Στο Παρατηρητήριο BULL-SHARK

ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΛΙΓΑ μέτρα, μπορούσα να δω έναν αμμώδη βυθό 15 μέτρα κάτω από εμένα, κυματισμένο με κυματοειδή εσοχές.
Ξαφνικά, από το πουθενά, εμφανίστηκε ένα δυσοίωνο, κολοβό αλλά ογκώδες σκοτεινό σώμα, αδιαμφισβήτητο στο σχήμα του και αγκάλιασε τον πάτο καθώς κολυμπούσε νωχελικά από κάτω μας – ένας ταύρος καρχαρίας.
Ο Γκουστάβο, ο καταδυτικός μας οδηγός, μας έδωσε σήμα να ισοπεδωθούμε στα μεσόνερα και να κολυμπήσουμε μακριά από τον καρχαρία, συνεχίζοντας την κάθοδό μας όταν δεν ήταν ορατός.
Γονατισμένοι ήρεμα στο βυθό στα 16 μέτρα, περιμέναμε για αρκετά λεπτά, κοιτάζοντας το μπλε γύρω μας.
Ήμασταν σε μια παρατηρητική κατάδυση με ταύρο-καρχαρία που προσφέρθηκε από το Pro Dive International, ένα από τα κορυφαία καταδυτικά κέντρα του Μεξικού.
Το Pro Dive έχει εννέα κέντρα που βρίσκονται στη χερσόνησο Γιουκατάν, το αργία παιδική χαρά, γνωστή για τις παραλίες με τη λευκή άμμο και τα γαλαζοπράσινα νερά της, και περιλαμβάνει το νησί Cozumel.
Χρησιμοποιούσαμε το κέντρο στο ξενοδοχείο Royal Hideaway στο Playacar. Με εξαιρετικές εγκαταστάσεις και τέλεια τοποθεσία για πρόσβαση σε όλες τις κύριες τοποθεσίες καταδύσεων κατά μήκος της ακτής, το Pro Dive προσφέρει επίσης δωρεάν nitrox σε ειδικευμένους δύτες. Αυτό ήταν χρήσιμο, ιδιαίτερα για τις καταδύσεις με ταύρο-καρχαρία, που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 16 και 25 μέτρων.
Με άλλους πέντε δύτες και άλλους δύο οδηγούς επιβιβαστήκαμε στο σκάφος του Pro Dive, αγκυροβολημένο στα ρηχά νερά έξω από την παραλία δίπλα στο κέντρο. Μια βόλτα 10 λεπτών βόρεια και 500 μέτρα από την παραλία που εκτείνεται κατά μήκος ολόκληρης της ακτογραμμής μας έφερε στο Shark Point, μια γνωστή περιοχή ανάπαυσης για θηλυκούς ταυροκαρχαρίες. Έρχονται κάθε χρόνο μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου, πριν και μετά τον τοκετό.
Ο Γκουστάβο μας είχε πει στο πλαίσιο της περιεκτικής του ενημέρωσης ότι οι καρχαρίες εξαφανίζονται για μια ή δύο εβδομάδες από τα τέλη Ιανουαρίου έως τις αρχές Φεβρουαρίου για να γεννήσουν σε γλυκό νερό, προτού επανεμφανιστούν για αρκετές εβδομάδες ενώ αναρρώνουν. Έπειτα εγκαταλείπουν την περιοχή αναζητώντας σύντροφο.
Από φωτογραφίες ταυτότητας και επισήμανση, οι ίδιοι καρχαρίες είναι γνωστό ότι επισκέπτονται την περιοχή χρόνο με το χρόνο ενώ είναι έγκυοι.
Οι καρχαρίες ταύρου έχουν μεγάλη περίοδο κύησης περίπου 11 μηνών και γεννούν ένα έως τρία ζωντανά κουτάβια.
