ΚΑΡΔΙΑ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ των θεών των καρχαριών

Γιατί οι Φίτζι δεν φοβούνται τους καρχαρίες; Όλα καταλήγουν σε ένα χταπόδι Θεέ, λένε οι PETER DE MAAGT και THERESA GUISE – και το γεγονός ότι τα στοιχεία από έναν από τους μεγάλους τόπους καταδύσεων καρχαριών στον κόσμο υπογραμμίζουν ότι ο φόβος δεν είναι το κατάλληλο συναίσθημα

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ανυπομονώ να γνωρίσω μερικά από τα κορίτσια μου. Μην σας εντυπωσιάσει το μέγεθός τους, γιατί τα κορίτσια μου έχουν υγιή όρεξη. Ο δρόμος για την καρδιά μιας γυναίκας είναι μέσα από το στομάχι της», αστειεύεται ο Brandon Paige, ο ιδιοκτήτης του Aqua-Trek.

Αναφέρεται στους καρχαρίες που συχνάζουν στη λιμνοθάλασσα Beqa και με τους οποίους έχει εξοικειωθεί πολύ με τα χρόνια.

Οι μουσικοί που ερμηνεύουν παραδοσιακή μουσική των Φίτζι καθώς φτάνετε στο Διεθνές Αεροδρόμιο Nadi βοηθούν να σηκωθεί η ταραχή του ταξιδιού, ώστε να μπορείτε να υπομείνετε άλλο ένα δίωρο ταξίδι στο λιμάνι του Ειρηνικού. Το τοπίο στο δρόμο είναι όμορφο και η νότια ακτή του Viti Levu, του μεγαλύτερου νησιού των Φίτζι, είναι εξαιρετικά πράσινη, καλυμμένη με πυκνό, καταπράσινο τροπικό δάσος.

Το Aqua Trek Beqa είναι ένα καταδυτικό κέντρο PADI που βρίσκεται στους χώρους του Club Oceanus Resort και απέχει μόλις ένα τέταρτο του μιλίου από τη λιμνοθάλασσα Beqa, όπου προσφέρεται καταδύσεις με καρχαρίες τα Σάββατα, τη Δευτέρα, την Τετάρτη και την Πέμπτη για να αποφευχθεί η υπερβολική σίτιση. Οι καρχαρίες πρέπει να είναι αρκετά θρησκευτικά ζώα, γιατί τις Κυριακές κανένας από τους χειριστές δεν προσφέρει καταδύσεις καρχαριών και τους επιτρέπει την ημέρα ανάπαυσης.

Υπάρχει μια ειδική σύνδεση μεταξύ των Φίτζι και των καρχαριών. Τα Φίτζι είναι το σπίτι του Dakuwaqa, του αρχαίου θεού-καρχαρία, προστάτη των υφάλων των Φίτζι. Αν και φαίνεται να υπάρχουν ελαφρώς διαφορετικές εκδοχές του θρύλου, όλες ακούγονται σαν ιστορίες που θα μπορούσαν να συμβούν σήμερα.

Συνοψίζεται στο γεγονός ότι ο Dakuwaqa ήθελε να πάρει τον πλήρη έλεγχο όλων των υφάλων των Φίτζι. Το πρώτο του βήμα προς την κυριαρχία των υφάλων ήταν να αμφισβητήσει έναν θεό που φύλαγε υφάλους γύρω από το νησί Σούβα.

Ο αγώνας που ακολούθησε ήταν τόσο άγριος που δημιούργησε μεγάλα κύματα που έπληξαν την ακτή, προκαλώντας πλημμύρες και απώλειες ζωών στον τοπικό πληθυσμό.

Ο Dakuwaqa καυχήθηκε για το επίτευγμά του σε έναν παλιό του φίλο που ονομάζεται Masilaca, ο οποίος αποφάσισε να του δώσει ένα μάθημα.

Ο Masilaca μίλησε για έναν ισχυρό θεό που φύλαγε το νησί Kaduva και τον οποίο πιθανότατα θα ήταν υπερβολικός για τον Dakuwaqa. Τυφλωμένος από αλαζονεία, ο Dakuwaqa όρμησε προς το νησί για να δείξει την κυριαρχία του, μόνο για να ανακαλύψει ότι ο θεός ήταν ένας χταπόδι.

Όταν ο Dakuwaqa του επιτέθηκε, σύντομα διαπίστωσε ότι είχε συναντήσει το ταίρι του. ο χταπόδι έστριψε τα πλοκάμια του γύρω του και παραλίγο να τον πνίξει μέχρι θανάτου.

