ΔΥΤΗΣ ΗΒ
Πέντε ημέρες καταδύσεις με σκάφος έξω από το Πλύμουθ, 10 καταδύσεις και ο WILL APPLEYARD, ψάχνοντας να καταγράψει τις πέντε κορυφαίες στιγμές του, βρίσκει τον εαυτό του κακομαθημένο για επιλογή
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ
Το δρομολόγιο ακουγόταν σαν ένα ταξίδι στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν ήρθα στην προσοχή μου για πρώτη φορά, αλλά χάρηκα που το άκουσα. Είχα φαγούρα να επιστρέψω στο Πλύμουθ, έχοντας απολαύσει μια βουτιά της τελευταίας στιγμής εκεί τέσσερις μήνες νωρίτερα».
Διαβάστε επίσης: Γνωρίστε το Marie: το νέο αξιοθέατο του Plymouth για καταδύσεις
Το ταξίδι αρχίζει
Η ορατότητα κατά τη διάρκεια εκείνου του Σαββατοκύριακου του Απριλίου ήταν πολύ μεγάλη στα 15 μέτρα και πλέον, έτσι είχα μεγάλες ελπίδες για μια ολόκληρη εβδομάδα του ίδιου είδους οπτικής γιορτής στο προσεχές ταξίδι του Αυγούστου.
Κράτησα το αυτί μου στο έδαφος σχετικά με τις αναφορές ορατότητας που οδηγούν στο προγραμματισμένο πακέτο 10-καταδύσεων, πέντε ημερών, αν και, όπως και οι αναφορές χιονιού που οδηγούν σε ένα ταξίδι με σκι, μπορεί να μην ενοχλείτε. Οι συνθήκες θα είναι αυτές που θα είναι όταν έρθει η ώρα.
Εξακολουθούμε να το κάνουμε όμως, έτσι δεν είναι;
Το δρομολόγιο In Deep Diving's Best of the South-West με έδρα το Πλύμουθ έχει σχεδιαστεί για να οδηγεί δύτες σε μια ποικιλία από γνωστές τοποθεσίες καταδύσεων στο Ντέβον, οι οποίες περιλαμβάνουν ένα μείγμα συντριμμιών και ηλικίας υφάλων, και όλα από το καταδυτικό κέντρο γρήγορο hi-tec σκληρό σκάφος Panther.
Η διαμονή θα περιλαμβανόταν στο πακέτο, με τη μορφή ενός αξιοπρεπούς αλλά βασικού δωματίου πάνω από μια τοπική παμπ, μόλις λίγα λεπτά με τα πόδια από τον πλωτήρα του καταδυτικού κέντρου. Φαντάστηκα ότι το μέρος της παμπ
του ταξιδιού θα αποδεικνυόταν πιθανώς πιο επικίνδυνη από οποιαδήποτε από τις καταδύσεις που θα κάναμε εκείνη την εβδομάδα, και είχα δίκιο σε αυτό.
Όλες οι καταδύσεις θα έχουν βάθος μεταξύ 25 και 35 μέτρων, οπότε σίγουρα τέλεια περιοχή nitrox. Κάθε μέρα δύο καταδύσεων θα περιλάμβανε ένα τυπικά υγιεινό γεύμα του βρετανικού δύτη με γλυκά, ψωμάκια λουκάνικου, κέικ και τσάι.
Η Καταδυτική Εμπειρία
Η ημέρα 1 τη Δευτέρα ξεκίνησε με μια πολύ λογική ώρα αποχώρησης από τις 9 π.μ. Αυτό θα γινόταν σταδιακά νωρίτερα όσο περνούσε η εβδομάδα, λόγω των χρόνων της παλίρροιας.
Οι δύτες στο Panther ήταν ένα τυπικό μάτσο, ντυμένοι με πολύ μαύρο εξοπλισμό και κατά 70% μάγκες.
Συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου και στις δύο κατηγορίες, αν και με έχει αρχίσει να σκέφτομαι να προσθέσω μια πινελιά χρώματος στην καταδυτική μου γκαρνταρόμπα. Γιατί όλοι οι δύτες φοράμε μαύρα;
Οι συνθήκες ήταν τέλειες, με καταγάλανο ουρανό, χωρίς αέρα και μια θαλάσσια κατάσταση που να ταιριάζει. Τα μόνα κύματα που δημιουργήθηκαν εκείνη την ημέρα ήταν είτε από το πλύσιμο του σκάφους, ένα λοβό δελφινιών ή μια μοναχική φάλαινα μινκ που εντοπίστηκε ακριβώς έξω από την πλώρη μας, οι δύο τελευταίες χρονομετρήθηκαν όμορφα ώστε να συμπίπτει με το μεσοδιάστημα στην επιφάνεια μας.
5 Ξεκινούσαμε για να εξερευνήσουμε τι βρίσκεται δίπλα στον φάρο Eddystone. Το Eddystone δεν είναι μόνο ένας εμβληματικός βρετανικός φάρος, αλλά και ένας εμβληματικός βρετανικός χώρος καταδύσεων.
Άνοιξε το 1882, βρίσκεται σε βράχους και πύργους Eddystone 49 μέτρα πάνω από μια τεράστια θαλάσσια έκταση 360° – απέχει αρκετά ναυτικά μίλια από οποιαδήποτε στεριά.
Στον κυβερνήτη του Ντιπ, ο Μπεν και ο χειριστής της τράπουλας, ο Κόναν ξεκινούν να βάλουν μια γραμμή βολής. Ο Μπεν είναι στα 20 του και ο ενθουσιασμός του για οτιδήποτε σχετίζεται με τις καταδύσεις είναι μεταδοτικός.
Είναι επίσης ένας πολύ έμπειρος σκίπερ για τα χρόνια του.
Μετά την ενημέρωση, πηδήξαμε από το διπλό dive-lift του σκάφους και στο μπλε (ναι, μπλε, όχι πράσινο), στη βολή και αργά προς τα 25 μέτρα για να ξεκινήσουμε την κατάδυσή μας. Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν περισσότερο στις καταδύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι μπορείτε να εξερευνήσετε μια περιοχή με τους δικούς σας όρους – οι καθοδηγούμενες καταδύσεις είναι ασυνήθιστες, εκτός και αν κάνετε κάθε προσπάθεια για να βρείτε μια.
Οι δύτες του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ελεύθεροι να επιλέξουν πώς θέλουν να πλοηγηθούν σε έναν ιστότοπο με τον φίλο τους – ή ακόμα και χωρίς έναν, εάν το επιθυμούν. Εφόσον ακολουθείτε τις διαδικασίες ασφαλείας του κυβερνήτη, τα υπόλοιπα εξαρτώνται από εσάς.
Με το σφίξιμο που βγήκε από μέσα μου drysuit και κάμερα έτοιμη για δράση, μερικές αργές πτερύγιο-Οι κλωτσιές βρήκαν τον σύντροφό μου και εμένα μακριά από τη βολή και δίπλα σε έναν τοίχο από λαμπερές ανεμώνες κοσμημάτων, όλα μέσα σε μια υπέροχη ορατότητα 10 μέτρων.
Η σύντροφός μου Ana είναι Ισπανίδα, γι' αυτό ήθελα να δείξω μερικά από τα πολύχρωμα μαλακά κοράλλια για τα οποία φημίζεται αυτό το μέρος της χώρας.
Άναψα έναν τοίχο από κοσμήματα με μια έκρηξη αυλών από τον πυρσό μου και, σαν να ήμουν υπόδειξη,
Μια χούφτα ζωηροί αρσενικοί κούκοι έσκασαν για να μας επιθεωρήσουν, ενώ τσίμπησαν αγενώς το στροβοσκόπιο και τον φακό της μηχανής μου.
