Astove Atoll: Μια παρθένα παιδική χαρά δυτών στις Σεϋχέλλες

ΔΥΤΗΣ ΣΕΥΧΕΛΛΩΝ

Αρχίζει να ειδικεύεται στο να είναι παρών όταν οι παρθένες ατόλες του Ινδικού Ωκεανού είναι ανοιχτές στο κοινό – τώρα ο MARK HATTER μπαίνει στην αρχή στο Astove, μια αξιοσημείωτη παιδική χαρά δυτών

Δύτες σκιαγραφήθηκαν πίσω από μια μεγάλη αποικία από υπέροχες ανεμώνες στην τοποθεσία Sam’s Ultimate.

ΜΕ ΔΙΕΘΝΗ Η καταδυτική αγορά φαινομενικά πλημμυρισμένη από προορισμούς για πεζούς και επιχειρήσεις βοοειδών, δεν είναι καθόλου περίεργο που βρίσκομαι για άλλη μια φορά σε μια απομακρυσμένη ατόλη των Σεϋχελλών στον Ινδικό Ωκεανό, εντελώς εκτός δικτύου, αναζητώντας κάτι ξεχωριστό.

Είναι Μάρτιος και έχω συνδεθεί με άλλους έξι εξερευνητές ως οι πρώτοι καλεσμένοι που βουτήξαν δημόσια το νεοσύστατο Coral Lodge του Astove Atoll, στο συγκρότημα των Σεϋχελλών Aldabra Island.

Πριν από τρία χρόνια ήταν μια νέα επιχείρηση κατάδυσης στην ατόλη Alphonse στο συγκρότημα Alphonse Island των Σεϋχελλών που τράβηξε την προσοχή μου (Opening Up Alphonse, Ιούνιος 2015). Στη συνέχεια, ως ο πρώτος δημόσιος καλεσμένος κατάδυσης, οι divemasters και εγώ εξερευνήσαμε τοποθεσίες που ίσως ποτέ δεν είχαν δει ποτέ οι άνθρωποι πριν.

Και έτσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αν ανοίξουν άλλοι χώροι στα εξωτερικά νησιά των Σεϋχελλών, θα προσπαθούσα να είμαι στην κορυφή αυτού του ανοίγματος

Μπείτε στο Blue Safari (η μητρική οντότητα της Alphonse Fishing Company και τώρα διαχειριστής του χώρου καταδύσεων στο Alphonse) και στο Astove. Άλλα 250 μίλια νοτιοδυτικά του Alphonse και περίπου 500 μίλια από το Mahe, το Astove θεωρείται ο καλύτερος προορισμός για fly-fishing για περισσότερο από μια δεκαετία.

Με μια μικρή, αποτελεσματική υποδομή, το καταφύγιο της ατόλης εξυπηρετούσε το πολύ έξι ψαράδες που έκαναν κράτηση για επταήμερα ταξίδια μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου έως τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Τότε ολοκληρώθηκαν σημαντικές βελτιώσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός ασφαλτοστρωμένου διαδρόμου για να επιτραπούν μεγαλύτερα αεροπλάνα και ωφέλιμα φορτία (διαβάστε επιπλέον επιτρεπόμενα βάρη για τον εξοπλισμό κάμερας των δυτών) που ανοίγουν την ατόλη σε καταδυτικές επιχειρήσεις.

ΠΡΩΤΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΟΥΘΗΚΑ με τον Διευθυντή Καταδυτικών Επιχειρήσεων του Blue Safari, Sam Balderson στον Alphonse. Ο Sam θα οδηγούσε το εναρκτήριο ταξίδι μας στο Astove και συναντηθήκαμε κάτω από την καμπίνα του διαδρόμου Alphonse (όλες οι πτήσεις προς Astove ανεφοδιάζονται με καύσιμα στο Alphonse).

Συνάντησα επίσης τους άλλους δύτες στην ομάδα μας, ήδη στο Alphonse για να βουτήξω σε λίγες μέρες πριν κατευθυνθώ στο Astove.

Καθώς το αεροπλάνο έπεσε με αέρια, ο Σαμ έκανε συστάσεις και μας γέμισε όλους στο άνοιγμα του Astove για δημόσιες καταδύσεις.