Ο Dakuwaqa ικέτευσε για έλεος και υποσχέθηκε το χταπόδι ότι αν του γλίτωναν τη ζωή, δεν θα έβλαπτε ποτέ κανέναν από τα Φίτζι.

Ο Dakuwaqa κράτησε την υπόσχεσή του και οι Φίτζι δεν φοβούνται τους καρχαρίες όταν πηγαίνουν για κολύμπι ή ψάρεμα.
Η κατάδυση με καρχαρίες στο Beqa είναι η πραγματική υπόθεση – χωρίς κλουβιά, πανοπλία ή στολή αλυσίδας, και έχοντας κατά νου τον θρύλο της Dakuwaqa, είναι καλό να γνωρίζετε ότι σχεδόν όλοι οι οδηγοί μας είναι από τα Φίτζι. Αποφασίζουμε να μείνουμε κοντά τους.

«Θα σε πείραζε να δώσεις προσοχή;» Είναι 8 το πρωί και μόλις συμπληρώσαμε τα συνηθισμένα έντυπα. Ακολουθεί η τυπική ενημέρωση για την ασφάλεια, και όμως υπάρχει κάτι διαφορετικό. Χρειάζεται λίγος χρόνος για να μπορέσω να βάλω το δάχτυλό μου πάνω του.
Η διαπεραστική μυρωδιά του δολώματος που προέρχεται από τα δοχεία τροφοδοσίας παρασύρεται γύρω από το σκάφος, καθιστώντας αυτό μια κατάδυση που εμπλέκει πλήρως όλες τις αισθήσεις – είναι μια πραγματικά τετραδιάστατη εμπειρία.

ΜΠΡΑΝΤΟΝ ΠΑΙΓΚ, ο οποίος είχε την ιδέα να χρησιμοποιήσει υπολείμματα ψαριών από τοπικά εργοστάσια για να προσελκύσει καρχαρίες στη λιμνοθάλασσα, έρχεται μαζί μας. Δημιούργησε ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα των Φίτζι, ένα που επιτρέπει σε οποιονδήποτε να πλησιάσει αυτά τα μαγικά ζώα.

Αυτή η στενή αλληλεπίδραση μπορεί επίσης να επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν τα πολλά διαφορετικά είδη καρχαρία που συναντήθηκαν με τρόπους που προηγουμένως δεν ήταν δυνατοί.

Το σχέδιο κατάδυσης είναι απλό. Τα σκάφη είναι αγκυροβολημένα σε διαφορετικές σημαδούρες που συνδέονται μεταξύ τους με έναν λαβύρινθο από άλλες γραμμές κάτω από το νερό. Η κατάβαση είναι εύκολη – ακολουθούμε τον οδηγό κατάδυσης κρατώντας τις γραμμές βολής.
Το προβλεπόμενο «ελαφρύ» ρεύμα δεν είναι καθόλου τόσο ελαφρύ, και κρατώντας τις κάμερες στο ένα χέρι τραβάμε τους εαυτούς μας προς τα εμπρός και προς τα κάτω σε περίπου 20 μέτρα. Φτάσαμε στο Bistro!

Μας κατευθύνουν προσεκτικά να σχηματίσουμε ένα ημικύκλιο πίσω από έναν χαμηλό τοίχο κατασκευασμένο από μπάζα βράχου. Αυτός ο μικροσκοπικός τοίχος μας χωρίζει από έναν κάδο τροχών, όπως αυτός που έχετε στο σπίτι, κρεμασμένος στη μέση του νερού.

Τεράστια σαφρίδια και τρεβαλλί κολυμπούν τριγύρω, αλλά τα πρώτα πέντε λεπτά δεν γίνονται τίποτα.

Ο πυθμένας είναι άγονος, χωρίς κανένα κοράλλι. Θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει το τοπίο βαρετό. Εδώ υποτίθεται ότι γίνεται όλη η δράση;

ΜΕΤΑ ΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΧΑΡΙΑ, μήκους περίπου 3 μέτρων, αρχίστε να κολυμπάτε γύρω μας. Η στιβαρή κατασκευή τους είναι εντυπωσιακή, τα χαρακτηριστικά ογκώδη στιβαρά κεφάλια τους εκπέμπουν δύναμη και τα δυσανάλογα μικροσκοπικά, άψυχα μαύρα μάτια προσθέτουν στον χαρακτήρα τους. Δεν υπάρχει τίποτα λεπτό ή εκλεπτυσμένο στους ταυροκαρχαρίες και τα «κορίτσια» δεν πεινούν ποτέ εδώ, όπως αποδεικνύεται από τα παχουλά περιγράμματα τους.

