ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Πώς έφτασε αυτό το μαντάτο με ύφαλο στο Cocos;
Φωτογραφία: Mauricio Hoyos, Πεδιλα Επισυνάπτεται.
Ένας έγκυος ύφαλος manta ray, ένα είδος που συνδέεται καθαρά με τα παράκτια ύδατα, έχει συναντηθεί για πρώτη φορά μακριά από οποιαδήποτε ηπειρωτική χώρα - στο απομακρυσμένο νησί Cocos στον ανατολικό Ειρηνικό.
Reef mantas (Mobula alfredi) μεγαλώνουν έως και 5 μέτρα, βρίσκονται συχνά σε ρηχά ενδιαιτήματα και τείνουν να είναι οικιστικά. Είναι γιγάντια μαντάτα (Mobula birostris) που έχουν καταγραφεί να διανύουν τεράστιες αποστάσεις, αν και το πώς και γιατί κάνουν τα ταξίδια τους παραμένει άγνωστο.
Το ύφαλο μάντα μήκους 3.5 μέτρων εντοπίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο περίπου 3700 μίλια ανατολικά από την πλησιέστερη επιβεβαιωμένη θέση παρατήρησης, στα νησιά Marquesas της Γαλλικής Πολυνησίας. Ένα τέτοιο ταξίδι θα αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη καταγεγραμμένη απόσταση ευθείας γραμμής που έχει διανύσει οποιοδήποτε είδος manta.
Τα μεγαλύτερα προηγούμενα γνωστά ταξίδια πραγματοποιήθηκαν κατά μήκος των ηπειρωτικών ακτών στην Αυστραλία (400 μίλια) και τη Μοζαμβίκη (310 μίλια).
21 Μαρτίου 2019
Η παρατήρηση, η οποία ήταν επίσης η πρώτη από ένα μαντάτο υφάλου εκατέρωθεν της αμερικανικής ηπείρου, είναι το αντικείμενο νέας μελέτης από μια ομάδα θαλάσσιων βιολόγων από τις ΗΠΑ (Marine Megafauna Foundation και Πεδιλα Συνημμένα), Μεξικό (Pelagios Kakunja) και Κόστα Ρίκα (CREMA).
«Μελετάω τα mantas για 16 χρόνια και εξακολουθούν να με εκπλήσσουν συνεχώς», είπε ο Dr Andrea Marshall, συνιδρυτής και κύριος επιστήμονας του MMF. «Αυτή η εκπληκτική θέαση αμφισβητεί όλα όσα γνωρίζουμε επί του παρόντος για τη μεταναστευτική συμπεριφορά αυτού του είδους και την ικανότητά του να πραγματοποιεί μετακινήσεις μεγάλων αποστάσεων σε ανοιχτά ωκεάνια περιβάλλοντα».
Οι ακτίνες Manta γεννούν ένα μόνο κουτάβι κάθε 2-5 χρόνια, καθιστώντας το ένα από τα πιο αργά αναπαραγόμενα είδη elasmobranch στον κόσμο. Κανείς δεν έχει δει ποτέ ένα μάντα να γεννά στη φύση, αλλά θεωρήθηκε πιθανό ότι το δείγμα Cocos θα γέννησε στην τοποθεσία.
Η ομάδα τοποθέτησε στο μαντάτο μια ακουστική ετικέτα και τα αρχικά δεδομένα αποκάλυψαν ότι είχε παραμείνει στην περιοχή. Οι σταθμοί ακρόασης που αναπτύσσονται γύρω από άλλες απομακρυσμένες τοποθεσίες όπως το Μαλπέλο ή τα Γκαλαπάγκος θα ειδοποιήσουν τους ερευνητές εάν μετακομίσει σε αυτές τις τοποθεσίες.
«Θα είναι ενδιαφέρον να την παρακολουθούμε τους επόμενους μήνες και να δούμε πώς χρησιμοποιεί αυτό το νέο, άγνωστο βιότοπο», είπε ο Μάρσαλ. «Αν προσαρμόζεται καλά στις συνθήκες, γεννά το ερώτημα: γιατί τα μαντάτα υφάλου δεν ζουν συνήθως σε αυτό το μέρος του ωκεανού;
«Αν και είναι απίθανο, δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε την πιθανότητα να υπάρχουν στην πραγματικότητα μικροί πληθυσμοί ύφαλων μαντάτων στον ανατολικό Ειρηνικό και να έχουν μόλις περάσει απαρατήρητοι.
«Ίσως το πιο σημαντικό, αυτή η έρευνα παρέχει επίσης δελεαστικές ενδείξεις για το πώς τα μαντάτα ύφαλου μπορεί να έχουν αποικίσει τόσο παραγωγικά τα απομακρυσμένα νησιά και τα αρχιπελάγη του Ινδικού Ωκεανού και του Νότιου Ειρηνικού».
Η έκθεση δημοσιεύεται στο Αρχεία Θαλάσσιας Βιοποικιλότητας.
