Καταδύσεις βαθιά στην Άκαμπα

ΙΟΡΔΑΝΟΣ ΔΥΤΗΣ

Έχουμε ακούσει πολλά για τα αξιοθέατα της Ιορδανίας σε συμβατικά βάθη αναψυχής, αλλά τι έχει να προσφέρει η ακτογραμμή της Ιορδανίας στην Ερυθρά Θάλασσα στους τεχνικούς δύτες; Ο δύτης DAN BURTON πήγε να το ελέγξει, αλλά έπρεπε να συμφωνήσει ότι το περίφημο Cedar Pride (στη φωτογραφία) είναι δύσκολο να νικηθεί

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ να είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς καταδυτικούς προορισμούς στον κόσμο, πλούσιος σε υποβρύχια χλωρίδα και πανίδα και το σπίτι σε μια αφθονία θαλάσσιας ζωής. Ωστόσο, η γειτνίασή του με τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής έχει αφήσει ήσυχα τα θέρετρα, με πολλά ξενοδοχεία και κέντρα καταδύσεων να δυσκολεύονται.

Θεωρούμενος ένας από τους πιο σταθερούς και ασφαλέστερους προορισμούς της Μέσης Ανατολής, η Ιορδανία είναι μια ευημερούσα χώρα στην ανατολική όχθη του ποταμού Ιορδάνη, που πλαισιώνεται από το Ισραήλ και την Παλαιστίνη στα δυτικά και τη Σαουδική Αραβία στα ανατολικά και με τη Συρία και το Ιράκ να βρίσκονται στο βόρεια και βορειοανατολικά σύνορα.

Μόνο στο νοτιοδυτικό άκρο του αγγίζει την Ερυθρά Θάλασσα, εκτείνοντας 17 μίλια ακτογραμμής στον Κόλπο της Άκαμπα.

Έχοντας απολαύσει πολλές καταδύσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, κυρίως στο Σινά, τη Χουργκάντα ​​και τις τοποθεσίες της νότιας Αιγύπτου στην Ερυθρά Θάλασσα, ήθελα να δω τις συστάσεις για να δοκιμάσω τις καταδύσεις στην Άκαμπα στην Ιορδανία.

Αυτό το αρχαίο λιμάνι είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη πόλη στον κόλπο και αποτελεί προορισμό καταδύσεων από τη δεκαετία του 1980.

Παρά τη σχετικά μικρή ακτογραμμή, η Ιορδανία προσφέρει περισσότερες από 25 καταδυτικές τοποθεσίες, αλλά ήμουν ιδιαίτερα πρόθυμος να βουτήξω με μερικά από τα τεχνικά καταδυτικά κέντρα της Άκαμπα και να εξερευνήσω μερικές από τις βαθύτερες τοποθεσίες που σπάνια αναφέρονται σε αποστολές.

Το ταξίδι μου ξεκίνησε από το Λονδίνο με μια διανυκτέρευση στο ξενοδοχείο του αεροδρομίου στην πρωτεύουσα της Ιορδανίας, Αμμάν. Το επόμενο πρωί επιβιβάστηκα σε μια πτήση νωρίς για την Άκαμπα και με υποδέχτηκε ο οδηγός Mohammad από το DeepBlue Dive Centre.

Για να εγκλιματιστούμε στις βαθιές τοποθεσίες που είχαμε σχεδιάσει αργότερα μέσα στην εβδομάδα, κάναμε την πρώτη μας κατάδυση στο ναυάγιο που συνήθως συνδέεται με την Ιορδανία, το Cedar Pride.

Αυτό το φορτηγό πλοίο μήκους 74 μέτρων έπλευσε στην Άκαμπα το 1982 και λίγο μετά την άφιξή του μια μεγάλη πυρκαγιά έρματος κατέστρεψε το εσωτερικό του πλοίου που δεν επισκευάστηκε.

Το σκάφος πέρασε τρία χρόνια καθισμένος στην προκυμαία προτού η κυβέρνηση αποφασίσει να το βυθίσει και διεξήγαγε μια έρευνα για να βρει μια κατάλληλη τοποθεσία βάθους 30-40 μέτρων.

