Κόστα Μπράβα Σου-πραγματικά υπέροχο

ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΟ απογειωθήκαμε και φτάσαμε ήδη στη Βαρκελώνη. Δεν είχα τελειώσει καν τη συνομιλία με τον γείτονά μου ή δεν είχα φάει το σνακ μου πριν φτάσει το μίνι λεωφορείο στο ξενοδοχείο μας στο L'Estartit.

Σε αυτό το σημείο συνειδητοποιώ ότι το να φτάσετε στην Κόστα Μπράβα είναι στην πραγματικότητα πιο γρήγορο από το να οδηγείτε από το Λονδίνο στο Weymouth την Παρασκευή το βράδυ!

Είναι υπέροχο να μένετε σε ένα μέρος όπου μπορείτε να ξυπνήσετε και να κοιτάξετε απέναντι στον καταδυτικό σας χώρο. Το Hotel Les Illes βρίσκεται μπροστά στη θάλασσα στο κέντρο της πόλης στο L'Estartit.

Τα μπαλκόνια είναι χαρμόσυνα στολισμένα με στολές, στολές και άλλα σημάδια καταδυτικής δραστηριότητας και η θέα στη μαρίνα είναι το Les Illes – τα νησιά που πρόκειται να βουτήξω.

Η ρεσεψιόν είναι ουσιαστικά ένας πάγκος καταδυτικού κέντρου και μπορείτε να παραλάβετε τα κλειδιά του δωματίου σας ή να κάνετε κατάδυσηυπολογιστήκαι επιβεβαιώστε τη θέση σας στην κατάδυση.

Αυτό είναι το είδος του ξενοδοχείου όπου όλοι είναι δύτες και το δάπεδο είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορείτε να περπατάτε από το κέντρο καταδύσεων στο ισόγειο στο δωμάτιό σας ενώ είστε ακόμα έτοιμοι. Θαυμάσιος.

Ναι, αυτό το μέρος είναι το Diver Central. Δύτες συρρέουν εδώ σε μικρές και μεγάλες ομάδες από Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία… Πολλά καταδυτικά κλαμπ έχουν τακτικές κρατήσεις και επιστρέφουν χρόνο με το χρόνο.

Είναι μια χαρούμενη συγκέντρωση διαφορετικών εθνικοτήτων που ενώνονται με την αγάπη για τις καταδύσεις. Σαφώς εντόπισαν μια ευκαιρία εδώ που εμείς οι Βρετανοί – στο επίκεντρό μας προς το Benidorm, τη Marbella και τη Majorca – φαίνεται να έχουμε χάσει.

ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ στην απότομη βραχώδη πλευρά του Les Illes – τα νησιά. τον καταδυτικό μας χώρο. Έχω προετοιμαστεί πλήρως από το καταδυτικό κέντρο εδώ και οι σκέψεις μου πριν βγω από το σκάφος για την πρώτη μου κατάδυση είναι όλα σχετικά με τον εξοπλισμό - ίσως αυτό στολή δεν θα είναι αρκετά ζεστό; Είναι λίγο μεγάλο αυτό το BC; Πρέπει να βάλω ένα επιπλέον βάρος στη ζώνη μου (Μπα!)

Χτύπησα το νερό και είμαι περικυκλωμένος από μια καταιγίδα ψαριών. όλες οι σκέψεις για οτιδήποτε άλλο έχουν εξαφανιστεί. Η ορατότητα είναι εύκολα 20μ καθώς κατεβαίνουμε. Το νησί κρύβει ένα μυστικό - είναι στην πραγματικότητα ένα τούνελ.

Οι δάδες μας διακρίνουν τα φωτεινά χρώματα των απαλών κοραλλιών και το μεγαλύτερο μέρος μιας σφυρίδας που κοιμάται, σφηνωμένη σε μια ρωγμή στο πλάι του σπηλαίου. Βρισκόμαστε στο Natural Parc Illes Medes, μια προστατευόμενη τοποθεσία, και η σφυρίδα κοιμάται άνετα εδώ. Αν αναρωτιέστε πού έχουν φτάσει τα ψάρια στη Μεσόγειο, η απάντηση είναι: Κόστα Μπράβα.