«Το σχέδιο κατάδυσης για το Astove έχει ετοιμαστεί περίπου δύο χρόνια», μας είπε. «Αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει το κλείσιμο των αλιευτικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που θα κρατηθούν οι δύτες μας». Αυτό ήταν εκπληκτικό και πολύ καλά νέα. Είχα αναρωτηθεί πώς το καταφύγιο θα διαχειριζόταν τόσο τους ψαράδες όσο και τους δύτες ταυτόχρονα, παρόλο που το fly-fishing είναι στην ξηρά.

«Από όσο γνωρίζω, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017 κάποιος βούτηξε εκτενώς γύρω από την ατόλη καταλογίζοντας πιθανές τοποθεσίες», συνέχισε ο Sam. «Ήμουν ο τυχερός που πήρα αυτό το καθήκον».

Οπλισμένος λοιπόν με ένα χάρτη, μερικές ανέκδοτες σημειώσεις από μερικά ιδιωτικά σκάφη που είχαν περάσει από το Astove και ένα GPS, ο Sam ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο για να βουτήξει εκ των προτέρων μια χούφτα πολλά υποσχόμενες τοποθεσίες γύρω από την ατόλη. Τα ευρήματά του θα επιτρέψουν στα σημεία εκκίνησης της ομάδας μας να μας βοηθήσουν να εξερευνήσουμε πληρέστερα αυτούς τους παρθένους υφάλους.

Το να πούμε ότι το Astove είναι εντελώς ανεξερεύνητο θα ήταν ανακριβές. Ως γνωστόν, ήταν ο Ζακ Cousteau στην παραγωγή του 1959 του The Silent World που έφερε τον Όμιλο Aldabra στη δημοσιότητα και πρόσφατα οι ομάδες του Nat Geo επισκέφτηκαν για να κινηματογραφήσουν τη σειρά Pristine Seas.

Τούτου λεχθέντος, θα μπορούσε κανείς εύλογα να υποστηρίξει ότι μόνο ο σπάνιος ιδιώτης, ο Nat Geo, ο Cousteau, ο Sam και οι επτά από εμάς είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους υποβρύχιους θησαυρούς του Astove.

Οι έμπειροι δύτες στην ομάδα μας αργότερα θα ήταν ομόφωνοι στη δήλωση ότι οι ύφαλοι του Astove είναι τόσο κοντά σε παρθένους όσο είναι πιθανό να υπάρχουν σε ένα τρέχον περιβάλλον κλιματικής αλλαγής, ρύπανσης και εκμετάλλευσης.

Η απόδειξη βρισκόταν στις παρατηρήσεις μας και στις εικόνες που συλλέχθηκαν πάνω από 17 καταδύσεις σε οκτώ καταδυτικές τοποθεσίες που περιβάλλουν την ατόλη.
Πιο συγκεκριμένα, η μέτρηση της υγείας και της φυσικής κατάστασης σε ένα περιβάλλον μπορεί γενικά να εκτιμηθεί από την αφθονία και την ισορροπία της θαλάσσιας ζωής, από τη λιμνοθάλασσα και τα λιμνοθάλασσα έως τους παρακείμενους υφάλους και τις αποβολές.

Από τα ανθία που τρέφονται με πλαγκτόν, τα χειρουργόψαρα που βόσκουν και τα παπαγαλόψαρα που συνθλίβουν κοράλλια μέχρι τα αρπακτικά της κορυφής, όπως ο ασυνήθιστα μεγάλος και ασυνήθιστα πολυάριθμος μπακαλιάρος και ο μπακαλιάρος, οι δείκτες υγείας του Astove δείχνουν ένα ισχυρό και ζωντανό οικοσύστημα.

Το πιο σημαντικό, τα πετρώδη κοράλλια είναι υγιή. Εκεί όπου τα πρόσφατα γεγονότα της παγκόσμιας λεύκανσης έχουν επηρεάσει ή καταστρέψει πολλά από τα εναπομείναντα πετρώδη κοράλλια του κόσμου, το Astove είναι κάτι σαν μια όαση, φαινομενικά απρόσβλητη στη θέρμανση των επιφανειακών υδάτων. Η απάντηση στην ισχυρή του αντίσταση μπορεί να βρίσκεται στην απομονωμένη γεωγραφία του, που βρίσκεται σε πολύ βαθύ ωκεανό.

