HMS Hythe: Βαθιά κατάδυση στο τραγικό ναυάγιο της Καλλίπολης

Τούρκος κυνηγός ναυαγίων SELCUK KOLAY το έχει ξανακάνει. Αυτή τη φορά εντόπισε το τελευταίο βρετανικό σκάφος που είχε χαθεί από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στα Δαρδανέλια και βρισκόταν σε βαθύ αλλά καταδύσιμο βάθος. Σε ένα DIVERNET ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ, μοιραζόμαστε την εξίσου βαθιά βουτιά του συγγραφέα στην ιστορία του παρασκηνίου των επιβαινόντων – και τις πρόσφατες τεχνικές καταδύσεις της ομάδας του στο ναυάγιο

Στις 28 Οκτωβρίου 1915, έτοιμη να αποβιβάσει τα στρατεύματά της στο Cape Helles, στην Καλλίπολη, το πλοίο HMS Hythe χτυπήθηκε από ένα μεγαλύτερο σκάφος, ένα άδειο στρατοφόρο που ονομάζεται HMS Sarnia. ο Hythe βυθίστηκε σε 10 λεπτά, με τον θάνατο περίπου 155 ψυχών. 

Η πλειοψηφία των νεκρών ήταν μέλη της 1ης/3ης εταιρείας Kent Field Company, Royal Engineers και άνδρες από το Κεντ. Ανάμεσά τους ήταν και ο καπετάνιος τους, Ντέιβιντ Ρέτζιναλντ Χέρμον Φίλιπ Σάλομονς.

Το ενδιαφέρον μου για το Hythe ξεκίνησε όταν, σε μια ιστοσελίδα δημοπρασιών στο Διαδίκτυο, παρατήρησα ένα απλό μετάλλιο νίκης του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου με το όνομα «2543 SP RTEDSER RE". 

Ένας γρήγορος έλεγχος έδειξε ότι ο 20χρονος Ρέτζιναλντ Τόμας Έντσερ είχε πεθάνει από τα τραύματά του και είχε ταφεί στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 14 Δεκεμβρίου 1915, μετά την εκκένωση από την Καλλίπολη. 

Εξασφάλισα το μετάλλιο και διαπίστωσα ότι ο Έντσερ είχε ζήσει στο 48 Goods Station Yard στο Τάνμπριτζ Γουέλς του Κεντ, δίπλα στο χώρο εργασίας του πατέρα του Τζέιμς, φύλακα σιδηροδρομικών μηχανών. Ήταν ένας από τους πολλούς νέους που χάθηκαν στην καταστροφική εκστρατεία στην Καλλίπολη, αλλά ο αριθμός της στρατιωτικής του θητείας μου φάνηκε πολύ χαμηλός για ένα τόσο μεγάλο σώμα όπως οι Βασιλικοί Μηχανικοί. Αποφάσισα να το ερευνήσω λίγο περισσότερο. 

Ο Έντσερ ήταν με την 1/3η Εταιρεία Φρούριο του Κεντ και αναρωτήθηκα αν αυτή ήταν μια τοπικά αναπτυγμένη μονάδα, επειδή στα τέλη του 1914 και στις αρχές του 1915 ιδρύθηκαν διάφορα τάγματα «φίλων». Είχαν δημιουργηθεί αντίστοιχες μονάδες στο Σώμα των Βασιλικών Μηχανικών;

Είχαν. Το 1/3ο Kent ιδρύθηκε από τον Sir David Lionel Salomons (1851-1925) από το Broomhill, Southborough στο Tunbridge Wells. Δικαστής και πρώην δήμαρχος του Tunbridge Wells, ήταν ένας ενδιαφέρον άνθρωπος. Επίτιμος συνταγματάρχης των Βασιλικών Μηχανικών του Κεντ και επιστήμονας, έδινε διαλέξεις στον ηλεκτρισμό και είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μηχανική και τις μεταφορές.

