στη δυτική ακτή – όπου γίνονται οι περισσότερες καταδύσεις – που έχει μετατραπεί σε παιδική χαρά για δύτες και κολύμβηση με αναπνευστήρα.

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΡΗΧΑ ΝΑΥΑΓΙΑ, που ποικίλλουν από θύματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έως σύγχρονα ρυμουλκά, έχουν βυθιστεί εδώ εδώ και πολλά χρόνια για να δημιουργηθεί ένα θαλάσσιο πάρκο. Υπάρχει ένα κύκλωμα από ναυάγια, άγκυρες και άλλα αντικείμενα γύρω από τα οποία μπορούν να πλοηγηθούν εύκολα οι δύτες και οι ελεύθεροι δύτες.
Μερικά από τα ναυάγια είναι τόσο ρηχά που βρίσκονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Σε αυτά, αν κοιτάξετε ψηλά, θα δείτε ομάδες κολυμβητών με αναπνευστήρα που απολαμβάνουν την πλούσια ζωή των ψαριών που κάνουν αυτόν τον ιστότοπο το σπίτι του.

Με τόσα πολλά ναυάγια, μαζί με άφθονη θαλάσσια ζωή, αυτός είναι ένας ιστότοπος που απαιτεί τόσο ευρυγώνια όσο και μακροεντολή φωτογραφία, οπότε χωριστήκαμε με τους δικούς μας οδηγούς για να αξιοποιήσουμε στο έπακρο.

Τα ναυάγια είναι σε καλή κατάσταση και είναι πολύ εύκολο να καταδυθούν. Ωστόσο, καθώς βρίσκονται σε αμμώδη βυθό, και πρόκειται για μια ρηχή τοποθεσία, η ορατότητα μπορεί να είναι έως και 10 μέτρα με την ανάδευση της άμμου τις μέρες με αέρα.

Μας κέρασαν καλαμάρια υφάλου, χελώνες, barracuda, θαλάσσιοι γυμνοσάλιαγκες, πολλές γαρίδες και καβούρια, πολλά ψάρια τροπικών υφάλων και έναν υπέροχο ιππόκαμπο.
Ήταν μια αρχή για το ταξίδι και ήμασταν ευτυχείς να περάσουμε όλη την ημέρα εξερευνώντας τα ναυάγια του Κόλπου Carlisle.

Απολαμβάνοντας κουζίνα των Μπαρμπάντος

Οι βραδιές μας ήταν αφιερωμένες στην ανακάλυψη της κουζίνας των Μπαρμπάντος και μείναμε έκπληκτοι από την ποικιλία και την ποιότητα των εστιατορίων που επισκεφτήκαμε.

Φυσικά, έπρεπε να δοκιμάσουμε και μερικά από τα διάσημα κοκτέιλ με ρούμι και η επίσκεψή μας στο Cocktail Kitchen δεν μας απογοήτευσε, με το Dark & ​​Stormy να γίνεται σταθερά αγαπημένο. Ωστόσο, το σκωτσέζικο μπόνε (πιπέρι) Mango Chow ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία, και όχι για εκείνους που το όριο τους είναι ένα korma!

Dive Site: The Wreck of the Stavronikita

Ένα από τα πιο διάσημα καταδυτικά σημεία στα Μπαρμπάντος είναι αυτό του ναυαγίου του Σταυρονικήτα και ήταν το επίκεντρο της δεύτερης ημέρας καταδύσεων. Το Stav, όπως είναι γνωστό, βυθίστηκε ως τεχνητός ύφαλος το 1978 και βρίσκεται μεταξύ 20 και 40 μέτρων.

Αυτό το ελληνικό φορτηγό πλοίο μήκους 110 μέτρων βρίσκεται κάτω από το νερό για σχεδόν 40 χρόνια και έχει να επιδείξει άφθονη ανάπτυξη κοραλλιών.

Το πλοίο μετέφερε ένα φορτίο τσιμέντου στο νησί όταν η φωτιά ξέσπασε και έπρεπε να ρυμουλκηθεί στο λιμάνι. Το ναυάγιο παρέμεινε για δύο χρόνια προτού το αγοράσει η Επιτροπή Πάρκων & Παραλιών των Μπαρμπάντος για να χρησιμοποιηθεί ως αξιοθέατο για δύτες.

Για να μπορέσουν να βυθίσουν ένα τόσο μεγάλο σκάφος, κλήθηκαν ειδικοί σε εκρηκτικά από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, και είναι δυνατό να δούμε τις τρύπες έκρηξης όπου το κύτος παραβιάστηκε για να το βυθίσει. Το ένα είναι ακριβώς μπροστά από τη δεξιά προπέλα και μπορεί να διαπεραστεί, το οποίο σας οδηγεί κατά μήκος ενός διαδρόμου στις καμπίνες. Είναι αρκετά σκοτεινό, αλλά υπάρχουν συχνές τρύπες διαφυγής στη διαδρομή.