Ο βασιλιάς της Ιορδανίας, ένας δεινός δύτης, ενδιαφέρθηκε για το γεγονός και αποφασίστηκε να γίνει το πλοίο μέρος του υφάλου. Τα συντρίμμια αποδείχθηκαν ιδανικός βιότοπος για την πλούσια θαλάσσια ζωή που ζει σε αυτή την ήσυχη περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας.

ΚΑΝΑΜΕ ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΤΑΞΙΔΙ στην τοπική προβλήτα και εξοπλισμένο σε μονόκλινα 12 με nitrox 32. Η τοποθεσία βρίσκεται στο θαλάσσιο πάρκο Aqaba, μόλις 30 λεπτά από το λιμάνι. Είναι μια πιθανή κατάδυση στην ξηρά, αλλά το σκάφος δημιουργεί μια πιο ασφαλή και άνετη πλατφόρμα κατάδυσης και βοηθά τους δύτες να αποφύγουν τα σκάφη με γυάλινο πυθμένα που ταξιδεύουν τακτικά στα νερά.

Κατά την άφιξη, δέσαμε σε μια σημαδούρα μόλις 200 μέτρα από την ακτή. Πηδήσαμε μέσα και κατεβήκαμε τη γραμμή πρόσδεσης. Μετά από μόλις 5 μέτρα εμφανίστηκε η πρύμνη. Η πρώτη μου εντύπωση από εκείνη την πρύμνη ήταν η ομοιότητά της με το Giannis D στην Αίγυπτο. Αμέσως ένιωσα ότι θα ήταν μια καλή κατάδυση.

Η ορατότητα ήταν 15-20 μέτρα, έτσι το τμήμα της πρύμνης παρείχε τέλεια θέα για κλασικές ευρυγώνιες λήψεις. Η καταδυτική μου φίλη Ναταλία έφτιαξε ένα ιδανικό μοντέλο και κολύμπησε στη θέση της ακριβώς έξω από το κύτος, όπου τράβηξα μερικές λήψεις πριν φτάσουμε πίσω στον κύριο ιστό.

Η ζωή των ψαριών ήταν λιγότερη από ό,τι ήλπιζα, αλλά γύρω από τη φωλιά του κοράκου στον κύριο ιστό ολόκληρη η δομή ήταν καλυμμένη με μια σειρά από μαλακά κοράλλια που ταλαντεύονταν στα ήπια ρεύματα.

Υπήρχε άφθονη υπερκατασκευή στην τοποθεσία, επομένως δεν έλειπαν οι ευκαιρίες για εξερεύνηση και κολύμπι σε διαδρόμους και κλιμακοστάσια.

Η Ναταλία με οδήγησε στην πλώρη και περάσαμε χρόνο κολυμπώντας ανάμεσα σε μερικά από τα μεγάλα βαρούλκα και κατάρτια.

Μετά από 40 λεπτά ανεβήκαμε στο πλάι της γάστρας και ερευνήσαμε το ρηχό τμήμα των συντριμμιών σε μόλις 8-10 μέτρα, όπου περάσαμε το τελευταίο μέρος της κατάδυσης.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ προχωρήσαμε στο Sindbad Dive Centre, λίγα μόλις μίλια κάτω από την ακτή. Η εγκατάσταση μας προμήθευσε ένα σετ διπλών 12 με 18/45 trimix (κάτω μείγμα), deco μπουκάλια 50/50 nitrox και 80%.

Αφού ελέγξαμε τα μείγματα και το κιτ μας, κατεβήκαμε με τα πόδια στην προβλήτα μόλις 100 μέτρα μακριά, όπου μας υποδέχτηκε θερμά το πλήρωμα του καταδυτικού σκάφους.

Το σχέδιό μας ήταν να βουτήξουμε το Al Shorouk, ένα φορτηγό πλοίο που κάθεται στα 38-58 μέτρα στον πυθμένα του φαραγγιού του χελιού. Το φορτηγό πλοίο ναυάγησε το 2008 από το Aqaba Marine Park

σε προγραμματισμένο βάθος 60μ. Καθώς το πλοίο άρχισε να βυθίζεται, παρασύρθηκε από την ακτή σε βαθύτερα νερά και θα είχε πέσει στα 100 μέτρα αν δεν ήταν οι μανιώδεις προσπάθειες του πληρώματος να την τραβήξει πίσω σε πιο ρηχές θάλασσες κατάλληλες για τεχνικές καταδύσεις.