Αυτοί οι τύποι είναι εξαιρετικά περίεργοι, για να μην πω μάταια, και δεν αγαπούν τίποτα περισσότερο από το να ελέγχουν τον εαυτό τους με οτιδήποτε αντανακλαστικό μπορεί να κουβαλάει ή να φοράει ένας δύτης. Η Άνα φάνηκε να εντυπωσιάζεται πολύ από το μέγεθος του μπαλάνιου, καθώς και από αυτό του χελιού που κολυμπούσε ελεύθερα που βρήκαμε ενώ προχωρούσαμε σε ελαφρώς βαθύτερα νερά.
Ένα μείγμα nitrox 32% το καθένα μας έδινε όλο τον χρόνο που χρειαζόμασταν στα 30 μέτρα, αλλά χρησιμοποιώντας μόνο 12s σήμαινε ότι έπρεπε να διατηρήσουμε υπό έλεγχο την κατανάλωση αέρα.
Ένα δάσος από φύκια βρίσκεται στην κορυφή του τμήματος των βράχων Eddystone που καταδυόμασταν, παρέχοντας ένα σπίτι για πολλά είδη ψαριών, συμπεριλαμβανομένης κάποιας κολοσσιαίας πόλακας και δεσμών από σαλιάρα.
Ο βιότοπος μου έκανε εντύπωση ότι είμαι σε άριστη κατάσταση και γεμάτος ζωή.
Μικρά γυμνά κλαδιά έκαναν παρέα σε πολλούς από τους ροζ θαλασσινούς και ο πληθυσμός των καραβίδων φαινόταν να τα πηγαίνει πολύ καλά. Τι μια τελετή έναρξης για τις καταδύσεις της εβδομάδας μας – είχα ένα καλό συναίσθημα για το τι περιμένει.
Κορυφαίες πέντε τοποθεσίες κατάδυσης
Ο κατάλογος των 10 καταδυτικών τοποθεσιών που επρόκειτο να επισκεφτούμε είχε προσχεδιαστεί από τον Μπεν και τον συνάδελφό του Τζέιμς, έναν άλλο ενθουσιώδη μάστορα που θα πλοίαρχε επίσης το σκάφος κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μαζί με τον βοηθό του Hugo. Ωστόσο, αποφάσισα να σας πω για τα πέντε κορυφαία μου.
Θα τοποθετήσω τον Eddystone στο νούμερο πέντε στο chart μου Best of the South-West!
4 Ο αριθμός τέσσερα μας οδηγεί στο ναυάγιο του Persier, στον χώρο που είχα επισκεφτεί τον Απρίλιο. Ήμουν πρόθυμος να επανέλθω σε αυτό και, ήλπιζα, με τα ίδια πρότυπα vis.
Το βελγικό ατμόπλοιο 5832 τόνων έπεσε πάνω σε μια γερμανική τορπίλη στις 11 Φεβρουαρίου 1945, κοντά στο Έντιστον και στο δρόμο της για να ανεφοδιάσει το πρόσφατα απελευθερωμένο Βέλγιο με τρόφιμα και προμήθειες έκτακτης ανάγκης.
Το απελπιστικά κατεστραμμένο πλοίο τελικά εγκαταλείφθηκε με την απώλεια 20 από τα 63 μέλη του πληρώματος και εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα υπό ισχυρούς ανέμους. Δεν θα εμφανιστεί ξανά παρά μόνο το 1969, όταν το ναυάγιο ανακαλύφθηκε από δύτες από το Plymouth Sound BSAC.
Ουσιαστικά η τοποθεσία δεν προσφέρει περισσότερα από πολλά άλλα πολεμικά ναυάγια στα ανοιχτά της Νότιας Ακτής. Είναι κλασικά επίπεδο, εκτός από δύο τεράστιους λέβητες, μπερδεμένα κομμάτια μετάλλου και τις πλάκες του κύτους που είναι περήφανοι για τον βυθό της θάλασσας.
