Η ζημιά από στροβοσκόπιο στους ιππόκαμπους είναι πλάνη, ισχυρίζονται οι επιστήμονες

Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι το φλας φωτογραφία είναι επιζήμιο για τα αργά κινούμενα θαλάσσια πλάσματα όπως οι ιππόκαμποι έχει αμφισβητηθεί σε μια αμφιλεγόμενη νέα επιστημονική μελέτη.

Ερευνητές στην Αυστραλία ισχυρίζονται ότι οι επιπτώσεις των φώτων στροβοσκοπίου στους ιππόκαμπους είναι «αμελητέες» και δεν έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο από την απλή παρουσία δυτών. Αλλά τα ευρήματα αμφισβητήθηκαν από τους οικολόγους που πιστεύουν ότι πρέπει να επιβληθούν περιορισμοί στους υποβρύχιους φωτογράφους.

Σε αυτό που οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι είναι η πρώτη μελέτη που διερεύνησε «τις συνδυασμένες παθομορφολογικές και συμπεριφορικές επιπτώσεις» της συμπεριφοράς του φωτογράφου και του φωτογραφικού φλας στα ζώα, εικάζουν ότι τα ψάρια δεν επηρεάζονται από το φλας επειδή είναι φυσικά εξοπλισμένα για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο κυματισμού που προκαλείται. από το ηλιακό φως που εστιάζει μέσα από τα κύματα – που οδηγεί σε σύντομες αλλά έντονες ζώνες φωτός.

Ταυτόχρονα, η ομάδα τόνισε ότι ο σωματικός χειρισμός των ζώων κατά τη διάρκεια φωτογραφία προκαλεί έντονες αντιδράσεις υπεκφυγής και πρέπει να αποφεύγεται. Αν και λένε ότι η χειραγώγηση δεν ήταν επιζήμια για την αποτελεσματικότητα της σίτισης των ζώων κατά τη διάρκεια της μελέτης, το επαναλαμβανόμενο άγγιγμα από δύτες σε δημοφιλείς τοποθεσίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρόνιο στρες στα ζώα, αυξημένες ενεργειακές απαιτήσεις και μειωμένη φυσική κατάσταση.

Ο κύριος συγγραφέας της ερευνητικής μελέτης είναι ο θαλάσσιος βιολόγος Maarten de Brauwer του Πανεπιστημίου Curtin στη Δυτική Αυστραλία. Ένας αυτοδύτης που συνδέεται με την ομάδα διατήρησης της θάλασσας Project Seahorse, ο De Brauwer λέει ότι η έρευνα παρέχει σημαντικές νέες πληροφορίες για να βοηθήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών διαχείρισης για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του τουρισμού άγριας ζωής.

Ο ίδιος και η ομάδα του επισημαίνουν ότι ο φόβος της τύφλωσης θεμάτων όπως οι πυγμαίοι ιππόκαμποι έχει οδηγήσει ορισμένα καταδυτικά θέρετρα στη Νοτιοανατολική Ασία να περιορίσουν τη χρήση φλας, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε επιβληθεί απαγόρευση χρήσης στροβοσκοπίων κατά τη λήψη φωτογραφιών ιππόκαμπων «παρά την ανοιχτή αναγνώριση της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων για την υποστήριξη της απαγόρευσης».

Η έρευνα περιελάμβανε μελέτη πεδίου για να ελεγχθούν οι επιπτώσεις του φωτογραφία και χειραγώγηση σχετικά με τη συμπεριφορά 13 ειδών ιππόκαμπου, ψαριών-φάντασμα και βατραχόψαρων που απαντώνται συνήθως στη Νοτιοανατολική Ασία. Στη συνέχεια, δύο εργαστηριακές μελέτες εξέτασαν τις επιδράσεις του φλας στη συμπεριφορά και την ανατομία 82 ιππόκαμπων της Δυτικής Αυστραλίας ή τίγρης (Υποεπιμήκης ιππόκαμπος).