Όχι μόνο απέκτησε αυτό που ήταν μόνο το δεύτερο αυτοκίνητο στην Αγγλία, αλλά οργάνωσε την πρώτη έκθεση αυτοκινήτου. Το πρώτο γεύμα που μαγειρεύτηκε με ηλεκτρισμό παρασκευάστηκε στο σπίτι του.

Το 1907 ο σερ Ντέιβιντ είχε κοιτάξει να ιδρύσει μια εδαφική μονάδα Royal Engineers. Αυτό αποδείχθηκε ανέφικτο, αλλά μια μονάδα δόκιμων ιδρύθηκε στο Κεντ το 1911, ο πρόδρομος της 1/3ης Εταιρείας, με τον γιο του David Salomons Jr διοικητή της. Ο σερ Ντέιβιντ πλήρωσε για ένα παλιό εργοστάσιο αερίου στο Σάουθμπορο για να μετατραπεί σε αίθουσα γεωτρήσεων της νέας μονάδας.

Την 1η Μαΐου 1914, δημιουργήθηκε το 1/3ο Kent Fortress Royal Engineers, αρχικά υπεύθυνο για την προστασία της ακτογραμμής, των προβολέων και των αμυντικών εγκαταστάσεων. Κινητοποιημένοι στις 4 Αυγούστου στις 8 μ.μ., οι άνδρες πήγαν σπίτι τους για να επιστρέψουν το επόμενο πρωί στις 8. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αρχίσει.

Στα αρχικά στάδια του πολέμου, η εταιρεία συνέχισε να εκπαιδεύεται στο σπίτι και έγινε μονάδα εργασίας. Τον Ιούλιο του 1915 ήταν τουλάχιστον 185 ατόμων, που αποτελούνταν κυρίως από εμπόρους. Οι στρατιωτικοί μηχανικοί ή οι «σαπείς» μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις συναλλαγές τους στο στρατό και να κερδίσουν το ισοδύναμο των 58-111 π. την εβδομάδα, ενώ οι πεζοί κέρδιζαν μόνο 35-52 π. 

Ο Captain Salomon ήταν συμπαθητικός και σεβαστός. Ήταν γενναιόδωρος και πρόσεχε την εντολή του. Μια αναφορά τον λέει να αγοράζει ένα γύρο ποτών που αποτελούνταν από 161 πίντες μπύρας στα τέσσερα πένα συν δύο λεμονάδες ανά πεντάλεπτο για κάθε έναν από τους άντρες του.

Χρειάστηκαν Βασιλικοί Μηχανικοί για να καλύψουν τις κενές θέσεις που προκλήθηκαν από τις φρικτές απώλειες στα Δαρδανέλια και η εταιρεία είχε ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο στις 11 Οκτωβρίου και ενθουσιάστηκε από τα πλήθη καθώς έφευγε με το τρένο Νούμερο 13. 

Η βύθιση του HMS Hythe

Από το Ντέβονπορτ, οι στρατιώτες επιβιβάστηκαν στο HMT Σκωτίας και έπλευσε μέσω Μάλτας στον κόλπο Mudros (Νήσος Λήμνος). Ο προορισμός τους, ο κόλπος Suvla, άλλαξε στη συνέχεια σε Cape Helles και η εταιρεία ανατέθηκε στο HMS Hythe, ενώ το 1/2 Company, που ταξίδευε μαζί τους, επιβιβάστηκε στο HMS Πετρίτης.

Hythe, πρώην ατμόπλοιο cross-Channel (Dover-Calais), ήταν ένα φορτηγό που ανήκε στη South East & Chatham Railways. Ξεκίνησε το 1905 και κόστισε στην εταιρεία £19,575. Είχε μετατραπεί σε ναρκαλιευτικό τον Οκτώβριο του 1914 και της είχαν τοποθετήσει δύο όπλα των 12 λιβρών.