Η διαφορά, ωστόσο, και αυτό που το τοποθετεί στην πρώτη μου πεντάδα, είναι ότι μπορείτε πραγματικά να δείτε τεράστιες ποσότητες, και όχι μόνο 3 ή 4 μέτρα. Ο Μπεν έβαλε τη βολή του στα λέβητα και είχαμε κατέβει μόλις 10
από τα 30 μέτρα που έπρεπε να διανύσουμε για να μπορέσουμε να εντοπίσουμε δύτες στο ναυάγιο.
Στην εξαιρετική ορατότητα μπορεί κανείς να εκτιμήσει πραγματικά το μέγεθος αυτών των λεβήτων.
Από τις τρύπες τους κρέμονταν αρκετές καραβίδες, ενώ το μάτι ενός τέρατος χελιού μας κοίταζε μέσα από ένα άλλο. Πέρασαν εκατοντάδες εκατοντάδες σαλιάρες, που έλαμπαν στο φως της δάδας μας.
Περάσαμε πτερύγια προς τα τμήματα της γάστρας που είχαν γίνει η βάση για ένα απέραντο δάσος από ροζ θαλασσινούς.
Προσπεράσαμε ζευγάρια δυτών και τελικά βρεθήκαμε σε αυτό που πιστεύουμε ότι ήταν κάποιου είδους μηχανισμός διεύθυνσης που στέκεται περήφανος για τον βυθό.
Αυτό παρείχε ένα φυσικό σημείο για να χάσουμε μέρος του βάθους μας και, με τη μείωση του χρόνου βυθού, να στείλουμε ένα DSMB προς τον ουρανό.
3 Επισκεφθήκαμε την τοποθεσία στο νούμερο τρία, Hatt Rock, στα μέσα της εβδομάδας. Για να πάρετε το καλύτερο από αυτό, χρειάζεστε χαλαρό νερό και μια παλίρροια, και ευτυχώς διαθέταμε και τα δύο αυτά συστατικά, γι' αυτό πιθανώς περάσαμε τόσο όμορφα εκεί.
Η κορυφή ξεκινά περίπου στα 27 μέτρα από την επιφάνεια, με την επίπεδη κορυφή του να παρέχει α
σπίτι κυρίως για φύκια και θαλασσινούς. Η πτώση από την άκρη είναι εκεί που συμβαίνει η πραγματική μαγεία. Πραγματικά λαχάνιασα καθώς γλιστρούσαμε πάνω από τον απότομο βράχο, ο οποίος βυθίζεται κατακόρυφα στα 55 μέτρα και μοιάζει σαν ένα base-jump σε εξαιρετικά αργή κίνηση.
Οι επίπεδοι τοίχοι είναι διακεκομμένοι με βότσαλα με κοσμήματα ανεμώνες και ο παράξενος αχινός φαίνεται να κολλάει επίσης.
Ο βυθός ήταν ορατός από το μέγιστο βάθος των 35 μέτρων και, όσο χαλασμένο και αν ακούγεται, θα ήθελα να είχα κάνει βουτιές στον αέρα για να μπορούσα να εξερευνήσω βαθύτερα.
Αυτός ήταν πραγματικά ένας από τους καλύτερους τοίχους που έχω βουτήξει στο Ηνωμένο Βασίλειο και ξέρω ότι η Ana, αν και τώρα είναι αρκετά κρύο με έντονη διαρροή drysuit, ήταν ένας χαρούμενος Ισπανός.
Μερικά χτυπήματα στον τοίχο ήταν το μόνο που μπορούσαμε να καταφέρουμε λόγω του αέρα και της διακόσμησης και, σαν παιδί που διστάζει να μπει για τσάι, οδήγησα τον δρόμο πίσω στην επιφάνεια.
2 Μου ήταν δύσκολο να βάλω τα επόμενα δύο πετράδια της Νοτιοδυτικής με κάποια συγκεκριμένη σειρά. Θα πρέπει να είναι στο νούμερο ένα, αλλά για την τακτοποίηση και για να συνεχίσουμε το θέμα, το ναυάγιο του Maine είναι επόμενο.
