Οι αυτοδύτες έχουν εξερευνήσει ένα ναυάγιο δύο μίλια από το νησί της Μάγχης του Alderney και το αναγνώρισαν ως το ατμόπλοιο φορτηγού φορτηγού της Βικτώριας Ανδρογύναικα. Έχουν δώσει και αυτοί Divernet λεπτομερή περιγραφή των καταδύσεων που πραγματοποίησαν υπό δύσκολες συνθήκες νωρίτερα φέτος.
Η παρουσία ενός ναυαγίου είχε παρατηρηθεί για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας έρευνας βυθού το 2009, αλλά παρέμενε αγνώστων στοιχείων. Το Alderney έχει ένα ασυνήθιστα ισχυρό παλιρροιακό εύρος, με τον "Κούρσα" του να ξεπερνά τους 7 κόμβους και να περιορίζει τον αριθμό των ευκαιριών που είναι διαθέσιμες στους δύτες να κατέβουν στην τοποθεσία.
Διαβάστε επίσης: Πάνω από 18 μέτρα: Diving Jersey's Bouley Bay
Χτίστηκε στο ναυπηγείο Earle's στο Hull το 1871, το 86μ. Ανδρογύναικα είχε ολική χωρητικότητα 1,809 και αποτελούσε μέρος της Wilson Line, την εποχή εκείνη του μεγαλύτερου ιδιόκτητου στόλου ατμοπλοίων στον κόσμο. Το πλοίο χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά γενικού φορτίου, αρχικά στην Άπω Ανατολή.
Ανδρογύναικα κατευθυνόταν νότια από το Χαλ φορτωμένο με 1,000 τόνους μηχανήματα με προορισμό το λιμάνι της Οδησσού της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας όταν, σε συνθήκες ομίχλης στις 3 Ιουνίου 1882, πιστεύεται ότι χτύπησε έναν ύφαλο. Χάθηκε με και τα 26 μέλη του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένου του καπετάνιου John Henry Stephens.
Ένα πτώμα ξεβράστηκε στην ακτή μαζί με τέσσερις κενές σωσίβιες λέμβους που κατέληξαν είτε στα ανοιχτά του Άλντερνεϊ είτε στις γαλλικές ακτές, αλλά το γιατί το πλήρωμα δεν μπόρεσε να διαφύγει με αυτές παραμένει μυστήριο.
"Ακούγεται άσχημα"
Η ομάδα καταδύσεων, αποτελούμενη από τους JP Fallaize, Mat Le Maitre, Phil Warry, Paul Maindonel και Martyn Jehan, βούτηξε χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν απλούστερα και βελτιωμένα σετάρισμα ανοιχτού κυκλώματος, είπε η Fallaize. Divernet. «Είχα twin-7s 300bar twin-set με 7-λίτρων σκηνή με 50% O2. Είχαμε επίσης μια σκηνή 100% στο lazy-line στα 6μ.
«Η παλίρροια έχει μια χαλαρότητα 15 λεπτών και έχουμε καταλάβει ότι το ναυάγιο μπορεί να καταδυθεί μόνο μία φορά την παλίρροια στον 24ωρο κύκλο σε μια παλίρροια. Μπαίνουμε στο νερό όσο υπάρχει ακόμα 1 κόμβος παλίρροιας, που απαιτεί να γυρίσετε λίγο το κεφάλι σας για να μην πατηθεί το κουμπί καθαρισμού! Ακούγεται άσχημο, αλλά δεν είναι πραγματικά ένα ζήτημα μόλις είσαι λίγο πιο βαθιά».
Η κατάδυση απαιτούσε ένα αυστηρό σχέδιο χρόνου βυθού, έτσι ώστε οι δύτες να μπορούν να επιστρέψουν στο πλάνο πριν η παλίρροια κουνηθεί και γυρίσει – κάτι που συμβαίνει σχεδόν αμέσως.
«Περάσαμε περίπου 18 λεπτά στον πυθμένα, συμπεριλαμβανομένης της κατάβασης», είπε η Fallaize. «Κατά την άνοδο, αλλάξαμε από το αντίθετο αέριο μας στο 50% στα 18 μέτρα. Έπειτα φτάσαμε στα 9 μέτρα και αποσυνδεθήκαμε από τη βολή στο lazy-line μας και παρασυρθήκαμε με την παλίρροια περίπου ένα μίλι για να ολοκληρώσουμε το deco μας και μετά μια στάση ασφαλείας τριών λεπτών.
«Έχουμε καταδυθεί ως ομάδα για 12 χρόνια – όλο το χρόνο και εβδομαδιαία – και είμαστε πολύ εξοικειωμένοι με τις τεχνικές καταδύσεων του άλλου. Όλες οι διαδικασίες μας είναι οι ίδιες, όπως το δέσιμο, η ανάκτηση βολής, τα στροβοσκοπικά στη γραμμή, το τι κάνουμε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και ούτω καθεξής. Αυτό το ναυάγιο απέχει περίπου δύο ώρες από τον πλησιέστερο θάλαμο, οπότε πρέπει να είμαστε λίγο πιο συντηρητικοί – τρέχω συντηρητισμό 30/70».