Αργότερα με έδρα στο Scapa Flow, το 1915 είχε σταλεί για να εργαστεί στις μετακινήσεις στρατευμάτων στα Δαρδανέλια. Ο καπετάνιος της ήταν ο υπολοχαγός Arthur H Bird. 

Το ναυτικό χρησιμοποιούσε μικρότερα σκάφη όπως π.χ Hythe λόγω των επιτυχιών των γερμανικών και τουρκικών υποβρυχίων στη βύθιση της βρετανικής και γαλλικής ναυτιλίας, και υπήρχε η ελπίδα ότι το ρηχό βύθισμά τους θα αποτελούσε μικρότερο στόχο για τορπίλες.

Το HMS 509 τόνων Hythe δεν διέθετε στέγαση επιβατών, έτσι μια υφασμάτινη τέντα είχε στηθεί για να προστατεύσει το γεμάτο κόσμο κατάστρωμα του πληρώματος από τα στοιχεία. Οι αξιωματικοί επιτράπηκαν στο χώρο του μηχανοστασίου για να ζεσταθούν, αλλά το πλοίο ήταν πολύ βαρύ όταν ξεκίνησε. 

Πριν αποπλεύσει για το Cape Helles, πραγματοποιήθηκε δημόσιο στρατοδικείο στο HMS Hytheκατάστρωμα - ένας ναύτης που είχε αρνηθεί τις διαταγές καταδικάστηκε σε φυλάκιση 81 ημερών. Επιβιβάστηκαν πέντε αξιωματικοί και 213 άνδρες από το 1/3ο Kent Fortress Royal Engineers Hythe, μαζί με 30 στελέχη του Στρατού από διάφορα συντάγματα. 

Hythe αναχώρησε από το Mudros στις 4 μ.μ. για το ταξίδι 50 μιλίων στο Cape Helles, ταξιδεύοντας χωρίς φώτα για να αποφύγει την προσέλκυση εχθρικών βομβαρδισμών. Σε περίπου 40 λεπτά για την προσγείωση, περίπου στις 8:XNUMX βγήκε μια προειδοποίηση ότι άλλο πλοίο την κατέρρεε. 

HMS Sarnia, ένα άλλο ατμόπλοιο πορθμείων, ήταν μεγαλύτερο από Hythe στους 1,498 τόνους και είχε τελική ταχύτητα 20 κόμβων. Έχοντας ήδη αποβιβάσει το φορτίο και τα στρατεύματά της, έφευγε από τη χερσόνησο, κατευθυνόμενος στην πορεία S67°W ως Hythe με κατεύθυνση N82°E – κοντά στο μέτωπο. 

Τα στρατεύματα ετοιμάζονταν να αποβιβαστούν όταν βγήκε η προειδοποίηση και τα δύο πλοία ταξίδευαν με ταχύτητα περίπου 12 κόμβων. Έγιναν αρκετές προσπάθειες και στα δύο για να αλλάξουν πορεία – αλλά καμία δεν επιβραδύνθηκε. 

Sarnia χτύπησε Hythe 8 μέτρα από την πλώρη στην πλευρά του λιμανιού της, τόσο βίαια που τα τόξα της κόπηκαν μέχρι τη μέση Hythe, σταματώντας τη νεκρή στο νερό. Το προσκήνιο της έπεσε στην τέντα και πολλοί πέθαναν εκείνες τις πρώτες στιγμές, όπως Hythe στριφογύρισε από την πρύμνη και το νερό όρμησε στην ανοιχτή τρύπα στην πλευρά του λιμανιού της. 

Βυθίστηκε σε 10 λεπτά. Μερικοί από αυτούς στο κατάστρωμα κατάφεραν να επιβιβαστούν Sarnia, το οποίο παρέμεινε δίπλα για αρκετά λεπτά. Άλλοι πήδηξαν στην κρύα θάλασσα χωρίς σωσίβια και μόνο συντρίμμια για να κολλήσουν - λίγοι από τους στρατιώτες μπορούσαν να κολυμπήσουν. 