Το να φτάσουμε σε αυτό το βρετανικό ατμόπλοιο δεν ήταν εύκολη υπόθεση, παρά το γεγονός ότι είχαμε 20 μέτρα ορατότητας και μια καλά τοποθετημένη βολή.
Ενα πιατο. Το πρόβλημα ήταν η μίζα του ρεύματος που μας τραβούσε μακριά από τη βολή και τελικά δεν την είδαμε όταν φτάσαμε στον βυθό στα 29μ.
Ο βυθός είναι ένα χοντρό υλικό από βότσαλα, ένας από τους λόγους που το vis είναι τόσο καλό εκεί, και γονατίσαμε για μερικές στιγμές για να κάνουμε τον απολογισμό. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτό το ναυάγιο, ειδικά μετά από όλη τη συζήτηση για το πόσο ωραία ήταν το προηγούμενο βράδυ.
Λίγη τύχη και ένα ή δύο κομμάτια από το ναυάγιο έδωσαν τη θέση του, και καθώς πλησιάζαμε ένα μεταλλικό κάστρο υψωνόταν μπροστά μας.
Το Maine είναι σε απίστευτα καλή κατάσταση για ναυάγιο του Ηνωμένου Βασιλείου, και λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθεται εκεί από τις 23 Μαρτίου 1917. Βυθισμένο από μια τορπίλη από το UC-17, κάθεται όρθιο και αρκετά μέτρα περήφανο για τον βυθό της θάλασσας.
Δύο τυχεροί δύτες ανακάλυψαν το ναυάγιο το 1987 – τι εύρημα! Σε αντίθεση με πολλές τοποθεσίες ναυαγίων στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτό μπορεί να υπερηφανεύεται για πολλά αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά.
Είναι δυνατό να κολυμπήσετε μέσα από πολλά από αυτά, είτε από την πλευρά του λιμανιού που έχει καταστραφεί από τορπίλες (όπου βρήκαμε το ναυάγιο) είτε πέφτοντας κάτω από τα αμπάρια. Υπάρχουν πολλές επιλογές διαφυγής και ένας φακός διευκολύνει την πλοήγηση μόλις μπείτε μέσα.
Μου είπαν ότι το σημείο του ναυαγίου είναι συνήθως ευλογημένο με εξαιρετική ορατότητα, κάτι που ίσχυε σε αυτήν την περίπτωση. Κουνήσαμε καταφατικά το κεφάλι σε δύτες που περνούσαν και επίσης σε μια πεσκανδρίτσα στο μέγεθος ενός μικρού κροκόδειλου, περιμένοντας κάποιο ανυποψίαστο πλάσμα να πλανηθεί πολύ κοντά στο στόμα του.
Παρεμπιπτόντως, εκείνη η πεσκαντρίτσα κατέληξε στο καλούδι ενός δύτη-τσάντα και στάλθηκε στην επιφάνεια από τον ανελκυστήρα του-τσάντα.
Τώρα, είμαι σε δύο μυαλά για αυτό το είδος συνέχισε – πρέπει το πλάσμα να μείνει εκεί για να το απολαύσουν άλλοι δύτες; Ή μήπως υπάρχει επιχείρημα για να πιάσετε το δικό σας φαγητό με βιώσιμο τρόπο;
Ανεξάρτητα από αυτό, δεν παρατήρησα ούτε έναν αστακό στο ναυάγιο – ήταν και αυτό έργο δυτών; Χμμ.
Είχαμε λιγότερο χρόνο στο ναυάγιο από ό,τι θα θέλαμε, λόγω της ανησυχίας μας στην αρχή της κατάδυσης, σε συνδυασμό με το Ana’s Fisher Price πτερύγια δυσκολεύει τη ζωή της στο ρεύμα, αλλά υποθέτω ότι αυτό μας δίνει έναν ακόμη λόγο να ξαναεπισκεφτούμε αυτό το επικό αγγλικό κειμήλιο! Είναι πνευματώδης!