Τώρα έχει φτάσει μια άλλη σφυρίδα και υποδέχεται τον οδηγό κατάδυσης σαν διστακτικό σκυλί που ανακαλύπτει έναν παλιό φίλο. Ένας αργός χορός αναγνώρισης ξεκινά. Η ροφή που κοιμάται έχει πλέον ξεσηκωθεί και θέλει να συμμετάσχει. Θα μπορούσα να παρακολουθώ ευχαρίστως αυτή τη μαγική συνάντηση για ώρες, αλλά ο οδηγός είναι πρόθυμος να μας δείξει περισσότερα από τον ιστότοπο.

Ανεβαίνω ξανά στο σκάφος και σκέφτομαι: «Εντάξει, μόλις κάναμε την καλύτερη κατάδυση που μπορεί να προσφέρει αυτό το μέρος και από εδώ και πέρα ​​θα είναι κατηφορική». Κάνω λάθος, φυσικά. Κάθε βουτιά φαίνεται να γίνεται καλύτερη!

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΟΔΗΓΗΣΗ ΑΠΟ Το L'Estartit είναι Roses. Ένα έξυπνο σκάφος κατάδυσης είναι γεμάτο με ενθουσιώδεις δύτες που όλοι ανυπομονούν να ξεκινήσουν για την κατάδυσή τους – εκτός από το ότι κάποιοι Wally έχουν καταφέρει να αφήσουν πίσω τους μια μάσκα κατάδυσης.

Ναι εγώ είμαι.

Επιστρέφω γρήγορα στο κατάστημα καταδύσεων, όπου με βρίσκουν τον κατάλληλο αντικαταστάτη για να δανειστώ. Ο οδηγός κατάδυσης Roses Sub είναι τόσο ευγενικός και τόσο επαγγελματίας που νιώθω ταπεινωμένος. Είμαι αποφασισμένος να επιστρέψω εδώ στο μέλλον.

Φυσικά, είναι πολύ ντροπιαστικό να κρατάς ψηλά μια ολόκληρη βάρκα δύτες, αλλά δεν υπάρχουν αντεγκλήσεις και όλοι φαίνεται να απολαμβάνουν τον ήλιο. Ευτυχώς δεν υπάρχουν παλίρροιες στη Μεσόγειο.

Ψάχνουμε για κάτι - νομίζω ότι είναι barracuda; Ίσως ένα μαντάτο. Αναπόφευκτα, θα βρούμε τα πάντα εκτός από αυτό. Συνεχίζω να εντοπίζω γυμνά κλαδιά, αλλά όλοι οι άλλοι μαζεύουν κομμάτια από ναυάγια. Βρήκα ένα χταπόδι, αλλά οι άλλοι έχουν αποσπαστεί από ένα μικρό χέλι. Σίγουρα δεν υπάρχει έλλειψη ψυχαγωγίας.

Όταν ο οδηγός μου κάνει σήμα να γυρίσω, είναι πολύ νωρίς. Μπορούμε να συνεχίσουμε να ψάχνουμε λίγο ακόμα; Ρωτάω.

Στον Παλαμό επισκεπτόμαστε τον Βορέα, ένα σωστό μεγάλο ναυάγιο. Μπορείτε να επισκεφθείτε τα στηρίγματα, να εξερευνήσετε κατά μήκος του καταστρώματος και να ωθήσετε τη σκουριά όσο το δυνατόν περισσότερο. Τι καλύτερο για να περάσετε μια βουτιά; Και σε νερό τόσο καθαρό που μπορείτε πάντα να εντοπίσετε τη γραμμή, τον φίλο σας και το επόμενο κομμάτι του ναυαγίου για εξερεύνηση.

Θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα να το ψάξετε YouTube, γιατί τα πλάνα εκεί και μόνο είναι αρκετά για να σε κάνουν να θέλεις να πηδήξεις σε αεροπλάνο.

Η ΚΟΣΤΑ ΜΠΡΑΒΑ ΕΙΝΑΙ Η γενέτειρα του σουρεαλιστικού, και αυτό το μέρος είναι πραγματικά καλό. Τόσο εκπληκτικό που αψηφά την πεποίθηση.

Το κέντρο του Triton Diving είναι μικρό και τέλεια διαμορφωμένο. Βρίσκεται σε ένα δρόμο με θέα την πόλη, την παραλία και τη μαρίνα πέρα. Ο Gorgeous δεν αρχίζει καν να το περιγράφει.