Ο ύφαλος βυθίζεται σχεδόν κατακόρυφα από την επιφάνεια σε χιλιάδες μέτρα βάθος στη δυτική πλευρά της ατόλης και κλίνει απότομα από την ανατολική ακτή, με εκπληκτικά δροσερά ρεύματα να σπρώχνουν πάνω και γύρω από την ατόλη σχεδόν καθημερινά.

Γενικά θα περίμενε κανείς ψυχρότερα ρεύματα κατά τις ισχυρότερες παλίρροιες της άνοιξης, ωστόσο τα βιώσαμε ακόμη και κατά τη διάρκεια των πιο αδύναμων παλίρροιων.

Και οι θερμοκλίνες ήταν εντυπωσιακές, συχνά έως και 4°C (από 28° έως 24°) ξεκινώντας από μόλις 10 μέτρα βάθος.

Είτε οι παρατηρήσεις μας ήταν απλώς ανέκδοτες είτε επιστημονικές, αυτό που ήταν σαφές είναι ότι το Astove είναι μια όαση κοραλλιογενών υφάλων σε έναν ωκεανό κάτω από ολοένα αυξανόμενες πιέσεις.

Ως μπόνους, έχει ακόμη και ένα είδος καρχαριών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Συναντήσαμε αυτές τις χτενισμένες σφυροκεφαλές από τη μοναδική τοποθεσία του Astove, το Hammertime. Ο Σαμ είχε σταχυολογήσει το όνομα και την τοποθεσία από μερικές ιστορικές σημειώσεις και μια προκαταδύσεις τον Δεκέμβριο.

Η κατάδυση ξεκινά από μια επικαλυμμένη αλυσίδα με άγκυρα που είναι τυλιγμένη στον τοίχο, τα ερείπια ενός ναυαγού Νορβηγικού φαλαινοθηρικού του 19ου αιώνα.

Από εκεί, οι δύτες πέφτουν στα 20 μέτρα, μετά από τον τοίχο σε γαλάζια νερά, συνήθως ακριβώς μακριά από τον ύφαλο, και περιμένουν. Σύμφωνα με τον Sam, η καλύτερη ευκαιρία να δεις τους καρχαρίες είναι νωρίς το πρωί.

ΑΝΑΛΟΓΩΣ, για την πρώτη μας βουτιά του ταξιδιού, πήραμε μια κλήση νωρίς αφύπνισης, γεμίσαμε μάφιν με μούρα και καφέ σε πεινασμένες κοιλιές και μετά κυλήσαμε από τα σκιφ σε καθαρό νερό λίγο μετά τις 7 το πρωί.

Ο ήλιος μόλις είχε ανατείλει, και ήταν αρκετά ελαφρύ για να δει την αλυσίδα και να την ακολουθήσει πάνω από τον τοίχο στην άβυσσο.

Ακολουθώντας το πρωτόκολλο του Σαμ αιωρηθήκαμε, ουδέτεροι, αρκετά μακριά από τον τοίχο που δεν μπορούσαμε πια να τον δούμε, στο νερό indigo.

Σύντομα, τα εφήμερα σχήματα μισής ντουζίνας χτενισμένες σφυροκεφαλές διαλύθηκαν μέσα και έξω από την πλευρική ορατότητα των 10 μέτρων.

Παρέμειναν επιφυλακτικοί και κράτησαν αποστάσεις. Δεν ήταν το -op για το οποίο ήλπιζα, αλλά ήταν ευχάριστο να ξεκινήσει η εβδομάδα με ένα πακέτο σπάνιων υφάλων A-listers.

Παραμείναμε πριν επιστρέψουμε στον τοίχο και διαπιστώσαμε ότι το ρεύμα είχε επιταχυνθεί, τραβώντας μας με μια συναρπαστική ταχύτητα προς το βόρειο άκρο της ατόλης.

Διανύσαμε σχεδόν μισό μίλι στα 30 λεπτά που απομένουν στον βυθό μας, περνώντας κάθε είδους πολύχρωμους και πετρώδεις κοραλλιογενείς σχηματισμούς, προεξοχές και κανάλια που οδηγούν από τα εσωτερικά διαμερίσματα στον εξωτερικό ύφαλο. Η βιομάζα που περάσαμε στην πορεία ήταν εντυπωσιακή.

Σε ένα ευρύ κανάλι κοντά στο τέλος της κατάδυσης, το ρεύμα ανέβηκε λευκή άμμος σε σκόνη, προκαλώντας μια υποβρύχια χιονοθύελλα. Και, καθώς περπατούσαμε κατά μήκος του τοίχου, ήταν παρήγορο να ακούς τα σκιφ να κινούνται κατά μήκος από πάνω μας, ακολουθώντας το SMB του Sam.