Το Stav είναι ακόμα άθικτο και κάθεται όρθιο στον βυθό της θάλασσας, στολισμένο με πολύχρωμα σφουγγάρια, ανεμώνες και κοράλλια. Για να δικαιωθείς αυτό το υπέροχο κομμάτι σκουριάς θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις καταδύσεις, αλλά, όπως ήταν, είχαμε μόνο μία, τόσο εστιασμένη στο πιο ρηχό τμήμα της πλώρης και στον μπροστινό ιστό, αν και μετανιώσαμε που δεν είχαμε περισσότερο χρόνο στο ναυάγιο .

Εξερεύνηση παράκτιων προβλήτων

Ανεβήκαμε επίσης σε μία από τις πολλές προβλήτες και προβλήτες που καλύπτουν την ακτογραμμή. Προσφέροντας καταφύγιο για πολλά είδη ψαριών, καθώς και παρέχοντας ένα υπόστρωμα στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν κοράλλια και σφουγγάρια, αυτές οι τεχνητές κατασκευές συνήθως κάνουν καλές καταδύσεις.

Ενώ εκείνα που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται μπορεί να υποφέρουν από σκουπίδια και σκουπίδια που σκορπίζονται στον βυθό της θάλασσας, υπάρχουν πάντα πλάσματα και ψάρια που θα τα κάνουν το σπίτι τους. Δημιουργεί επίσης μια ατμοσφαιρική σκηνή και μπορεί να προσφέρει μια ή δύο εκπλήξεις. Αυτό είχε απίστευτη ανάπτυξη κοραλλιών σε ένα τμήμα, με ένα άλλο καλυμμένο με σφουγγάρια σωλήνων.

Επίσκεψη στο θαλάσσιο πάρκο Folkstone

Η τελευταία μας μέρα της κατάδυσης μας οδήγησε να επισκεφτούμε μια άλλη ρηχή περιοχή που ονομάζεται Θαλάσσιο Πάρκο Folkstone. Και πάλι, η έλλειψη βάθους σήμαινε ότι η άμμος είχε μειώσει την ορατότητά μας μετά από κάποια καταιγίδα. Ωστόσο, η ομάδα ήταν περήφανη που μερικά από τα κοράλλια του εγκεφάλου που ευδοκιμούσαν εκεί είχαν μεταμοσχευθεί από αυτούς, αφού σώθηκαν από βέβαιη καταστροφή κατά τη διάρκεια ενός σχεδίου επέκτασης του λιμανιού.

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΤΑΔΥΣΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ, καθώς δεν υπήρχαν κολύμβες με αναπνευστήρα ή άλλοι δύτες σήμερα νωρίς το πρωί, και επισκέφτηκαν το καλά κατοικημένο ναυάγιο μιας παλιάς φορτηγίδας, δίπλα σε έναν υγιή, ρηχό ύφαλο.

Για να πάρουμε μια καλύτερη αίσθηση του υφάλου φραγμού που διατρέχει το μήκος του νησιού, κατευθυνθήκαμε σε βαθύτερα νερά. Εδώ η ορατότητα είναι πολύ καλύτερη, καθώς οι αμμώδεις περιοχές υποχωρούν και το νερό καθαρίζει με τα ισχυρότερα ρεύματα.

Κατεβήκαμε στα 20 μέτρα και εξερευνήσαμε την κορυφή ενός καταπληκτικού κοραλλιογενούς υφάλου, αλλά θα μπορούσαμε να πάμε πολύ πιο βαθιά, με τον ύφαλο να κατεβαίνει προς τα κάτω στο πιο σκοτεινό νερό. Εδώ βρήκαμε κλασικές σκηνές από υφάλους της Καραϊβικής, με τεράστια σφουγγάρια από βαρέλι να υψώνονται ψηλότερα από τα κοράλλια και τους σχηματισμούς σφουγγαριών να γεμίζουν τις πιο ρηχές περιοχές.

Μια απογοήτευση ήταν η έλλειψη μεγαλύτερων ψαριών των υφάλων, αποτέλεσμα της υπεραλίευσης. Αυτό αντιμετωπίζεται, μας είπαν, και πρέπει να ελπίζουμε ότι μέρος αυτού του υφάλου φραγμού θα γίνει θαλάσσιο πάρκο στο οποίο απαγορεύεται κάθε ψάρεμα.

Τελική κατάδυση και ιππόκαμπος

Η τελευταία μας κατάδυση του ταξιδιού ήταν, κατόπιν αιτήματός μας, σε μια άλλη προβλήτα. Χρειαζόμασταν περισσότερο χρόνο στα Μπαρμπάντος, καθώς θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερες καταδύσεις σε ύφαλους, να επαναλάβουμε την κατάδυση του Stav και να επιστρέψουμε στον κόλπο Carlisle, αλλά ξέραμε ότι αυτή θα ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία.

Καθώς το σκάφος έφτασε κοντά στα πόδια της προβλήτας, μπορούσαμε να δούμε ότι το vis ήταν καλύτερο από τις προηγούμενες μέρες. Πηδήσαμε στο νερό και κολυμπήσαμε στην επιφάνεια πιο κοντά στην προβλήτα.

Τα πρώτα λίγα εκατοστά του νερού έβραζαν με τον λοχία-majorfish που προσπαθούσε να αποφύγει να τα φάει ένα μεγάλο barracuda. Τα πόδια της προβλήτας ήταν καλυμμένα με κάθε χρώμα σφουγγαριού που μπορείτε να φανταστείτε. Ο σκιουρός, ο σκίουρος και ο σκορπιός κρύφτηκαν ανάμεσα σε αυτή την ανάπτυξη, αλλά ήμασταν εκεί για να ψάξουμε για ιππόκαμπους.

Ξοδέψαμε πολύ καιρό κοιτάζοντας προσεκτικά όλη την ανάπτυξη των σπόγγων στα πόδια της προβλήτας, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Ήταν εντάξει, καθώς αυτό ήταν ένα υπέροχο μέρος για να βουτήξετε και να τραβήξετε φωτογραφίες, αλλά μόλις αρχίσαμε να εγκαταλείπουμε την ελπίδα η Caroline βρήκε ένα ζευγάρι, κολλημένο σε ένα πεταμένο κομμάτι μετάλλου στον βυθό της θάλασσας.

Το ένα ήταν ροζ και το άλλο καφέ, και κουνιόταν στο ρεύμα. Τώρα που ήμασταν στη σωστή περιοχή και είχαμε βάλει τα μάτια μας, η Christine βρήκε άλλα οκτώ σε μια μικρή περιοχή – απίστευτο!

Πρέπει να είναι πολλά περισσότερα, αλλά ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν και έπρεπε να βγούμε στην επιφάνεια. Το να δεις τόσα πολλά από αυτά τα αινιγματικά ζώα σε ένα μέρος ήταν το αποκορύφωμα του ταξιδιού.

Επίσκεψη στη σπηλιά του Χάρισον

Την ημέρα πριν από την πτήση χωρίς κατάδυση, μας κέρασαν μια επίσκεψη στο εντυπωσιακό σύστημα σπηλαίων που βρίσκεται κάτω από το κέντρο του νησιού. Η εξειδικευμένη μεταφορά σας μεταφέρει μέσα από το μαγικό σπήλαιο του Χάρισον για να δείτε τους έξυπνα φωτισμένους σταλαγμίτες και σταλακτίτες που σχηματίζονται βαθιά κάτω από την επιφάνεια εδώ και αιώνες.
Είναι νερό από αυτό το σύστημα σπηλαίων που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του γλυκού απόσταξης από το παλαιότερο αποστακτήριο ρούμι στον κόσμο…

Περιήγηση στο αποστακτήριο ρούμι

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ κατευθυνθήκαμε στο Μπρίτζταουν για να μάθουμε περισσότερα για (και να δοκιμάσουμε) τις απολαύσεις του αποστακτηρίου Mount Gay. Η διαδικασία παρασκευής του ρουμιού ξεκινά με απόσταξη μελάσας σε χάλκινους αποστακτήρες κατσαρόλας. Στη συνέχεια ωριμάζει σε απανθρακωμένα λευκά δρύινα βαρέλια που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως για το αμερικανικό ουίσκι.

Το τελικό στάδιο είναι το blending και το ρούμι δύο ετών μπορεί να αναμιχθεί με ένα 20χρονο για να δώσει τη σωστή ισορροπία. Το αγαπημένο μας ρούμι είναι το XO, ενώ το καλύτερο για ένα «σκοτεινό και καταιγιστικό» πρέπει να είναι το Black Barrel.

Στο τέλος μιας καταδυτικής εβδομάδας στα Μπαρμπάντος, γιατί να μην δείτε μόνοι σας ποια προτιμάτε – υπάρχουν πολλές άλλες παραλλαγές από τις οποίες μπορείτε να επιλέξετε και το 1703, αν και ακριβό, είναι υπέροχο.

Μπαρμπάντιο φαγητό και νυχτερινή ζωή

Ενώ βρίσκεστε στα Μπαρμπάντος το διάσημο Fish Fry τα βράδια της Παρασκευής αξίζει να δείτε – πηγαίνετε επίσης στο St Lawrence Gap για μερικά εξαιρετικά εστιατόρια, όπως το Cocktail Kitchen ή, για κάτι πιο ρομαντικό, δοκιμάστε το Champers ή το Fish Pot.

Συμπέρασμα και ταξιδιωτικές πληροφορίες

Μας μάγεψαν τα Μπαρμπάντος. Είναι ένα όμορφο νησί, οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και φιλικοί, το φαγητό και το ποτό ήταν εκπληκτικά καλό και οι καταδύσεις που κάναμε ήταν εξαιρετικές.