Καστανόξανθος καρχαρίες νοσοκόμα περιφέρονται στον πάτο σαν κουτάβια καθώς προσπαθούν να μπουν κρυφά για ένα σνακ. Στο βάθος βλέπουμε ασημένια άκρα και γκρίζους καρχαρίες υφάλου. Ένας απλός λεμονοκαρχαρίας δρεπανοειδής σπρώχνει άλλους καρχαρίες για να πάρει μια καλή θέση. Όλοι φαίνεται να ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί.

Ο τροφοδότης μας δίνει ένα σήμα ΟΚ και αρχίζει να κουνάει τον κάδο. Αυτό φαίνεται να μετατρέπει το δοχείο σε ηλεκτρική σκούπα, επειδή όλα τα ψάρια ρουφούνται προς το μέρος του.

Σε μια στιγμή η γαλήνη μετατράπηκε σε χάος. Ένας ανεμοστρόβιλος από ψάρια στροβιλίζεται γύρω από τον κάδο. Δεν μπορούμε να δούμε ούτε τον τροφοδότη πια. είναι απλά περιτριγυρισμένος από μια θορυβώδη μάζα από ουρά κουπιών και μποχάρ, γιγάντιο τρέβαλι και όλα τα είδη ψαριών.

Η σκηνή είναι γεμάτη δράση και κάθε αρχικός φόβος έχει αντικατασταθεί από αδρεναλίνη. Είναι δύσκολο να απεικονιστεί ο όγκος της δράσης που προκάλεσε η σίτιση και η λήψη μιας καθαρής φωτογραφίας σε αυτό το περιβάλλον αποδεικνύεται μεγαλύτερη πρόκληση από ό,τι ήταν μόλις λίγες στιγμές πριν.

Παρόλο που οι καρχαρίες είναι παντού, είναι κυρίως περικυκλωμένοι από τεράστια κοπάδια λοχιών και άλλα ψάρια υφάλων. Μερικές φορές είναι ακόμη δύσκολο να δεις τους καρχαρίες. Έρχονται κοντά, αλλά είναι πάντα περιτριγυρισμένοι από μικρά ψάρια που ελπίζουν να μαζέψουν υπολείμματα τροφής.

Οι ταυροκαρχαρίες είναι οργανωμένοι και φτάνουν κατευθείαν στο θέμα, αλλά οι καστανόξανθος καρχαρίες φαίνεται να έρχονται από όλες τις πιθανές κατευθύνσεις, προσπαθώντας να ρουφήξουν τη λεία τους στο μικρό τους στόμα.

Οι ασημένιες άκρες παραμένουν στο παρασκήνιο, περιμένοντας την ευκαιρία να ξεσπάσουν, αλλά όταν αποφασίζουν να ταΐσουν είναι εξαιρετικά γρήγοροι. Μπες μέσα, πάρε φαγητό και βγες έξω. Ακόμη και ένα μεγάλο χέλι καταφέρνει να πάρει τη φέτα της πίτας.

ΟΙ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΜΑΣ επιτρέψτε μας να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στη τροφοδοσία του καρχαρία, ενώ μας προστατεύετε με ένα κοντάρι, που τεντώνεται προς τον καρχαρία εάν πλησιάσει πολύ. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για λήψη ευρυγώνιων λήψεων κοντινής εστίασης που αποκαλύπτουν το όμορφο χρώμα και την υφή του δέρματος των καρχαριών.

Ο χρόνος κυλά και πολύ σύντομα πρέπει να αφήσουμε το Bistro και να επιστρέψουμε στην «παιδική χαρά». Εδώ, οι καρχαρίες blacktip, whitetip και γκρίζοι ύφαλοι περιμένουν τυχόν υπολείμματα που επιπλέουν στο δρόμο τους.

Το ρεύμα έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο, και κατά τη διάρκεια της στάσης ασφαλείας μας νιώθουμε το σώμα μας να κινείται σε οριζόντια θέση, σαν μια σημαία σε δυνατό άνεμο. Κάμερα στο ένα χέρι ενώ πιάνει σταθερά το σχοινί με το άλλο, δεν είναι μια χαλαρή στάση ασφαλείας για σχολικό βιβλίο.

