Αυτό που λείπει περισσότερο από τον NIGEL MARSH από τη γενέτειρά του, το Σίδνεϊ, είναι η καταπληκτική του κατάδυση. Μπορεί πραγματικά να είναι τόσο καλό τόσο κοντά σε μια μεγάλη πόλη; Ελάτε μαζί του σε μια τριήμερη περιήγηση στο περίεργο και το υπέροχο
ΤΟ ΣΥΔΝΕΪ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ πόλη στην Αυστραλία, αλλά είναι επίσης ευλογημένη με μερικές από τις καλύτερες καταδύσεις κάτω. Στην ανοικτή θάλασσα υπάρχουν βραχώδεις ύφαλοι και πολλά ναυάγια γεμάτα με μια εκπληκτική ποικιλία θαλάσσιας ζωής. Το Σίδνεϊ έχει επίσης εκπληκτικές καταδύσεις κατά μήκος της βραχώδους ακτογραμμής του, αλλά αυτό που απολαμβάνω περισσότερο είναι η μοναδική του κατάδυση.
Μεγάλωσα και έμαθα να βουτάω στο Σίδνεϊ, αλλά, χρειαζόμενος αλλαγή ρυθμού και τρόπου ζωής, μετακόμισα στο Μπρίσμπεϊν πριν από 26 χρόνια. Υπάρχουν μόνο λίγα πράγματα που μου λείπουν από το Σίδνεϊ και η κορυφή αυτής της λίστας είναι η υπέροχη κατάδυση του.
Φυσικά, επιστρέφω όταν μπορώ, αλλά σε πολλές επισκέψεις δεν υπάρχει χρόνος για βουτιές επειδή είμαι απασχολημένος με την οικογένεια και τους φίλους μου. Αλλά πρόσφατα, δουλεύοντας πάνω σε ένα βιβλίο για τις καταδύσεις, είχα την τέλεια δικαιολογία για να επιστρέψω και να απολαύσω τις καλύτερες τοποθεσίες του Σίδνεϊ.
Με τρεις μέρες στο μανίκι μου και μια λίστα με θέματα για να φωτογραφίσω, η πρώτη μου στάση ήταν η επιστροφή σε ένα παλιό αγαπημένο μου, το Bare Island. Έγινε διάσημο στο Mission Impossible 2, το νησί χρησιμοποιήθηκε ως η βάση του κακού στην κορύφωση της ταινίας.
Βρίσκεται στον κόλπο Botany, συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω μιας μικρής γέφυρας και περιβάλλεται από υπέροχες τοποθεσίες καταδύσεων.
Κάποιοι δεν θα θεωρούσαν το Bare Island μια πραγματική βουτιά, καθώς έχει βραχώδεις υφάλους, αλλά έχει επίσης άφθονη άμμο και λάσπη, οπότε ας το ονομάσουμε μικτή τοποθεσία.
Πήδηξα μέσα από την ακτή στη δυτική πλευρά του νησιού και πέρασα τα πρώτα λεπτά εξερευνώντας τα φύκια, ελπίζοντας να βρω ένα από τα εμβληματικά είδη του Σίδνεϊ, έναν ζιζανιοκτόνο θαλάσσιο δράκο. Αυτά τα θεαματικά ψάρια μπορεί να είναι δύσκολο να τα βρεις, καθώς έρχονται και φεύγουν από το Bare Island, και μου διέφευγαν σήμερα.
Αντ 'αυτού βρήκα δερμάτινα μπουφάν (filefish), wrasse, σκορπιόψαρο, ηλικιωμένες συζύγους και μια παρέα πολύ χαριτωμένα ανατολικά καθαρά clingfish. Αυτά τα μικροσκοπικά ψάρια μεγαλώνουν μόλις 3 εκατοστά, προσκολλώνται σε σφουγγάρια και φύκια και είναι γνωστό ότι καθαρίζουν άλλα ψάρια.
Στη συνέχεια εξερεύνησα τον βραχώδη ύφαλο και την παρακείμενη άμμο σε βάθη έως 17 μέτρα, θαυμάζοντας τα υπέροχα σφουγγάρια, τα ασκίδια και τα κοράλλια. Η ορατότητα ήταν χαρακτηριστική για το Σίδνεϊ, όχι εξαιρετική αλλά εντάξει στα 6-10μ. Ανάμεσα στα σφουγγάρια βρήκα πολλά είδη για να φωτογραφίσω: γυμνόκλαδα, γεράκια, χταπόδια, σουπιές, κατσίκες και πολλά υπέροχα δερμάτινα μπουφάν πυγμαίου.
