Exploring the Solace Stones: Witnessing the Circle of Life Underwater

Στον κόσμο της επιστήμης, μιλάμε για «οικολογική διαδοχή». Αυτός είναι ένας μάλλον στεγνός και μη ελκυστικός όρος για να περιγράψει κάτι αρκετά όμορφο. Η οικολογική διαδοχή περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ένα «οικοσύστημα» αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Διαβάστε επίσης: Οι νέες κατασκευές προσελκύουν την αστική θαλάσσια ζωή

Η ομορφιά της οικολογικής διαδοχής

Αυτό το χρονικό πλαίσιο μπορεί να είναι για χιλιετίες ή σε μικρότερο χρονικό διάστημα, σε ένα σχετικά μικρό χώρο, όπως ένα βυθισμένο ναυάγιο ή στους βαθύτερους ωκεανούς μας. Είναι αυτό που συμβαίνει όταν ένα ναυάγιο όπως το HMS Scylla αποικίζεται και αρχίζει να αναπτύσσει ζωή. Ως δύτες είμαστε σταθεροί μάρτυρες αυτής της οικολογικής διαδοχής. Ξεκινά σε ένα νέο ναυάγιο με μια λεπτή κάλυψη από φύκια και βαρέλια και εξελίσσεται σε έναν ύφαλο γεμάτο ζωή.

Ωστόσο, στο μυαλό μου ο όρος οικολογική διαδοχή φέρνει στο νου εικόνες για κάτι που είναι αρκετά γραμμικό και έχει αρχή και τέλος. Αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο σε αυτόν τον τρελό, χαοτικό κόσμο, και ότι το περιβάλλον μας και οι ζωές μας γύρω μας, ευτυχώς, αλλάζουν συνεχώς σε κύκλους μέσα σε κύκλους χωρίς ξεκάθαρη αρχή ή τέλος. Ίσως ένας πιο ευχάριστος όρος για να περιγράψει αυτή την οικολογική διαδοχή είναι ο μεγάλος «κύκλος της ζωής».

The Solace Stones: A Circle of Life

Οι Solace Stones στα ανοιχτά της ακτής του Ντόρσετ γιορτάζουν αυτόν τον κύκλο ζωής και ήμουν χαρούμενος που προσκλήθηκα να τους βουτήξω.

Είχα ακούσει για πρώτη φορά για αυτούς λίγο μετά την απώλεια ενός στενού συγγενή. Ένιωθα σκεπτικός και θρηνούσα για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, συλλογιζόμουν το μέγεθος και τη σημασία της ζωής και του θανάτου. Το άκουσμα για τον λογικό τρόπο με τον οποίο αυτές οι πέτρες δημιουργούσαν ζωή σε μια περίοδο απώλειας φαινόταν όμορφα, τόσο ανακουφιστικό όσο και συγκινητικό.

Οι πέτρες παρηγοριάς είναι πυραμίδες από καθαρή, λευκή πέτρα πριν κατέβουν στον βυθό. Έχουν μια υπέροχη απτική, απαλή ποιότητα σε αυτά και θυμίζουν τους τάφους που χτίστηκαν για τους Φαραώ και τις βασίλισσές τους.

Το μοναδικό σχέδιο των Solace Stones

Οι πυραμίδες μου θύμισαν επίσης τις πυραμίδες της βιομάζας που μου περιέγραψαν στο πανεπιστήμιο – τον ​​τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται η ενέργεια σε κάθε τροφικό επίπεδο.

Ενθαρρύνοντας τη ζωή: Τροφικά επίπεδα και θαλάσσια άγρια ​​ζωή

Το τροφικό επίπεδο αντιπροσωπεύει τα διαφορετικά επίπεδα παραγωγών, όπως τα φύκια ή τα φύκια στη βάση αυτής της πυραμίδας, ακολουθούμενα από τη διαδοχή των φυτοφάγων που τρέφονται με τα φύκια, τους κύριους καταναλωτές που τα τρώνε και, τέλος, τα λίγα αρπακτικά της κορυφής.

