Ταξίδι στα βάθη: Εξερεύνηση του κρυφού ορυχείου Chert του Derbyshire

Βρίσκεστε στο Βέλγιο, αλλά τι θα σας εμποδίσει να πάτε στο Bakewell για το Σαββατοκύριακο για να εξερευνήσετε ένα πλημμυρισμένο ορυχείο κερατοειδών; Όχι! Λοιπόν, τι είναι το chert; Εξηγεί ο ΣΤΕΦΑΝ ΠΑΝΗΣ

Το φως του Robin πέφτει σε παλιές μπότες εργασίας και σε ένα φτυάρι.

The Discovery and Journey to Holme Bank Chert Mine

ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ ΜΕΡΑ Ι τράτα διαδικτυακά (online) όταν συνάντησα ένα κοντό YouTube βίντεο σχετικά με το ορυχείο chert Holme Bank στο Derbyshire. Το νερό έμοιαζε να είναι κρυστάλλινο και καθώς φαινόταν ότι υπήρχαν πολλά ενδιαφέροντα φωτογενή θέματα μέσα, έστειλα τον σύνδεσμο στον καταδυτικό μου φίλο Robin Verbruggen.

Διαβάστε επίσης: Ναυάγιο ασήμι, ορείχαλκο – ακόμη και ένα μοντέλο T Ford!

"Πότε θα φύγουμε?" ήταν η άμεση απάντησή του. Άρχισα να συλλέγω πληροφορίες για την τοποθεσία και, καθώς διαπίστωσα ότι βρισκόταν σε ιδιωτική ιδιοκτησία, κλειστή και κλειδωμένη, αποφάσισα να επικοινωνήσω με τον ιδιοκτήτη της γης, Joe Oldfield.

Του στείλαμε τις πιστοποιήσεις μας για την κατάδυση σε σπήλαιο και άλλα έγγραφα, και με χαρά ακούσαμε ότι η άδεια είχε δοθεί. Το επόμενο Σαββατοκύριακο, φύγαμε από το Βέλγιο για το Bakewell.

Φτάσαμε με το λεωφορείο στο Folkestone την Παρασκευή το βράδυ με 200 μίλια και πλέον με το αυτοκίνητο μπροστά, οπότε ήταν αργά όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας. Είχαμε έναν καλό ύπνο και μετά από ένα πλήρες αγγλικό πρωινό κατευθυνθήκαμε προς το ορυχείο.

Εξερευνώντας τα Ξηρά Επίπεδα του Ορυχείου

Το Peak District είναι ένα εθνικό πάρκο με εντυπωσιακά τοπία που θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε τώρα στο φως της ημέρας. Το ορυχείο βρίσκεται κοντά στον ποταμό Wye, στα περίχωρα της πόλης, και μας πήρε αρκετή ώρα για να βρούμε τη μικροσκοπική είσοδο στο πάνω τμήμα.

Δίπλα σε αυτή την είσοδο υπάρχει ένας παλιός γερανός με ένα βαρούλκο, και πιο πέρα ​​υπάρχουν τα απομεινάρια του σημείου στο οποίο τα σιδηροδρομικά φορτηγά που έβγαιναν από το ορυχείο θα ξεφόρτωναν και θα τραβούσαν πίσω μέσα. Ήταν μια φανταστική θέα ξεθωριασμένης δόξας.

Είχαμε όλη την ημέρα για να εξερευνήσουμε και να βουτήξουμε την τοποθεσία, οπότε αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από τα ξηρά επίπεδα και να τα φωτογραφίσουμε πριν από την κατάδυση. Ετοιμαστήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο ορυχείο.

Τι είναι το Chert και η ιστορία του

Τι είναι λοιπόν το chert; Βρέθηκε σε φλέβες στις ανώτερες κοίτες ασβεστολιθικών ιζημάτων, επεξεργάστηκε σε εργαλεία κατά τους προϊστορικούς χρόνους, αλλά ο πιο χρήσιμος σκοπός του, που αναγνωρίστηκε τον 18ο αιώνα, ήταν η άλεση του φρυγμένου πυριτόλιθου, ενός λευκαντικού παράγοντα που χρησιμοποιείται στην κατασκευή πήλινων αγγείων.

Το 1772 ο αγγειοπλάστης Josiah Wedgwood συνέστησε το chert Derbyshire ως σημαντική βελτίωση σε σχέση με τις μυλόπετρες από γρανίτη, οι οποίες άφηναν ενοχλητικές μαύρες κηλίδες στον καθαρό λευκό πυριτόλιθο. Τούβλα τσέρτας αρχικά μεταφέρθηκαν στο Γιορκσάιρ και το Στάφορντσάιρ με άλογο ή κάρο, αλλά από το 1793 σημαντικές ποσότητες πήγαν στο Potteries οδικώς και με κανάλι, και αργότερα σιδηροδρομικώς.