Ο Captain Salomons αναφέρθηκε ότι έδωσε τη ζωή του.σακάκι σε έναν άλλο στρατιώτη όπως διέταξε ο υπολοχαγός Cdr Bird: «Κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του!» 

Δεν φαίνεται να έχει γίνει καμία συντονισμένη προσπάθεια για να οργανωθεί μια διάσωση, αλλά μια βάρκα που επανδρώνεται από έναν μεσίτη και έναν μάγειρα παρέλαβε 82 επιζώντες. Αν και επίσης τρυπημένο, Sarnia έσβησε μια βάρκα και έσωσε ζωές. Έπρεπε να επιστρέψει πρώτα στο λιμάνι στερν για να αποφύγει να πάρει νερό. 

Ο λοχαγός Salomons και άλλα 128 μέλη του 1/3ου Λόχου χάθηκαν μαζί με άλλα 15 στελέχη του Στρατού και 11 Hytheπλήρωμα του. Μόνο 103 μέλη του 1/3 επέζησαν. 

Η καταστροφή επιδεινώθηκε από την έλλειψη σωσίβων και σωσίβων λέμβων έκτακτης ανάγκης, σε συνδυασμό με κακή οργάνωση. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν τα πλοία ακολουθούσαν τις καθορισμένες διαδρομές προς και από το Cape Helles. Ένα ανακριτικό δικαστήριο θα συνέστησε αργότερα ότι κανένας στρατιώτης δεν θα πρέπει ποτέ να ξαναβγεί στη θάλασσα χωρίς μια ζωή-σακάκι. 

Εύρεση του ναυαγίου

Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου μου Echoes Of The Deep, Wrecks Of The Dardanelles Campaign, Είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εκτός από όλα τα ναυάγια που καλύπτονταν στο βιβλίο, υπήρχε ακόμη δουλειά που έπρεπε να γίνει για να εντοπιστούν μερικά ακόμη μεγάλα ναυάγια από την εκστρατεία. 

Το έγραψα το 2013. Από τότε έχω εντοπίσει και εντοπίσει μερικά ακόμη, συμπεριλαμβανομένου του βρετανικού ναρκαλιευτικού Δούκισσα του Ρίτσμοντ βρίσκεται σε βάθος 84 μέτρων (όπως αναφέρεται στις Divernet).

Μετά από αυτό επικεντρώθηκα στο HMS Hythe, ένα από τα δύο μόνο ναυάγια που έχουν απομείνει χωρίς εντοπισμό. Ήξερα από τα αρχεία ότι είχε φύγει από τη βρετανική ναυτική βάση στον κόλπο Mudros στις 4:40 και τέσσερις ώρες αργότερα είχαν περίπου 9 λεπτά για να φτάσει στον προορισμό της. Χρησιμοποιώντας αυτές τις πληροφορίες μπόρεσα να προσδιορίσω μια περιοχή αναζήτησης XNUMX τετραγωνικών μιλίων γύρω στα έξι ναυτικά μίλια δυτικά του Cape Helles.

Αυτή είναι μια περιοχή με πολύ άνεμο, οπότε μου πήρε μερικούς μήνες για να πραγματοποιήσω την αναζήτηση σόναρ πλευρικής σάρωσης όποτε οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές.

Στις 19 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, εντόπισα ένα ναυάγιο στην οθόνη περίπου 6.5 ναυτικά μίλια δυτικά του Cape Helles, καθισμένο όρθιο στον βυθό της θάλασσας σε βάθος 72 μέτρων. Φαινόταν να έχει τις σωστές διαστάσεις και σχήμα για να είναι το Hythe.

Για να δούμε και να κινηματογραφήσουμε τις σημαντικές λεπτομέρειες που απαιτούνται για την αναγνώριση του ναυαγίου, ολοκληρώσαμε τις διατυπώσεις με τη Διεύθυνση του Ιστορικού Εθνικού Πάρκου της χερσονήσου της Καλλίπολης και την Ακτοφυλακή των Δαρδανελίων και οργανώσαμε μια διερευνητική κατάδυση. 