Φορτώσαμε και κάναμε το σύντομο ταξίδι μέχρι το σημείο κατάδυσης, μόλις 10 λεπτά από την αποβάθρα. Κατεβάσαμε το shotline μέσα από το σκοτάδι μέχρι που οι ηγέτες έφτασαν στην πόρτα του landing-craft στην πλώρη στα 38 μέτρα.

Το ναυάγιο βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του σε έναν κεκλιμένο ύφαλο που φτάνει μέχρι τα 60 μέτρα. Η ομάδα καταδύσεων των τεσσάρων ανδρών μας χωρίστηκε και έφτασα στην άκρη του σταθμού φορτίου με τον φίλο μου τον Khaled.

Δεν υπήρχε τίποτα να δούμε εκτός από μια επίπεδη γάστρα και ένα άδειο αμπάρι από κάτω μας που κάποτε ήταν γεμάτο με αυτοκίνητα και φορτηγά.

Στο βάθος φάνηκε σιγά σιγά η γέφυρα. Κατευθύνθηκα προς τη δεξιά πλευρά στα 47 μέτρα και ο Khaled μετακινήθηκε προς την πλευρά του λιμανιού των συντριμμιών. Μπήκε στη θέση του και έτρεξα μερικές λήψεις του να εξερευνά την απογυμνωμένη γέφυρα.

Πήγαμε κάτω από τη γέφυρα και κολυμπήσαμε κατά μήκος των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων, όπου μια σειρά από φωτεινά ροζ απαλά κοράλλια κάλυπτε τα κάγκελα. Η υπερκατασκευή είναι σε καλή κατάσταση, με μικρά ίχνη μπογιάς ακόμα διακεκομμένα πάνω από το γυμνό κύτος της.

Ο Χάλεντ έκανε σήμα, κι έτσι τον ακολούθησα κάτω από μια μικρή σκάλα στο άγονο πίσω κατάστρωμα. Μπορούσα να δω μερικούς από τους πυρσούς των άλλων δυτών να τρεμοπαίζουν γύρω από την πρύμνη, οπότε περάσαμε και κατευθυνθήκαμε προς το σκηνικό στα 58 μέτρα.

Είχαμε μετρήσει 18 λεπτά, οπότε ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στη γραμμή βολής. Ο Khaled πήρε την ψηλή διαδρομή κατά μήκος της κορυφής του κύτους και αποφάσισα να ακολουθήσω τη γέφυρα.

Καθώς κολυμπούσα κατά μήκος του κύτους, το άλλο μισό της ομάδας καταδύσεων με σκίαζε κατά μήκος του βυθού. Μετά από λίγα λεπτά επιστρέψαμε στην πλώρη και ενώσαμε ξανά με τους άλλους προτού ανεβούμε στη γραμμή για να πραγματοποιήσουμε τη σύντομη διακόσμηση.

Αυτό το ναυάγιο βρίσκεται σε μια εξαιρετική τοποθεσία που σας επιτρέπει να επισκεφτείτε άλλα ναυάγια στην περιοχή. Μπορείτε να κάνετε 20 λεπτά κολύμπι από εδώ μέχρι τον ύφαλο μέχρι τη δεξαμενή, η οποία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 8 μέτρων σε ένα αμμώδες οροπέδιο.

Είναι γνωστό ως Tank αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα M42 Duster, ένα αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο. Το στρατιωτικό όχημα καταστράφηκε ως τεχνητός ύφαλος το 1999

από τη Royal Ecological Diving Society της Ιορδανίας και αποτελεί μια υπέροχη μικρή κατάδυση ιδανική για αρχάριους, λάτρεις του αναπνευστήρα και κάθε φωτογράφο που απολαμβάνει κάτι πιο ασυνήθιστο στη λήψη.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ' καταδύσεις και νιώθοντας καλά τακτοποιημένος, ήμουν πρόθυμος να εξερευνήσω, έτσι η ξεναγός μας Nancy μας πήγε στο κέντρο της Άκαμπα. Περάσαμε τρεις ώρες ανακαλύπτοντας τους πίσω δρόμους και τις αγορές, ενώ λαμβάνουμε την ανατολική μυρωδιά των φρέσκων μπαχαρικών και του κολλώδους καφέ Βεδουίνων που οι πλανόδιοι πωλητές συνέχιζαν να φουρτούν.