Στην άμμο υπήρχαν κοινά και καπάλα τσιμπήματα (μικρότερος συγγενής της ακτίνας τσιμπήματος που είναι κοινός στη νότια Αυστραλία) και ένα κοπάδι καλαμαριών.
Συνεχίζοντας γύρω από τον βραχώδη ύφαλο υπήρχαν πολλές σπηλιές και προεξοχές προς διερεύνηση. Τους κατοικούσαν νταντάδες, ηλικιωμένες συζύγους, θαλάσσια πέρκα και ένας πολύ μεγάλος καρχαρίας wobbegong.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ Μαζί μου ήρθε ένας φιλικός ντόπιος, ένας παντοπώλης από το ανατολικό μπλε. Μέλος της οικογένειας των wrasse, τα blue gropers φτάνουν σε μήκος 1 μέτρο και κάθε τοποθεσία κατάδυσης στα ανοιχτά του Σίδνεϊ έχει τον τοπικό πληθυσμό αυτών των υπέροχων ψαριών.
Το να πεις ότι είναι φιλικά είναι κάτι υποτιμητικό, καθώς οι μπλε ψάρες σε ακολουθούν σαν πιστό κουτάβι, κοιτάζοντας μέσα σου μάσκα.
Ο λόγος που είναι τόσο φιλικοί είναι ότι ταΐζουν αχινούς από δύτες και περιμένουν δωρεάν τροφή από κάθε δύτη που συναντούν.
Με το μπλε ψαλίδι να βουίζει γύρω μου, να τρομάζει μερικά πιθανά θέματα της κάμερας, ξαφνικά έπεσα πάνω σε ένα από τα είδη που έψαχνα – το παράξενο κόκκινο ινδικόψαρο.
Αυτό το παράξενο ψάρι μοιάζει, και μάλιστα κολυμπά σαν να ήταν, ένα κομμάτι σπασμένο σφουγγάρι, που παρασύρεται αργά στο πλάι του.
Με ψηλό ραχιαίο πτερύγιο που εκτείνεται σε όλο το μήκος του σώματός του, φαίνεται σαν να φοράει ένα ντόπιο αμερικανικό φτερωτό κεφαλοφόρο, εξ ου και το ασυνήθιστο όνομα.
Το κόκκινο ινδικό ψάρι είναι ενδημικό της νότιας Αυστραλίας και φτάνει σε μήκος τα 35 εκατοστά. Τράβηξα δεκάδες εικόνες από αυτό το υπέροχο ψάρι πριν καταλάβω ότι υπήρχε άλλο ένα μόλις ένα μέτρο μακριά.
ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ήρθε η ώρα να εξερευνήσετε την ανατολική πλευρά του Bare Island. Ο βραχώδης ύφαλος σε αυτή την πλευρά έχει βάθος μόλις 12 μέτρα, αλλά εξακολουθεί να καλύπτεται από όμορφους κήπους με σφουγγάρι. Βρήκα γρήγορα σουπιές, καλαμάρια, κουτόψαρα, δερμάτινα μπουφάν, πέρκα και άλλο ένα μπλε groper για να φωτογραφίσω.
Εξερευνώντας μια σπηλιά, τη βρήκα γεμάτη με νταντάδες, αλλά πίσω τους μπορούσα να δω ένα άλλο ενδημικό είδος που αναζητούσα, το όμορφο ανατολικό μπλε διαβολόψαρο.
Αυτά τα πολύχρωμα ψάρια, με τις κίτρινες πουά στα πρόσωπά τους, βρίσκονται μόνο στη Νέα Νότια Ουαλία. Τους αρέσει να κάθονται στο κάτω μέρος, γενικά σε σπηλιές, στηριγμένες πάνω τους πτερύγια.
Με έναν φακό macro στη φωτογραφική μηχανή μου, μπορούσα να πάρω μόνο ένα πορτρέτο αυτού του υπέροχου ψαριού, καθώς είχε μήκος πάνω από 40 εκατοστά.
