Το καλύτερο μάθημα για να βελτιώσω την αναπνοή μου; #AskMark #scuba @ScubaDiverMagazine

Κάποιος είχε επιτέλους τα μπουλόνια να το πει. Μπορείτε να κρατήσετε λίγο αέρα εάν κάνετε μια κατάδυση ψυχρού.

Τα ρέστα μου απαιτούν πολύ λίγη προσπάθεια για να αναπνεύσουν, αλλά αποδίδουν περισσότερο από ό,τι χρειάζομαι για να κάνω ένα ελεγχόμενο 3 στα 3 έξω..ακόμα κι αν το κουμπί προσπάθειας είναι τελείως σφιγμένο. Κάνω μέτρηση 2, το κρατάω για λίγα δευτερόλεπτα και εκπνέω 4 δευτερόλεπτα. Βελτίωσα πολύ το RMV μου. Αυτό βγαίνει από το παράθυρο αν είναι μια προκλητική κατάδυση, και ναι, εξυπηρετώ τα ρέστα μου 😅

Δοκιμάστε και εξασκηθείτε στον Βιμ Χοφ. Πολλοί είναι δύσπιστοι όταν συναντούν για πρώτη φορά αυτήν την τεχνική αλλά δοκιμάστε την και μπορεί να εκπλαγείτε πολύ ευχάριστα

https://youtu.be/tybOi4hjZFQ

#ASKMARK
Mark ευχαριστώ για τα πολλά ενημερωτικά βίντεο.
Το ερώτημά μου ως πολύ νέος δύτης και βαριά αναπνέει είναι ότι το να βάλω αέρα μέσα και έξω από το κρεβάτι μου θα μειώσει τον ρυθμό SAC μου. Πώς θα γνωρίζει ο υπολογιστής μου τον καιρό που αναπνέω αυτόν τον αέρα ή τον χρησιμοποιώ για έλεγχο άνωσης;

Ως νέος δύτης, έβλεπα πολλά βίντεο τον τελευταίο καιρό σχετικά με την άνωση και την αναπνοή και τα περισσότερα από αυτά ήταν πολύ μπερδεμένα. Όροι όπως «αναπνεύστε κανονικά» ή «βεβαιωθείτε ότι εκπνέετε εντελώς για να εξαναγκάσετε το CO2 να βγει από τους πνεύμονές σας, καθώς αυτό θα αναγκάσει τον εγκέφαλό σας να επιμείνει να αναπνέει περισσότερο», πράγματα όπως αυτό. Το μόνο πράγμα που όλοι, και εννοώ κάθε ένα από αυτά που είχα δει, φαίνεται να αποτυγχάνουν να αναφέρουν (πιθανώς επειδή είναι δεύτερη φύση για τους έμπειρους δύτες) είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε την αναπνοή όσον αφορά τα επίπεδα. Αυτό που εννοώ με αυτό είναι εάν σκέφτεστε να εκπνεύσετε πλήρως και εντελώς μέχρι να μην μπορείτε πια να εκπνεύσετε καθώς οι πνεύμονές σας είναι «άδειοι» και εισπνέετε όσο πιο πλήρως μπορείτε χωρίς να καταβροχθίζετε περισσότερο αέρα καθώς οι πνεύμονές σας είναι «γεμάτοι», τότε μια «κανονική αναπνοή». » ή αυτό που ορισμένοι αναφέρουν ακόμη και ως «γεμάτη αναπνοή» δεν είναι ποτέ μεταξύ κενού και γεμάτου, αλλά μάλλον ένα εύρος εντός αυτών των άκρων. Έτσι, μια «κανονική» αναπνοή θα είναι γενικά, ας πούμε, η εκπνοή περίπου στο 1/4 αυτής της πλήρους χωρητικότητας, όχι μια πλήρης εκπνοή για να αδειάσει, και μια εισπνοή στα 3/4 περίπου της χωρητικότητας, όχι μέχρι την πλήρη . Ουσιαστικά ότι η «κανονική» αναπνοή είναι μόνο περίπου το ήμισυ της συνολικής χωρητικότητας των πνευμόνων σας (οι αριθμοί εδώ είναι λίγο αυθαίρετοι καθώς δεν γνωρίζω τις ακριβείς τιμές που θα έπρεπε να είναι με βεβαιότητα, αλλά ελπίζω ότι αυτό βοηθάει να διευκρινίσω τι εννοώ).

