Chesil by Night (Με JD)

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ, Πάντα είχα καταθέσει νυχτερινές καταδύσεις στο "κουτί" καταδύσεων του liveaboard, και ακόμη και τότε μάλλον θα έκανα τον κόπο να συμμετάσχω μόνο σε μία ή δύο συμβολικές βυθίσεις κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στη θάλασσα.
Έτσι, όταν με προσκάλεσαν να πάω σε μια νυχτερινή κατάδυση στο Ηνωμένο Βασίλειο με τον κανονικό μου φίλο Damian Brown, το "ναι, θα ήθελα πολύ" μου ειπώθηκε με κάποιο δισταγμό.
Damian, ο οποίος έχει μια τάση και για τα δύο macro φωτογραφία και μάλλον μεγάλοι καρχαρίες, είχαν μάθει μέσα από το αμπέλι κατάδυσης ότι έπρεπε να γίνουν κάποιες σπουδαίες καταδύσεις μετά τη σεζόν στο Chesil Cove του Ντόρσετ, με αναφορές για χταπόδι και παρατηρήσεις ακτίνων που κάνουν τον γύρο.
Έτσι, νυχτερινή κατάδυση ή μέρα-κατάδυση, έπρεπε απλώς να πάω μαζί για τη βόλτα.
Μπορεί να είμαι ξένος με τις νυχτερινές καταδύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν είμαι ξένος για τις καταδύσεις στο σκοτάδι στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στο Chesil Cove, έχοντας βουτήξει εκεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια των ετών κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.
Στην πραγματικότητα, κάναμε μια νυχτερινή κατάδυση στον όρμο το καλοκαίρι του 2015, αλλά ο ήλιος δεν φαινόταν να θέλει να δύσει και η παμπ Cove House Inn, που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από την παραλία, τελικά έγινε υπερβολική μια ισοπαλία.
Έχω βουτήξει αρκετά ναυάγια στο Ηνωμένο Βασίλειο στο απόλυτο σκοτάδι και κατά τη διάρκεια της ημέρας, οπότε υποθέτω ότι είχα τα προσόντα για αυτό που επρόκειτο!

Το CHESIL COVE ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΥΣΙΜΟ σε οποιαδήποτε κατάσταση της παλίρροιας και τυχόν ρεύματα που βρίσκονται εκεί είναι συνήθως αδύναμα και, το πολύ, απλώς διογκώνονται.
Η τοποθεσία είναι προστατευμένη τόσο από βόρειους όσο και από ανατολικούς ανέμους, αλλά οτιδήποτε έρχεται από νότο ή δυτικό θα κάνει την είσοδό σας ή, το πιο σημαντικό, την έξοδό σας από το νερό σχεδόν αδύνατη.
Όχι μόνο αυτό, αλλά η ορατότητα θα είναι τουλάχιστον ζοφερή μετά από ένα ξόρκι, ή κατά τη διάρκεια, αμφίβολου καιρού.
Το Chesil Cove βρίσκεται στο τέλος της παραλίας Chesil μήκους 18 μιλίων, όπου τελικά σταματούν τα βότσαλα και αρχίζει ο ασβεστόλιθος του Πόρτλαντ.
Μερικά ναυάγια βρίσκονται αρκετά κοντά το ένα στο άλλο, με τα αραιά ερείπια του ενός (της Πρέβεζας) να βρίσκονται λίγα μόλις μέτρα από την ακτή.
Τα σκελετικά υπολείμματα των ναυαγίων James Fennell και Gertrude μπορούν επίσης να βρεθούν στην περιοχή, αλλά σίγουρα χρειάζονται ένα σκάφος για να φτάσουν.