Μετά από τρίλεπτη στάση ασφαλείας, σκαρφαλώσαμε στα σκιφ, χτυπήσαμε με μια γροθιά και τσακωθήκαμε για τα πολλά ωραία πράγματα που είχαμε πλεύσει στην κατάδυση.

Ήταν μόλις 8.30, και είχαμε ακόμα ολόκληρη την εβδομάδα μπροστά μας.

Ενώ οι καρχαρίες του Hammertime ήταν δροσεροί, αργοί και πολύ κοντινή συνάντηση Αργότερα μέσα στην εβδομάδα, ένας ακόμη πιο σπάνιος, 3m και πλέον μεγάλος σφυροκέφαλος καρχαρίας στο Mouth (το στενό, ρηχό κανάλι που οδηγεί από την εσωτερική λιμνοθάλασσα του Astove) ήταν επικό. Φυσικά, η κάμερά μου ήταν στημένη για εικόνες macro!

Καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας σε πολλές από τις τοποθεσίες στο δυτικό τοίχο, οι καρχαρίες με αργυρό άκρο έρχονταν για μια γρήγορη επιθεώρηση νωρίς στις καταδύσεις μας, περαιτέρω απόδειξη για την υγεία του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Αν υπήρχε αμφιβολία, η πληθώρα των πράσινων και γερακοχελώνων που μας συνόδευαν σε κάθε κατάδυση απέδειξαν το νόημα.

Ο Sam είχε κάνει σίγουρα την εργασία του σχετικά με θεαματικές και ποικίλες τοποθεσίες κατάδυσης. Και το έμφυτο βρετανικό ταλέντο του να υποτιμά τις προσδοκίες έγινε η απόλαυση της ομάδας καταδύσεων μας καθώς προχωρούσε η εβδομάδα.

«Βρήκα ένα σημείο στον τοίχο που έχει μερικές ανεμώνες», μας είπε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης πριν από την κατάδυση το δεύτερο πρωί. Οι «λίγες ανεμώνες» του Σαμ ήταν, στην πραγματικότητα, μια εικονική πόλη - μια παρτίδα ζώων, Heteractis magnifiica, γεμάτη από πολλές οικογένειες Amphiprion akallopisis (skunk anemonefish) με μοκέτα σε μια έκταση 25 τετραγωνικών μέτρων. Είχα ακούσει ιστορίες για μεγάλες αποικίες ανεμώνων στον Ινδο-Ειρηνικό, αλλά ποτέ δεν είχα συναντήσει τέτοια εντυπωσιακή έκταση.

Την επόμενη μέρα ο Σαμ ενημέρωσε: «Έχουμε ήρεμες θάλασσες σήμερα το πρωί, οπότε θέλω να σας δείξω έναν ύφαλο στην ανατολική πλαγιά που έχει μερικά μαλακά κοράλλια».

Φυσικά, βρήκαμε ότι ο ύφαλος του με «μερικά μαλακά» είναι ένα απέραντο δάσος από ουράνιο τόξο παστέλ δενδρονεφθίας που ξεκινά στα 20 μέτρα. Κατά την κατάδυση ακολούθησα τους καταπράσινους σχηματισμούς βαθύτερα, συλλογιζόμενος ρητορικά: «Γιατί οι εντυπωσιακοί σχηματισμοί όπως αυτό το μαλακό κοραλλιογενές δάσος βελτιώνονται μόνο με το βάθος;»

Αν μόνο ο χρόνος και η φυσική θα μου επέτρεπαν να δω πόσο βαθιά μεγάλωσε αυτό το δάσος.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ένα επίσημο όνομα τοποθεσίας καταδύσεων έπρεπε να αντιμετωπιστεί, επομένως αργότερα μέσα στην εβδομάδα με κοκτέιλ και σούσι wahoo, ψηφίσαμε ορισμένα για λόγους συνέπειας για μελλοντικοί δύτες.

Η μεγαλύτερη τοποθεσία ανεμώνων, ακριβώς απέναντι από το συγκρότημα του Lodge, ονομάστηκε Magnificent City. Και όλοι συμφωνήσαμε ότι το μαλακό κοραλλιογενές δάσος του Sam, τόσο εντυπωσιακό και τόσο συγκρατημένο, θα έπρεπε να ονομαστεί, προς τιμήν του, το Sam's Ultimate.