Έτσι, εάν η κανονική αναπνοή σας είναι σε αυτό το μεσαίο εύρος, αυξάνετε την άνωση εισπνέοντας πλήρως και εκπνέοντας μόνο στο μισό, αντί να φτάσετε μέχρι το συνηθισμένο 1/4, και συνεχίστε να αναπνέετε σε αυτό το εύρος μέχρι να φτάσετε στο όπου θέλετε να βρίσκεστε, στη συνέχεια επιστρέψτε στο κανονικό εύρος 1/4 έως 3/4. Για να κατεβείτε, λοιπόν, θα εκπνέετε πλήρως και θα αναπνέετε στο κενό έως το μισό εύρος χωρητικότητας των πνευμόνων σας μέχρι να φτάσετε εκεί που θέλετε. Απλοποιημένη περιγραφή, φυσικά, καθώς οι λεπτότεροι έλεγχοι θα πρέπει να διατηρούνται εντός του πλήρους εύρους των πνευμόνων, αλλά συνολικά αυτή φαίνεται να είναι η ιδέα που κανείς δεν φαίνεται να εξηγεί ποτέ. Αναπνέετε ως επί το πλείστον μέσα σε ένα εύρος της χωρητικότητας των πνευμόνων σας ανά πάσα στιγμή, χωρίς να εκπνέετε ή να εισπνέετε πλήρως. Εκτός αν είμαι πολύ εκτός βάσης με αυτό;

Στη συνέχεια, η ιδέα της μέτρησης με 3, έως 4, έως 5 ή ακόμα και 6, γίνεται ένας από τους χρόνους της αναπνοής σας εντός αυτού του εύρους. Διαφορετικά, θα μπορούσα εύκολα να σκεφτώ "Λοιπόν, καλύτερα να μετρήσω μέχρι το 3, οπότε καλύτερα να συνεχίσω να εισπνέω (ή να εκπνέω) μέχρι να γεμίσω (ή να αδειάσω) με την ίδια ταχύτητα που αναπνέω!" αντί να πιστεύετε ότι δεν είναι ότι θα συνεχίζατε να εισπνέετε, αλλά αντίθετα, η ιδέα είναι να επιβραδύνετε πόσο γρήγορα λαμβάνετε την ίδια ποσότητα αέρα μέσα σε αυτό το «μισό» εύρος χωρητικότητας των πνευμόνων. Παραμένοντας λοιπόν στο κανονικό εύρος 1/4 έως 3/4 που είναι το μέγεθος αναπνοής που προσπαθείτε να πάρετε ενώ επιβραδύνετε πόσο γρήγορα παίρνετε το ίδιο μέγεθος αναπνοής (που μερικές φορές με κάνει να θέλω να παίρνω μια γρήγορη βαθιά αναπνοή κάθε τώρα και τότε, αλλά αυτό δεν φαίνεται να είναι πολύ μεγάλο, εκτός από την ελαφρά προσαρμογή της άνωσης που ενδεχομένως απαιτείται στη συνέχεια). Μια άλλη συμβουλή που είχα δει ήταν ότι η ιδέα της διατήρησης μιας επίπεδης θέσης περιλαμβάνει επίσης ένα μικρό επιπλέον βήμα χρονισμού, το οποίο συνδέεται με το να παρατηρήσετε ότι το σημείο στο οποίο μόλις αρχίζετε να κινείστε προς τα πάνω ή προς τα κάτω είναι η ίδια στιγμή που αρχίζετε να αναπνέετε προς την αντίθετη κατεύθυνση, έτσι όπως μόλις αρχίζετε να κινείστε προς τα πάνω εκπνέετε και μέχρι να αρχίσετε να κινείστε ξανά προς τα κάτω εισπνέετε. Δεν είμαι σίγουρος πόσο καλή είναι αυτή η συμβουλή, αλλά μου φάνηκε να έχει κάποια λογική, τουλάχιστον.