Και τώρα, στο νούμερο ένα σημείο της εβδομάδας, αν και σε καμία περίπτωση αυτός ο ιστότοπος δεν είναι ένα νοτιοδυτικό «καλύτερα κρυμμένο μυστικό». Μακριά από αυτό, είναι το James Eagan Layne, το αγαπημένο ναυάγιο όλων στη Νότια Ακτή.
Κατά τη γνώμη μου το JEL είναι ένα από, αν όχι το καλύτερο, δείγματα ναυαγίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μου πήρε όλα αυτά τα χρόνια να το βουτήξω! Συχνά συγκρίνεται με το Thistlegorm, και είναι στην πραγματικότητα το ίδιο είδος πλοίου Liberty, και σχεδόν το ίδιο φανταστικά καλοδιατηρημένο.
Σε μια παλίρροια, το μέγιστο βάθος είναι μόνο 23 μέτρα και με γέμισμα νιτρόξ 32% μπορείτε να δείτε το μεγαλύτερο μέρος του ναυαγίου σε μία κατάδυση. Μια (συνήθως) μόνιμη γραμμή βολής σηματοδοτεί την πλώρη, την οποία αξίζει να δείτε μόλις φτάσετε στο ναυάγιο.
Αφού κάναμε ακριβώς αυτό, μπήκαμε μέσα για να περάσουμε όλη την κατάδυση εξερευνώντας πρώτα την εσωτερική πλευρά του λιμανιού, βγαίνοντας από την κατεστραμμένη πρύμνη και πίσω στο ναυάγιο, μέχρι το μήκος της δεξιάς πλευράς.
Πριν από την κατάδυση και κοιτάζοντας μια απίστευτα λεπτομερή σάρωση σόναρ σε πραγματικό χρόνο
του ναυαγίου, ο Μπεν και ο Τζέιμς μου είχαν πει ότι η τοποθεσία καταδυόταν παλιά από την ακτή. Ο ιστός άφησε τη θέση του και οι δύτες έβαζαν την επική επιφάνεια να κολυμπήσει μέχρι την τοποθεσία και επέστρεφαν ξανά μόλις τελείωσαν.
Θα έπρεπε επίσης να κατέβουν και να ανέβουν εκ νέου σε κάποιο σοβαρό έδαφος της ακτογραμμής στη διαδικασία.
Το JEL έμελλε να είναι ένα πολύ γλυκό κερασάκι σε ένα ιδιαίτερα φρουτώδες κέικ στο δρομολόγιο του In Deep, το οποίο ανταποκρίθηκε περισσότερο στο όνομά του.
Συμπέρασμα και λεπτομέρειες πακέτου
Αυτό το πενθήμερο καταδυτικό ταξίδι στο Ηνωμένο Βασίλειο έριξε έξω από το νερό μερικά από τα ξένα ταξίδια κατάδυσης που έχω βιώσει τα τελευταία χρόνια και ο ήρεμος καλοκαιρινός καιρός και η επίπεδη ήρεμη θάλασσα συνέβαλαν σε αυτό, φυσικά.
Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να απολαύσουμε αυτό το είδος κατάδυσης στο κατώφλι μας και ξέρω ότι θα ξαναεπισκεφτώ μερικούς από αυτούς τους θησαυρούς του Ηνωμένου Βασιλείου ξανά τον επόμενο χρόνο – ίσως αφού δώσω στην Άνα κάποιο καλύτερο πτερύγια!
- Η διαμονή με ημιδιατροφή για το πακέτο Best of the South-West πέντε διανυκτερεύσεων του In Deep Diving κοστίζει 150 £ και οι 10 καταδύσεις κοστίζουν 300 £, συμπεριλαμβανομένων σνακ και ποτών, αέρα και ενός κυλίνδρου. Η ενοικίαση δεύτερου κυλίνδρου κοστίζει 10 £ ανά ημέρα και τα γεμίσματα nitrox είναι επιπλέον και συνιστάται ανεπιφύλακτα, Βαθιά.