Θα χρησιμοποιούσαμε rebreathers κλειστού κυκλώματος rEvo με μίγμα 18/45, μαζί με μίγματα 18/45 και nitrox 50 ως αέρια διάσωσης. Ο προγραμματισμένος συνολικός χρόνος κατάδυσης ήταν 68 λεπτά, με χρόνο βυθού 19 λεπτά.

Η βουτιά

Η 27η Αυγούστου ήταν μια πολύ ωραία μέρα, με ήρεμες θάλασσες. Τοποθέτησα το σκάφος πάνω από τη θέση του ναυαγίου και έριξα τη γραμμή βολής.

Οι συν-δύτες Ali Ethem Keskin και Doruk Dundar έκαναν τις προετοιμασίες για τα γυρίσματα του ναυαγίου. Σχεδιάσαμε την κατάδυση μας με βάση τις πληροφορίες που είχα συγκεντρώσει από τα έγγραφα για τη βύθιση. 

Η ορατότητα ήταν περίπου 15 μέτρα, αλλά μειώθηκε στα 4-5 μέτρα στο ναυάγιο. Η γραμμή βολής είχε προσγειωθεί ακριβώς στο κέντρο της, ακριβώς πίσω από το σημείο όπου κάποτε βρισκόταν η χοάνη. Δίπλα σε αυτό το σημείο βρίσκονταν και οι δύο πλευρές, όπου ήταν τοποθετημένες οι δύο σωσίβιες λέμβους.

Πιο πίσω, εκεί που τελείωνε η ​​υπερκατασκευή, φαινόταν ο μεγάλος γερανός/γερανός στην πλευρά του λιμανιού. Η ζημιά στην πρύμνη πιθανότατα προκλήθηκε όταν το πλοίο χτύπησε στην πρύμνη του βυθού και/ή όταν Hythe είχε τριγυρίσει και χτύπησε Sarnia. Μια μεγάλη παραμόρφωση στην πλευρά του λιμανιού της υπερκατασκευής θα μπορούσε να είναι περαιτέρω απόδειξη ότι αυτό ήταν αυτό που είχε συμβεί.

Μπροστά από το χωνί, διακρίνονταν τα υπολείμματα της γέφυρας/τιμόνι, πιθανότατα ξύλινης κατασκευής. Το θέαμα του μπροστινού καταστρώματος με τον προπύργιο να βρίσκεται πάνω του επιβεβαίωσε την όλη ιστορία – Sarnia όχι μόνο είχε διεισδύσει στην πλευρά του λιμανιού του κύτους ακριβώς πίσω από το κάστρο, αλλά είχε διασχίσει ολόκληρη τη δοκό, ξεσκίζοντας και τη δεξιά πλευρά της γάστρας. 

Αυτό το πολύ μεγαλύτερο σκάφος είχε εμβολίσει Hythe με ταχύτητα, και αναρωτιόμασταν πώς το μικρότερο πλοίο είχε μείνει ενιαίο και με την πλώρη ακόμα δεμένη.

Αυτή η ανακάλυψη αφήνει το HMS Arno ως το μόνο μεγάλο ναυάγιο της εκστρατείας των Δαρδανελίων που έχει απομείνει για εντοπισμό. Πρέπει να βρίσκεται κάπου βορειοανατολικά της νήσου Ίμβρου σε βάθος που υπερβαίνει τα 300 μέτρα, επομένως θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικές τεχνολογίες για να εντοπίσουμε και να αναγνωρίσουμε αυτό.

Συνέπειες της Hytheβουλιάζει

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το αποτέλεσμα που το Hythe καταστροφή είχε στους κατοίκους του Κεντ. Πολλά ζευγάρια αδέρφια χάθηκαν. Πατέρας και γιος πνίγηκαν μαζί και περίπου 99 παιδιά έμειναν χωρίς πατέρα.