Ο Damian και εγώ φτάσαμε για το κλασικό σημείο εισόδου Chesil Cove μια ώρα πριν από τη δύση του ηλίου για έλεγχο ορατότητας και για να έχουμε όλο τον εξοπλισμό μας στη θέση του για την κατάδυση πριν έρθει το σκοτάδι. Μια τσιμεντένια γλίστρα που βρίσκεται δίπλα σε ένα μικρό χώρο στάθμευσης επιτρέπει σχετικά εύκολη πρόσβαση στην αρχή της παραλίας, η οποία, στο υψηλότερο σημείο της, βρίσκεται στα 11 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αυτό φυσικά δεν είναι πρόβλημα για όσους κατεβαίνουν στην ακτογραμμή με βάρη, κυλίνδρους και άλλα διάφορα δυσκίνητα, αλλά απλά περιμένετε μέχρι να το κάνετε αντίστροφα!
Δεν ήμασταν οι μόνοι τύποι που πήγαιναν στην παραλία εκείνο το βράδυ του Νοεμβρίου. Το Chesil έχει οπαδούς σκληροπυρηνικών ντόπιων δύτες που θα βρίσκονται στο νερό όποτε υπάρχει μια περίοδος καλής ορατότητας, μέρα ή νύχτα.
Σε αντίθεση με την αποτυχημένη νυχτερινή κατάδυση ένα χρόνο περίπου πριν, το ένδοξο ηλιοβασίλεμα ήρθε και έφυγε γρήγορα, και μπήκαμε στο ήρεμο νερό λίγο μετά το σκοτάδι.
Η θερμοκρασία του νερού εκείνη την εποχή του χρόνου είναι γύρω στους 13°C, οπότε αν και δεν είναι πολύ κρύο σύμφωνα με τα πρότυπα του Ηνωμένου Βασιλείου, για μένα είναι χειμώνας κάτω στολή και χρόνος κουκούλας Arctic σίγουρα.
Κάποτε ήμασταν αρκετά μακριά για να μην νιώθουμε πια τα δικά μας πτερύγια στον πυθμένα της θάλασσας, πετάξαμε τον αέρα μας και βυθιστήκαμε κάτω με τους πυρσούς να φλέγονται. Είναι σπάνιο να βουτήξω χωρίς κάμερα οπουδήποτε αυτές τις μέρες, αλλά από καιρό σε καιρό το αφήνω στο σκάφος ή στο φορτηγό για να ανακτήσω μόνο ψυχικές αναμνήσεις και να απορροφήσω τον εαυτό μου στην εμπειρία της κατάδυσης.
Αυτή επρόκειτο να είναι μία από αυτές τις καταδύσεις, οπότε άφησα τον Damian στην κάμερα, ενώ αναζητούσα πιθανά θέματα.

ΜΟΛΙΣ Βυθιστείτε ο βυθός της θάλασσας παραμένει πετρώδης με μια ελαφριά διόγκωση και στα σημάδια των 6-8 μέτρων, οι πέτρες δίνουν τη θέση τους στην άμμο και τα κομμάτια βράχου. Οι περιοχές 8-15 μέτρων παρέχουν τον καλύτερο βιότοπο για όλα τα καλά πράγματα, όπου οι βράχοι γίνονται μεγαλύτεροι και πιο μακριά μεταξύ τους – παρέχοντας περισσότερο καταφύγιο σε όσους επιλέγουν να ζήσουν εκεί.
Πρώτος στη λίστα των νυχτερινών επισκεπτών στο φακό μας θα ήταν μια κομψή μικρή θαλάσσια γυμνοσάλιαγκα που κρέμεται από ένα κομμάτι χλωρίδας. Αυτό το εντυπωσιακό παράδειγμα αναγνωρίσαμε αργότερα ως Polycera quandrillineata ή το τετράγραμμο nudibranch, το οποίο αναφέρεται στις τέσσερις γραμμές που βρέθηκαν στην πλάτη του.
Όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τις καταδύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων γυμνοσάλιαγκων μπορεί να βρεθεί στα νερά του σπιτιού, με νέα είδη να εντοπίζονται συνεχώς.
Προχωρήσαμε, και με τις δάδες μας να σκουπίζουν τον βυθό της θάλασσας, δεν με έκπληξη χαιρετούσα μερικούς γατοκαρχαρίες απλωμένους στην άμμο.
Αυτοί οι μικροί τύποι είναι άφθονοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δημιουργούν εξαιρετικά θέματα φωτογραφικά, καθώς δεν φαίνεται να ενοχλούνται πολύ από τους δύτες που πλησιάζουν.
