Οι θαλάσσιες αράχνες δεν είναι ούτε αράχνες ούτε αράχνες-καβούρια, αλλά ένα είδος θαλάσσιου αρθρόποδου της τάξης Παντοπόδα, και βρίσκονται σε όλο τον κόσμο. Τώρα μια ομάδα ερευνητών δυτών έχει επεξεργαστεί πώς αναπαράγεται μια γιγάντια εκδοχή που ζει στην Ανταρκτική – και το κάνει αυτό σε αντίθεση με κανέναν από τους συγγενείς της.
Τα πλάσματα θα μπορούσαν ακόμη και να αντιπροσωπεύουν μια «εξελικτική γέφυρα», λένε οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Χαβάης στο Μάνοα, οι οποίοι συνέταξαν μια έκθεση μετά από βουτιές κάτω από πάγο για να τα πιάσουν για εκτεταμένη παρατήρηση.
Ενώ οι θαλάσσιες αράχνες έχουν συνήθως το μέγεθος των νυχιών, ορισμένα είδη της Ανταρκτικής είναι παραδείγματα «πολικού γιγαντισμού», με άνοιγμα ποδιών έως και 30 εκατοστά.
«Στις περισσότερες θαλάσσιες αράχνες, ο αρσενικός γονέας φροντίζει τα μωρά κουβαλώντας τα γύρω τους όσο αναπτύσσονται», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια, καθ. Amy Moran από το πανεπιστήμιο. Σχολή Επιστημών Ζωής.
«Αυτό που είναι περίεργο είναι ότι παρά τις περιγραφές και την έρευνα που μετράει πάνω από 140 χρόνια, κανείς δεν είχε δει ποτέ τις γιγάντιες θαλάσσιες αράχνες της Ανταρκτικής να καραδοκούν τα μικρά τους, ούτε γνώριζε τίποτα για την ανάπτυξή τους».
Κατά τη διάρκεια μιας επιτόπιας ερευνητικής αποστολής στο McMurdo Sound τον Οκτώβριο του 2021, ο Moran και οι διδακτορικοί φοιτητές Aaron Toh και Graham Lobert συνέλεξαν ομάδες από γιγάντιες θαλάσσιες αράχνες (Colossendeis megalonyx) που φαινόταν να ζευγαρώνουν, φέρνοντάς τους πίσω για σπουδές σε τανκς.
Έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι δύο διαφορετικές ομάδες ζευγαρώματος παρήγαγαν χιλιάδες μικροσκοπικά αυγά. Και αντί να κουβαλάει τα μωρά μέχρι να εκκολαφθούν, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα είδη θαλάσσιων αραχνών, ο ένας γονέας, που πιθανολογείται ότι ήταν ο πατέρας, πέρασε δύο μέρες κολλώντας τα αυγά στον βραχώδη βυθό.
Αναπτύχθηκαν για αρκετούς μήνες εκεί πριν εκκολαφθούν ως προνύμφες και, μέσα σε εβδομάδες από την ωοτοκία, τα μικροσκοπικά φύκια κάλυπταν και καμουφλάριζαν αποτελεσματικά τα αυγά.
«Δύσκολα μπορούσαμε να δούμε τα αυγά ακόμα και όταν ξέραμε ότι ήταν εκεί, γι' αυτό πιθανώς οι ερευνητές δεν το είχαν ξαναδεί», είπε ο Λόμπερτ.
«Τα αρσενικά φροντίζουν τα μικρά, αλλά το κάνουν διαφορετικά και το κάνουν με πολύ πιο απλό τρόπο από τις άλλες θαλάσσιες αράχνες», είπε ο Moran. «Επομένως, μπορεί να προσφέρει ένα είδος ματιάς στην εξελικτική γέφυρα που οδηγεί στο να φροντίζουν οι πατέρες τους απογόνους τους».
«Η γενική οικολογία και η αναπαραγωγική βιολογία των θαλάσσιων ειδών της Ανταρκτικής παραμένει συντριπτικά άγνωστη», σχολίασε. Βρετανική Ανταρκτική Έρευνα βιολόγος Lloyd Peck, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
«Έχουμε δεδομένα μόνο για ελάχιστα είδη, επομένως έγγραφα όπως αυτό έχουν τεράστια σημασία για να ρίξουν φως στο πώς λειτουργούν τα ζώα σε ένα από τα λιγότερο μελετημένα μέρη του ωκεανού του κόσμου».
Η ομάδα του τα ευρήματα έχουν δημοσιευθεί στο Οικολογία.
Επίσης στο Divernet: Υπο-Ανταρκτική, Οι πτερυγοφάλαινες καλωσόρισαν πίσω στην Ανταρκτική, ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ!, «Καταπληκτικός» βυθός αποκαλύφθηκε ως κομμάτια από στρώμα πάγου
