ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Με αυτοδύτες να αναφέρουν ότι είδαν 20 ή περισσότερα λεοντόψαρα σε μία μόνο κατάδυση γύρω από την Κύπρο, οι θαλάσσιοι οικολόγοι πραγματοποίησαν την πρώτη οργανωμένη σειρά θανάτων στα παράκτια ύδατα του νησιού της ανατολικής Μεσογείου.
Παρακολουθήστε τι θα συμβεί αν σας τρυπήσουν οι αιχμές ενός επεμβατικού δηλητηριώδους λεοντόψαρου.
Τα λιοντάρια, ιθαγενείς του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, καταγράφηκαν για πρώτη φορά στα ανοιχτά της Κύπρου πριν από περίπου πέντε χρόνια. Έφτασαν καθώς τα νερά της Μεσογείου ζεστάθηκαν και η διεύρυνση της διώρυγας του Σουέζ διευκόλυνε τη διαδρομή τους από την Ερυθρά Θάλασσα.
Ο αριθμός τους έχει αυξηθεί ραγδαία, επειδή με τις δηλητηριώδεις ράχες τους δεν υπάρχει κανένα άλλο είδος που να προηγείται πάνω τους, και κάθε θηλυκό λιοντόψαρο μπορεί να παράγει έως και δύο εκατομμύρια αυγά το χρόνο.
Τα νεαρά λεοντόψαρα ωριμάζουν γρήγορα, καταναλώνοντας αυτόχθονα ψάρια και καρκινοειδή καθώς αποικίζουν τα συστήματα των υφάλων. Το είδος αναγνωρίζεται πλέον ως το πιο επιβλαβές οικολογικά στη Μεσόγειο.
Από τον Σεπτέμβριο του 2017 επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Plymouth στο Ηνωμένο Βασίλειο συνεργάζονται με φορείς στην Κύπρο όπως το Marine & Environmental Research Lab σε ένα τετραετές έργο που ονομάζεται RelionMed, που χρηματοδοτείται από 1.68 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα LIFE της ΕΕ.
Οι σφαγές, σε συνδυασμό με έρευνες για την αξιολόγηση της στάσης του κοινού για τα λεοντόψαρα, αποτελούν μέρος αυτού του έργου.
«Υπάρχουν μέρη του κόσμου όπου τα λεοντόψαρα αποτελούν μέρος του φυσικού οικοσυστήματος», λέει ο θαλάσσιος βιολόγος καθηγητής Jason Hall-Spencer από το Πανεπιστήμιο του Plymouth.
«Μέχρι πρόσφατα η Μεσόγειος δεν ήταν αρκετά ζεστή για να εισβάλουν, αλλά τώρα είναι και τα λεοντόψαρα αποικίζουν όλο και περισσότερο αυτά τα νερά, φέρνοντας μαζί τους μια σοβαρή απειλή καταστροφής των οικοτόπων και εξαφάνισης ειδών.
«Αν δεν ενεργήσουμε τώρα, μπορεί να υπάρξει μόνιμη περιβαλλοντική και οικονομική ζημιά. Οι παράκτιες κοινότητες βασίζονται σε αυτά τα νερά για ψάρεμα και τουρισμό, επομένως οι αλλαγές έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Η θανάτωση αυτών των χωροκατακτητικών ειδών είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθεί ο αριθμός τους και να διασφαλιστεί ότι οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές θα συνεχίσουν να αναγεννώνται».