Το όνομα προέρχεται από μια διάσημη και ιδιαίτερα ζωντανή τοποθεσία καταδύσεων στη βόρεια Θάλασσα των Κοραλλιών, γνωστή ως «Carl’s Ultimate», που πήρε το όνομά της από τον υποβρύχιο φωτογράφο Carl Roessler.

Αναρωτήθηκα πώς θα τα πήγαινε η όαση Astove, τόσο μικρή, τόσο απομακρυσμένη και τόσο ιδιαίτερη, καθώς τα ασφυκτικά τείχη της ανθρώπινης εκμετάλλευσης συνέχιζαν να συμπιέζουν τον πλανήτη. Το έθεσα στον διευθυντή του Blue Safari, Keith Rose-Innes και με κίνησε το ενδιαφέρον η στοχαστική απάντησή του.

«Η διατήρηση μιας ελάχιστης παρουσίας στα εξωτερικά νησιά είναι κρίσιμη για τη διατήρηση των σχεδόν παρθένων πολιτειών τους», είπε.

«Αν τα έξω νησιά όπως το Astove, το Alphonse, το Cosmoledo, το Assumption και άλλα αφεθούν εντελώς ακατοίκητα και άγρια, σίγουρα θα στοχεύονταν παράνομης εκμετάλλευσης.

«Οι νησιωτικές ομάδες των Σεϋχελλών είναι γεωγραφικά πολύ διαδεδομένες για να περιμένουμε αποτελεσματική επιβολή της κρατικής προστασίας, ανεξάρτητα από τους νόμους και τις τιμωρίες.

«Εάν το Blue Safari είναι υπεύθυνος διαχειριστής των νησιών που μισθώνουμε για τουριστικές δραστηριότητες, όπως καταδύσεις και ψάρεμα, διατηρώντας ένα ελάχιστο αποτύπωμα, τότε και μόνο η παρουσία μας εδώ αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για παράνομες δραστηριότητες που θα συνέβαιναν αν ήμασταν απών."

Αυτό το χρήσιμο παρατηρητήριο για την κυβέρνηση των Σεϋχελλών έχει επίσης επίγνωση της ανάγκης για λύσεις καθαρής ενέργειας.

Στην Alphonse η ανάγκη παραγωγής ενέργειας από ντίζελ για το 98% των αναγκών του νησιού έχει αντικατασταθεί με την εγκατάσταση ηλιακών συλλεκτών.

Η κατασκευή εγκαταστάσεων αποκατάστασης ομβρίων υδάτων βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη για να εξαλειφθεί η ανάγκη για μια μονάδα αφαλάτωσης που απαιτεί ενέργεια. «Ο Αστόβ είναι ο επόμενος», μου λέει ο Κιθ.

Η συζήτησή μας με αφήνει βέβαιο ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, η ατόλη θα παραμείνει μια ζωντανή όαση σε έναν ατελή κόσμο.

Αλλά ο Keith είχε μια άλλη έκπληξη - το Blue Safari σχεδιάζει τώρα να επεκτείνει τις καταδυτικές του δραστηριότητες στις Σεϋχέλλες στην Ατόλη Cosmoledo, με ημερομηνία απογείωσης τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους.

Το "Cosmo" είναι η μεγάλη αδερφή του Astove, 19 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά. Η Alphonse Fishing Company εκτελεί αποστολές για ψάρεμα ζωντανής πτήσης εκεί για περισσότερο από μια δεκαετία.

Σύμπαν Οι ύφαλοι είναι σχεδόν ανεξερεύνητοι και το θαλάσσιο οικοσύστημά του είναι, κατά πάσα πιθανότητα, επίσης σχεδόν παρθένο, και όντας περίπου τέσσερις φορές το μέγεθος του Astove, οι δυνατότητες κατάδυσης αυξάνονται γεωμετρικά. Με το οικολογικά υπεύθυνο σχέδιο του Blue Safari, τι δεν αρέσει σε αυτό το σχέδιο;

Κάτι που με αφήνει με ένα ευπρόσδεκτο δίλημμα. Πώς μπορώ να αλλάξω τα σχέδιά μου για αυτόν τον Δεκέμβριο για να είμαι μέρος αυτού του πάρτι έναρξης;