ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Τώρα τα ρομπότ των ωκεανών πετούν μόνοι τους
Εικόνα: Evan Lubofsky, Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole.
Η πρώτη γνωστή περίπτωση υποβρύχιου ρομπότ που πήρε αυτόνομα δείγμα ιζηματογενούς συνέβη στο Κολούμπο, ένα ενεργό ηφαίστειο βάθους 500 μέτρων από το ελληνικό νησί του Αιγαίου, τη Σαντορίνη.
Ο ρομποτικός βραχίονας που πήρε το δείγμα για μια διεθνή ομάδα ερευνητών τοποθετήθηκε σε ένα υβριδικό τηλεχειριζόμενο όχημα που ονομάζεται Nereid Under Ice (NUI), που αναπτύχθηκε από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole (WHOI) της Μασαχουσέτης.
«Για ένα όχημα να λάβει δείγμα χωρίς να οδηγεί πιλότος ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός», δήλωσε ο επιστήμονας της WHOI Rich Camilli. «Ένας από τους στόχους μας ήταν να πετάξουμε το joystick και μπορέσαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό».
Οι ερευνητές μελέτησαν το «σκληρό, φορτωμένο με χημικά» περιβάλλον του Κολούμπο και τις μικροβιακές μορφές ζωής του, ενώ διερεύνησαν επίσης τον βαθμό στον οποίο τα ρομπότ των ωκεανών μπορούσαν να εξερευνήσουν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
Το έξυπνο NUI μεγέθους αυτοκινήτου χρησιμοποιεί αυτοματοποιημένο λογισμικό προγραμματισμού βασισμένο σε τεχνητή νοημοσύνη, συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδιαστή που ονομάζεται Spock.
Αυτό του επέτρεψε να αποφασίσει ποιες ηφαιστειακές τοποθεσίες θα επισκεφθεί και να λάβει δείγματα αυτόνομα, απορροφώντας τα μέσω ενός «λάστιχου δειγμάτων slurp».
Σύμφωνα με τον επιστήμονα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Γκίντεον Μπίλινγκς, του οποίου ο κώδικας χρησιμοποιήθηκε για τη συλλογή του πρώτου δείγματος, αυτός ο αυτοματισμός θα επιτρέψει στη NASA να εξερευνήσει κόσμους των ωκεανών πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
«Αν έχουμε αυτό το μεγάλο όραμα να στέλνουμε ρομπότ σε μέρη όπως η Ευρώπη και ο Εγκέλαδος [τα φεγγάρια του Δία και του Κρόνου, αντίστοιχα], θα χρειαστεί τελικά να εργαστούν ανεξάρτητα έτσι και χωρίς τη βοήθεια ενός πιλότου», είπε.
11 Ιανουαρίου 2020
Η μελλοντική έρευνα, που θα περιλαμβάνει επίσης το Αυστραλιανό Κέντρο Ρομποτικής Πεδίου, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Toyota στο Σικάγο, θα περιλαμβάνει εκπαίδευση ωκεάνια ρομπότ για να δουν σαν πιλότοι ROV, χρησιμοποιώντας τεχνολογία «παρακολούθησης βλέμματος» και χτίζοντας μια διεπαφή ανθρώπινης γλώσσας για να επιτρέψουν στους επιστήμονες να απευθυνθούν απευθείας στα ρομπότ και όχι μέσω ενός πιλότου.
«Μπορούμε τελικά να δούμε ότι έχουμε ένα δίκτυο γνωστικών ρομπότ ωκεανών όπου υπάρχει μια κοινή νοημοσύνη που καλύπτει έναν ολόκληρο στόλο, με κάθε όχημα να λειτουργεί συνεργατικά σαν μέλισσες σε μια κυψέλη», είπε ο Camilli. "Θα πάει πολύ πέρα από την απώλεια του joystick."
Το έργο χρηματοδοτήθηκε από τη NASA και το National Science Foundation National Robotics Initiative.