Περάσαμε χωματίδα και πολλά χωματόπανα στην άμμο, αλλά όχι κυματιστές ή αγκαθωτές ακτίνες. Οι απλοί αστακοί βγήκαν δυναμικά, με τη μπλε απόχρωση των κελυφών τους να είναι όλο και πιο εντυπωσιακή κάτω από το φως των πυρσών.
Χάρηκα που τελικά βρήκα έναν μοναχικό John Dory μετά τα 10 λεπτά. Είχα βουτήξει μαζί τους εκεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και τους παρατήρησα να τρέφονται με νεαρά είδη ψαριών, αλλά στην πραγματικότητα μόνο από τον φακό της φωτογραφικής μου μηχανής όταν το ξανασκέφτομαι.
Δεν ενοχλούνται και τόσο για τους δύτες, και φάνηκαν ακόμη πιο περίεργοι τη νύχτα παρά τη μέρα – ίσως τους ενδιέφερε η δική τους αντανάκλαση στην κάμερά μας ή μάσκα Φακοί?
Τα σημάδια σε αυτό το είδος είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά και πιστεύεται ότι η μεγάλη σκοτεινή κουκκίδα στο πλάι του χρησιμοποιείται για να αναβοσβήνει ένα «κακό μάτι» εάν πλησιάσει κίνδυνος.
Κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει πραγματικά την προέλευση του ονόματος John Dory, κάτι που είναι κρίμα γιατί είναι αρκετά συγκεκριμένο, αλλά γνωρίζουμε ότι αυτά τα ψάρια μεγαλώνουν σε μέγιστο μέγεθος 65 cm και είναι μοναχικά πλάσματα κυνηγιού.
Ο λαδί χρωματισμός τους σε φόντο πίσω από πίσσα, νομίζω ότι τονίζει την σχεδόν προϊστορική εμφάνισή τους και είμαι σίγουρος ότι πρέπει να είναι ένα τρομακτικό θέαμα για κάθε ατυχές πλάσμα στο πέρασμά τους.
Ένα από τα πλεονεκτήματα που αποφάσισα ότι προσφέρει η νυχτερινή κατάδυση στο Ηνωμένο Βασίλειο σε σχέση με τις νυχτερινές καταδύσεις στο εξωτερικό είναι ότι δεν βρίσκετε συνεχώς τον εαυτό σας να λαμποκοπεί από τις λαμπαδηδρομίες άλλων δυτών – εκτός από αυτές του φίλου σας, φυσικά. Το να μην χρειάζεται να σκέφτεστε ότι θα σας τρυπήσει πλησιάζοντας το λιοντόψαρο, είναι επίσης μια πιο χαλαρωτική νυχτερινή περιπέτεια, κατά τη γνώμη μου!
Αφήσαμε το JD σε αυτό και μπήκαμε με πτερύγια δυτικότερα σε ελαφρώς βαθύτερο ακόμα νερό. Η πλοήγηση είναι εύκολη όταν καταδύεστε στο Chesil Cove – απλά θυμηθείτε ότι «έξω είναι δυτικά, το σπίτι είναι ανατολικά» και, εφόσον θυμηθείτε να φέρετε την πυξίδα σας, δεν θα κάνετε πολύ στραβά.
Ένα πλάσμα που πάντα με αιχμαλωτίζει κάτω από το νερό, και ένα που συναντήσαμε αυτό το βράδυ, είναι η σουπιά. Πάντα με εντυπωσιάζει όχι μόνο το πώς οι σουπιές μοιάζουν με κάτι άλλου χρόνου, αλλά σίγουρα είναι και από άλλο πλανήτη;
Ανήκουν στην οικογένεια των Κεφαλόποδων που περιλαμβάνει τα καλαμάρια και χταπόδι, και λέγεται μεταξύ των δυτών ότι αν απλώσετε το χέρι σας και μιμηθείτε τα πλοκάμια τους με τα δάχτυλά σας, θα σας πλησιάσουν σαν να ερευνούν ένα δικό τους.