Επιφανειακά επιβεβαιώνουμε τον αριθμό κεφαλών: σημειώθηκαν επτά είδη καρχαριών. Γκρίζος ύφαλος, άσπρη άκρη, μαύρη άκρη, ασημένιο άκρο, λεμόνι, ταύρος και νοσοκόμα όλα παρόντα σε μία μόνο κατάδυση – το πιστεύετε;

Το μεσοδιάστημα στην επιφάνεια αφιερώνεται ακούγοντας τις ιστορίες βετεράνων της Beqa Lagoon του Brandon. Πρωτοπόρος στην κατάδυση καρχαριών τη δεκαετία του 1980, και ενώ αναγνώριζε τον μεγάλο αριθμό καρχαριών στην περιοχή από την αρχή χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να αναπτύξει έναν ασφαλή τρόπο εισαγωγής τους στους επισκέπτες δύτες.

Από το 1999 το Aqua-Trek έχει συνεργαστεί στενά με την κυβέρνηση των Φίτζι και τους παραδοσιακούς ιδιοκτήτες των υφάλων για την προστασία των καρχαριών, ανακηρύσσοντας τους υφάλους και τα νερά γύρω τους ως θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές.

Σε αντάλλαγμα, μια αμοιβή 20 $ για τα Φίτζι ανά δύτη πηγαίνει απευθείας στους ντόπιους χωρικούς, δίνοντάς τους κεκτημένο συμφέρον για τη διατήρηση της υγείας του πληθυσμού των καρχαριών και την προστασία των υφάλων.

Ο Brandon εξηγεί ότι δεν επωφελούνται μόνο οι άνθρωποι από αυτή τη συμφωνία. Οι βιολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι θηλυκοί καρχαρίες στα νερά των Φίτζι είναι λιγότερο επιρρεπείς στο να τρώνε τους απογόνους τους λόγω της υγιεινής τροφής τους. Επιπλέον, παράγουν περισσότερα κουτάβια ανά γέννα.

Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι καρχαρίες δεν περνούν τη ζωή τους στο ίδιο σημείο, αλλά μεταναστεύουν. Ο Brandon ελπίζει πάντα να αντιστρέψει το "Jaws Effect" και να συμβάλει σε μια θετική εικόνα για τους καρχαρίες.

JONA, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΧΑΡΙΑΤΕΣ, φοράει την αλυσίδα του ενώ του υπενθυμίζουμε απαλά τη συμφωνία που έκαναν οι καρχαρίες με τους Φίτζι. Η Jona αντιτείνει ότι το σύμφωνο είναι μόνο με τους καρχαρίες και ότι τα άλλα ψάρια δεν αποτελούν μέρος της συμφωνίας. Αποκαλύπτει πολλές μικρές πληγές από δάγκωμα από τον τζακ και το γιγάντιο τρέβαλι.

Η Jona εξηγεί ότι η σίτιση γίνεται σε δύο στάδια. Ένας κάδος τροχών που κρέμεται στα 8 μέτρα είναι ο χώρος ταΐσματος στο μέσο του νερού και ο ρόλος του είναι να ξεκινήσει τα μικρότερα ψάρια σε μια φρενίτιδα τροφοδοσίας, η οποία σηματοδοτεί την ώρα του δείπνου για τους καρχαρίες.

Προσπάθησαν χωρίς να το κάνουν αυτό, ελπίζοντας ότι ο ήχος της μηχανής του σκάφους θα ήταν αρκετός, αλλά μόνο μερικοί καρχαρίες ήρθαν να το ελέγξουν. Αυτό δείχνει ότι το φυσιολογικό ένστικτο των καρχαριών, που προκαλείται από τον ήχο της φρενίτιδας που τρέφουν τα ψάρια, εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να τους προσελκύσουν.

Μόλις βρεθούν στο εργοτάξιο, οι καρχαρίες κατευθύνονται προς την κάτω θέση σίτισης. «Είναι μοναχικό στην κορυφή», λέει η Jona με ένα πλατύ χαμόγελο. Θα βρίσκεται ανάμεσα σε ένα σύννεφο ψαριών, έναν καρχαρία-τίγρεις από πάνω και αρκετούς ταυροκαρχαρίες δίπλα και κάτω: «Ο απόλυτος τρόπος για να σας διδάξει την ταπεινοφροσύνη».