Οι θηλυκοί ταύροι δεν φθάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα μέχρι την ηλικία των 18 ετών, ενώ για τα αρσενικά η ηλικία είναι 13-15. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό ζουν οι ταυροκαρχαρίες, αλλά πιστεύεται ότι είναι περισσότερα από 30 χρόνια.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ ΛΕΠΤΑ κοιτάζοντας γύρω μας, με την πλάτη μας ο ένας προς τον άλλο, ένα χαρακτηριστικό σχήμα κατευθύνεται κατευθείαν προς το μέρος μας. Ήταν ανησυχητικό το πόσο κοντά φαινόταν να είναι ο καρχαρίας σε σύγκριση με την υποτιθέμενη ορατότητα των 25-30 μέτρων, τόσο καλά καμουφλαρισμένος. Μόλις συνειδητοποίησε ότι την είχαμε εντοπίσει, γύρισε στην άκρη και περιέγραψε έναν νωχελικό, περίεργο κύκλο γύρω μας, που δεν πλησίασε ποτέ περισσότερο από 15 μέτρα πριν εξαφανιστεί ξανά στο μπλε.
Περιμέναμε αρκετά λεπτά για να εμφανιστεί ξανά ο καρχαρίας και μετά ο Γκουστάβο μας έκανε σήμα να τον ακολουθήσουμε κοντά στον βυθό. Μας είχε πει να μην κολυμπάμε πολύ μακριά από τον πυθμένα αν βλέπονταν καρχαρίες, γιατί αυτό θα μπορούσε να τους ταράξει.
Έπρεπε να γονατίσουμε στο κάτω μέρος αμέσως αν βλέπαμε έναν καρχαρία και να έχουμε οπτική επαφή μαζί του ανά πάσα στιγμή. Οι ταυροκαρχαρίες είναι θηρευτές σε ενέδρες και γνωστοί για τις φαινομενικά απρόκλητες επιθέσεις. Έχουν ένα από τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από όλους τους καρχαρίες, καθιστώντας τους επιρρεπείς σε ακραία επιθετικότητα και ιδιαίτερα αποτελεσματικούς στην ενέδρα και τη θανάτωση θηραμάτων.
Τα θηλυκά, ενώ είναι έγκυες και αμέσως μετά τον τοκετό, παράγουν λίγη ή καθόλου τεστοστερόνη, επομένως θεωρητικά δεν είναι επιθετικά. Καταστέλλουν επίσης τη φυσική τους επιθυμία για φαγητό – για να αποφύγουν τον κανιβαλισμό των νεογέννητων κουταβιών τους – και καταναλώνουν μόνο όσο για να επιβιώσουν. Ωστόσο, οι ταυροκαρχαρίες παραμένουν απρόβλεπτοι, οπότε δεν έπρεπε να ρισκάρουμε. Το σίγουρο είναι ότι είναι πολύ τολμηροί και περίεργοι.
Ο Γκουστάβο μας έκανε σήμα να γονατίσουμε καθώς ο καρχαρίας πλησίαζε ξανά, κρατώντας ακόμα αποστάσεις αλλά μας κυκλώνει για αρκετή ώρα. Και πάλι εξαφανίστηκε και κολυμπήσαμε λίγο πιο βαθιά, στα 19 μέτρα.
Οι καρχαρίες είναι γνωστό ότι κατοικούν σε ολόκληρη την ακτογραμμή σε βάθη από 15 μέτρα έως περίπου 50 μέτρα, αλλά βρίσκονται κυρίως μεταξύ 20 και 25 μέτρων.
Προχωρώντας βαθύτερα είδαμε ξανά τον ίδιο καρχαρία, τον οποίο τον αναγνωρίστηκε από μια ελαφριά γρατσουνιά στο πλάι του, αλλά αυτή τη φορά ενώθηκε από έναν μικρότερο καρχαρία. Διατήρησαν τις αποστάσεις τους, κολυμπώντας μέσα και έξω από τα μάτια τους.
Πολύ σύντομα ο αέρας μας εξαντλήθηκε – παρόλο που χάρη στις δωρεάν δεξαμενές nitrox δεν είχε φτάσει ο χρόνος μη απορρόφησης – και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε, με δέος από αυτή τη φυσική θέαση.

ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ της διαμάχης για τις καταδύσεις με ταύρο-καρχαρία στο Μεξικό. Τρεις ή τέσσερις εταιρείες καταδύσεων πραγματοποιούν καταδύσεις με τροφή καρχαριών πολύ κοντά σε αυτήν την περιοχή σε βάθος περίπου 25 μέτρων, 500 μέτρα από την παραλία. Μερικοί άνθρωποι έχουν εκφράσει την ανησυχία τους ότι οι καρχαρίες τρέφονται πολύ κοντά σε περιοχές όπου παίζουν ανυποψίαστοι κολυμβητές και ψαροντούφεκοι και νιώθουν ότι απλώς περιμένει μια επίθεση.
