ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Ο καρχαρίας που μπορεί να διαχειριστεί τη χορτοφαγία
Εικόνα: D Ross Robertson.
Ο μικρότερος συγγενής του σφυροκέφαλου καρχαρίας, η κεφαλή του καπό, αποκαλύφθηκε ως ο πρώτος γνωστός παμφάγος καρχαρίας στον κόσμο.
Ο καρχαρίας με κεφαλή (Sphyrna tiburo) μπορεί να αλλάζει μεταξύ σάρκας και φυτικής διατροφής κατά βούληση, σύμφωνα με ερευνητές από το Τμήμα Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, σε μια μελέτη με επικεφαλής τη Samantha Leigh.
Το είδος, το οποίο δεν ξεπερνά το 1.5 μέτρο, αφθονεί στις ακτές του Ατλαντικού και του Κόλπου των ΗΠΑ, όπου οι πληθυσμοί πιστεύεται ότι ανέρχονται σε πέντε εκατομμύρια, και βρίσκεται επίσης στον ανατολικό Ειρηνικό.
6 2018 Σεπτέμβριο
[adrotate banner=”11″]
[adrotate banner=”12″]
[adrotate banner=”13″]
[adrotate banner=”14″]
[adrotate banner=”15″]
[adrotate banner=”16″]
Η τάση για κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων θαλάσσιου χόρτου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου 11 χρόνια, όταν βρέθηκε ότι το 62% του περιεχομένου του στομάχου αποτελείται από φυτικό υλικό.
Ωστόσο, αρχικά πιστευόταν ότι το υλικό καταπίθηκε παράπλευρα καθώς οι καρχαρίες κυνηγούσαν ψάρια, μαλακόστρακα, καλαμάρια και μαλάκια σε στρώματα θαλάσσιου χόρτου και ότι οι καρχαρίες δεν ήταν σε θέση να αποκομίσουν οποιοδήποτε θρεπτικό όφελος από αυτό.
Σε συνεργασία με επιστήμονες από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, οι ερευνητές πειραματίστηκαν επαναφυτεύοντας θαλάσσιο χόρτο σε δεξαμενές εργαστηρίου με την προσθήκη ενός ισοτόπου άνθρακα για να του δώσουν μια ξεχωριστή χημική υπογραφή. Στη συνέχεια συνελήφθησαν πέντε κεφαλές από τη Φλόριντα Keys και περιορίστηκαν σε μια δίαιτα με 90% θαλάσσιο χόρτο και 10% καλαμάρια για τρεις εβδομάδες.
Τα κόπρανα των καρχαριών συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της δοκιμής, στο τέλος της οποίας οι καρχαρίες θανατώθηκαν και το πεπτικό τους σύστημα και τα περιττώματά τους αναλύθηκαν.
Οι κεφαλές του καπό αποδείχθηκε ότι έχουν κερδίσει διατροφικά οφέλη από το θαλάσσιο χόρτο, παίρνοντας βάρος και παραμένοντας υγιείς. Τα υψηλά επίπεδα του ισοτόπου στο αίμα και το συκώτι τους λέγεται ότι αποδεικνύουν ότι η κυτταρική ανάπτυξη είχε συμβεί.
Τα σαρκοφάγα, όπως οι καρχαρίες, έχουν συνήθως πολύ χαμηλά επίπεδα των ενζύμων που απαιτούνται για τη διάσπαση των ινών και των υδατανθράκων, αλλά οι κεφαλές του καλύμματος είχαν πολύ υψηλά επίπεδα, με περισσότερο από το ήμισυ της οργανικής ύλης του θαλάσσιου χόρτου να χωνεύεται. Οι καρχαρίες υπολογίστηκε ότι καταναλώνουν τα φυτά με «τουλάχιστον μέτρια αποτελεσματικότητα» - στο ίδιο επίπεδο με τις νεαρές πράσινες χελώνες.
Οι ερευνητές λένε ότι η ανακάλυψη έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη σημασία των καρχαριών στην οικολογία των λιβαδιών με θαλάσσιο χόρτο, του πιο διαδεδομένου παράκτιου οικοσυστήματος στον κόσμο.
Ωστόσο, μιλώντας σε Newsweek Ο Διευθυντής του Προγράμματος της Φλόριντα για την Έρευνα Καρχαριών στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Γκάβιν Νέιλορ, περιέγραψε την πρόταση ότι οι καρχαρίες με κεφαλή του καλύμματος έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των οικοσυστημάτων του θαλάσσιου χόρτου ως «αβάσιμες εικασίες».
Υποστήριξε επίσης ότι το πείραμα των τριών εβδομάδων ήταν ανεπαρκές, επειδή οι καρχαρίες μπορεί να μην παρουσίαζαν παρά μια αντίδραση στρες κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους. Θεώρησε ότι θα χρειαζόταν μια εξάμηνη μελέτη για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Proceedings of the Royal Society B.
[adrotate banner=”37″]
[ομάδα διαφημίσεων = "3 ″]
[adrotate banner=”16″]
[adrotate banner=”22″]
[ομάδα διαφημίσεων = "4 ″]
[adrotate banner=”31″]