Η δεύτερη κατάδυση ξεκινά πολύ όπως η πρώτη, αλλά υπάρχει μια δραματική αλλαγή με την άφιξη των silvertips. Από τους πιο όμορφους καρχαρίες, αυτοί οι τύποι είναι γρήγοροι και αποφασιστικοί τροφοδότες.

Πρέπει να τα κρατάμε πάντα στο μάτι μας, καθώς σφυρίζουν πάνω και γύρω μας, δείχνοντας το αστραφτερό, ιριδίζον ασημί δέρμα τους.

Καθώς παρακολουθούμε το silvertip show, οι ταυροκαρχαρίες εκμεταλλεύονται την ευκαιρία τους να μετακομίσουν μέσα. Έρχονται πολύ, πολύ κοντά, με αρκετή αυτοπεποίθηση για να χτυπήσουν τις θύρες θόλου της κάμερας. Τέτοια εποχή εκτιμάς πολύ το μέγεθός τους.

Αν αυτό δεν είναι αρκετός ενθουσιασμός, τώρα ακούμε τους καταδυτικούς μας οδηγούς να χτυπούν μανιωδώς τις δεξαμενές τους και να δείχνουν προς το μπλε. Ένας τεράστιος καρχαρίας τίγρης μήκους 4 μέτρων μπαίνει για να κλέψει την παράσταση.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΛΗΟ κανονικός, γνωστός στοργικά ως Survivor, κάνει αρκετές πάσες. Προφανώς κοσμεί τους δύτες με την παρουσία της μόνο κάθε δεύτερη εβδομάδα.

Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης για την κατάδυση, είχαμε ακούσει ότι βρισκόταν εκεί μόλις λίγες μέρες πριν, οπότε οι ελπίδες μας δεν ήταν μεγάλες. Η τύχη μας χαμογελάει.

Η κυριαρχία του Survivor είναι ξεκάθαρη και ακόμη και οι ταυροκαρχαρίες περνούν στο βάθος. Δεν αποτελεί έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθός της - αυτή η κυρία είναι ο υπερθετικός βαθμός τεράστιου, μεγέθους ενός μίνι υποβρυχίου.

Και έχει παιχνιδιάρικη διάθεση, παρελαύνει μπροστά στις κάμερές μας και περιστασιακά απολαμβάνει να χρησιμοποιεί τους δύτες ως καρφίτσες μπόουλινγκ.

Μερικές από τις πάσες της είναι μόλις λίγα εκατοστά πάνω από το κεφάλι μας, δείχνοντας ξεκάθαρα την εντυπωσιακή ριγέ πλευρά της. Θα κολυμπήσει σιγά-σιγά κατευθείαν μέχρι την ταΐστρα και θα ανοίξει το κολοσσιαίο στόμα της, επιτρέποντάς του να ρίξει το φαγητό - ακριβώς όπως ένα χάμπουργκερ στα McDonalds!

Κάποια στιγμή το Survivor αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να παίξει λίγο με τους παπαράτσι και τις απίστευτες κάμερές τους και καρφώνει στοργικά την Τερέζα στον βυθό της θάλασσας. Τι τρόπος να τελειώσεις μια κατάδυση!

Το θέμα της σίτισης των καρχαριών είναι αμφιλεγόμενο και ένα θέμα έντονης συζήτησης. Η εμπειρία μας στα Φίτζι μας έπεισε ότι μπορεί να είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διατήρηση των καρχαριών όταν εκτελείται με υπευθυνότητα. Παρατηρήσαμε από πρώτο χέρι τον θετικό αντίκτυπο που έχει η βιομηχανία καταδύσεων καρχαρία στην τοπική οικονομία, τους ανθρώπους και το θαλάσσιο σύστημα. Εξάλλου, ήταν η συνάντηση με τους καρχαρίες Beqa που βοήθησε στη δημιουργία του θαλάσσιου καταφυγίου Shark Reef των Φίτζι.

Σε μια πιο προσωπική σημείωση, αυτές οι καταδύσεις μας εντυπωσίασαν πέρα ​​από κάθε προσδοκία. Ήταν η απόλυτη φαντασίωση ενός καρχαρία-δύτη. Οι καρχαρίες προκαλούν συχνά φόβο, αλλά βουτιές όπως αυτή δείχνουν ότι αυτός ο φόβος είναι αδικαιολόγητος.

Μακριά από μηχανές δολοφονίας, έχουν ξεχωριστές προσωπικότητες, όπως αποδεικνύεται από τις σκόπιμες και περίεργες αλληλεπιδράσεις τους με δύτες. Αυτή είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε!