ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Ενθαρρύνοντας τους δύτες Med για τον πόλεμο των λιονταριών
Φωτογραφία: Παντελής Κράνος.
Οι στοχευμένες αφαιρέσεις μπορούν να καταστείλουν τον αυξανόμενο αριθμό χωροκατακτητικών λεοντόψαρων γύρω από τις προστατευμένες ακτές της Μεσογείου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη - αλλά μόνο συνδυάζοντας τις σφαγές από αυτοδύτες με μακροχρόνια παρακολούθηση.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πλύμουθ και το Εργαστήριο Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας (MER) της Κύπρου εκπόνησαν τη μελέτη ως μέρος του έργου RELIONMED που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, ύψους 1.6 εκατομμυρίων ευρώ. Ειδικά εκπαιδευμένοι εθελοντές δύτες πραγματοποίησαν μια σειρά εκδηλώσεων απομάκρυνσης και ερευνών σε όλο το νησί σε διάστημα έξι μηνών.
Οι δύτες εστίασαν σε τρεις από τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές της Κύπρου: την Ζηνοβία ναυάγιο στα ανοιχτά της Λάρνακας και δύο δημοφιλείς τοποθεσίες καταδύσεων στο Cape Greco MPA. Αφαιρούσαν μεταξύ 35 και 119 λεοντόψαρα καθημερινά σε κάθε τοποθεσία, μετά την οποία παρακολουθούνταν η αποτελεσματικότητα της επιχείρησης μέσω οπτικών ερευνών απογραφής και δεδομένων επιστήμης πολιτών.
Σε ορισμένες τοποθεσίες, ο πληθυσμός των λεοντόψαρων βρέθηκε να έχει ανακάμψει στα προηγούμενα επίπεδα εντός τριών μηνών. Τα ψάρια αναπαράγονται γρήγορα και όσοι ζουν πέρα από τα βάθη των καταδύσεων αναψυχής μπορούν να αποφύγουν μια θανάτωση και αργότερα να μετακινηθούν πιο ρηχά.
Η μελέτη υποστηρίζεται ότι είναι μια από τις πρώτες που εξέτασε τις αφαιρέσεις λεοντόψαρων από κοινωνικοοικονομική καθώς και οικολογική άποψη. Τα λεοντόψαρα μετακινήθηκαν στη Μεσόγειο κατά την τελευταία δεκαετία μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, σε μια συνεχή μετανάστευση που συνδέεται με την υπερθέρμανση των ωκεανών.
Τα ψάρια σημειώθηκαν για πρώτη φορά στην Κύπρο το 2014 και, όπως και στην Καραϊβική, δεν συνάντησαν αρπακτικά εκεί. Οι πρώτες στοχευμένες αφαιρέσεις έγιναν πέντε χρόνια αργότερα, αλλά η προσδοκία τώρα είναι μόνο ο έλεγχος των αριθμών και όχι η εξάλειψή τους. Τα λεοντόψαρα έχουν παρατηρηθεί από τότε μέχρι την Τυνησία και την Ιταλία.
«Υπάρχουν πολλές αλλαγές που συμβαίνουν στη Μεσόγειο ως συνέπεια της ανθρώπινης δραστηριότητας και της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Πεϊκλής Κλείτου. «Η εισβολή των λεοντόψαρων ήταν μια αξιοσημείωτη συνέπεια αυτού, αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι υπάρχει μια πιθανή –αν και περίπλοκη και προκλητική– λύση.
«Μια από τις ενδιαφέρουσες πτυχές αυτής της δουλειάς ήταν να δούμε πώς το εκπαίδευση βελτιωμένη γνώση των δυτών για το ζήτημα, και τους παρακίνησε να υποστηρίξουν τις διοικητικές προσπάθειες. Αυτό είναι αναμφίβολα κάτι που μπορούμε και πρέπει να αξιοποιήσουμε για να διασφαλίσουμε τη βιώσιμη διαχείριση των πληθυσμών των λεοντόψαρων τώρα και στο μέλλον».
Έρευνες έδειξαν ότι η συμμετοχή των δυτών ενίσχυσε τις γνώσεις τους για τα λεοντόψαρα και το κίνητρο να υποστηρίξουν δραστηριότητες διατήρησης της θάλασσας, στο βαθμό που ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν επιπλέον για την απομάκρυνση των χωροκατακτητικών ψαριών.
«Αυτή η μελέτη καταδεικνύει την περίπλοκη φύση της διαχείρισης και της προστασίας του ωκεανού μας», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας καθηγητής Jason Hall-Spencer. «Τα MPA είναι αναμφίβολα ωφέλιμα όσον αφορά τη βιοποικιλότητα στον βυθό της θάλασσας, αλλά είναι επίσης ευάλωτα στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών.
23 2021 Ιουλίου
[adrotate banner=”11″]
[adrotate banner=”12″]
[adrotate banner=”13″]
[adrotate banner=”14″]
[adrotate banner=”15″]
[adrotate banner=”16″]
«Η συνεχιζόμενη έρευνά μας δείχνει τον κεντρικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολίτες στην παρακολούθηση και τη διαχείριση των λεοντόψαρων, αλλά το να επιτρέπεται στους δύτες να απομακρύνουν αυτά τα ψάρια χρησιμοποιώντας εργαλεία κατάδυσης θα πρέπει να εφαρμόζεται με προσοχή και να ρυθμίζεται αυστηρά για να αποφευχθεί η παράνομη αλιεία.
«Εάν εφαρμοστούν σωστά, οι εκδηλώσεις απομάκρυνσης θα μπορούσαν να προστατεύσουν επιλεγμένες περιοχές από τις αρνητικές επιπτώσεις των λεοντόψαρων, ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλουν στη δημιουργία πλούσιων και βαθιών δεσμών με τις τοπικές κοινωνίες, ενισχύοντας την ευθύνη και την επιτήρηση σε εταιρικό και κοινωνικό επίπεδο και τονώνοντας την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση του κοινού. ”
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Aquatic Conservation: Marine and Freshwater Ecosystems.
[adrotate banner=”37″]
[ομάδα διαφημίσεων = "3 ″]
[adrotate banner=”16″]
[adrotate banner=”22″]
[ομάδα διαφημίσεων = "4 ″]
[adrotate banner=”31″]