Ακόμη και κάτω από τον πιο σφοδρό βομβαρδισμό φωτός, οι ιππόκαμποι λέγεται ότι περνούσαν τόσο χρόνο κυνηγώντας και πιάνοντας θήραμα όσο εκείνοι που δεν ήταν εκτεθειμένοι.

Ορισμένοι από τους ιππόκαμπους υποβλήθηκαν σε ευθανασία μετά το πείραμα και εξετάστηκαν τα μάτια τους, αλλά δεν διακρίθηκαν αρνητικά αποτελέσματα, σύμφωνα με την έκθεση.

Ο Neil Garrick-Maidment, Εκτελεστικός Διευθυντής του Seahorse Trust του Ηνωμένου Βασιλείου, είπε Divernet ότι η έρευνα ήταν «ένα φρικτό έργο» που απέτυχε να αντιμετωπίσει το ζήτημα των αδρανών ασθενειών που ενεργοποιούνται από το άγχος.

«Συμμετέχω σε μια σειρά από επιτροπές δεοντολογίας… και αυτό το λεγόμενο πείραμα θα είχε απορριφθεί για λόγους σκληρότητας πριν καν ξεκινήσει», δήλωσε, επικαλούμενος έναν θαλάσσιο βιολόγο που αμφισβήτησε την εγκυρότητα της εργαστηριακής έρευνας που βασίζεται σε ένα «μικρό δείγμα πληθυσμού» ενός μεμονωμένου είδους ιππόκαμπου από περιβάλλον υψηλής έντασης φωτός.

«Έχω πει επανειλημμένα ότι δεν είναι η λάμψη που σκοτώνει πραγματικά τους ιππόκαμπους, αλλά τα αποτελέσματα του άγχους που προκαλεί η λάμψη», λέει ο Garrick-Maidment. «Οι ιππόκαμποι έχουν ασθένειες σε λανθάνουσα κατάσταση στο σώμα τους (η φυματίωση είναι μια από αυτές, το vibrio μια άλλη) και όταν αγχώνονται και το σώμα εξασθενεί ως αποτέλεσμα αυτού, αυτές οι ασθένειες καταλαμβάνουν το σώμα και τους σκοτώνουν μερικές εβδομάδες αργότερα».

Είπε ότι οι «έκπληκτες» αντιδράσεις των ιππόκαμπων που περιγράφονται στην έκθεση έμοιαζαν με την έναρξη μιας αντίδρασης διαφυγής, «αλλά επειδή οι ιππόκαμποι βρίσκονταν σε ένα ενυδρείο, η διαφυγή ήταν αδύνατη. Στον ωκεανό ή σε ένα μεγάλο ενυδρείο, οι ιππόκαμποι απλώς απομακρύνονταν, κάτι που θα τερματίσει την αναστάτωση».

«Εδώ στο Seahorse Trust θα υπερασπιζόμαστε πάντα την πολιτική χωρίς φλας, όπως ορίζεται από τον Οργανισμό Διαχείρισης Ναυτιλίας και το Natural England, και συνεχίζουμε να ασκούμε πιέσεις στις αρχές για να τη διατηρήσουν σε ισχύ».

Ο Garrick-Maidment αναγνώρισε τα ευρήματα της έκθεσης σχετικά με τις ζημιές που προκαλούνται από δύτες που χειραγωγούν σωματικά τους ιππόκαμπους, λέγοντας ότι όταν παρενοχλούνται τα ζώα «καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, πηγαίνουν σε λειτουργία πτήσης (αν τους επιτραπεί να δραπετεύσουν, κάτι που δεν ήταν). γίνετε αγχωμένοι. Επίσης, χωρίζει τα ζευγάρια, οδηγώντας σε μειωμένη αναπαραγωγή, καθώς χάνεται χρόνος στην προσπάθεια εύρεσης ενός νέου συντρόφου, εάν υπάρχει».

Η μελέτη «Behavioural and Pathomorphological Impacts of Flash Φωτογράφοι on Benthic Fishes» δημοσιεύεται στο Scientific Reports εδώ.