Μίλησα με τον Luis Lombord Cifuentes, τον διευθυντή της τοπικής μη κυβερνητικής, μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Saving our Sharks.
Η SoS εκτελεί ένα επιστημονικό ερευνητικό έργο για να βοηθήσει στην προστασία των καρχαριών στην περιοχή μέσω επισήμανσης, παρακολούθησης αέρα, γενετικής χαρτογράφησης, Ταυτότητα και εκπαίδευση.
Έχει εργαστεί σκληρά για να συμμετάσχει στο έργο όλα τα καταδυτικά κέντρα σε αυτό το τμήμα του Μεξικού. Τα κέντρα αναμένεται να ακολουθούν ένα καθορισμένο πρότυπο τόσο για τις τροφές των καρχαριών όσο και για τις καταδύσεις παρατήρησης και θα εκπαιδεύουν τους επισκέπτες τους παρέχοντας επαρκείς ενημερώσεις και διδάσκοντάς τους για τους ταυροκαρχαρίες.
Με τη βοήθεια ορισμένων από τα κορυφαία τοπικά κέντρα, η SoS σχεδίασε ένα εγχειρίδιο ρύθμισης προτύπων πριν από αρκετά χρόνια. Το Pro Dive συνέβαλε καθοριστικά στη σχεδίαση αυτού του εγχειριδίου και συνεχίζει να υποστηρίζει το SoS παίρνοντας τακτικά τους ερευνητές του στα σκάφη του για να βοηθήσουν στη συλλογή δεδομένων τους. Κάθε υποστηρικτικό κατάστημα καταδύσεων χρεώνει μια καθορισμένη χρέωση 5 $ ΗΠΑ ανά δύτη, η οποία προορίζεται για τη χρηματοδότηση της έρευνας SoS.
Οι ταυροκαρχαρίες είναι ένα είδος γνωστό ότι ζουν και κυνηγούν συνήθως σε ρηχά νερά, μου είπε ο Luis. Δεν πιστεύει ότι οι τροφές των καρχαριών προσελκύουν αφύσικα ταυροκαρχαρίες στα ρηχά της χερσονήσου Γιουκατάν.
Οι παλιοί ψαράδες λένε για το πώς αυτοί και οι πρόγονοί τους θα έπιαναν καρχαρίες ταύρου σε πολύ ρηχά νερά σε αυτές τις περιοχές. Καθαρίζοντας τα ψάρια τους, πετούσαν πίσω τα ανεπιθύμητα μέρη, τα οποία θα προσέλκυαν τους καρχαρίες.
Αυτή η πρακτική ήταν, και μερικές φορές εξακολουθεί να είναι, διαδεδομένη στις αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Οι τροφές των καρχαριών, σύμφωνα με τον Luis, παρέχουν λιγότερη τροφή για τους καρχαρίες από ό,τι οι ψαράδες συνήθιζαν να πετούν στη θάλασσα.
Εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια δεν υπάρχουν αναφορές για επιθέσεις από καρχαρίες ταύρου στην περιοχή, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι ούτε οι τροφές ούτε οι καταδύσεις παρατήρησης, που διεξάγονται για περισσότερα από 15 χρόνια, αλλάζουν ουσιαστικά τη συμπεριφορά των καρχαριών κάνοντας θέλουν να αναζητήσουν τροφή κοντά σε ανθρώπους.

ΟΠΩΣ ΣΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΡΧΑΡΙΩΝ Σε πολλά μέρη του κόσμου, ένας κουβάς τσαμπουκά αφαιρείται από μια τροφοδοσία αλυσίδας για να δελεάσει τους καρχαρίες. Ενθαρρύνονται να «συμπεριφέρονται», παρατάσσονται με τάξη πριν πλησιάσουν ήρεμα τον τροφοδότη για να πάρουν ένα κεφάλι ψαριού.
