ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Δύο βρετανικά ναυάγια μυστηρίου προστατεύονται
Εικόνα πολλαπλών δεσμών του GAD23. (Εικόνα: MSDS Marine & Pascoe Archaeology Services)
Σε δύο καλοδιατηρημένα αλλά άγνωστα εμπορικά ναυάγια του 19ου αιώνα έχει παραχωρηθεί προστασία κατόπιν σύστασης της Ιστορικής Αγγλίας.
Ο προγραμματισμός των ναυαγίων από το Τμήμα για Ψηφιακό, Culture, Media & Sport επιτρέπει σε δύτες αναψυχής να τα επισκέπτονται, αλλά το περιεχόμενό τους προστατεύεται από το νόμο και πρέπει να παραμένει επί τόπου.
Τα σκάφη αναφέρονται ως GAD23 και WA08. Το πρώτο είναι μια σπάνια επιβίωση ενός άλλοτε συνηθισμένου τύπου ιστιοφόρου φορτηγού ξυλείας από τα μέσα έως τα τέλη του 19ου αιώνα. Μετέφερε μια μεγάλη παρτίδα άνθρακα όταν βυθίστηκε στο Goodwin Sands off Sandwich στο Κεντ.
Το GAD23 είναι επίσης γνωστό ως το ναυάγιο του Bowsprit, επειδή έχει επιζήσει η ράβδος από την οποία τα σχοινιά βοήθησαν να στηρίξουν τον προπύργιο. Το σχεδόν πλήρες ναυάγιο στηρίζεται στην καρίνα του με τη γάστρα και τα σιδερένια αντικείμενα όπως η αντλία ανέπαφα. Ο άνθρακας που περιέχει θα μπορούσε να διατηρεί τα υπολείμματα του αμπαριού και του κάτω κύτους. Μεγάλο μέρος της δεξιάς πλευράς καλύπτεται από άμμο, αλλά το ναυάγιο κινδυνεύει να εκτεθεί από τη μετατόπιση της άμμου.
Περισσότερα από 5000 ναυάγια που καταγράφηκαν στα αγγλικά ύδατα συμμετείχαν στο εμπόριο άνθρακα που έφτασε στο απόγειό του τον 18ο και τον 19ο αιώνα, όταν η Αγγλία ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας στον κόσμο στην Ευρώπη, λέει ο HE. Μόνο 26 από αυτά τα πλοία έχουν ταυτοποιηθεί ως ιστιοκίνητα κολιέ και μόνο ένα άλλο τέτοιο πλοίο, που βυθίστηκε στο Seaton Carew στο Co Durham, έχει λάβει προστασία.
Η ταυτότητα του GAD23 έχει περιοριστεί μέσω έρευνας σχετικά με την χωρητικότητα, την τοποθεσία και το φορτίο τους σε τρία θύματα του Goodwin Sands. Είναι οι Αρχιμήδης, βυθίστηκε το 1876. ο Ζία Κατερίνα, το οποίο μειώθηκε δύο χρόνια αργότερα ή, λιγότερο πιθανό, το πολύ μεγαλύτερο Ανώτερος, μια βύθιση του 1868. Και οι τρεις βυθίστηκαν σε συγκρούσεις και η ζημιά στη δεξιά πλευρά του GAD23 υποδηλώνει αυτό ως αιτία.
Το WA08 ανακαλύφθηκε στην αμμώδη όχθη του West Barrow στις εκβολές του Τάμεση στο Έσσεξ, και ο HE το περιγράφει ως πιθανώς το πιο άθικτο φορτηγό πλοίο ξυλείας μετά το 1840 που είναι γνωστό ότι έχει επιζήσει στα αγγλικά ύδατα.
Το σκάφος μήκους 38 μέτρων ανακαλύφθηκε το 2016 κατά τη διάρκεια μιας συνήθους έρευνας της Αρχής του Λιμένα του Λονδίνου. Πιθανότατα ένα τριπλό, είχε ένα μεγάλο φορτίο πλάκες στέγης Κορνουάλης όταν πιστεύεται ότι προσάραξε. Μέρος του κύτους και του καταστρώματος λείπουν, αλλά το WA08 αναφέρεται ότι είναι σε "αξιοσημείωτη" κατάσταση, με τμήματα των ιστών, του πηδαλίου, του μπουζέ και άλλων χαρακτηριστικών να σώζονται.
Και πάλι λίγα παραδείγματα αυτού του τύπου πλοίων, που κάποτε συνηθιζόταν στην Αγγλία, σώζονται. Το πλησιέστερο γνωστό θύμα σε χρόνο, ημερομηνία, φορτίο και τοποθεσία είναι το τρίποντο ουαλικό σκαρί Myvanwy, που προσάραξε εκεί κοντά το 1904 ενώ μετέφερε σχιστόλιθο.
4 2021 Φεβρουάριο
Το WA08 κινδυνεύει επίσης από αποσύνθεση από τη μετατόπιση της άμμου και ο HE πιστεύει ότι η πιο λεπτομερής ανάλυση θα μπορούσε να βελτιώσει την κατανόηση του εμπορίου σχιστόλιθου Κορνουάλης στη βορειοδυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που κυριαρχούσε ο σχιστόλιθος της Βόρειας Ουαλίας.
«Αυτά τα δύο ανώνυμα ιστιοφόρα βοηθούν στην αφήγηση της συναρπαστικής ιστορίας της βιομηχανικής ιστορίας της Αγγλίας», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του HE Duncan Wilson. «Είναι μια σπάνια επιβίωση του εμπορικού εμπορίου που έλαβε χώρα γύρω από τις ακτές της Βρετανίας στα μέσα έως τα τέλη του 1800.
«Αυτή είναι μια περίοδος που η Βρετανία επεκτάθηκε γρήγορα στις βιομηχανικές και εμπορικές της δραστηριότητες. Είναι ιδιαίτερα και αξίζουν προστασία ως καλοδιατηρημένα παραδείγματα ενός κοινού τύπου σκάφους της εποχής, με τα φορτία άνθρακα και σχιστόλιθου Κορνουάλης σαφώς αναγνωρίσιμα».