Βουτήξαμε στο Ullastre, όπου η υποβρύχια τοπογραφία έχει εκτοξεύσει κορυφογραμμές βράχου πνιγμένες σε λαμπερά κίτρινα θαλασσινά. Είναι θεαματικό και υπνωτικό και πολύ αλλόκοτο.

Έχουμε επίσης την τύχη να βουτήξουμε με τον τοπικό θρύλο Emilio, ο οποίος ίδρυσε το καταδυτικό κέντρο με τη σύζυγό του Lotti πριν από περίπου 40 χρόνια και γνωρίζει τα νερά εδώ σαν την άκρη του χεριού του.

Η ορατότητα είναι φοβερή. Το χρώμα είναι συναρπαστικό. Και τα ψάρια είναι εκπληκτικά. Σταματάμε σε ένα απόγειο ενώ αστραφτερά σύννεφα από μικροσκοπικές ασημένιες σαρδέλες πάλλονται παντού γύρω μας – κυνηγημένοι από μεγαλύτερα ψάρια, που τα ίδια κυνηγούνται από επιθετική εμφάνιση.

Είναι συνεχές δράμα και κίνηση, με τα ψάρια να στροβιλίζονται πάνω και γύρω μας προς κάθε κατεύθυνση. Αξέχαστος.

Αντίθετα, οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης χαλαρώνουν και μετά βίας κινούνται. Είναι συνηθισμένο να κάνετε μια ήπια βόλτα σε ένα τραπέζι με θέα στην παραλία και να απολαύσετε ένα ποτό καθώς ο ήλιος αρχίζει να βυθίζεται προς τη θάλασσα. Τόσο ευτυχισμένο, μπορεί να αρχίσετε να αμφιβάλλετε αν είναι αληθινό.

Η Ιβηρική Χερσόνησος

Το 1957, οι Βρετανοί τουρίστες πήραν την πρώτη τους γεύση από οργανωμένες διακοπές μέσω πτήσεων προς τη Βαλένθια στην Ισπανία και γεννήθηκε το «Costa Blanca». Στη συνέχεια, οι τουριστικές εταιρείες μετέφεραν τις προσφορές τους προς το νότο και διέδωσαν ως προορισμούς το Benidorm και τη Marbella ("Marbs") στην Costa del Sol.

Αυτές οι περιοχές έγιναν το σπίτι σε χίλιες παμπ εκπατρισμένων, μια ποικιλία από δραπέτες από συμμορίες από τη δικαιοσύνη και, πιο πρόσφατα, μερικά τηλεοπτικά ριάλιτι που γυρίζουν τα δάχτυλα των ποδιών.

Βόρεια της Βαλένθια βρίσκεται η Καταλονία και η εκπληκτικά πανέμορφη Costa Brava, η οποία έχει ξεφύγει σε μεγάλο βαθμό από την προσοχή (και τις χειρότερες επιπτώσεις) της βιομηχανίας τουριστικών πακέτων.

Δεν υπάρχουν σύνορα για να περάσουν, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια άλλη χώρα.

Η Καταλονία διατηρεί μια ξεχωριστή ταυτότητα. Έχει μια παγκόσμιας κλάσης πολιτιστική προσφορά ως το σπίτι του Νταλί και του Πικάσο, μεταξύ άλλων, και η αρχιτεκτονική του Γκαουντί. Οι πόλεις της Χιρόνα και της Βαρκελώνης αναγνωρίζονται και οι δύο ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Και στην Barcelona FC, έχει ίσως την πιο αγαπημένη ποδοσφαιρική ομάδα στον πλανήτη.

Όταν δεν καταδύεστε, επισκεφθείτε το Figueres, λίγο έξω από τη Βαρκελώνη, για το Μουσείο Νταλί. Πού αλλού στον κόσμο θα βρίσκατε ένα μεγαλύτερο από τη ζωή άγαλμα ενός δύτη με καπέλο που απλώνεται μπροστά από ένα κτίριο σαν Έλληνας θεός;

Επίσης η Girona, τόσο θεαματική που έγινε μέρος του σετ του Game of Thrones, και η Μπαρτσελόνα, θρυλική από κάθε άποψη. Χάνεις τον εαυτό σου.