Ένα είδος που ήλπιζα πολύ να βρω στο Bare Island ήταν ένα μοναδικό στο Σίδνεϊ, στενό συγγενή του ιππόκαμπου – ο πυγμαίος ίππος του Σίδνεϊ.
Ανακαλύφθηκε μόλις το 1997, αυτό το πανέμορφο ψαράκι είναι εξαιρετικά καμουφλαρισμένο και μήκους 6 εκατοστών. Δεν φανταζόμουν τις πιθανότητές μου να βρω ένα, και μετά από 30 λεπτά που έψαχνα, ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω όταν παρατήρησα μια κίνηση στα φύκια.
Δεν μπορούσα να πιστέψω την τύχη μου, γιατί όταν κοίταξα πιο προσεκτικά αποδείχτηκε ότι δεν είχα βρει έναν πυγμαίο άλογο του Σίδνεϊ, αλλά δύο. Πέρασα την υπόλοιπη κατάδυση φωτογραφίζοντας αυτά τα απίστευτα πλάσματα, που έχουν σώμα σωληνοειδούς και ουρά σαν ιππόκαμπος.
Την επόμενη μέρα κατευθύνθηκα στα νότια προάστια του Σίδνεϊ για να εξερευνήσω μια υπέροχη τοποθεσία με λάσπη που ονομάζεται Shiprock. Βρίσκεται στο Port Hacking, αυτή η κατάδυση στην ακτή έχει έναν αμμώδη βυθό που οδηγεί σε έναν βραχώδη βράχο. Πέφτει 10 μέτρα και καλύπτεται από όμορφα σφουγγάρια και ασκίδια.
Το Shiprock είναι παλιρροϊκό και για καθαρό νερό είναι καλύτερο να βουτήξετε στην υψηλή παλίρροια. Περπατώντας στην άμμο και εξερευνώντας τον τοίχο, δεν έλειπαν θέματα για την κάμερά μου, συμπεριλαμβανομένων σουπιών, χταποδιών, σμέρνων, γυμνιστών, δρακόντων, ερημιτών, γκόμπι, σκορπιών, αγριόψαρων, γερακιών και πολλών μεγάλων γατόψαρων εκβολών, ενός άλλου ενδημικού είδους.
Με εξέπληξε πολύ ο αριθμός των καρχαριών και των ακτίνων που κρύβονταν σε αυτή την τοποθεσία και συνάντησα τσιμπούρια, μουδιασμένες ακτίνες, ένα στίγματα wobbegong και έναν καρχαρία με κέρατο λοφίο.
ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΙΣΤΟ βάθος 18 μέτρων, αλλά ικανός να περάσω άφθονο χρόνο σε ρηχά νερά, πέρασα περισσότερα από 80 λεπτά εξερευνώντας αυτήν την καταπληκτική τοποθεσία.
Νόμιζα ότι το αποκορύφωμα της κατάδυσης ήταν να βρω έναν ανανά κάτω από μια προεξοχή, αλλά μετά βρήκα ένα άλλο από τα θέματα που ήθελα, έναν ανατολικό φρύννο.
Αυτά τα παράξενα ψάρια έχουν πλατύ στόμα και επίπεδο κεφάλι, το οποίο γενικά βγάζουν από μια τρύπα. Έβγαλα πολλές εικόνες από αυτό το παράξενο ψάρι, και μέχρι τότε ήρθε η ώρα να ανέβω και να βρω μερικούς δράκους.
Όχι μακριά από το Shiprock βρίσκεται το προάστιο Kurnell, το οποίο βρίσκεται στη νότια πλευρά του Botany Bay, ακριβώς απέναντι από το Bare Island. Υπάρχουν πολλές λαμπρές καταδύσεις στην ακτή στο Kurnell, με βραχώδεις υφάλους καλυμμένους με σφουγγάρια και φύκια, το τέλειο μέρος για να δείτε ζιζανιοκτονίες.
Στον βραχώδη ύφαλο και την άμμο υπήρχαν πολλά να δεις, συμπεριλαμβανομένων πολλών ψαριών υφάλου, γυμνιστών, σμέρνες και ακόμη και μια γιγάντια αυστραλιανή σουπιά.
Αυτό ήταν μόνο ένα μικρό, μήκους περίπου 50 εκατοστών, αλλά μπορεί να μεγαλώσει περισσότερο από το διπλάσιο. Εκεί ήταν και ο κάτοικος blue groper για να με καλωσορίσει.
