ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Ο ωκεανός απωθεί τα πλαστικά χρησιμοποιώντας μπάλες θαλάσσιου χόρτου
Οι αυτοδύτες απολαμβάνουν τη βιοποικιλότητα των τοποθεσιών με θαλάσσιο χόρτο, οι οποίες μπορούν να παρέχουν τροφή, καταφύγιο και ενδιαιτήματα αναπαραγωγής για χελώνες, σκάβες, ιππόκαμπους και αμέτρητα άλλα πλάσματα. Το θαλάσσιο χόρτο ανταλλάσσει επίσης τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα με οξυγόνο, βελτιώνει την ποιότητα του νερού και προστατεύει τις ακτές από τη διάβρωση.
Φαίνεται όμως ότι η βλάστηση έχει επίσης μια ανύποπτη μέχρι τώρα συμβολή - στη μάχη κατά της ρύπανσης από πλαστικά. Χρησιμοποιώντας το θαλάσσιο χόρτο ως φυσικό μηχανισμό, ο ωκεανός έχει βρει έναν τρόπο να φτύνει τα καλά συσκευασμένα μικροπλαστικά πίσω από το νερό και στη στεριά.
Μια πρωτοποριακή μελέτη με επικεφαλής το Τμήμα Επιστημών Ωκεανών και Γης του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης αποκάλυψε ότι σε υποβρύχια λιβάδια παγιδεύονται πλαστικά και ενσωματώνονται σε δέσμες φυσικών ινών που ονομάζονται «μπάλες Posidonia».
Τόσο οι φυσικές όσο και οι πλαστικές ίνες συμπλέκονται γύρω από τους λοβούς από τους οποίους αναδύονται ρίζες και φύλλα θαλάσσιου χόρτου. Οι μπάλες Posidonia αργότερα εκδιώκονται από το θαλάσσιο περιβάλλον με δράση κυμάτων κατά τη διάρκεια καταιγίδων, με πολλές σαν αυτές που απεικονίζονται παραπάνω να καταλήγουν σε παραλίες.
Οι ερευνητές ανέλυσαν πυκνά κρεβάτια του Posidonia oceanica, ένα από τα 70 είδη θαλάσσιου χόρτου, στα ανοιχτά του μεσογειακού νησιού Μαγιόρκα, και μέτρησε τον αριθμό των μπάλες που βρέθηκαν σε τέσσερις από τις παραλίες του. Υπολογίστηκαν ότι περίπου 1470 κομμάτια μικροπλαστικών συγκεντρώνονταν για κάθε κιλό φυτικής ίνας.
16 Ιανουαρίου 2021
[adrotate banner=”11″]
[adrotate banner=”12″]
[adrotate banner=”13″]
[adrotate banner=”14″]
[adrotate banner=”15″]
[adrotate banner=”16″]
«Σύμφωνα με τις αναλύσεις τα εγκλωβισμένα μικροπλαστικά στα λιβάδια του Posidonia oceanica είναι κυρίως νήματα, ίνες και θραύσματα πολυμερών που είναι πιο πυκνά από το θαλασσινό νερό, όπως το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET)», δήλωσε η θαλάσσια βιολόγος Anna Sànchez-Vidal, επικεφαλής της μελέτης.
«Τα πλαστικά που βρίσκουμε να επιπλέουν στη θάλασσα είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό από όλα όσα έχουμε πετάξει στο θαλάσσιο περιβάλλον», είπε. Ωστόσο, οι πρώτες εκτιμήσεις αποκαλύπτουν ότι οι μπάλες Posidonia θα μπορούσαν να πιάσουν έως και 867 εκατομμύρια πλαστικά ετησίως.
Η Μεσόγειος περιέχει υψηλές ποσότητες πλωτών πλαστικών και το θαλάσσιο χόρτο Posidonia καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις της θάλασσας, σε βάθη 40 μέτρων.
«Γι’ αυτό πρέπει να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε αυτά τα ευάλωτα οικοσυστήματα», καταλήγουν οι ερευνητές, του οποίου η μελέτη δημοσιεύεται αυτό το μήνα στο Scientific Reports.
[adrotate banner=”37″]
[ομάδα διαφημίσεων = "3 ″]
[adrotate banner=”16″]
[adrotate banner=”22″]
[ομάδα διαφημίσεων = "4 ″]
[adrotate banner=”31″]