Μπορεί αυτή η τροφή να είναι αρκετή για να βοηθήσει τις έγκυες θηλυκές να επιβιώσουν χωρίς να χρειάζεται να κυνηγήσουν περισσότερο, ή ίσως αυτές οι μπουκιές να είναι απλώς καναπεδάκια για τους καρχαρίες, οι οποίοι θα κυνηγήσουν για τη μικρή ποσότητα τροφής που χρειάζονται σε βαθύτερα νερά.
Η έρευνα δείχνει ότι οι καρχαρίες δεν τρέφονται αρκετά για να τους κρατήσουν στην περιοχή - αν ήταν, θα έμεναν όλο το χρόνο και τα αρσενικά θα προσελκύονταν επίσης.
Ωστόσο, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τους καρχαρίες να βρίσκονται στα ρηχά νερά της χερσονήσου Γιουκατάν. Η περιοχή δεν προστατεύεται, επομένως το ψάρεμα επιτρέπεται και οι καρχαρίες αλιεύονται τακτικά από ντόπιους ψαράδες. Η SoS έχει κάνει εκστρατεία για να σταματήσει αυτό, και όποιος καρχαρίας πιαστεί να επιστραφεί άθικτος στον ωκεανό, αλλά υπάρχουν ακόμα ένας ή δύο που ψαρεύουν ενεργά ταυροκαρχαρίες.
Συγκεκριμένα, κάποιος δημοσιεύει τακτικά φωτογραφίες του με τα αλιεύματά του στα social media.
Κάνοντας τα κέντρα καταδύσεων να συμμετάσχουν στις καταδύσεις καρχαριών και να χρεώσουν στους πελάτες τους το SoS $5 ερευνητικό τέλος, η φιλανθρωπική οργάνωση μπόρεσε να πείσει την κυβέρνηση να επιβάλει μια προστατευόμενη περιοχή απαγόρευσης αλιευμάτων για καρχαρίες. Ελπίζεται ότι αυτό θα εφαρμοστεί μέχρι τα μέσα του έτους, πριν φτάσει η επόμενη ομάδα θηλυκών καρχαριών στην περιοχή.
Το ψάρεμα μπορεί να αποφέρει μεγάλα φορολογητέα έσοδα για την κυβέρνηση, αλλά η SoS έχει αποδείξει ότι με την εκτέλεση διαδραστικών καταδύσεων με τους ταυροκαρχαρίες αντλούνται περισσότερα χρήματα μέσω τουριστικών δυτών.
Εκπαιδεύοντας την κοινότητα καταδύσεων και αλιείας (όλα τα καταδυτικά κέντρα πρέπει να περάσουν από μια εις βάθος SoS εκπαίδευση πρόγραμμα πριν τους επιτραπεί να διεξάγουν καταδύσεις καρχαριών), το σχέδιο είναι να ευαισθητοποιήσει περισσότερο τους δύτες και τους αθλητικούς ψαράδες που επισκέπτονται την ανάγκη προστασίας των καρχαριών και να βοηθήσουν στα προγράμματα διατήρησης των καρχαριών.
Το ίδιο το Pro Dive διευθύνει ένα πενθήμερο Σχολείο Καρχαρία κάθε χρόνο με SoS, συμπεριλαμβανομένων καταδύσεων με καρχαρίες και διαλέξεων από τον επιστήμονα της συμπεριφοράς των καρχαριών Dr Erich Ritter.
Έχω κάνει πολλές καταδύσεις με τροφή καρχαριών σε όλο τον κόσμο, αλλά η κατάδυση παρατήρησης ήταν αρκετά διαφορετική. Δεν ταΐζαμε τους καρχαρίες, αν και βρίσκονταν σε μια περιοχή κοντά στο σημείο όπου διεξάγονται ταΐσματα καρχαριών. Ένιωθα σαν μια πολύ φυσική εμπειρία για μένα – μπαίναμε στο βασίλειο των καρχαριών και μας έλεγχαν από απόσταση όπως θα έκαναν πολλοί άλλοι καρχαρίες φυσικά, για κανένα λόγο εκτός από την περιέργεια.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΟ κατάδυση παρατήρησης το επόμενο απόγευμα. Ο άνεμος είχε πέσει και τα κύματα κυλούσαν απαλά την ακτή από μια σχεδόν επίπεδη θάλασσα. Πέσαμε σε φανταστική ορατότητα 40 μέτρων και βρήκαμε τον πυθμένα στα 20 μέτρα.