Honoring Loved Ones: A Memorial at Sea

Αυτές οι ειδικές πέτρες Solace, κατασκευασμένες με τοπική πέτρα του Πόρτλαντ και σχεδιασμένες σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, είχαν ειδικές τρύπες και ρωγμές στην επιφάνειά τους. Οι τρύπες είναι κατάλληλες για μια ποικιλία θαλάσσιας ζωής από τα διαφορετικά τροφικά επίπεδα για να βρουν παρηγοριά.
Ωστόσο, αυτό που κάνει αυτές τις πυραμίδες ασυνήθιστες είναι ότι υπάρχει επίσης ένας χώρος για τις στάχτες ενός αγαπημένου προσώπου που θα περικλείεται μέσα στην πυραμίδα και θα καλυφθεί με μια πλάκα, ως μνημείο σε κάποιον του οποίου η τελευταία θέση ανάπαυσης είναι κατάλληλη θα πρέπει να είναι στη θάλασσα. .

Μάρτυρας Οικολογικής Διαδοχής

Έπρεπε να βουτήξω μερικές από τις πυραμίδες και θα μπορούσα να δω από πρώτο χέρι την οικολογική διαδοχή, ενώ θα τιμούσα τον τελευταίο τόπο ανάπαυσης ατόμων που είχαν αγαπήσει τη θάλασσα.
Οι πυραμίδες είχαν τοποθετηθεί στον βυθό της θάλασσας σε διάφορα σημεία της ακτής του Ντόρσετ τα τελευταία δύο χρόνια.

Έκανα κατάδυση με τον τοπικό σκηνοθέτη των O'Three, Marcus, και ταξιδέψαμε στις πέτρες με τον Pete από το Dive Beyond. Κοιτάζοντας τον ευρύ εκτεταμένο ορίζοντα, φανταζόμουν πόσο ανακουφιστικό πρέπει να είναι για εκείνους που θρηνούν να μεταφέρουν την πέτρα του αγαπημένου τους προσώπου στην τελευταία του ανάπαυση.
Η θάλασσα έχει υπέροχη αναπλαστική ποιότητα. Θεραπεύει και καταπραΰνει τις αλμυρές ψυχές μας και ίσως μας κάνει να αναγνωρίσουμε το μικρό αλλά όχι ασήμαντο ρόλο που παίζουμε στον συνυφασμένο πλανήτη της ζωής.

Αρχικά έπρεπε να βουτήξουμε μια αρκετά πρόσφατα τοποθετημένη πέτρα. Ο πυραμιδοειδής μονόλιθος, που εμφανιζόταν από τα βάθη καθώς κατεβαίναμε, είχε έναν υπέροχα ατμοσφαιρικό αέρα γαλήνης, ηρεμίας και στιβαρότητας. Η πέτρα ήταν ακόμα λευκή, αλλά η επιφάνειά της είχε αρχίσει να επικαλύπτεται με το πρώτο μέρος αυτής της οικολογικής διαδοχής – ένα λεπτό στρώμα φυκιών. Ως ζωντανός ύφαλος που θα βοηθούσε στην εκ νέου σπορά των τοπικών θαλάσσιων ζωών, η πυραμίδα είχε ρωγμές στη βάση της ειδικά σχεδιασμένες για να χωρούν νεαρούς αστακούς.

Όχι και τόσο μακριά από τους Solace Stones βρίσκεται ένας αστακός που ανεφοδιάζει τον ύφαλο. Νεαρά είχαν απελευθερωθεί για να βοηθήσουν στη σπορά και τη θρέψη των φυσικών πληθυσμών αστακών, επιτρέποντάς τους να αναπτυχθούν μέχρι τη σεξουαλική ωριμότητα.
Δύο χιλιάδες τόνοι πέτρας Πόρτλαντ τοποθετήθηκαν στον βυθό της θάλασσας λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 ως βιότοπος για αυτούς τους αστακούς. Αναρωτήθηκα αν αυτή η φρεσκοστρωμένη πέτρα μπορεί να έχει σημάδια καρκινοειδών που χρησιμοποιούν τις τρύπες και τις σχισμές ως προστασία από τα αρπακτικά. Υπήρχαν σημάδια τρυπήματος γύρω από τις τρύπες, αλλά δεν υπήρχαν ακόμη κάτοικοι.