Δεν έχω δει ακόμα αυτή τη θεωρία να λειτουργεί στην πράξη, αλλά μου αρέσει η ιδέα! Όπως και με τα χταπόδια, είναι δύσκολο να κατανοηθεί πώς αυτά τα πλάσματα μπορούν να αλλάξουν το χρώμα και την υφή τους ώστε να ταιριάζουν με το περιβάλλον τους.
Πλησιάσαμε στα 20 λεπτά που συμφωνήσαμε και συμβουλευτήκαμε τις πυξίδες μας. Σε αυτό το σημείο στρίψαμε προς τα ανατολικά για ένα αργό πτερύγιο πίσω προς την ακτή, με τις σκέψεις για τοπική μπύρα και πυρκαγιές να αρχίζουν να καταγράφονται.

Ο JD ΒΑΛΕ ΜΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ και πάλι, όπως και αρκετοί ακόμη γατοκαρχαρίες. Είναι συνήθως σε αυτό το σημείο κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης χωρίς κάμερα που αρχίζω να εύχομαι να το είχα πάρει μαζί μου – όταν το κρύο αρχίζει να μπαίνει στα κόκαλα και η ενασχόληση με τις ρυθμίσεις της κάμερας και τα στροβοσκοπικά μπορεί συχνά να σας βοηθήσει να εστιάσετε σε κάτι διαφορετικό από τουρτούρισμα.
Ο Damian τράβηξε την προσοχή μου σε μια μικροσκοπική γαρίδα που ξεφεύγει από το βραχώδες σπίτι της και αιωρήθηκα ακριβώς πάνω από την άμμο ενώ εκείνος έριξε μερικές βολές.
Για μένα, η ένταση μιας κατάδυσης ενισχύεται τη νύχτα, και παρόλο που το οπτικό σας πεδίο είναι πολύ πιο περιορισμένο από το φως της ημέρας, αισθάνεστε ότι το περιβάλλον είναι ζωντανό με αόρατα πλάσματα.
Καθώς το νερό γινόταν πιο ρηχό, ένα ελαφρύ φούσκωμα άρχισε να αυξάνεται και η άμμος άρχισε να γίνεται ξανά πέτρες. Δεν το είχαμε βρει χταπόδι ή οποιαδήποτε από τις ακτίνες, αλλά είχαμε ξεκινήσει μια περιπέτεια, και σίγουρα μια περιπέτεια δεν είναι περιπέτεια αν έχετε ολοκληρώσει με επιτυχία όλους τους στόχους σας; Οι στόχοι που λείπουν σας κάνουν να θέλετε να επιστρέψετε για περισσότερα.
Λατρεύω το Chesil Cove και ξέρω για τους ντόπιους σκληροπυρηνικούς δύτες που ανέφερα νωρίτερα ότι είναι πράγματι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος. Εάν θέλετε να βουτήξετε ανάμεσα στα πλάσματα που συναντήσαμε και πολλά άλλα, τότε πραγματικά η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείτε είναι το καλοκαίρι και εκείνη την εποχή είναι ακόμη δυνατό να βουτήξετε με μη εγγενή ψάρια σκανδάλης.
Ωστόσο, η εμπειρία μας δείχνει ότι είναι δυνατό να αρπάξουμε μερικές φανταστικές ευκαιρίες καταδύσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο πολύ μετά το τέλος της επίσημης «σεζόν», σε αυτήν την περίπτωση στα τέλη Νοεμβρίου. Ανυπομονώ να επισκεφθώ ξανά την περιοχή την άνοιξη, όταν ο κύκλος της υποβρύχιας ζωής ξεκινά από την αρχή.

• Για να φτάσετε στο Chesil Cove, κατευθυνθείτε προς το Πόρτλαντ στο A354 / Portland Beach Road, ανεβείτε στο Chiswell και ξεφορτώστε τον εξοπλισμό στην κορυφή του Brandy Row, όπου ξεκινά η ράμπα προς την παραλία. Ενοικίαση κιτ και πλήρωση αέρα από το Underwater Explorers, www.underwaterexplorers.co.uk ή Dive Beyond, www.divebeyond.co.uk