Υπήρχε ένα ελαφρύ ρεύμα, το οποίο δεν είχαμε νιώσει την προηγούμενη μέρα.
Σχεδόν αμέσως ένας μεγάλος θηλυκός ταύρος πλησίασε, πλησιάζοντας πολύ πιο κοντά από την κατάδυση της προηγούμενης ημέρας. Ήμασταν 14 άτομα. Ο φίλος μου ο Mateusz, ο Gustavo και εγώ μείναμε ελαφρώς χωρισμένοι, 30 μέτρα από την υπόλοιπη ομάδα.
Ο καρχαρίας κολύμπησε μια οκταμελή φιγούρα ανάμεσα στις δύο ομάδες και πολύ γρήγορα ενώθηκε με έναν άλλο από την αντίθετη κατεύθυνση.
Μέσα σε λίγα λεπτά έφτασαν άλλοι τρεις και κολυμπούσαν γύρω μας, εξαφανίστηκαν πριν πλησιάσουν ξανά από διάφορες κατευθύνσεις.
Καθώς οι καρχαρίες γίνονταν πιο τολμηροί, πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά, οι δύο ομάδες δυτών πλησίαζαν ο ένας τον άλλον για να προσπαθήσουν να τους εμποδίσουν να έρθουν ανάμεσά μας. Ένας ιδιαίτερα τολμηρός καρχαρίας κολύμπησε κατευθείαν προς το μέρος μας.
Δεν πίστευα ότι θα σταματούσε, οπότε κράτησα την κάμερά μου μπροστά μου.
Γύρισε μόλις έφτασε στην κάμερά μου, περνώντας από πολύ κοντά. Κολύμπησε και έκανε κύκλους πίσω προς τον Mateusz, ο οποίος ήταν λίγα μέτρα πίσω μου και περίπου 10 μέτρα από την άλλη ομάδα. Κοιτούσε προς την άλλη κατεύθυνση έναν άλλο καρχαρία που τον πλησίαζε.
Ο καρχαρίας πέρασε δίπλα του και γύρισε γρήγορα για να περάσει γρήγορα το κενό μεταξύ των  δυτών. Με το ελαφρύ ρεύμα, ο Mateusz απομακρύνθηκε ελαφρώς από την ισορροπία του, αλλά γρήγορα διορθώθηκε καθώς ο άλλος καρχαρίας πλησίασε.
Τα μάτια των οδηγών κατάδυσης φαινόταν να είναι στραμμένα σε κοτσάνια καθώς μας έκαναν σήμα να κλείσουμε το κενό. Ο Γκουστάβο με κοίταξε και έκλεισε το μάτι, με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό του – ήταν ενθουσιασμένος!
Για όλα τα 42 λεπτά της κατάδυσης, οι πέντε καρχαρίες συρρέουν γύρω μας. Οι θέσεις του σώματός τους δεν έδειχναν επιθετικότητα - η πλάτη τους δεν ήταν τοξωτή ή οι θωρακικοί τους πτερύγια χαμηλωμένο, η κανονική θέση όταν κυνηγούσαν ή επιτίθενται – έτσι νομίζω ότι ήταν απλώς περίεργοι και τολμηροί.
Στην πραγματικότητα, καθώς η επανενωμένη ομάδα κολύμπησε μακριά από τους καρχαρίες σε πιο ρηχά νερά πριν ανέβει, ένας ταύρος ακολούθησε και συνέχισε να κυκλώνει από κάτω μας καθώς κάναμε τη στάση ασφαλείας μας – μια συναρπαστική εμπειρία, τουλάχιστον!
Μόλις επέστρεψα στο σκάφος, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν κανονική κατάδυση. Οι οδηγοί καταδύσεων ήταν υψηλοί μεταξύ τους και οι δύτες τους. Όλοι σχολίαζαν πόσο κοντά είχαν έρθει οι καρχαρίες σε εμένα, τον Mateusz και τον βιντεογράφο του Pro Dive. Η κατάδυση είχε κάνει την καρδιά μου να χτυπήσει λίγο πιο γρήγορα, αλλά δεν είχα νιώσει πραγματικά να απειλούμαι.