Εμφανίστηκε το DIVER Αύγουστος 2018

Μαύρο, μαύρο και άσπρο, εμφανίζεται η τσάντα, αλλά η πολύτιμη λευκή ποικιλία "china stone" βρέθηκε μόνο σε λίγα αξιόλογα κοιτάσματα. Η μεγάλη εξόρυξη έλαβε χώρα στην Holme Bank και σε άλλα ορυχεία στην περιοχή Bakewell, και έγινε πλήρως εμπορική το 1867. Το ορυχείο έκλεισε τελικά το 1960.

Πλοήγηση στο ορυχείο και τα φωτογενή ευρήματα

Τα πάνω επίπεδα του ορυχείου έχουν αρκετούς κόμβους που οδηγούν σε διαφορετικές περιοχές, οπότε καθώς μπήκαμε, για να είμαστε στην ασφαλή πλευρά, αποφασίσαμε να αφήσουμε δείκτες.

Οι σήραγγες ήταν όμορφες, με τμήματα στα οποία οι τοίχοι στήριξης είχαν κατασκευαστεί από πέτρα, και τα ξύλινα και μεταλλικά δοκάρια μας έδιναν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε ένα σωστό ορυχείο.

Κατεβαίνοντας προς τα χαμηλότερα, πλημμυρισμένα επίπεδα, συναντήσαμε μερικές πιο φωτογενείς περιοχές. Έπρεπε να διαπραγματευτούμε περάσματα που μας απαιτούσαν να σκύψουμε, πριν ανοίξουμε σε ένα τμήμα που περιείχε τις παλιές ράγες του φορτηγού, ακόμη και ένα βαγόνι που είχε αφεθεί εκεί. Λίγο πιο πέρα, συναντήσαμε ένα χειροκίνητο βαρούλκο.

Βουτιά στα πλημμυρισμένα επίπεδα

ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΠΙΘΑΝΕΣ σημεία πρόσβασης στο νερό: Βάση Pits και Βάση Αντλίας. Το πρώτο έδωσε μια τρομακτική εντύπωση καθώς ρυθμίσαμε τα φώτα φωτογραφία, ενώ το Pump Base, καθώς το ανάψαμε, φαινόταν πραγματικά βιομηχανικό.

Γνωρίζαμε ότι θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον δύο ταξίδια για να πάρουμε όλο τον καταδυτικό εξοπλισμό επί τόπου και ήλπιζα ότι θα άξιζε τον κόπο.

Τελικά μεταφέραμε τα πάντα, αλλά καθώς αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε, παρατήρησα μια σημαντική λεπτομέρεια - είχα αφήσει τη ζώνη βαρών μου στο αυτοκίνητο. Μετά από λίγη βρισιά, δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά να κάνω άλλο ένα ταξίδι για να πάρουμε το αντικείμενο που έλειπε και να το φέρω πίσω στο ορυχείο.

Κλείσιμο του βρόχου: Αντανάκλαση στην κατάδυση

Μετά από λίγα λεπτά ξεκούρασης και ένα ποτό, ήμασταν έτοιμοι να πάμε. Είχαμε αποφασίσει να κάνουμε το Pits Base την αφετηρία μας. Βυθίζοντας, ήταν αμέσως προφανές ότι ήμασταν τυχεροί, επειδή το νερό ήταν καθαρό, ακόμα κι αν είχε μια μυστηριώδη απόχρωση.

Ο Robin οδηγούσε την κατάδυση για να μπορέσω να εστιάσω φωτογραφία. Έχουμε βουτήξει μαζί εδώ και πολύ καιρό, οπότε να περιμένετε η δουλειά του μόντελινγκ να πάει σαν ρολόι.

Κολυμπήσαμε μέσα από μερικές μικρές σήραγγες που άνοιξαν καθώς φτάσαμε στη βάση αντλίας, με τον παλιό άξονα της αντλίας και τις σωληνώσεις. Ακολουθήσαμε τον βρόχο προς το Arch Base, πιέζοντας μέσα από μικροσκοπικά περάσματα πριν βγούμε σε όμορφες στοές που στηρίζονται σε κολώνες.

Περάσαμε από ένα άλλο χαμηλό τμήμα, με τη θήκη μου να ξύνει την οροφή, και βρεθήκαμε σε μια περιοχή με πεσμένες πλάκες. Αυτό το τμήμα με έκανε να νιώσω σαν να βουτάω σε ασβεστολιθική σπηλιά παρά σε ορυχείο.

Ένα δίκτυο σταθερών γραμμών στο ορυχείο μας διευκόλυνε την πλοήγηση. Ανεβήκαμε στο Arch Base και μετά από μια σύντομη συνομιλία συνεχίσαμε μέσω της τελευταίας σήραγγας προς τη βάση Pits. Στη μέση του τούνελ υπήρχε ένα ζευγάρι μπότες και ένα φτυάρι για να δώσει στην τοποθεσία την ανθρώπινη πινελιά,  υπενθυμίζοντας στους επισκέπτες τις συνθήκες υπό τις οποίες έπρεπε να εργαστούν οι ανθρακωρύχοι.

Κλείσαμε τον κύκλο όταν ανεβήκαμε ξανά στο Pits Base και συμφωνήσαμε ότι η κατάδυση άξιζε όλη την προσπάθεια.