Δεν ήταν μέχρι που ανέβασα τις φωτογραφίες μου υπολογιστή μετά την κατάδυση που συνειδητοποίησα ότι η αναμνηστική πλάκα αυτής της πέτρας, που τοποθετήθηκε μόλις τον Ιούλιο του 2016, είχε ένα μικρό ψαράκι που κολυμπούσε στην επιφάνειά της, ένα απαλό νεύμα στη ζωή που σύντομα θα ανθούσε εδώ με τον Paul Bromley, «ένα γενναίο σύζυγο» τώρα , στην ώρα της ανάπαυσης του, δημιουργώντας έναν ύφαλο ζωής. Αυτό φαινόταν ένα τόσο κατάλληλο μνημείο για έναν γενναίο άνδρα.

Κολυμπήσαμε για να βρούμε τις άλλες πέτρες που τοποθετήθηκαν τον Ιούνιο του 2014 και τον Σεπτέμβριο του 2015, και ο Μάρκους μου προσφέρθηκε να προχωρήσω για να είμαι ο πρώτος που θα φτάσω και θα απαθανατίσω οποιαδήποτε ζωή στην κάμερα.
Τα είχα διασταυρώσει όλα για να δούμε κάτι, αλλά ποτέ δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τη θαλάσσια ζωή.

Η ζωή ανθίζει στις πέτρες

Με εντυπωσίασε αμέσως η απαλή λάμψη και η απαλή εμφάνιση των παλαιότερων λίθων. Ήταν πλέον καλυμμένοι σε μια πλειάδα ζωής, αρκετή για να κρατούν ευχαριστημένους οποιονδήποτε δύτη που ενδιαφέρεται για το «squidge».
Οι πέτρες επιστρώθηκαν με βαρέλια, χιτωνοφόρα, βρυόζωα και κάθε είδους ασπόνδυλα. Η λευκότητα δεν φαινόταν πια. αντίθετα υπήρχε λαμπρή ζωή όπου κι αν κοιτούσες

Η σημασία των λίθων παρηγοριάς

Σύντομα είδα ένα χέλι στη βάση της πρώτης πυραμίδας. Υποθέτω ότι είχε καθαρίσει μια περιοχή εκεί ως ασφαλές καταφύγιο για να ξεκουραστείς. Το χέλι με κοίταξε με φαινομενική καχυποψία και κολύμπησε αργά από την πυραμίδα, ενώ ένας γκόμπι με στίγματα λεοπάρδαλης κολύμπησε στον χώρο που είχε εκκενώσει ο συνδαιτυμόνας.
Πόσο θαυμάσιο! Οι Solace Stones είχαν γίνει ένας ζωντανός ύφαλος που αναπνέει για ένα πλήθος ασπόνδυλων, καρκινοειδών και σπονδυλωτών. Οι μεγαλύτερες τρύπες ψηλότερα στις πέτρες φιλοξενούσαν βρώσιμα καβούρια που έμοιαζαν πολύ άνετα στο σχετικά νέο τους σπίτι.

Καθώς πλησίαζα την τελική πυραμίδα, ένας καλού μεγέθους αστακός έτρεξε στον βυθό της θάλασσας και, βλέποντας την εισβολή μου, μπήκε πίσω σε έναν κοίλο χώρο κάτω από την πυραμίδα - βρίσκοντας ξανά παρηγοριά. Φάνηκε ότι αυτή η φιλοδοξία να δημιουργηθεί ένας ζωντανός ύφαλος για να βοηθήσει στην ανανέωση των αστακών και στη δημιουργία ενός πλήρους κύκλου ζωής είχε καρποφορήσει μόνο μετά από δύο χρόνια.