Μετά από περαιτέρω έρευνα, ανακάλυψα ότι ο Sapper Edser ήταν ένας από τους επιβαίνοντες Hythe – και ότι είχε επιζήσει από τη βύθιση. Ένας άλλος επιζών σάκος, ο Ρέτζιναλντ Στιλ, είχε γράψει σε ένα γράμμα στο σπίτι:Ο Reg Edser είναι αρκετά ασφαλής, στην πραγματικότητα είναι μαζί μου τώρα και γράφει." 

Η παρέα ξεκουράστηκε και έφυγε, μετά συνέχισε για Καλλίπολη. Στις 24 Νοεμβρίου, δύο ξιφομάχοι που τραυματίστηκαν από βόμβα που πέταξαν οι Τούρκοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο στην Αίγυπτο και ένας από αυτούς ήταν ο Έντσερ. Έγραψε για να πει στη μητέρα του ότι τα τραύματά του δεν ήταν σοβαρά, αλλά πέθανε στο νοσοκομείο στις 14 Δεκεμβρίου.

Εν τω μεταξύ, η οικογένεια Salomons είχε χάσει τον μοναδικό της άνδρα κληρονόμο. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μια κινητή καντίνα που εξυπηρετούσε στρατεύματα στη Βόρεια Αφρική είχε στο πλάι της».David R Salomons 1885-1915», μια επιγραφή που πλήρωσε η αδελφή του Βέρα.

Μεταξύ των πολέμων, ο λαός του Σάουθμπορο θα κρατούσε ένα «Hythe Κυριακή», θυμόμαστε την καταστροφή στις εκκλησιαστικές λειτουργίες στις 28 Οκτωβρίου ή κοντά στις XNUMX Οκτωβρίου. Δεν είναι γνωστό πότε τελείωσε αυτή η πράξη μνήμης. Αρκετά ονόματα δρόμων στο Southborough εξακολουθούν να έχουν ένα "Hythe"θέμα.

Μια μαρμάρινη αναμνηστική πλάκα για τη μνήμη των χαμένων στρατιωτών μπορεί να δει κανείς στην εκκλησία του Αγίου Ματθαίου στο Tunbridge Wells. Υπάρχει επίσης ένα σπίτι του David Salomons, που ονομάστηκε από την αδερφή του στη μνήμη του δημοφιλούς καπετάνιου της εταιρείας, και Μουσείο Salomon αφιερωμένο στους τρεις Δαυίδ – τον ​​καπετάνιο, τον πατέρα του και τον παππού του, που το 1835 είχε γίνει ο πρώτος Εβραίος Λόρδος Δήμαρχος του Λονδίνου.

Υπάρχει μια επιστολή στο μουσείο, γραμμένη στον συνταγματάρχη Sir David Lionel Salomons Hythe Ο επιζών Ταγματάρχης Άλφρεντ Ράστον:Στην αρχή, τα δύο σκάφη κόλλησαν το ένα στο άλλο για λίγα λεπτά και περίπου 50 άνδρες και αρκετοί αξιωματικοί έπεσαν πάνω στο άλλο σκάφος," έγραψε.

"Αλλά παρόλο που ο καπετάνιος Σάλομονς είχε προειδοποιηθεί να ξεπεράσει και ο ίδιος, δεν θα το έκανε και είμαι σίγουρος ότι ήταν επειδή θα έβλεπε πρώτα τους αγαπημένους του άντρες." 

Επίσης στο Divernet? Ο Kolay βρίσκει βρετανικό ναρκαλιευτή στα 82 μέτρα, Χαμένα Καράβια της Μάχης των Οινουσσών, Ημέρες Nantaise, Πώς βρήκα το πετρελαιοφόρο 125 ετών να έχει ακόμη διαρροή, Ο Kolay ανακαλύπτει το βρετανικό υποβρύχιο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στο Αιγαίο