Δεν άργησα να βρω ένα ζιζάνιο και κατά τη διάρκεια της κατάδυσης συνάντησα τέσσερις θαλασσοδράκους. Αυτά τα υπέροχα πολύχρωμα ξαδέρφια του ιππόκαμπου βρίσκονται μόνο στη νότια Αυστραλία και είναι υπέροχα θέματα κάμερας. Καθώς τα παρατηρούσα και τα φωτογράφιζα, τα ζιζάνια απλά με αγνόησαν. Ήταν απασχολημένοι με το τάισμα, ρουφώντας τις γαρίδες mysid με τις μακριές ρύγχους τους που έμοιαζαν με κενό.
ΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ για μια ακόμη βουτιά την επόμενη μέρα, κατευθυνθείτε λοιπόν στον πιο θορυβώδη χώρο καταδύσεων του Σίδνεϊ, τους Κήπους Clifton. Βρίσκεται στο λιμάνι του Σίδνεϊ και είναι μια υπέροχη βουτιά στην ακτή, όπου μπορείτε να εξερευνήσετε μια προβλήτα ή ένα δίχτυ κολύμβησης σε βάθη έως 9 μέτρα.
Η καλύτερη θαλάσσια ζωή βρίσκεται κάτω από την προβλήτα, καθώς οι πυλώνες είναι επικαλυμμένοι με σφουγγάρια και φύκια. Ο αμμώδης πυθμένας κάτω από αυτήν την προβλήτα είναι καλυμμένος με σκουπίδια και σχεδόν ένιωθα σαν να βουτάω σε μια τυπική ασιατική τοποθεσία.
Σύντομα βρέθηκα να φωτογραφίζω γυμνόφυτα, σμέρνες, δράκους, γκόμπι, δερμάτινα μπουφάν, διακοσμητικά καβούρια, γαρίδες με μεντεσέδες και πολλές σουπιές, συμπεριλαμβανομένων μερικών όχι μεγαλύτερες από το νύχι μου.
Ψάχνοντας τα σφουγγάρια κατάφερα επίσης να βρω αρκετούς υπέροχους ιππόκαμπους White, που πάλι βρέθηκαν μόνο σε αυτήν την περιοχή. Αλλά οι δύο μεγάλες εκπλήξεις ήταν άλλο ένα ζευγάρι των ειδών που ήλπιζα να βρω, ένα μπλε-γραμμή χταπόδι και ένα ριγέ βατραχόψαρο.
Η γαλάζια γραμμή χταπόδι είναι μέλος των μπλε-δαχτυλιδιών χταπόδι οικογένεια και βρίσκεται μόνο στη Νέα Νότια Ουαλία. Είδα αυτό το μικροσκοπικό χταπόδι περπατώντας αργά κατά μήκος του πυθμένα πάνω στα πλοκάμια του.
Βρήκα επίσης το ριγέ βατραχόψαρο να περπατάει στον πάτο, αναζητώντας θήραμα. Πιο γνωστά ως τριχωτό βατράχιο, όσοι γύρω από το Σίδνεϊ είναι γενικά φαλακροί, επομένως το ριγέ μοτίβο τους είναι πιο έντονο. Αφού βρήκα αυτά τα δύο υπέροχα πλάσματα, βγήκα στην επιφάνεια με ένα χαμόγελο και μερικές υπέροχες εικόνες.
Μετά από τρεις μέρες ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σπίτι. Το Σίδνεϋ το είχε ενεργοποιήσει για άλλη μια φορά με μερικές εκπληκτικές καταδύσεις, αλλά υπάρχουν μερικά άλλα ενδημικά είδη που πρέπει ακόμα να φωτογραφίσω, οπότε δεν θα αργήσω να επιστρέψω για να απολαύσω περισσότερη λάσπη από το Σύδνεϋ.
Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, οι συνθήκες κατάδυσης μπορεί να είναι καλές οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, αλλά ο χειμώνας (καλοκαίρι στο Ηνωμένο Βασίλειο) φέρνει τις πιο σταθερές καιρικές συνθήκες. Λάβετε υπόψη ότι η θερμοκρασία του νερού ποικίλλει από το καλοκαίρι 23°C έως το χειμώνα 16°C.
Εμφανίστηκε το DIVER Ιούλιος 2016