Αναστοχασμός για τη ζωή και τον θάνατο

Πριν φύγουμε πήρα ένα της πυραμίδας στο πλήρες μεγαλείο της. Οι σκληρές άκρες μαλάκωσαν από τα βρυόζωα και ένας πυρσός έλαμψε στην κορυφή του, δίνοντάς του μια αιθέρια λάμψη. Σημείωσα την επιγραφή της πέτρας: «Peter Anthony Noice… A Gentle Man».

Αυτός ο ευγενικός άνθρωπος είχε, με τη σειρά του, δημιουργήσει έναν απαλό, απαλό χώρο για μια ολόκληρη κοινότητα θαλάσσιας ζωής. Ένιωσα ευγνώμων σε αυτόν που μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω αυτή τη μαγευτική εμπειρία.
Βγαίνοντας στην επιφάνεια σε μια ράβδο με ζεστό σκουός και σοκολάτα με ευγνωμοσύνη, έμεινα ενθουσιασμένος, στοχαστικός και συγκινημένος από αυτό που είχα δει.

Το Solace Stones ως τοποθεσία κατάδυσης

Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να ξεκαθαρίσουν οι σκέψεις μου και να γίνουν λογικές. Πήγα σε αυτήν την κατάδυση για να δω πώς στον θάνατό μας θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ζωή, αλλά ανακάλυψα περισσότερα από αυτό. Ο ύφαλος δεν είναι απλώς ένα υπέροχο μνημείο, αλλά γίνεται επίσης γρήγορα ένας μοναδικός τόπος καταδύσεων.

Ο βυθός της θάλασσας που περιβάλλει τις πέτρες καλύπτεται κυρίως από νεκρά χτένια πλυμένα με ρεύματα και κυματιστά χτένια βασίλισσας. Ο περίεργος γόμπι έτρεχε από σημείο σε σημείο σε έναν βυθό που δεν ήταν καθόλου ενδιαφέρον, αλλά στερούνταν από ποικιλομορφία.

Οι Solace Stones δημιούργησαν ένα καταφύγιο για άλλη ζωή που έκανε τον βυθό να αστράφτει ακόμη περισσότερο. Αλλά εκτός από αυτό, υπήρχε κάτι παρήγορο, εδραιωτικό και επιβεβαιωτικό για την κατάδυση των Solace Stones. Ήλπιζα να τα βουτήξω ξανά.

Δημιουργία ομορφιάς που διαρκεί

Στη ζωή αποφεύγουμε πολύ συχνά να συζητάμε για το θάνατο και μετά, όταν έρχεται σε εμάς, εκπλήσσουμε που πρέπει να συμβεί στα αγαπημένα μας πρόσωπα, παρά το γεγονός ότι, με τόση βεβαιότητα, έρχεται σε όλους μας.
Στόχος μας στη ζωή δεν πρέπει να είναι να ζήσουμε για πάντα, αλλά να δημιουργήσουμε κάτι που θα το κάνει. Μέσω των Solace Stones, οι αλμυρές ψυχές έχουν τον τρόπο να δημιουργήσουν κάτι όμορφο που πραγματικά θα διαρκέσει για πάντα.

Μπορούν επίσης να τα απολαμβάνουν άλλοι καθώς η παλιά ζωή γεννά νέα και ο μεγάλος κύκλος της ζωής συνεχίζει να στροβιλίζεται και να περιστρέφεται γύρω τους, δημιουργώντας αλλαγές και λαμπερή ζωή – σε αυτό, όλοι μπορούμε να βρούμε παρηγοριά.

Solacestones

Η τοποθεσία Solace Stones βρίσκεται τρία μίλια ανατολικά του Weymouth & Portland και είναι η μοναδική στο είδος της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Weymouth & Portland Solace Reef Ltd αποτελεί μέρος του έργου Weymouth & Portland Wreck to Reef και λεπτομέρειες για τις υπηρεσίες της μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση παρηγοριά.

Η Maya Plass έμεινε στο Κάμπινγκ Sea Barn, που κοστίζει 20 λίρες τη βραδιά και βούτηξε με Dive Beyond, Πόρτλαντ. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την περιοχή μεταβείτε στο επίσκεψη-ντόρσετ