Η ομάδα ένιωθε εξαιρετικά ασφαλής και ποτέ δεν παρενοχλήθηκε από κανέναν που προσπαθούσε να μας επιβάλει τα προϊόντα της.

Κάναμε την τελευταία μας βαθιά κατάδυση το επόμενο πρωί στο ναυάγιο Taiyong. Ενωθήκαμε με τους Arab Divers, μια παραδοσιακή εγκατάσταση καταδύσεων που βρίσκεται σε έναν σκονισμένο δρόμο σε μικρή απόσταση από την παραλία. Ο Βρετανός οδηγός μας Paul Rose (άλλος ένας!) φόρτωσε το κιτ μας σε ένα τρέιλερ Land Rover και κατευθυνθήκαμε προς την αποβάθρα.

Το Taiyong βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του σε 50 μέτρα σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Ιαπωνικοί Κήποι. Το μέγιστο βάθος είναι 57 μέτρα, αλλά το πιο ρηχό τμήμα είναι μόλις 35 μέτρα.

Το πλοίο αγοράστηκε από το λιμεναρχείο της Άκαμπα το 1974 και χρησιμοποιήθηκε για την εκφόρτωση εισερχόμενων πλοίων. Στη συνέχεια συνέβη ένα ατύχημα – η φλόκος ενός γερανού έπεσε, προκαλώντας ζημιά στο αμπάρι.

Χωρίς κατάλληλο μηχανικό διαθέσιμο, η οπή που προέκυψε επισκευάστηκε χρησιμοποιώντας ακατάλληλο βύσμα από σκυρόδεμα. Αυτό συνέχιζε να διαρρέει και με το σκάφος που τελικά κρίθηκε αντιοικονομικό να επισκευαστεί, ναυάγησε το 1999.

Χωρίς σημαδούρες αμέσως πάνω από το ναυάγιο, το σκάφος μας έδεσε σε άλλο αγκυροβόλιο σε μικρή απόσταση. Κατεβήκαμε στα 12 μέτρα και μετά κατευθυνθήκαμε προς τα 40 μέτρα στον κεκλιμένο ύφαλο. Στο βάθος του υφάλου το κύτος εμφανίστηκε σιγά σιγά, που στεκόταν σχεδόν όρθιο από τον βυθό.

Ο Πωλ και εγώ περάσαμε το πρώτο μέρος της κατάδυσης ερευνώντας την υπερκατασκευή και περνώντας τα πτερύγια μέσα από τα μεγάλα κομμάτια μηχανημάτων στο πίσω κατάστρωμα.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη του ναυαγίου ήταν ο μεγάλος διπλός φλόκος, που προεξείχε περίπου 30 μέτρα στον ανοιχτό βυθό από το κύτος, το οποίο γέρνει ελαφρά προς τα μέσα.

Αυτή την τάση παρατήρησα μόνο αφού κοίταξα τις εικόνες μου όταν βγήκαν στην επιφάνεια, και σίγουρα κάνει το ναυάγιο ευάλωτο σε ανατροπή στο μέλλον!

Κολυμπήσαμε μέσα από την υπερκατασκευή, όπου ομάδες λεοντόψαρων αιωρούνταν ανάμεσα στα στριμμένα καλώδια και τα καλώδια περιμένοντας το θήραμα. Ο Paul με οδήγησε στον λαβύρινθο της μεταλλοτεχνίας και κατευθύνθηκε προς την πρύμνη, όπου ερευνήσαμε μερικά από τα γιγάντια βαρούλκα.

Ρίχναμε μια γρήγορη ματιά από έξω στον ύφαλο και κάναμε μια ευρεία σάρωση πάνω από τον φλόκο για να πάρουμε τη μεγάλη εικόνα ολόκληρης της δομής του ναυαγίου, μετά σιγά-σιγά επιστρέψαμε στον ύφαλο, όπου κάναμε στάσεις στον ύφαλο κάτω από το σκάφος.

ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ AQABA, το Cedar Pride ήρθε στην κορυφή για μένα, με το Taiyong να έρχεται δεύτερο. Επειδή έκανα μόνο δύο σύντομες καταδύσεις αερίου, δεν κατάφερα να εξερευνήσω τα δύο βαθιά ναυάγια όσο θα ήθελα και θα ήθελα να επιστρέψω για να τα ελέγξω ξανά.

Είχα, ωστόσο, την ευκαιρία να βουτήξω δύο φορές το Cedar Pride και η ανταμοιβή μου ήταν μια ικανοποιητική συλλογή φωτογραφιών. Το Pride είναι μια κλασική κατάδυση με ναυάγιο όλων των εποχών που πολλοί άνθρωποι θα χαιρόσουν να βουτήξουν ξανά και ξανά.

Η Ιορδανία δεν θεωρείται κανονικά ως προορισμός τεχνικής κατάδυσης, αλλά μου φαίνεται ότι έχει πολλά να προσφέρει τόσο σε ναυάγια όσο και σε βαθείς υφάλους.

Μου άρεσε να μπορώ να κάνω μια βαθιά βουτιά το πρωί, να επιστρέψω για μεσημεριανό γεύμα στο ξενοδοχείο για να συναντηθώ με την οικογένεια και τους φίλους μου και μετά να βγω ξανά το απόγευμα.

Υπάρχουν πολλά μέρη μέσα και γύρω από την Άκαμπα που ενδιαφέρουν όλη την οικογένεια. Αν αποφασίσετε να κάνετε λίγες μέρες άδεια, αξίζει να κάνετε μια ημερήσια εκδρομή στο καταφύγιο Wana Rami ή στο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Πέτρας. Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ και τα δύο, και ήταν το αποκορύφωμα του ταξιδιού μου. Η Νεκρά Θάλασσα κάνει επίσης ένα δημοφιλές παράπλευρο ταξίδι (βλ. Deep Breath, Δεκέμβριος).

Η Ιορδανία δεν είναι φθηνή και οι τιμές είναι συγκρίσιμες με αυτές του Ηνωμένου Βασιλείου. Εάν σκοπεύετε να κάνετε μερικές καταδύσεις trimix, ετοιμαστείτε να χρεωθείτε περίπου 220 £ για ένα γέμισμα trimix.

Μπορώ να φέρω έναν αναπνευστήρα; μπορεί να αναρωτιέστε. Λοιπόν, έχουν απαγορευτεί από το 2014 – αυτό οφείλεται σε ζητήματα ασφάλειας σε μια τοποθεσία τόσο κοντά στη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ.

Όλες οι εγκαταστάσεις που επισκεφτήκαμε εξυπηρετούν τεχνικές καταδύσεις, με διάφορα επίπεδα τεχνογνωσίας. Η συμβουλή μου είναι να βεβαιωθείτε ότι έχετε φέρει όλο το υλικό που είναι πιθανό να χρειαστείτε ή να ελέγξετε εκ των προτέρων ότι είναι διαθέσιμο, διαφορετικά μπορεί να απογοητευτείτε.

Υπάρχουν προγραμματισμένες πτήσεις προς το Αμμάν καθημερινά, αλλά να είστε έτοιμοι για μια στάση πέντε ωρών για να πάρετε μια πτήση ανταπόκρισης στην Άκαμπα. Αυτό ακούγεται εντάξει,

Αλλά συνυπολογίστε 600 £ στον προϋπολογισμό σας για τις πτήσεις. Η EasyJet συνήθιζε να προσφέρει εκπληκτικές προσφορές αλλά στη συνέχεια σταμάτησε να πετάει στην Ιορδανία. Ενθαρρυντικά νέα είναι ότι αυτή η πτήση μπορεί να ξεκινήσει ξανά.

Η τιμή μπορεί να είναι ένας παράγοντας, αλλά η Άκαμπα έχει πολλά να προσφέρει, οπότε σκεφτείτε αυτό το πλούσιο μέρος της Ερυθράς Θάλασσας.