Οι καταδύσεις παρατήρησης γίνονται το πρωί, πράγμα που με έκανε να αναρωτιέμαι αν αυτή η κατάδυση ήταν ασυνήθιστη λόγω των πιο ήρεμων νερών, του ελαφρού ρεύματος ή του γεγονότος ότι έγινε το απόγευμα.
Οι καταδυτικές εταιρείες στην περιοχή συμφώνησαν ότι οι καταδύσεις με τροφή καρχαριών θα πρέπει να πραγματοποιούνται στις 11 π.μ. και στις 3 μ.μ. και οι καταδύσεις παρατήρησης στις 9 π.μ. και 1 μ.μ.
Η κατάδυσή μας έπεσε ανάμεσα στις δύο τροφές καρχαριών, έτσι τα ιχθυέλαια και τα σωματίδια από το πρωί ήταν ακόμα στο νερό, και καθώς οι καρχαρίες περιμένουν τροφές το απόγευμα, ίσως μάζευαν εν αναμονή της.
Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα υπήρχε κάποιος λόγος για τον οποίο οι καρχαρίες είχαν ενεργήσει διαφορετικά από το προηγούμενο πρωί.
Αποφασίσαμε να κάνουμε άλλη μια βουτιά παρατήρησης το επόμενο πρωί για σύγκριση. Και πάλι, φυσούσε αρκετά, οπότε τα νερά ήταν ελαφρώς ασταθή και η ορατότητα λίγο χαμηλότερη.

ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΙΟ εμπειρία στον πρώτο. Πέσαμε στο βυθό στα 18 μέτρα και έπρεπε να κολυμπήσουμε αργά για σχεδόν 10 λεπτά πριν εντοπίσουμε έναν καρχαρία. Αυτή τη φορά, με λιγότερη ορατότητα, χωριστήκαμε από την υπόλοιπη ομάδα.
Ο καρχαρίας ήταν όμορφος, βαριά έγκυος και κολυμπούσε με χάρη προς το μέρος μας. Κρατώντας τις αποστάσεις της στην αρχή, μας έλεγξε πριν απομακρυνθεί.
Αρκετά λεπτά αργότερα, μόλις ετοιμαζόμασταν να κολυμπήσουμε ξανά, εμφανίστηκε ξανά και ήρθε πολύ πιο κοντά. Και πάλι, έμεινε για λίγα λεπτά πριν κολυμπήσει μακριά.
Περιμέναμε, μετά ανεβήκαμε από κάτω ελαφρώς προς πτερύγιο απαλά πάνω από τον αμμώδη βυθό. Δέκα λεπτά αργότερα, είχα χάσει την ελπίδα να δω ξανά έναν καρχαρία. Υπάρχουν λίγα πράγματα να δείτε εκτός από άμμο σε αυτή την τοποθεσία - σχεδόν κανένα άλλο ψάρι ή ύφαλος.
Τότε ξαφνικά εμφανίστηκε ξανά ο καρχαρίας. Την αναγνωρίσαμε από τη ρεμόρα ελεύθερης κολύμβησης σε καταδίωξη και τη διευρυμένη κοιλιά. Αυτή τη φορά ήρθε πολύ, πολύ πιο κοντά.
Ο ρεμόρας, ίσως ήθελε να ξεκουραστεί, πήγε στον Γκουστάβο και προσπάθησε να προσαρτηθεί στο τανκ του ενώ ήταν ακίνητος στο κάτω μέρος.
Ο καρχαρίας κολύμπησε γύρω μας για αρκετά λεπτά, μερικές φορές πολύ κοντά, αν και πάλι φαινόταν από περιέργεια.
Καθώς ο αέρας μου ήταν σχεδόν στα 50 bar, ήμουν ευγνώμων όταν εξαφανίστηκε ξανά. Αν και δεν είχα νιώσει ότι απειλήθηκα, όντας σε μια μικρή ομάδα τριών δεν είχα φανταστεί να ανέβω ενώ ήταν ακριβώς δίπλα μας και να κάνω μια στάση ασφαλείας πάνω από το κεφάλι της!
Ελπίζω πραγματικά ότι η κυβέρνηση θα εφαρμόσει την απαγόρευση της αλιείας σύντομα. Αυτοί οι ταυροκαρχαρίες είναι υπέροχα πλάσματα και αξίζουν να προστατεύονται, ειδικά όταν είναι ευάλωτοι στην εγκυμοσύνη.