ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Οι «καρχαρίες που περπατούν» είναι γνωστοί στους αυτοδύτες – οι καρχαρίες με κουκούλα (Hemiscyllium strahani) χαρακτηριστικό στο τρέχον ζήτημα του ΔΥΤΗ περιοδικό. Αλλά τώρα οι ερευνητές στην Αυστραλία έχουν σχεδόν διπλασιάσει τον αριθμό των αναγνωρισμένων ειδών σε μια νύχτα.
Η ανακάλυψη τεσσάρων νέων ειδών ανεβάζει τον συνολικό αριθμό σε 9, λένε οι επιστήμονες.
Ο επικεφαλής της 12χρονης μελέτης τους, Δρ Christine Dudgeon του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, λέει ότι οι μικροί καρχαρίες ζουν στη δική τους ξεχωριστή περιοχή στα ανοιχτά της βόρειας Αυστραλίας και Παπούα Νέα Γουινέα, και είναι ο κορυφαίος θηρευτής των υφάλων κατά τη διάρκεια της άμπωτης παλίρροιας, χρησιμοποιώντας τους πτερύγια να περπατήσει σε πολύ ρηχά νερά.
«Με μήκος λιγότερο από ένα μέτρο κατά μέσο όρο, οι περιπατητές καρχαρίες δεν αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους αλλά την ικανότητά τους να αντέχουν περιβάλλοντα χαμηλού οξυγόνου και να περπατούν στο πτερύγια τους δίνει ένα αξιοσημείωτο πλεονέκτημα έναντι της λείας τους από μικρά καρκινοειδή και μαλάκια», είπε.
«Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά δεν μοιράζονται με τους στενότερους συγγενείς τους, τους καρχαρίες μπαμπού ή πιο μακρινούς συγγενείς στην τάξη των καρχαριών, συμπεριλαμβανομένων των wobbegong και των φαλαινοκαρχαριών».
Το τεστ DNA χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό των συνδέσεων μεταξύ των ειδών, οι οποίες εξελίχθηκαν αφού οι καρχαρίες «απομακρύνθηκαν από τον αρχικό τους πληθυσμό, απομονώθηκαν γενετικά σε νέες περιοχές και αναπτύχθηκαν σε νέα είδη», είπε ο Δρ Dudgeon.
«Μπορεί να έχουν μετακινηθεί κολυμπώντας ή περπατώντας πάνω τους πτερύγια, αλλά είναι επίσης πιθανό ότι «ξεκίνησαν» μια βόλτα σε υφάλους που κινούνταν δυτικά στην κορυφή της Νέας Γουινέας, περίπου πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια," είπε. «Πιστεύουμε ότι υπάρχουν περισσότερα είδη καρχαριών που περιμένουν να ανακαλυφθούν».
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με τον Οργανισμό Επιστημονικής & Βιομηχανικής Έρευνας της Αυστραλίας (CSIRO), Conservation International, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα, το Ινδονησιακό Ινστιτούτο Επιστημών και το Υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων και Αλιείας της Ινδονησίας και δημοσιεύεται στο CSIRO's Marine & Freshwater Research .