«Σκοτεινό και πολύ παλιρροϊκό»
Ο Fallaize είπε ότι πραγματοποίησε δύο καταδύσεις σε πολύ διαφορετικές συνθήκες. «Η πρώτη κατάδυση για όλους μας σε αυτό το ναυάγιο ήταν ωραία και ελαφριά στα 40 μέτρα και αρκετά ευχάριστη. Ήταν μια βουτιά 10 λεπτών επειδή δεν ξέραμε τι θα έκανε η παλίρροια.» Η δεύτερη κατάδυση, αργότερα στη σεζόν, περιέγραψε ως «σκοτεινή και πολύ παλιρροϊκή».
«Με αυτό το ναυάγιο είναι πολύ σημαντικό να μπεις στο νερό τη σωστή στιγμή και πρέπει να είσαι έτοιμος και να ελέγξεις τον εξοπλισμό σου σε άφθονο χρόνο. Έχασα τη δεύτερη κατάδυση στο ναυάγιο και μου είπαν ότι ήταν φρικτό – τα αγόρια ένιωθαν σαν σημαίες στην ανάβαση και συνάντησαν τον μεγάλο λάτρη της θάλασσας στα 6 μέτρα βυθισμένα. Μόλις απαγκιστρώθηκαν και μπήκαν στη γραμμή τεμπέλης, όλα ήταν εντάξει καθώς απομακρύνθηκαν, αλλά το μπουφέ παρέμεινε κάτω από το νερό.
«Αφήσαμε μια βολή για την τελευταία μας κατάδυση και φτάνοντας στο χώρο η σημαδούρα φαινόταν να είχε φύγει. Αχνίσαμε για λίγο για να βρούμε το ναυάγιο στο βυθομετρητή και παρατηρήσαμε ότι ήταν περίπου 4 πόδια κάτω από την επιφάνεια. Καθώς η παλίρροια χαλάρωνε, βγήκε ξανά στην επιφάνεια – ήταν σαν σκηνή από Τα σαγόνια του καρχαρία καθώς περνούσαμε κάτω από αυτό, καθώς το λευκό νερό κυλούσε από το μπουφέ για περίπου 2 μέτρα πίσω του».
Η ομάδα γνώριζε το ναυάγιο από την έρευνα του 2009. Ένας δύτης στο Τζέρσεϊ το είχε επισκεφτεί αφού συμμετείχε στην έρευνα - και η περιγραφή της κατάδυσης υποδηλώνει ότι δεν θα ήθελε να επαναλάβει.
«Είμαι σίγουρος ότι δεν εξερεύνησε το ναυάγιο γιατί ποτέ δεν ανέφερε κάποιο φορτίο, ειδικά τους πέντε μεγάλους σταθερούς λέβητες ατμού», είπε η Fallaize. Divernet. Είχαν δει πολλούς τροχούς, μύλοι και προς το παρόν μη αναγνωρίσιμα αντικείμενα. «Δεν υπήρχαν ψάρια ή καβούρια στο ναυάγιο και μερικά από αυτά έχουν γυαλιστεί σχεδόν καθαρά από την παλίρροια που το ανατινάχθηκε».
Γρανίτης βυθός
Η Ανδρογύναικα αναγνωρίστηκε με τη βοήθεια του τοπικού ερευνητή ναυαγίων Ρίτσαρντ Κιν, του οποίου οι προηγούμενες ανακαλύψεις περιλαμβάνουν ξυλεία του γαλλο-ρωμαϊκού πλοίου «Asterix» που βρέθηκαν στο St Peter Port του Guernsey τη δεκαετία του 1980.
Η Fallaize λέει το ΑνδρογύναικαΗ τοποθεσία του εξηγεί γιατί παρέμεινε κρυμμένο για 140 χρόνια. «Είναι αρκετά βαθιά και ο βυθός της θάλασσας είναι γρανίτης, επομένως δεν έχει γίνει τράτα στην περιοχή. Μπορεί να καταδυθεί μόνο λίγες φορές το χρόνο όταν οι παλίρροιες είναι καλές, ο καιρός είναι καλός και το φούσκωμα είναι μικρό».
Η ομάδα είχε συναντήσεις με τον Receiver of Wreck στο Alderney και χθες (5 Νοεμβρίου) μίλησε σχετικά με τους ανθρώπους του Alderney, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη του Guernsey, αντιστράτηγου Richard Cripwell και του προέδρου του Alderney, William Tate.
Έχοντας επίσημα παραδώσει τις γνώσεις τους για το ναυάγιο, η ομάδα έχει 27 λεπτά βίντεο που θα αναρτηθεί αργότερα αυτόν τον μήνα στο Fallaize's YouTube κανάλι Bailiwick των ναυαγίων του Γκέρνσεϊ και το κανάλι του Le Maitre Καταδύσεις στο Channel Island.
Αν και η Wilson Line είχε σχετικά καλό ρεκόρ για τη λήψη προφυλάξεων ασφαλείας, η απώλεια του Ανδρογύναικα χρησιμοποιήθηκε εκείνη την εποχή από ανθρώπους που έκαναν εκστρατείες για τη βαφή μιας γραμμής μέγιστου φορτίου στο κύτος των πλοίων για να αποφευχθεί ο κίνδυνος υπερφόρτωσης. Η «Plimsoll Line» ψηφίστηκε σε νόμο 12 χρόνια μετά τη βύθιση του Ανδρογύναικα.
Επίσης στο Divernet: Wreck Tour 143: The Schokland
49°41.840'Β 2°8.851'Δ