Ο Reg Vallintine, πρωταγωνιστής στην ανάπτυξη της αυτόνομης κατάδυσης στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια της σχεδόν 70χρονης καριέρας του, πέθανε σε ηλικία 92 ετών.
Ο Vallintine ήταν εκπαιδευτής καταδύσεων, ιστορικός καταδύσεων και συγγραφέας. Έγινε ο πρώτος διευθυντής πλήρους απασχόλησης του British Sub Aqua Club το 1969 και, το 1990, ίδρυσε την Historical Diving Society (HDS).
Ξεκίνησε την καταδύσεις ως νεαρός άνδρας το 1953, όταν τα Aqualungs έγιναν για πρώτη φορά διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά οι δύτες εξακολουθούσαν να «κοιτάζονται με δέος και δυσπιστία», όπως θυμόταν σε μια ομιλία για τον εορτασμό της 50ής επετείου της BSAC το 2003.
«Θυμάμαι να τρελαίνομαι μόνος μου από το Ντάρντλ Ντόρ [Ντόρσετ] στη βροχή φορώντας όλο τον καταδυτικό μου εξοπλισμό, με το πρόσωπό μου πνιγμένο με την κουκούλα μου. Δίπλα στο μονοπάτι μπροστά ήταν δύο μικρά αγόρια με σχολικά σκουφάκια, που παρακολουθούσαν την προσέγγισή μου με ορθάνοιχτα μάτια», είπε.
«Δεν μπόρεσα να του αντισταθώ! Καθώς τους πλησίασα, είπα: «Πηγαίνετε με στον αρχηγό σας!» με την καλύτερή μου φωνή Dalek. Εξαφανίστηκαν σαν λαδωμένο κεραυνό!»
Ο Vallintyne χρειαζόταν την έντονη αίσθηση του χιούμορ του καθώς έκανε τις πρώτες του καταδύσεις υπό τις οδηγίες του Βρετανικού Υποβρυχίου Κέντρου, που διευθύνει ο πρώην πιλότος της RAF Trevor Hampton από το εξοχικό του κοντά στο Dartmouth στο Ντέβον. Του είπαν να φέρει ένα παλιό πουκάμισο ράγκμπι για να το φορέσει για ζεστασιά κατά τη διάρκεια του τριήμερου μαθήματος, το οποίο, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εξοπλισμού, του κόστισε 5 λίρες.
«Βουτήξαμε μόνοι μας, αρχικά με μια γραμμή στην επιφάνεια, και όσοι από εμάς επιζήσαμε από το κρύο γίναμε «British Menfish», «Germaids» ή «Tadpoles» ανάλογα με το φύλο και την ηλικία», θυμάται.
Διευθυντής πλήρους απασχόλησης
Η BSAC ιδρύθηκε στο κέντρο την ίδια χρονιά, και ο Vallintine σύντομα συμμετείχε στις δραστηριότητές του και έγινε εκπαιδευτής. Μία από τις βασικές στιγμές του συλλόγου ήρθε το 1969 όταν διορίστηκε ο πρώτος διευθυντής πλήρους απασχόλησης, με στόχο να παρέχει τη συνέχεια που απαιτούσε ο σύλλογος καθώς μεγάλωνε.
Εκείνη την εποχή τα μέλη ήταν 13,000 και ο Vallintine κατείχε τη θέση για να επιβλέπει τη συνεχιζόμενη ταχεία επέκταση του συλλόγου μέχρι το 1980, όταν έφυγε για να δημιουργήσει τη δική του σχολή καταδύσεων στο Λονδίνο.
Τον Ιούνιο του 1972 οργάνωσε την πρώτη αποστολή συλλόγου στο St Kilda, πολύ πέρα από τις Εξωτερικές Εβρίδες. Οκτώ δύτες από οκτώ κλάδους ανακάλυψαν «μεγάλες φούσκες του Ατλαντικού, γαλάζια νερά και μερικές από τις καλύτερες καταδύσεις στα βρετανικά ύδατα», ανέφερε η BSAC. Και το 1974 ο ενεργός δύτης, ο Πρίγκιπας της Ουαλίας πείστηκε να αναλάβει την προεδρία της BSAC, ένα σημαντικό πραξικόπημα για τον σύλλογο.
Η συναρπαστική ιστορία ζωής του Vallintine αφηγήθηκε στην αυτοβιογραφία του Deep In The Blue: A Life In Diving, που δημοσιεύθηκε το 2007. Από τις πρώτες εμπειρίες του στα βρετανικά ύδατα, το βιβλίο ακολουθεί τις μεταγενέστερες μετακομίσεις του στη Μεσόγειο όπου, μετά τη γοητεία του με τα νησιά, ίδρυσε σχολές καταδύσεων όπου δεν υπήρχε πριν και ανακάλυψε ένα από τα παλαιότερα ναυάγια στον κόσμο, χρονολογείται από το 700 π.Χ.
Αναφέρεται επίσης στις καταδύσεις του από το νεοσύστατο νησί Surtsey στα ανοικτά των ισλανδικών ακτών και τη συμμετοχή του σε μια δραματική αναζήτηση ενός χαμένου υποβρυχίου X-craft midget στα ύδατα της Αρκτικής, καθώς και στην ανασκαφή του πολεμικού πλοίου του Henry VIII. Mary Rose στο Solent τη δεκαετία του 1980.
Φύλακας αρχείων
Περιλαμβάνονται βιβλία γραμμένα από τον Vallintine Δύτες και καταδύσεις (1984) Ο οδηγός τσέπης για υποβρύχια κατάδυση (1985) και το εγχειρίδιο με αισιόδοξο τίτλο Μάθετε καταδύσεις σε ένα Σαββατοκύριακο (1993). Το 2003 ολοκλήρωσε την οριστική του ιστορία στο BSAC, The Club Book – 50 χρόνια BSAC, βασισμένος γύρω από τα δικά του αρχεία με πληροφορίες, ανέκδοτα και φωτογραφίες. Ήταν ένας άψογος φύλακας αρχείων, κυρίως των κορμών όλων των καταδύσεων του.
Το 1990 συνίδρυσε και έγινε πρώτος αντιπρόεδρος του HDS και παρέμεινε επίτιμος αντιπρόεδρος μέχρι το θάνατό του.
Μέσα σε λίγα χρόνια το HDS τον τίμησε με την εισαγωγή του βραβείου Reg Vallintine. Ο πρώτος αποδέκτης ήταν ο πρωτοπόρος της κατάδυσης καθηγητής Hans Hass, όταν αυτός και η σύζυγός του Lotte ήταν επίτιμοι καλεσμένοι στο ετήσιο συνέδριο της εταιρείας το 1994.
«Η ζωή του Ρεγκ στον ερασιτεχνικό καταδυτικό τομέα έχει κάνει το όνομά του γνωστό σε όλο τον κόσμο και υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του στην 70χρονη καριέρα του που θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να προετοιμαστεί μια πλήρης νεκρολογία», Η HDS έχει δηλώσει, αυτό από μόνο του είναι ένας φόρος τιμής στο εύρος των καταδυτικών εμπειριών του Vallintine.
Για το σκοπό αυτό, ο Peter Dick, ο εκδότης του περιοδικού της εταιρείας RopeSignal, έχει ζητήσει συνεισφορές από φίλους και συναδέλφους για την «εκτίμηση μιας πολύ γεμάτη καλοζωισμένη ζωή» – μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του μέσω email στη διεύθυνση hdtimes@thehds.com
